Ο φόβος της απόρριψης

Το παρακάτω άρθρο θίγει ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα: το πρόβλημα της εξάρτησης στις ανθρώπινες σχέσεις. Θα παραθέσω εδώ μόνο ένα μικρό απόσπασμα, ώστε να μην παραβιάσω το νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων. Το υπόλοιπο κείμενο θα το βρείτε στο http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=10804.

Εφόσον σας ενδιαφέρει το θέμα, διαβάστε το άρθρο και, αν θέλετε, καταθέστε τις δικές σας απόψεις, εμπειρίες ή προβληματισμούς. Άλλωστε, το συγκεκριμένο θέμα έχει μεγάλη σχέση και με το BDSM...


Ο φόβος της απόρριψης


Γράφει: Λασσιθιωτάκη Μαρία, Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια

Η αναζήτηση του έρωτα και της αγάπης αλλά κι ο φόβος της απόρριψης ή της μοναξιάς περπατούν χέρι-χέρι στις ζωές των ανθρώπων. Κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι δεν απέρριψε ή δεν απορρίφθηκε αλλά και κανείς δεν μπορεί να δηλώσει άτρωτος μπροστά στον πόνο ότι εκδιώχθηκε, στο φόβο ότι θα μείνει μόνος ή ότι δεν θα βρει ποτέ τον άνθρωπο της ζωής του. Είναι, άλλωστε, γνωστό ανθρώπινο χαρακτηριστικό η ανάγκη μιας ευχάριστης επαφής που θα διαρκεί για πάντα και άλλο τόσο είναι επίσης γνωστό ότι η πραγματικότητα διαψεύδει πολύ συχνά αυτή την ονειροπόληση.

Όμως, υπάρχει ένα όριο ανάμεσα στο συνηθισμένο φόβο απόρριψης, πένθιμο χαρακτηριστικό μιας σχέσης που τέλειωσε, και στην αυξημένη προδιάθεση κάποιων ανθρώπων που αδυνατούν να αντέξουν την απώλεια και τον αποχωρισμό, επειδή γι αυτούς η σχέση απέκτησε τεράστια συναισθηματική αξία. Η συναισθηματική δομή σε αυτές τις περιπτώσεις αναπτύσσει τέτοιες τάσεις προσκόλλησης ώστε να αδυνατούν να ξεχωρίσουν το ‘εγώ’ από το ‘εσύ’, σε αναζήτηση περισσότερο της ταύτισης και λιγότερο της αυτονομίας, κατάσταση που περισσότερο μοιάζει με συναισθηματικό εκβιασμό παρά με αγάπη.

Περισσότερα στη σελίδα http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=10804.

 

Απάντηση: Ο φόβος της απόρριψης

Η μεγαλυτερη απορριψη ειναι πρωτιστως απο τον ιδιο μας τον εαυτο

 

Πολύ καλό θέμα Dark_passion.

Θα αρχίσω με μια γενικευμένη απάντηση: Όποιος καεί στο χυλό, φυσάει και το γιαούρτι.
Και άντε να καείς μια φορά, πάει κι έρχεται. "Ξεχνάς" τον πόνο απ' το κάψιμο και δοκιμάζεις ξανά. Αλλά, αν το κάψιμο είναι επαναλαμβανόμενο, κάπου το χρωστάς στον ευατό σου να είσαι προσεχτικός, ίσως και περισσότερο απ' όσο πρέπει, εκτός κι αν απολαμβάνεις αυτού του είδους τον πόνο.

Σχετικά με την τελευταία πρόταση της δεύτερης παραγράφου του πιο πάνω κειμένου, μου φέρνει στο μυαλό μια απορία που είχα από παλιά, όσον αφορά την σχέση υποτακτικών με Κυρίαρχους, ειδικά σε M/s σχέσεις: Εφόσον, στις σχέσεις αυτές, ένα απ' τα "ζητούμενα" είναι για το "εγώ" (του υποτακτικού) να γίνεται "fade out", πραγματικά με εκπλήσσει (αν δεν πρόκειται απλά για ένα role play) πώς γίνεται, τελικά, μετά το τέλος της σχέσης και την δυνατή αυτή συναισθηματική προσκόληση, να μπορεί το υποτακτικό, κυρίως, μέλος να προχωρά χωρίς να συμβαίνουν όσα περιγράφονται στην πρόταση, στην οποία αναφέρομαι, και μάλιστα να μεταπηδά σε άλλη σχέση (αργά η γρήγορα) με παρόμοια χαρακτηριστικά.

Δεν εκφράζω καλά αυτό που έχω στο μυαλό μου και ζητώ συγγνώμη. Παρακαλώ, feel free να ζητήσετε διευκρινήσεις για ό,τι δεν είστε σίγουροι στο πώς εννοώ.

 

Απάντηση: Ο φόβος της απόρριψης

Πολυ ωραιο νημα..

Για πολλα χρονια φοβομουν και ακομα φοβαμαι την απορριψη..Αλλα την αναζητουσα κιολας μιας και εκανα ενα γκαλοπ μεσα μου να δω..συμφωνουνε ολοι που με απορριψαν ποια στοιχεια μου ειναι αξια απορριψης? Η μηπως οι αποψεις διειστανται?
Η απορριψη ποναει και δεν αντεχεται μονο οταν φορας παρωπιδες και δεν βλεπεις περα απο την δικη σου πραγματικοτητα..Τις περισσοτερες φορες δεν ειναι να το παιρνεις προσωπικα. Παραλληλα βεβαια πρεπει να κανεις και την αυτοκριτικη σου.

Τελος, καλο ειναι να διαλεγεις ποιων ατομων η γνωμη αξιζει για σενα και μετα να φοβασαι. Προσωπικα δεν ξερω πως μπορει μια σκλαβα που εχει παραδωθει πληρως (οτι και αν αυτο σημαινει για εκεινη και τον Κυριο της) να ξεπερασει την απορριψη Του. Η πληρης παραδοση για μενα γινεται μονο οταν αυτος ο φοβος δεν υφισταται πλεον...

Λιγοι ειναι ικανοι να παραδοθουν και να εμπνευσουν την πληρη παραδοση...ως τωρα δεν το εχω ζησει.

 

Απάντηση: Ο φόβος της απόρριψης

Και ξανά προς τη δόξα τραβά...