Παραδοσιακή Αλληλογραφία

Ποια η γνώμη σας για την παραδοσιακή Αλληλογραφία με νότες από BDSM??
Υπάρχει καμία ενδιαφερόμενη??

 

Εάν κάτι δεν καταλαβαίνουμε τι είναι (ειδικά οι ¨νότες¨ από BDSM), δεν μπορούμε να έχουμε γνώμη.
Μήπως να εξηγούσες σε τι αναφέρεσαι;

 

Καλησπέρα  

Για το δεύτερο σκέλος της ερώτησης δεν έχω απάντηση μιάς και δεν την καταλαβαίνω πλήρως... ενδιαφερομένη ως προς εσένα; ή γενικά για αλληλογραφία;

Για το πρώτο όμως μπορώ να απαντήσω.

Μου αρέσει πάρα πολύ η εποχή της Αναγέννησης τότε που στέλνανε χειρόγραφα γράμματα και τα σφραγίζανε με βουλοκέρι. Το θεωρώ άκρως εγκεφαλικό και ερωτικό το μπαίνεις στην διαδικάσια της Αλληλογραφίας... Θα μπορούσα να ερωτεύτώ κάποιον έτσι καθώς πρώτα εξετάζω το μυαλό και μετά με ότι το συνοδεύει αυτό.

Η Αλήθεία είναι οτι δεν γνωρίζω κανέναν να αλληλογραφεί πέραν αυτών που βρίσκονται "κάπου" στον ηλεκτρονικό κόσμο...

Τώρα για τις νότες bdsm που αναγράφεις.... κατανοώ ότι αυτή θα είναι η θεματολογία της αλληλογραφίας. Η οποιά όμως πιστεύω δεν θα διαρκέσει και πολύ... καθώς θα θέλετε να περάσετε μετά στην πράξη...

Θα ήθελες να μας πείς εσύ κάτι παραπάνω;

 

Ίσως είναι εύκολα παρεξηγησιμο ετσι όπως το λέω όντως. Ως προς αποσαφήνιση, νότες bdsm λεγοντας, αναφερομουν σε εκείνα τα χαρακτηριστικά της επικοινωνίας που δεν συνιστούν μια Bdsm σχέση ως προς τη πράξη αλλά σε όλο το πνευματικό πεδίο επικοινωνίας που μπορεί να υπάρξει.

Οι Penfriends πλέον είναι ξεπερασμένοι πράγματι, όμως το νόημα σε αυτό δεν είναι να οργανώσεις σεσσιον, δε θα πρέπει να συγχέεται αυτό. Αυτό νομίζω απαντά στο ότι θα οδηγήσει στην πράξη απαραίτητα, η ότι αυτός είναι ο σκοπός. Είναι πολύ σημαντικό να διαχωριζεται από το chat.

Στον γρήγορο και καφκικο κόσμο που ζούμε, είναι δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο και είναι για τους εραστές του παρελθόντος.

Η εποχή που αναφέρεις αλλά και η βικτοριανή εποχή είναι πολύ καλό παράδειγμα που μου είχε διαφύγει! Εύγε  

Τέλος, προσωπικά ενδιαφέρομαι,(δηλώνω vanilla για να εξυπηρετήσει αυτή τη διαδικασία εξάλλου)

Αν υπάρξει κάποια που ενδιαφέρεται το μόνο που έχει να μου πει είναι τα στοιχεία αλληλογραφίας.  

 

Άρα αν κατάλαβα καλά επιδιώκεις μια διαδικτυακή επικοινωνία, εγκεφαλική με στοιχεία ερωτισμού και bdsm και μέσω Αλληλογραφίας.

Αν δεν ήταν για αυτή την διαδικασία. Τι στάτους θα δήλωνες;

 

Αυτό ίσως εξάγεται σαν συμπέρασμα αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν επιδιώκω κάτι έτσι στα στενά πλαίσια που το θέτεις.

