Ο πρωτος της χορος

Είναι κουλουριασμενη στο πατωμα…ακινητη.. Ξαφνικα ο ηχος ενός τυμπανου ακουγεται..

Ξυπνάει.. Ανασηκώνει το κορμι της και τεντωνει τα χερια της.. Κοιταει γυρω της σαν να βλεπει για πρωτη φορα αυτό το χωρο.. πιανει με τα χερια της το κεφαλι της καθως μνημες τις ερχονται στο νου..

Σηκωνεται ορθια…τα χερια της χαιδευουν τα μεταξια της..είναι ασπρα.. κανεις αντρας στο Γκορ δεν την εχει αγγιξει.. το κορμι της είναι λευκο απαλο και βελούδινο..
Είναι εδώ ουτε που θυμαται από ποτε.. Είναι σκλαβα και δεν εχει άλλη επλογη… Δεν εχει όμως κι αντίρρηση…

Αφηνει τα χερια της να περιπλανηθουν στο κορμι της.. Ακουμπαει το λαιμο της που τον κραταει δεμενο το κολαρο του καστρου οπου ανηκει..
Τα κατεβαζει αργα, πολύ αργα στο στηθος της.. το νοιωθει σαν να θελει να πεταχτει εξω από τα μεταξια που το κρατουν.. συνεχιζει την εξερευνηση του κορμιου της και τα δαχτυλα της αφηνονται να ακουμπησουν στη μαλακη κοιλια της…

Ακουει από το βαθος τον ηχο του τυμπανου να δυναμωνει σαν κι αυτό ν ακολουθει τη δικια της εξερευνηση.. Τα χερια της ανασηκωνουν τα μεταξια και αρχιζουν με δισταχτικες κινησεις να χαιδευουν την ηβη της και το εσωτερικο των μηρων της..
Νοιωθει μια φλογα να την πλημμυριζει και μενει ακινητη.. Το κορμι της τεντωνεται κατω από την αισθηση που του προκαλουν τα δαχτυλα της ετσι όπως το κορμι της εξερευνουν..

Κοιταει γυρω της στην Αιθουσα.. Βλεπει φιγουρες ανδρων που στεκονται και την κοιτουν αμιλητοι.. Μερικοι χαμογελουν ..αλλοι μιλουν μεταξυ τους κι αλλοι πινουν…

Καποιος της πεταει ένα ζευγαρι κροταλα… Σκυβει τα παιρνει στα χερια της και δοκιμαζει δισταχτικα τον ηχο τους… Τα περναει αναμεσα στα δαχτυλα της κι αφηνει τα χερια της να υψωθουν πανω από το κεφαλι της..

Περπαταει αργα, λικνιστικα κοντα Τους.. Τα χερια της είναι ψηλα και αρχιζουν ρυθμικα να χτυπουν τα κροταλα.. Οσο Τους πλησιαζει, τοσο το κορμι της τσιτωνεται ..χορευει κυκλικα γυρω από από τον κάθε ένα…

Προσπαθουν να την αγγιξουν αλλα τους ξεφευγει.. Βλεπει την αντιδραση που τους προκαλει το κορμι της και χαμογελαει αχνα.. Τα χερια της δεν εχουν σταματησει το δικο τους χορο ενώ η μεση της σπαει, διπλωνει λιγο το κορμι της και μετα το ξαναφερνει πισω..

Η φλογα που νοιωθει μεσα της ολο και μεγαλωνει κανοντας να κουνα πιο γρηγορα το κορμι της πιο αγρια ..τα μαλλια της εχουν ξεφυγει από ψηλα που τα χει δεσει και πεφτουν απειθαρχα στους ωμους της.. Με μια της κινηση τα απελευθερωνει και κουναει δεξια αριστερα το κεφαλι της να πανε παντου…

Το κορμι της είναι καυτο και νοιωθει να την παρασυρει.. θελει ν ανηκει σε έναν Αντρα..να είναι μονο γι αυτόν, να αναπνεει μονο γι Αυτόν.. Βαζει το χερι της στο μετωπο της που καιει … τα ματια της είναι υγρα , σκοτεινα και ψαχνουν την αιθουσα.. Ακομα δεν εχει βρει Εκεινον που θα την υποταξει ολοκληρωτικα…

