Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Πρωτόκολλο vs. τελετουργία

Συζήτηση στο φόρουμ 'Κυριαρχία - υποταγή D/s' που ξεκίνησε από το μέλος DreamMaster, στις 3 Νοεμβρίου 2005.

  1. DreamMaster

    DreamMaster Regular Member

    Υπάρχει ένα πρωτόκολλο στο D/s που εκφράζεται με τον πληθυντικό, τα πεζοκεφαλαία, ακόμη και την στάση σώματος ή το πού και πώς θα κάθεται το υποτακτικό άτομο, παρουσία ή και απουσία του Κυρίαρχου. Το πρωτόκολλο εφαρμόζεται δημόσια ή –κυρίως – ιδιωτικά, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.

    Τα συστατικά του αναφέρονται συχνά ως ενισχυτικά (αλλά και διακοσμητικά!) μιας D/s σχέσης και χαρακτηρίζονται χρήσιμα ιδίως στην αρχή, φαντάζομαι, για το πλήρες ξεκαθάρισμα των ρόλων / λειτουργιών και την εμπέδωσή τους δια της ομολογίας. Εισάγουν όμως και μια τελετουργία στη σχέση δύο (ή περισσότερων) ανθρώπων, και εξ αυτού πολλοί θα πουν μιαν απόσταση σε μια σχέση στην οποία μπήκαν ονειρευόμενοι ότι στενότερη δεν γίνεται!

    Πιστεύετε πως τέτοια πράγματα λειτουργούν; Στοχεύουν να ωφελήσουν τα Κυρίαρχα άτομα; Τα υποτακτικά; Και για τις δύο κατηγορίες; Και πώς λειτουργούν, θετικά ή αρνητικά;

    Dream

    ΥΓ. MasterJp απλώς αργώ, δε λησμονώ - και σίγουρα δεν αγνοώ 
     
  2. ioanna

    ioanna Regular Member

    Ακολουθώντας το νήμα του lifestyle και του Πρωτοκόλλου περιγράφοντας σκηνές που έχουν ως σημείο εκκίνησης την χρήση πεζοκεφαλαίων για να προεκταθούν αργότερα στάση σώματος κ.λ.π., δίνουμε μια τοιχογραφία εναρμονισμένη με την ισοπεδωτική D/s ομοιομορφία.
    Στην αρχή νομίζω Κύριε απαντώντας στο βασικό σας ερώτημα ναι βοηθούν και τα δύο μέλη της D/s μετά όμως καταλήγουν να είναι μονότονα και βαρετά χωρίς φρεσκάδα αλλά εντασσόμενα σε μια D/s lifestyle μάζα που το μόνο που κάνει είναι να συντηρεί στερεότυπα χωρίς να έχει την φαντασία και την τόλμη να προχωρήσει .
     
  3. illusion

    illusion Regular Member

    Η άποψη μου είναι ότι όλα αυτά στοιχεία (πληθυντικός, πεζοκεφαλαία, στάση σώματος κλπ) παίζουν σημαντικό ρόλο, ιδιαίτερα όταν το υποτακτικό άτομο έχει μικρή ή καθόλου εμπειρία, στο ξεκαθάρισμα των ρόλων. Γιατί ακόμα και η χρήση του πληθυντικού που θεωρείτε κάτι τόσο απλό θέτει όλο το «είναι» του υποτακτικού ατόμου σε εγρήγορση και γενικά σε ένα διαφορετικό mode. Φυσικά θα ακολουθήσουν άλλα πράγματα πιο ουσιαστικά τα οποία θα κάνουν την σχέση στενότερη και έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία από το πληθυντικό ή τα πεζοκεφαλαία.
     
  4. carissa[L_T]

    carissa[L_T] Contributor

    Μιλώντας πάντα από την πλευρά της M/s σχέσης...

    Προσπάθησα να δω τα ενισχυτικά του D/s πρωτοκόλλου ως κάτι ασυνήθιστο και διαφορετικό, όπως στο πρωτοξεκίνημα μου. Δύσκολο.

    Νομίζω πως το εν λόγο πρωτόκολλο έχει τον ρόλλο του ενισχυτικού περισσότερο στην αρχή ενώ στην πορία γίνεται απλώς ένας κώδικας επικοινωνίας διαφορετικός των βανίλλα. Μια διαφορετική γλώσσα.

