Πρωτόκολλα και αλληλεπίδραση στις D/s σχέσεις

"'Ο,τι διάθεση και να έχεις, σήκω, ντύσου και πήγαινε εκεί που έχεις να πας."
​

Αυτό σημαίνει για μένα πρωτόκολλα μεταξύ του Κυρίαρχου και του υποτακτικού ατόμου σε σχέσεις D/s. Τα παρομοιάζω με το ρούχο που βάζω πάνω μου. Ασχέτως του τι διάθεση μπορεί να έχω ως υποτακτική, πόσο "αλλού" να βρίσκομαι, πόσα πράγματα να έχω στο μυαλό μου, υπάρχουν οι στιγμές εκείνες που μπορώ να τα παραμερίσω όλα και να γίνω ένα πράγμα, σκλάβα προσηλωμένη στον Αφέντη της. Σε αυτό με βοηθούν τα πρωτόκολλα. Το ίδιο και στο να δείχνω τον σεβασμό μου στον Κυρίαρχο, πως λογαριάζω αυτά που έχει κάνει για μένα και σε χίλια δύο άλλα πράγματα.

Στην πραγματικότητα, όλες οι ερωτικές σχέσεις των ζευγαριών έχουν τα δικά τους πρωτόκολλα και τελετουργικά, δεν είναι μόνο στο D/s που υπάρχουν. Είναι ο καφές που φτιάχνει κάποιος για κάποιον άλλο, το φιλί το πρωί στην πόρτα πριν φύγουν για τη δουλειά, χίλια δυό. Συμβολικές κινήσεις που τονίζουν την ουσία της σχέσης και που αν λείψουν κάποιος από τους δύο σίγουρα θα νιώσει την απώλεια.

Παρόλα αυτά, τα πρωτόκολλα δεν είναι το Α και το Ω σε μια D/s σχέση ούτε είναι αυτά που καθορίζουν την αλληλεπίδραση μεταξύ του ζευγαριού. Η αλληλεπίδραση καθορίζεται από την επιθυμία τους να είναι μαζί και να κάνουν D/s. Για τον λόγο αυτό έχουν, όσοι έχουν και τα πρωτόκολλα και όχι για να τους βρίσκονται.

Δεν είναι τίποτα περισσότερο από το φιλί στην πόρτα του καθημερινού ζευγαριού. Αλλά και τίποτα λιγότερο.

Και τα πρωτόκολλα, όπως και άλλα που απαρτίζουν τη σχέση, π.χ. το S/M ρεπερτόριο, εξελίσσονται μέσα από την αλληλεπίδραση, άλλα κομμάτια ξεχνιούνται, άλλα μπαίνουν, άλλα δουλεύονται και πολύ μέχρι να βρουν τη θέση τους και πάει λέγοντας.

Αυτό που δεν αλλάζει απλά είναι η Κυριαρχία και η υποταγή. Όπως ο Κυρίαρχος δεν στερεί από το ζευγάρι την κυριαρχία του έτσι και το υποτακτικό άτομο δεν αποσύρει την υποταγή του. Αν δεν βρίσκουν οι δύο νόημα π.χ. στο να γονατίζει το υποτακτικό άτομο μπροστά στο Κυρίαρχο το καταλαβαίνω να μην το κάνουν. Με ποιο τρόπο τότε, με ποιο κάλεσμα θα δείχνει το υποτακτικό άτομο στο Κυρίαρχο πόσο επιθυμεί να κυριαρχηθεί και πόσο σημαντικό είναι γι αυτό ό,τι του δίνεται από τον Κυρίαρχο;

Στις vanilla σχέσεις κάτι που πονάει και τραυματίζει είναι όταν τέτοιες μικρές κινήσεις θεωρούνται αυτονόητες και λίγο λίγο εγκαταλείπονται, γιατί θα ήταν όμορφο και καλό να συμβαίνει κάτι ανάλογο και στις d/s;

Ανοιχτή στις απόψεις σας  

 

Εμένα αυτά τα πρωτόκολλα, μου δίνουν ελευθερία. Ίσως ακούγεται παραξενο αλλά η καθημερινότητα έχει τόσαα τόσα προβληματα, αγχη κτλ που πχ ένα γονατισμα είναι βάλσαμο.

Μου αρεσουν, ξεφεύγω, μας ξεκουράζουν.

 

Αρα το κάνεις να μοιαζει με role playing για να ξεφευγεις απο την πραγματικότητα? ???
Σορρυ που ρωταω αλλα ετσι το καταλαβα

 

Feel free to ask anything  

Όχι, αλλα δεν ειναι ολη την ωρα γονατισμα κ διαφορα.