Γενικά η αλληλογραφία είναι μια μορφή επικοινωνίας που θεωρώ πως έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Μάλλον για top με κόβω  

 

Παρεβλεποντας το γεγονος οτι το ποστ εχει προσωπικη χρηση και ας συγχωρεθω για αυτο, εχω να πω τα εξης:

Η παραδοσιακη αλληλογραφια χρησιμοποιειται νομιζω κσι στους καιρους μας. Απλα δε περιμενεις το ταχυδρομο, το στελνεις σαν φωτοφραφια. Εγω προσωπικα τα ζητω αλλα και το κανω, να καταγραφω σε χαρτι αυτο που θελω η νιωθω. Ειναι πολυ πιο εντονο και ιδιαιτερο απο να γραφεις σε ενα im. Aλλα το στελνω με μια φωτογραφια ωστε να παει πιο γρηγορα. Και παλι δε χανει την αξια του ομως.
Το χαρτι και το μολυβι νομιζω θα εχουν παντα την ιδιαιτερη αξια τους.

 

E-mail, anyone?

Θα συμφωνήσω ότι το χειρόγραφο έχει μεγαλύτερη αξία, αλλά τη σήμερον ημέρα είναι απλά inconvenient. Το θέμα είναι το συναίσθημα, η ποιότητα του λόγου που κάνει την τελική διάφορα. Και αυτό είναι απόλυτα εφικτό μέσω e-mail.

 

Το χαρτι εχει μια διαφορα, δε κανεις copy , δεν σβηνει ευκολα .... απλα γραφεις.

Το ολο θεμα αφορα και σε πια γενια ανηκεις . Η δικια μου γενια ξεκινησε χρησιμοποιοωντας χαρτι. Οι νεοτερες γενιες ισως να μην νιωθουν καμια διαφορα γραφωντας η πληκτρλογωντας. Αν και η μορφη των γραμματων το σχημα τους, η ταχυτητας της γραφης ειναι παραγοντες που εμπλουτιζουν το οποιο νοημα ενω κειμενου. Στο mail .... δεν υπαρχουν ολα αυτα ...

 

Εντελώς άκυρο αυτό για τη "νέα γενιά". Μου αρέσει να γράφω, και κυρίως στο χαρτί. Τα χειρόγραφά μου είναι τα πολυτιμότερα για εμένα αντικείμενα στην κατοχή μου. Αλλά γράφω και στον υπολογιστή. Γράφω και σε μπλοκάκια. Γράφω και σε χαρτοπετσέτες αν δεν έχω κάτι άλλο πάνω μου. Και στην πλάτη του διπλανού μου άμα λάχει.
Αν κάποιος δεν μπορεί να δώσει χαρακτήρα και ψυχή σε αυτά που γράφει, μάλλον φταίει ο ίδιος και όχι το μέσο που χρησιμοποιεί.
Αυτά.

 

Ο προ τριαντακονταετίας αγαπημένος μου, ο πρώτος μεγάλος έρωτας της ζωής μου, ένας άνθρωπος που με τιμά ακόμη με την αγάπη του, με συγκίνησε μέχρι ακατάσχετων ζουμιών, όταν πρόπερσι το καλοκαίρι, μου έδειξε ότι έχει κρατήσει όλη μας την εφηβική, παιδιάστικα ερωτική και απίστευτα αγαπησιάρικη αλληλογραφία από τον καιρό που ήταν φαντάρος.
Κινητά φυσικά δεν υπήρχαν, για υπολογιστές ουδείς λόγος και τα σταθερά τηλέφωνα στον στρατό χρησιμοποιούνταν με εξαιρετική φειδώ.
Τα γράμματα, γραμμένα σε μία περίοδο κάποιων μηνών ήταν πάνω από 100, διάβασα μερικά και τα μπηξα όπως καταλαβαίνετε.
Οι εποχές ήταν άλλες, οι μνήμες όμως που συνδέονται με την απίστευτη προσμονή ενός γράμματος που σου έφτιαχνε την διάθεση, που το περίμενες με άφατη αγωνία δεν θα αλλάξουν ποτέ, θα είναι για πάντα πολύτιμες!
Σκαρώναμε ολόκληρα σενάρια για το πως θα παραλάβω εγώ τις απαντήσεις του, που αν και δεν ήταν τόσες πολλές όσο τα δικά μου γράμματα, ήταν κι αυτές γεμάτες αγάπη, πάθος, όνειρα, προσδοκίες για το μέλλον και ελπίδα για το αύριο.
Ευγνωμοσύνη του χρωστώ που τα κράτησε και το νήμα αυτό μου θυμίζει πως θα΄πρεπε ίσως να κρατήσω φωτογραφικά αντίγραφα.

 

Μαλλον δεν ορισα σωστα την νεα γενια. Ως νεα γενια οριζω τα παιδια ξεκινουν να πληκτρολογουν πριν καν γραψουν με μολυβι