    Ο πληθυντικός, ο τρόπος χαιρετισμού κλπ όταν πλέον γίνονται βίωμα δεν παρουσιάζουν κάτι ασυνήθιστο όπως πχ δεν είναι ασυνήθιστο μια σύζυγος να καλοσωρίσει με ένα φιλί τον σύντροφο της και να τον ρωτήσει πως ήταν η μέρα του. Εκείνη στον ενικό, εμείς στον πληθυντικό. Εκείνη χώνεται στην αγκαλιά του, εμείς γονατίζουμε μπροστά Τους, το ίδιο απλά.

    Στις μακρόχρονες σχέσεις, η μονοτονία και η φρεσκάδα πιστεύω πως δεν εξαρτώνται από τον τρόπο ομιλίας και την στάση του σώματος. Ο ίδιος χαιρετισμός της βανίλλα συζύγου μπορεί να εμπλουτιστεί σύμφωνα πάντα με την φαντασία της. Το ίδιο συμβαίνει και με την σκλάβα. Φυσικά το ίδιο ισχύει για τον σύζυγο και Τους Κυρίαρχους αντίστοιχα. Ο κώδικας επικοινωνίας δεν είναι καθ’αυτός βαρετός ή όχι ούτε βάζει τις αποστάσεις. Ο Κυρίαρχος μπορεί να ανοίξει την αγκαλιά Του εξίσου, να μοιραστούν τα νέα Τ/τους, να προσφέρει ακόμα και ένα λουλούδι.

    Ο συμβολισμός κάποιων πραγμάτων υπάρχει όπως είπατε Κύριε DreamMaster για την εμπέδωση τους δια της ομολογίας, αλλά και την διατήρηση της διαφορετικότητας όσο είναι επιθυμητή αυτή η διαφορετικότητα, συνεπώς είναι κάτι θετικό και για Τ/τους δύο.

    Όταν μπεί το νερό στο αυλάκι, σε οποιαδήποτε είδους σχέση, τα πάντα, ακόμα και η διαφορετικότητα, γίνονται μια καθημερινότητα, μια καθημερινότητα γλυκιά ή ξυνή ανάλογα με το πως εμείς επιθυμούμε να την διαμορφώσουμε.
     
  5. alnair

    alnair Regular Member

    Όσον αφορά το θέμα του πληθυντικού που επιτάσσει το πρωτόκολλο, πολλές φορές έχω ευχηθεί να ζούσα το D/s στα αγγλικά, όπου το δεύτερο ενικό με το δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο είναι ίδια. Μου είναι δύσκολο να μιλάω στον πληθυντικό με κάποιον που μοιράζομαι τη ζωή μου καθημερινά. Μιλώντας αγγλικά, πολύ απλά η διαφορά του προσώπου θα φαινόταν από το βλέμμα, τον τόνο της φωνής, τη στάση του σώματος, όπως άλλωστε φαίνεται και τώρα που ναι μεν μιλάω στον ενικό, αλλά στέκομαι περισσότερο στο μήνυμα που μεταφέρουν τα λόγια και η στάση μου και όχι στο πρωτόκολλο.

    Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν χαίρομαι τους ανθρώπους που συντηρούν το πρωτόκολλο μετά τα πρώτα στάδια της σχέσης, το εμπλουτίζουν με τη φαντασία τους και αντλούν ευχαρίστηση από αυτό.
     
  6. little_slut[PieR]

    little_slut[PieR] Regular Member

    Σίγουρα βοηθάει στο ξεκαθάρισμα των ρόλων στην αρχή μιας σχέσης η ύπαρξη πρωτοκόλλων και κανόνων συμπεριφοράς. Δεν μπορώ να καταλάβω όμως γιατί κάποιοι νομίζουν ότι αυτά δημιουργούν απόσταση. Ποια η διαφορά να Τον αποκαλλώ αγάπη μου από ότι Αφέντη μου από τη στιγμή που εκράζω τα ίδια συναισθήματα λέγοντας το, ίσως και περισσότερα; Απόσταση δεν υπάρχει αν δεν θέλουμε Ε/εμείς να τη δημιουργήσουμε και δεν είναι λίγες φορές που οι Κυρίαρχοι το Επιθυμούν. Το λόγο θα ήταν καλύτερα να μας τον Πουν οι Ίδιοι.