Η πορτα του καστρου ανοιγει και ενας δροσερος αερας μπαινει μεσα και χαιδευει το καυτο κορμι της.. Στην αισθηση του το κορμι της ανατριχιαζει ηδονικα… βλεπει έναν αντρα να μπαινει και να καθεται… συνεχιζει το χορο της μονο που τωρα δεν κρατιεται , νοιωθει να θελει να υπερβει τον εαυτο της, να βγει από μεσα της και να μεταμορφωθει σε γυναικα.. γυναικα ποθητη, γυναικα που θελει να προσφερθει , γυναικα που θελει να δωσει τον εαυτο της ολοκληρωτικα …

Τον πλησιαζει και αρχιζει να Του χορευει ..Τον κοιταει στα ματια και μετα τα χαμηλωνει..στρεφει το κορμι της λικνιζοντας το πρωτα δεξια και μετα αριστερα αφηνοντας τα μεταξια της χαλαρα να ακολουθουν το ρυθμο του σωματος της….

Το τυμπανο κοντευει να της τρυπησει το μυαλο με τον ηχο του.. Είναι δυνατος κι απαιτητικος σαν κι Αυτόν… Το κορμι της ακολουθει το ρυθμο του, εχει ιδρωσει και νοιωθει μικρες σταγονιτσες να κατεβαινουν από το λαιμο της και να γλυστρανε στα στηθη της..

Χορευει μπροστα Του όπως δεν εχει χορεψει ποτε στη ζωη της.. Αγρια, δυνατα, πρωτογονα…… δειχνει κάθε ινα του κορμιου της πως Τον θελει , θελει να την κατακτησει θελει να κυριευτει…

Στροβιλιζεται γυρω από τον εαυτο της ολο και πιο γρηγορα ολο και πιο γρηγορα…σαν τη πεταλουδα που κανει κυκλους γυρω από το αναμμενο φως.. θελει να καει από τη φωτια Του, να την καταπιει…

Το τυμπανο αποτομα σταματα… το κορμι της μενει μια στιγμη μετεωρο..στον αερα σαν να σταματησε ο χρονος κι εκεινη να εγινε κομματι του….

Χτυπαει τα κροταλα της μια φορα και αφηνει το κορμι της να πέσει και να γονατισει μπροστα Του.. τα ποδια της τρεμουν από την ενταση καθως Τον πλησιαζουν ….

Τον κοιταει βαθεια μεσα στα ματια..ξερει πως δεν κανει αλλα δεν την νοιαζει αν τιμωρηθει.. τα ματια της είναι τωρα φωτεινα, γελαστα και καταπρασινα.. τα αφηνει μια στιγμη ετσι να Τον εξερευνησουν και μετα τα χαμηλωνει…απλωνει τα χερια της μπροστα Του σαν ικεσια για να την δεχτει και μενει ακινητη προσπαθωντας να ξαναβρει την κανονικη της αναπνοη…

 

Ευχαριστούμε zinnia για το ωραίο αυτό κείμενο

 

Και μετά, και μετά???

Παρα πολυ ομορφο zinnia

 

Δεν έχω βρει ως τώρα καλύτερη μεταφορά της ερωτικής επαφής, από το χορό.

Στην Ανατολή, όσο και στη Δύση, σε κάμπους, σε νησιά, στα κάστρα του Γκορ, στα βουνά της Αρκαδίας, αντικρυστά, σύμμεικτα, ανά δύο ή σε ομάδες, χορεύουν –ήγουν, σμίγουν- οι άνθρωποι. Βάζοντας, έστω για λίγο, στη μπάντα τα εννέα όγδοα. Με την συγκλονιστική στιγμή του οίστρου που κάνει μια γυναίκα να επιλέγει να επιλεχθεί, και την σιωπηρή συμφωνία να μείνει αυτό λεπτομέρεια απαρατήρητη.

Και όπως «μου» το ‘λεγε ο Κόλιας, στην Αθήνα, αλλά και στη Μπατάβια, στα μάτια αυτής που, γυμνή, στα δεκαεπτά στιλέτα ανάμεσα χορεύει, ψάχνω πάντα να δω τη Γκρέτα να επιστρέφει.

Merci, zinnia.