Ορθολογικό/Συναισθηματικό BDSM

ορθολογικο/συναισθηματικο == πριξαρχιδικο/αισθησιακο ???

 

Τι απο τα 2;

 

Εξαιρετική τοποθέτηση

 

Για να αποφύγουμε περιττές αναλύσεις και να το θέσω απλά ο ορθολογιστής είναι σκεπτόμενος άνθρωπος, όμως σκέφτεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο σκέψης.

Ορθολογιστής ήταν ο Αριστοτέλης.

Διαλεκτικοί ήταν ο Πλάτωνας και ο Σωκράτης (και όχι υλιστές), εξίσου σκεπτόμενοι άνθρωποι μόνο που είχαν έναν ριζικά αντίθετο τρόπο σκέψης.

Δηλαδή η έννοια ορθολογιστής δεν παραπέμπει απλώς σε έναν σκεπτόμενο άνθρωπο και αναρωτιέμαι μήπως ταυτίζεις τις δύο έννοιες, σκεπτόμενος άνθρωπος και ορθολογιστής.

Θα μπορούσαμε να αντικαταστήσουμε με την σύμφωνη γνώμη σου τον όρο ορθολογιστής με τον όρο σκεπτόμενος άνθρωπος μήπως διευκολύνουμε τα πράγματα ?

 

Ναι, φυσικά.

 

Αν υποθέσουμε ένα κ και ένα υ εξίσου συναισθηματικά και σκεπτόμενα πρόσωπα τα οποία κάνουν μία σχέση μεταξύ τους, αυτή η σχέση θα δημιουργήσει στο υ ένα πνευματικό έλλειμμα και στο κ ένα συναισθηματικό έλλειμμα ?

Επίσης να σου πω ότι η σκέψη χρειάζεται και το συναίσθημα γιατί κάτι που μας αφήνει συναισθηματικά αδιάφορους δεν αποτελεί και αντικείμενο προβληματισμού μας και δεν μας δίνει κίνητρα για σκέψη.

Π.χ. διαλέγουμε την δουλειά που μας αρέσει.

 

Δεν καταλαβαίνω το ερώτημά σου, γιατί να υπάρξει έλλειμμα;

 

Με συγχωρείτε αλλά δεν διευκολύνετε έτσι τα πράγματα. Σκεπτόμενος άνθρωπος είναι και ο συναισθηματικος. Η νόηση δεν έχει να κάνει με την ιδιότητα, αλλά η ιδιότητα με την πηγή της νοησης.
Σκεπτόμενος είναι και ο ορθολογιστής και ο ιδεαλιστης και ο διαλλεκτικος υλιστης.

Από ότι καταλαβαίνω ο όρος ορθολογισμός, γίνεται με σκοπό την πλήρη κατανόηση του νηματος από όλους. Σκεπτόμενος άνθρωπος vs συναισθηματικος, δεν υπάρχει εξ ορισμού.

 

Προσωπικά διαφωνώ πως πρέπει να αλλάξει ο τίτλος καθώς και οι λέξεις: «Ορθολογικό/Συναισθηματικό …»

Και το τεκμηριώνω ως εξής:

Ο Bernoulli (1738) ήταν αυτός που ανέφερε πρώτος πως ένας ορθολογικός άνθρωπος λαμβάνει αποφάσεις, οι οποίες μεγιστοποιούν την αναμενόμενη ωφέλεια (ή ελαχιστοποιούν την επερχόμενη ζημία). Αρκετά χρόνια αργότερα, οι Von Neumann και Morgenstern (1944), κατέδειξαν ότι για κάθε ένα ορθολογικό λήπτη αποφάσεων, υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρόπος αντιστοίχησης των ενδεχόμενων αποτελεσμάτων με αριθμητικές τιμές ωφέλειας (δλδ μία κλίμακα του πόσο πολύ επιθυμεί κάποιος να συμβεί κάτι).

Με αυτή την έννοια, όλοι όσοι είναι λογικοί, δλδ έχουν ‘’σώας τας φρένας’’, είναι ορθολογικοί.

Είναι όμως έτσι? …. Προφανώς και όχι.