    Δεν θα ήθελα κάποια στιγμή να καταργηθεί ο πληθυντικός στη σχέση Μ/μας και όσες φορές χρειάζεται να Του απευθύνομαι στον ενικό μπροστά σε ανυποψίαστους βανίλα με δυσκολεύει αφάνταστα και δεν με κάνει να αισθάνομαι πιο κοντά Του. Υπάρχουν D/s σχέσεις χωρίς πληθυντικό και είναι εξίσου επιτυχημένες. Σημασία έχει τi ζητάει ο καθένας από το σύντροφο του και ποιος δρόμος τον οδηγεί στην ευτυχία.
     
  7. Panacotta_of_Doom

    Panacotta_of_Doom Regular Member

    RE: RE: Πρωτόκολλο vs. τελετουργία

    Έχοντας ζήσει το D/s στα αγγλικά για αρκετά χρόνια, μου αρέσει το ότι δεν υπάρχει ο πληθυντικός ευγενείας. Αλλά το πρωτόκολο μεταφέρεται αλλιώς. Π.χ. στα αγγλικά είναι δείγμα ελαφρά κακών τρόπων να μην αναφέρεις το όνομα/λειτουργία/τίτλο του άλλου στο τέλος κάθε πρότασης, οπότε όλοι οι υποτακτικοί καταλήγουν να τελειώνουν ό,τι λένε με Sir/Madam. Και online υπάρχουν πάντα τα κεφαλαία (που δεν τα μπορώ όταν χρησιμοποιύνται έτσι).

    Εκτός internet, δεν τίθεται θέμα μη αναγνώρισης του σκλάβου/υποτακτικού. Στα clubs τους βρίσκεις περίπου 50-120 εκατοστά πίσω από τον/την κυρίαρχο/-η. Απλά ακολουθείς την αλυσίδα προς τα πίσω.   (γενικεύω ελαφρά, δεν είναι όλοι έτσι)

    Για μας, όσον αφορά την ομιλία, είναι πολύ πιο φυσικό και λογικό να βγαίνει η υποταγή από τον τόνο της φωνής και το τι λες, όχι τόσο από το πώς αποκαλείς τον κυρίαρχο/-η. Και μεταξύ μας έχουμε την οικειότητα να παίζουμε πιο άνετα, χωρίς τυπικότητες.
     
  8. G_E

    G_E Contributor

    Θεωρώ το Πρωτόκολλο απαραίτητο, τουλάχιστον κατά το στάδιο της εκπαίδευσης. Ορίζει τη σχέση και υπενθυμίζει τη σχέση εξουσίας /υποταγής.
    Ένα πολύ καλό site (www.bestslavetraining.com) που το σύστησε σε άλλο thread η carissa (thanks  ) είναι διαφωτιστικό, ειδικά σε σχέση με τις στάσεις, και την παρουσίαση μπροστά στον αφέντη http://bestslavetraining.com/TrainingTech.htm καθώς και τα Master modes http://bestslavetraining.com/Masterspages/Mastermodes.htm

    Το πρωτόκολλο δεν είναι η σχέση και μπορεί να μείνει κενό γράμμα. Αυτό που έχει σημασία σε μια Μ/s σχέση είναι ο σεβασμός. Σ’ εμένα πάντως, έστω και απλοποιημένα, μου αρέσει να τηρούνται ορισμένα πράγματα όπως ο πληθυντικός και μερικά ακόμη.

    Θα μ΄ενδιεφερε μια άσκηση, ελληνικής απόδοσης των φράσεων του αγγλικού πρωτόκολλου, αλλά πού χρόνος!
     
  9. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Διαβάζοντας το συγκεκριμένο θέμα κάποια στιγμή άρχισα να γελάω, γιατί σχεδόν η κάθε μια από τις απαντήσεις, εμπεριείχε στοιχεία που εκφράζουν ακριβώς αυτά που έχω κατά καιρούς σκεφτεί και αναλύσει σχετικά με το πρωτόκολλο και το τελετουργικό μέσα στο Ds.

