Ο έρωτας του Πλάτωνα

Μόλις τελείωσα το βιβλίο " Ο έρωτας του Πλάτωνα " του Λεοπολντ Μαζοχ. Ένιωσα να ταυτίζομαι με τον Χενρικ. Ίσως δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να μην παίρνεις ικανοποίηση από κάτι που ποθείς.

 

Ενδιαφέρον νήμα   Να μην παίρνεις καθόλου ικανοποίηση από αυτό που ποθείς ή να αναβάλλεται η ικανοποίηση με διάφορα τερτίπια για το μέλλον ;
χμμμμμμμμμμμ

 

Εμένα μου ακούγεται μαζοχιστικο αυτό..

 

Το ανεκπληρωτο πηγη αστειρευτης ενεργειας που αν ολοκληρωθει
γινετε ακρως Σαδιστικο.

 

Ειναι επιθυμια ή εγωισμος που δε το εχεις και επιμενεις να το εχεις γιατι δε μπορεις να το δεχτεις απλως;

 

Δεν θα με βρείς σύμφωνο, αντίθετα πιστεύω ότι η ικανοποίηση βρίσκεται στο να παίρνεις αυτό που ποθείς (όποιο και εάν είναι αυτό).
Lord Nick

 

Σε αυτο σιγουρα θα συμφωνουσε ενα γαλλος λογοτεχνης του περασμενου αιωνα...αδυνατω να θυμιθω το ονομα του..μαλλον ο Μπαλζακ ...
Ειχε πει οτι με εναν φιλο του οταν ηταν μικροι ειχαν βρεθει εξω απο εναν οικο ανοχης που ηθελαν να μπουν αλλα τελικα δεν μπηκαν. Χρονια μετα, στα τελευταια του μιλουσε για μια απο τις πιο δυνατες του εμπειριες..πως το εξηγουσε..? Ηταν η προσδοκια. Αυτη η προσδοκια λοιπον που τελικα δεν εκπληρωθηκε ηταν μια εμπειρια που τον γεμισε με τοσα συναισθηματα που ηταν καλυτερο και απο το να πηγαινε...με αυτον τον τροπο προσπαθουσε να εξηγησει την σχεση της τεχνης με την ζωη....
Η σκεψη που εκφαζεις εχει μεγαλο ενδιαφερον ,τουλαχιστον απο "φιλοσοφικης" αποψης...
Το ελεγε και ο Νικολαιδης ,ο σκηνοθετης, που εκανε ταινιες οροσημα των εποχων του και ολοι αναρωτιονταν πως αυτος ο μισοτρελος απομωνομενος στην κηφισια καταλαβαινει τοσο τον "παλμο" της εποχης....
Καποιος για να μιλησει για την ζωη μαλλον πρεπει να απομακρυνθει απο την ζωη... πολλοι ειχαν μιλησει για αυτο...αλλα σταματω εδω...
καλημερα

15085625_1105839909465075_1146749197464129890_n by carlos posted 28 Νοεμβρίου 2016 at 18:41