Αφενός διότι υπάρχει και η έννοια του «οριοθετημένου ορθολογισμού» (bounded rationality), που την εισήγαγε ο Simon, (1955; 1957), και αναφέρει ότι ο ορθολογισμός πάντα περιορίζεται από τις διαθέσιμες πληροφορίες, τους γνωστικούς περιορισμούς του μυαλού και το πεπερασμένο χρόνο που έχει κάποιος να σκεφτεί πριν πράξει κάτι.

Και αφετέρου (και σημαντικότερο), διότι υπάρχει και η έννοια της «συναισθηματική διέγερσης ως πηγή οριοθετημένου ορθολογισμού» του Kaufman (1999), ο οποίος ανέπτυξε την θεωρία ότι όσο περισσότερη συναισθηματική διέγερση (φόρτιση) έχει κάποιος τόσο λιγότερο ορθολογικά σκέφτεται και πράττει.

Με πολύ απλά λόγια, υπάρχουν άνθρωποι που κινούνται (σκέφτονται, αποφασίζουν και πράττουν) ορθολογικά (χωρίς συναίσθημα), και άνθρωποι που κινούνται (σκέφτονται, αποφασίζουν και πράττουν) με κύριο γνώμονα τη συναισθηματική τους φόρτιση, διέγερση, κλπ.

Άρα το «Ορθολογικό/Συναισθηματικό …» θα πρέπει να παραμείνει στον τίτλο.

Αυτά.

References:
Simon H.A., (1955): A behavioral model of rational choice, The Quarterly Journal of Economics, 69(1), pp. 99-118.
Simon H.A., (1957): Models of Man, Social and Rational: Mathematical Essays on Rational Human Behavior in a Social Setting, New York: John Wiley and Sons.
Von Neumann J., Morgenstern O., (1944): Theory of Games and Economic Behavior, Princeton University Press, Princeton, New Jersey.
Kaufman, B.E., (1999): Emotional arousal as a source of bounded rationality, Journal of Economic Behavior & Organization, 38 (2), pp. 135–144

 

Ο διαλεκτικός υλισμός είναι μια φιλοσοφική θεώρηση.
Ο ορθός λόγος είναι εργαλείο διαλέγεσθαι και από τον καιρό που παγιώθηκε από τον μπαρμπα-Σωκράτη και τον γνωρίσαμε από τον Πλάτωνα, η ανθρωπότητα κάνει πάρτυ που ανέπτυξε ένα τέτοιο πανίσχυρο εργαλείο.

Το αν οι κάθε λογιώ άρθρωπες με σκοπό να εξυπηρετήσουν τα όποια κατά καιρούς ζητούμενά τους (θεωρίες, θεωρήσεις, πολιτικές, απόψεις κλπ) προσαρμόζουν το εργαλείο στα μέτρα τους, υποκλινόμενοι μεν στο εργαλείο με το ψαλίδι να πηγαίνει σύννεφο όμως, είναι ένα θέμα της μαλακίας των χειριστών, μη έχοντας καμιά όμως σχέση με το εργαλείο.
Ο διαλεκτικός υλισμός δέχεται τον ορθό λόγο ως εργαλείο, αρκεί να μη του χαλάει την μανέστρα, όπως και πρακτικά κάθε διαχειριστική των ανθρώπων θεωρία, δηλαδή όλες σχεδόν.
Γι' αυτό άλλωστε επί της ουσίας ο ορθός λόγος παραμένει εν πλήρει λειτουργία ως εργαλείο στην επιστήμη.
Και παύει να ισχύει στην διάθεση των επιστημονικών αποτελεσμάτων, για λόγους που εκφεύγουν του παρόντος.

Αυτά προς το παρόν...

 

Τα εργαλεία χρησιμοποιουνται.
Όσο για το υπόλοιπο, αν και είναι οφ τοπικ η ανάλυση του διαλεκτικου υλισμου, ο οποίος δεν δέχεται ολες τις διαχειριστικες θεωρίες....  

 

Και ο διαλεκτικός υλισμός μια διαχειριστική θεωρία, έχει κάθε λόγο να πλακώνεται με τις άλλες...
Στην ίδια λογική άλλωστε δεν είναι και το νήμα..?
Θέμε και τα λέμε..?
Καρτεσιανές παπαριές made in WASP land...! Ποιός ασχολείται..? Τα WASP άκια , θα μου πεις...
Πρόβλημά τους, λέω εγώ και ζήσαν αυτά καλά κλπ κλπ...