Ορθολογικό/Συναισθηματικό BDSM

Παρακλώ επίτρεψε μου μια παρατήρηση.

Αυτά είναι τα "αισθήματα" .
Τα συναισθήματα είναι άλλο πράγμα.      

Το αίσθημα (αρχ. αίσθημα = η αντίληψη ή κατανόηση κάποιου πράγματος) εδράζεται ή ορμάται από τις αισθήσεις. Αισθήματα, λοιπόν, είναι οι εντυπώσεις που δημιουργούνται από τον ερεθισμό των αισθητηρίων οργάνων και, κατ’ επέκταση, οι ψυχικές καταστάσεις που δημιουργούνται από εξωτερικό ερέθισμα.

Συναίσθημα είναι, κυρίως, η ψυχική διέγερση, η ψυχική κατάσταση που συνοδεύεται από ανάλογη διάθεση (π.χ. συναίσθημα χαράς, λύπης, οργής, μίσους, τρόμου κ.τ.ο., το συναίσθημα της ευτυχίας, της ευχαρίστησης, της δυσαρέσκειας, της ικανοποίησης, της απογοήτευσης κ.τ.ο.).

Ωστόσο, η λέξη αίσθημα χρησιμοποιείται συχνά καταχρηστικά αντί της λέξης συναίσθημα, για να δηλώσει την ψυχολογική στάση μας απέναντι σε κάποιον ή κάτι (π.χ. τον υποδέχτηκε με ανάμικτα αισθήματα).

 

Mε δεδομένη την παρουσία ή απουσία του ερεθίσματος-αιτίας που γεννά το οποιοδήποτε συναίσθημα, θεωρώ πως δεν υπάρχει συναισθηματικός διακόπτης on-off.Tο μόνο που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να καναλιζάρει την έκφραση του συναισθήματος και να διαχειριστεί τις επιδράσεις του.
Ο οδηγός σε μια D/s σχέση καλείται εκ των πραγμάτων να το κάνει και για τους δύο, μέχρι ενός σημείου το οποίο ορίζεται,εν πολλοίς αλλά όχι μοναδικά, από το μέγεθος της ανταλλαγής ελέγχου.
Η διαχείριση των συναισθημάτων του απέναντι, ως μέρος της διαχείρισης του κομματιού της ζωής που έχει παραχωρηθεί, έχει σκοπό την απόλαυση, δημιουργεί ευθύνες και μπορεί να γίνει μόνο ορθολογιστικά με γνώμονα αφενός μεν τη λειτουργικότητα, αφετέρου και κυρίως την ασφάλεια( σωματική και ψυχική ακεραιότητα) του ανθρώπου που έχει κάποιος στα χέρια του.
Σε ότι αφορά τη λειτουργικότητα το ίδιο ισχύει και για τα συναισθήματα του ίδιου του οδηγού.Με το bonus, να αποτελούν ταυτόχρονα έμπνευση και κίνητρο.

 

Ενας Κυριαρχος σαφως μπορει να ναι ακρως συναισθηματικος. Απλα χρειαζεται να ειναι σταθερος στις αποψεις Του και στις πραξεις Του, χωρις να επηρεαζεται απο αυτον. Με αυτο το τροπο η υπο οδηγειται στο να Τον εμπιστευτει και με το καιρο να αφεθει τελειως.
Οσον αφορα τις υπο, μπορω να μιλησω για μενα μονο. Γενικως λειτουργω με κουτακια και με σκεψη λογικης. Α εγινε αυτο, αρα σημαινει αυτο. Εγινε αυτο, θα αντιμετωπισω αυτο κλπ. Αναλυω πολυ. Και πολυ κακως το κανω βεβαιως. Ανεξαρτητα απο το συναισθηματικο κομματι, πολλες φορες λειτουργω με ακρως αποστασιοποιημενο τροπο που δεν ειναι οτι καλυτερο δεδομενου οτι "παγωνω" τα παντα μεσα μου. Αυτο μεχρι να μπορεσω να το διαχειριστω με εμποδισε απο το να ανοιχτω και να δωσω πολυ περισσοτερα πραγματα.
Σα συμπερασμα εχω βγαλει οτι ο καθενας μας πρεπει να εχει ενα καποιο αυτοελεγχο, αλλα οποιο προβλημα δημιουργειται να αντιμετωπιζεται απο κοινου.

 

Τα συναισθήματα είναι πολλά, το εξής ένα: το σώζεσθαι..!
Σαν να λέμε είναι η "μάνα"...
Το λέει κι ο Αριστοτέλης... Αμέ..!
2.500 χρόνια ακόμα δεν το έχουν "δει"...
Κενωνία σού λέει ο άλλος...
Μυαλά σου λένε οι άλλοι...
Παπάρια λέω εγώ..!
Στα ελληνικά λέγεται και "γύρω - γύρω όλοι"...