    Εδώ γέλασα γιατί για να είμαι ειλικρινής στις αρχές κι εγώ το ευχήθηκα! lol

    Στις αρχές τις σχέσης μας και για κάποιο διάστημα μιλούσα Στον Κύριο μου στον ενικό. Ο Ίδιος ποτέ δεν Απαίτησε πληθυντικό.
    Ο πληθυντικός ήταν κάτι που ένιωσα να έχω ανάγκη η ίδια, για προσωπική μου ασφάλεια αρχικά, ακριβώς γιατί η έλλειψη εμπειρίας στο χώρο σε συνδυασμό με την αντιδραστικότητα και την απολυτοσύνη και τη γαϊδουριά μου, με έκαναν να ξεχνιέμαι και να συμπεριφέρομαι σαν ίση προς ίσο.
    Όντως τότε ένιωθα πως έθετε κάποια απόσταση, και με κρατούσε στη θέση μου.

    Συμφωνώ βέβαια.
    Ο κώδικας επικοινωνίας δεν είναι ούτε βαρετός, ούτε μονότονος, ούτε ισοπεδωτικός με κανένα απολύτως τρόπο, εκτός κι αν γίνεται επιτηδευμένα και ψεύτικα, επειδή κάποιοι θεωρούν πως έτσι «πρέπει» να γίνεται.
    Εγώ σίγουρα αυτό πίστευα στις αρχές γι΄ αυτό.

    Θεωρώ πως η απόσταση κάποιες φορές είναι καλό για την σκλάβα, όταν χαλαρώνει. Κάνει αμέσως κατανοητό Ποιος έχει την εξουσία στη σχέση. Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε και να νομίζουμε πως «Αφεντικά και δούλοι….». lol
    Κατά τα άλλα δεν πιστεύω πως το λεγόμενο πρωτόκολλο είναι αυτό που τη δημιουργεί.

    Και βέβαια συμφωνώ απόλυτα με Τον KyriosG.

    Θα ομολογήσω πως Ο Κύριος μου είναι ενάντια στο πρωτόκολλο γενικά.
    Στις αρχές της εκπαίδευσης μου, Έκανε προσπάθειες να το κρατήσει μακριά, μέχρι να συνειδητοποιήσω πως δεν έχει καμιά σημασία το πρωτόκολλο, αν πίσω απ΄ αυτό δεν υπάρχουν πραγματικά, αληθινά συναισθήματα και ανάγκες.
    Αρνήθηκε να με εκπαιδεύσει σ΄ αυτό απ΄ την αρχή, γιατί Θεωρεί πως και μια μαϊμού μπορείς να την εκπαιδεύσεις να συμπεριφέρεται με τον ένα ή άλλο τρόπο, αλλά αν δεν βγουν κάποια πράγματα αυθόρμητα μέσα από την σκλάβα, ποτέ δεν θα γνωρίζει ούτε και η ίδια, αν αυτά τα κάνει επειδή έτσι νιώθει και αυτό έχει ανάγκη να εκφράσει και όχι επειδή της τα δίδαξαν.
    Αυτό με «τσάντιζε» στις αρχές γιατί έβρισκα πως με δυσκόλευε απίστευτα. Άλλο να σου πουν ακριβώς τι περιμένουν από σένα κι άλλο απλά να σε κατευθύνουν διακριτικά και να περιμένουν να βγουν αυθόρμητα από μέσα σου!
    Αλλά όταν τελικά έβγαιναν, τότε απλά ήταν πια μέρος του ποια γινόμουν, βίωμα μου και όχι κάτι που διδάχτηκα.
    Του Αρέσει ο πληθυντικός, και κάποια άλλα πράγματα, αλλά δεν Θεωρεί πως Είναι υποχρεωμένος να Ακολουθεί οτιδήποτε δεν Τον Εκφράζει απλά και μόνο επειδή εκφράζει κάποιους άλλους.

    Σχεδόν πάντα τρώω μαζί Του στο τραπέζι, κοιμάμαι μαζί Του και περπατώ δίπλα Του στο δρόμο. Βέβαια αν κάπου δεν χωράει και τους δυο μας, εγώ θα κάνω πίσω να Περάσει Αυτός. Αλλά αυτό δεν μου το Δίδαξε. Μου βγαίνει αυθόρμητα.
    Οπότε με την ίδια λογική, κάποιας κάποτε όλα της βγήκαν αυθόρμητα, Κάποιος Απαίτησε κάτι, και έτσι δημιουργήθηκε αυτό που σήμερα ονομάζουμε πρωτόκολλο.