Πχ γυρναμε σπιτι μετα από τρελες ωρες με δουλειες, διαβασματα, σκοτουρες κτλ, ειναι εκει διαβαζει ένα βιβλιο, γονατιζω διπλα της, μου παιρνουν ολα,ν δεν γονατιζω για να μου περασουν ολα, ειναι η Κυρια μου, απλα το κανω και ομως αυτο που ειναι ροη για εμας, ειναι ξεκουραστο, αλλα ειναι και πρωτοκολλο να ειμαι γονατιστος διπλα της. Εγω το λεω αγαπ αλλα ειναι άλλο θεμα αυτο  

 

Τα κάθε είδους πρωτόκολλα τηρούνται στις τυπικές σχέσεις κυρίως από το φόβο να μην δημιουργηθεί κάποια παρεξήγηση.
Τι σχέση λοιπόν μπορούν να έχουν με τις ερωτικές οι οποίες χαρακτηρίζονται από την οικειότητα; Δεν γνωρίζει κάποιος τι πρέπει να κάνει ή τι δεν αρέσει στον άλλο;


Καλά είναι τα πρωτόκολλα όμως στο bdsm... Προσδίδουν θεατρικότητα.

 

Ευχαριστώ Konstantinos   Δε νομίζω ότι μπορεί να σταθεί σχέση D/s αν δεν την φροντίζουν και οι δύο. Χάνεται τότε το D/s σταδιακά και μετά δεν περνάει καλά κανένας τους.

Το κάνεις για να μπεις στη πραγματικότητα της σχέσης σας   Κατά μια εκδοχή.

 

Κατάλοιπα αγγλικής κουλτούρας περασμένων αιώνων. Εντελώς ντε πασέ. Ο έρωτας είναι αναρχία. Ο έρωτας είναι δυο παθιασμένοι αλήτες τσιγγάνοι που κοιμούνται στο χώμα αποτείοντας φόρο τιμής στον αμείλικτο έναστρο νυχτερινό ουρανό που όλα τα βλέπει και όλα τα ποθεί από τους εραστές. Ωστόσο εκείνος έμαθε να σερβίρει σωστά το κρασί, επειδή έτσι αρέσει να το βλέπει αυτή που αγαπά. Είναι και αυτό ένα πρωτόκολλο. Ποτέ δεν το έμαθαν από το BDSM. Ουσιαστικά όλοι ενδίδουμε μερικώς στο πρωτόκολλο, επειδή ενδίδουμε στις παραξενιές της αγαπημένης. Διαφορετικά πρόκειται για παραξενιές και γραφικές εκκεντρικότητες που επιβλήθηκαν από μικρά ή μεγάλα συστήματα και επαναλαμβάνονται νευρωτικά. Το πρωτόκολλο εξ ορισμού είναι νευρωτικής φύσης.

 

Αναγνωρίζω την ορμεφυτική Κυριαρχία / υποταγή (όπως και το προυπάρχων σαδομαζοχιστικό "μικρόβιο") στους ανθρώπους Μ/μας, περισσότερο από κάποιο στερεοτυπικό πρωτόκολλο που ακολουθούν για τους προσωπικούς τους λόγους. Πόσα "γατάκια", άλλωστε, δεν έχουμε δει στον χώρο να κουνάνε το δάχτυλο και να λένε πως το σωστό ΒDSM γίνεται έτσι, βάση αυτού κι αυτού κλπ. Σέβομαι, βέβαια, όσους γουστάρουν να ακολουθούν "στρατιωτικό" πρωτόκολλο, αλλά δεν είναι my cup of tea (χλευάζω έντονα το σκεπτικό πίσω από την κλασσική Ελληνική ατακάρα "Ο ΜΑΣΤΕΡ Ο ΣΩΣΤΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ" και ανταπαντώ "ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΓΟΥΣΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΑΝΑΡΙ"). Ωστόσο, δίνω βάση στην ιεραρχεία του διπόλου (ισότητα μέσω της αντίθεσης των "ρόλων" - θα έλεγα σεξουαλική ταυτότητα). Σαφώς και ο Έρωτας όπως και η Τέχνη (όπως και η ζωή) είναι αναρχικά εκ φύσεως.

 

Συμφωνώ!

 

Νέμο πότε θα πάμε Λονδίνο μια βόλτα να ανακαλύψουμε τα κατάλοιπα της Αγγλικής κουλτουρας ?
Αλλα θα μου υποσχεθεις πως ότι και να γινει θα γυρισεις πισω δεν θα μεινεις εκει !

 

Έχεις το σεβασμό μου!