    Δεν ξέρω καν αν συμφωνώ με την λέξη μια και ερμηνεύεται σαν αυστηροί κανόνες για το τι είναι σωστό και αποδεκτό, και αυτό σε μια Ds σχέση κατά την άποψη μου μπορεί να το Αποφασίσει μόνο Ο Κυρίαρχος βάση των προσωπικών Του αναγκών και Επιθυμιών.

    Αλλιώς δεν θα Είχε τον απόλυτο έλεγχο Ο Ίδιος, αλλά θα Ήταν "σκλάβος" σε κάτι που Αποφάσισαν και Επέλεξαν Άλλοι και το λένε πρωτόκολλο!  
     
  10. carissa[L_T]

    carissa[L_T] Contributor

    Από τα πρώτα μας πόστ εδώ δηλώσαμε την αποδοχή της διαφορετικότητας του καθενός και της κάθε σχέσης.

    Γνωρίζω D/s ζευγάρια που Ο Κυρίαρχος απαιτεί τον ενικό και την σκλάβα να Τον κοιτάζει στα μάτια όταν Του μιλάει, όπως γνωρίζω υποτακτικούς που ο ενικός τους είναι αδιανόητος και δεν έχουν δεί το χρώμα των ματιών Του Κυρίαρχου.

    Το πρωτόκολλο όπως έχουμε επίσης πεί πολλάκις εξυπηρετεί ειδικά στην αρχή ως ενισχυτικό, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν παίρνει από τροποποιήσεις ώστε να ταιριάζει στην νοοτροπία του κάθε ζευγαριού.
    Ο τόνος της φωνής και η όλη στάση συνήθως είναι τα πιο ενδεικτικά ως προς την υποταγή και την Κυριαρχία.

    Αυτό το "Sir, yes Sir, thank You Sir" που στην αρχή μου θύμιζε απάντηση Αμερικανού πεζοναύτη, δεν κατάφερα να το μεταφέρω επ'ακριβώς στα Ελληνικά δεδομένα όμως με λίγη καλή θέληση όλα προσαρμόζονται ώστε να επιτυγχάνεται η ουσία. Συνήθως ένα "μάλιστα Κύριε, ευχαριστώ Κύριε" είναι υπέραρκετό. Εάν θέλετε KyriosG μπορούμε να ανοίξουμε ένα ξεχωριστό thread και να προσπαθήσουμε να αποδώσουμε στα Ελληνικά τις Αγγλικές φράσεις.

    Σημείωση: Για μένα η πηγή ανακάλυψης του B.E.S.T. είναι η lara[E-p] όπως με είχε πληροφορήσει Ο Κύριος που μου έδωσε το site.
     
  11. wildslave

    wildslave Regular Member

    Η εφαρμογη ενος αυστηρου πρωτοκόλου συμπεριφορας (πληθυντικος) όπως και ο καθορισμος δραστηριοτητων κατα τη διαρκεια της ημερας απο την Αφεντρα μου ειχε καταλυτικη επιδραση στη σχεση Μ/μας...Στην αρχη ηταν βασανιστικο και δεν μπορουσα να το εφαρμοσω κατα γραμμα..μιλουσα στον ενικο, ξεχνουσα οταν βιαζομουνα να χρησμοποιω τα κεφαλαια γραμματα στα μυνηματα. Μια σειρα ομως επιβολής τιμωριων ειχαν σαν αποτελεσμα να λειτουργω οπως ηθελε η Κυρια μου. Βρισκω τελειως απαραιτητη την εφαρμογη πρωτοκολλου συμπεριφορας στην αρχη μιας D/s η Μ/s σχεσης..πλεον το πρωτοκολλο εχει ενσωματωθει στη ζωη μου και μου ειναι αδιανοητο να λειτουργησω εκτος αυτου..
     
  12. gaby

    gaby Guest

    Simply sensual. Αισθησιακά στο όριο, καμμιά φορά και πέρα από αυτό. Τα πρωτόκολλα εννοώ. Με κάνουν να αισθάνομαι συνεχώς όλα αυτά που αλλιώς θα ήταν πολύ εύκολο να κρύψω ακόμα και από τον εαυτό μου και να θυμάμαι μόνο κατά βούληση ή κατά περίπτωση. Ακόμα και ο απλούστατος πληθυντικός προς τον Κυρίαρχο, αισθησιακός είναι. Ή το να μην κάθομαι σε έπιπλα τις ελεύθερες ώρες μου.

    Άρχισα να χρησιμοποιώ πληθυντικό με προτροπή του Κυρίαρχου όταν μόλις είχα διαισθανθεί ότι ήταν άτοπο πλέον να Του μιλάω στον ενικό. Δυσκολεύτηκα λίγο να αποκαλέσω τον Κυρίαρχο «Κύριε» για πρώτη φορά. Με είχε πιάσει ίλιγγος την πρώτη φορά που το ξεστόμισα. «Θα κάνετε πολύ καιρό να το ξανακούσετε αυτό από μένα» Του είχα πει, θυμάμαι. Και όμως...δεν ξαναπρόφερα το όνομά Του έκτοτε.

    Κάποια πρωτόκολλα μπορώ και τα «κάνω δικά μου» με μεγάλη άνεση, δηλαδή μπορώ να τα αιτιολογήσω στον εαυτό μου και να τα αφομοιώσω στη συμπεριφορά μου, κάποια άλλα είναι λίγο δυσκολότερα, ορισμένα, (σχεδόν) τα έφερα η ίδια στην επικοινωνία Μ/μας, όταν ήμουν έτοιμη, αλλά αυτά για να ισχύσουν έπρεπε να γίνουν αποδεκτά από τον Κυρίαρχο.

    Νομίζω ότι τα πρωτόκολλα είναι πολύ δυνατά εργαλεία «ανατροφής» της υποτακτικής στα χέρια του Κυρίαρχου. Π.χ. το να μου απαγορευτεί από τον Κυρίαρχο να χρησιμοποιήσω κάποιο από τα πρωτόκολλα που έχω πιά μάθει, αισθάνομαι ότι θα ήταν τιμωρία ακόμα σκληρότερη και από αυτήν, την αδιαφορία.

    Αλλά δε νομίζω ότι μπλοκάρουν την επικοινωνία, όταν το υποτακτικό στοιχείο έχει τη δυνατότητα να πει πώς αισθάνεται και τίς σκέψεις του άμεσα στον/στην Κυρίαρχο.

    Τί εννοώ με αυτό;

    Όταν είναι δεδομένο ότι θα αποκαλέσω τον Κυρίαρχο «Κύριε», πράγματι, ως γυναίκα στερούμαι, εκ πρώτης όψεως κάτι πολύ σημαντικό: Δεν μπορώ στην πράξη να περάσω στον Κυρίαρχο την εικόνα που έχω για τον Ίδιο εκείνη τη στιγμή.

    Σε μία βανίλλα σχέση, μία γυναίκα που αποκαλεί τον ερωτικό της σύντροφο, «αγάπη μου», «μωρό μου», «παλιόπαιδο» κλπ, κλπ, ουσιαστικά τον ωθεί προς ορισμένες συμπεριφορές και τον αποτρέπει από άλλες. Σύντομα, ο εραστής μαθαίνει να αναγνωρίζει την τοποθέτηση της ερωμένης του σε διάφορες συμπεριφορές και ανάλογα προσαρμόζεται.

    Στο D/s αυτή η τακτική απορρίπτεται ως απαράδεκτη γενικά και αποκλείεται στην πράξη με το «Κύριε». Άρα πώς θα δείξει η υποτακτική την τοποθέτησή της στον Κυρίαρχο, όταν χρειάζεται και εφόσον της επιτραπεί; Απλούστατα, θα μιλήσει αντί να μανιπουλάρει, έστω και θεμιτά. Θα παρακαλέσει. Θα εξηγήσει αν της ζητηθεί, θα δείξει τα συναισθήματά της άμεσα και όχι έμμεσα.

    Έχω την αίσθηση ότι η επικοινωνία εξαρτάται περισσότερο από την ευελιξία και την προσαρμοστικότητα της υποτακτικής και ότι τα πρωτόκολλα δεν την εμποδίζουν σε τίποτα να εκφραστεί.

    Προσωπικά, θα προτιμούσα να ζώ στη Γαλλία όπου ακόμα και σήμερα υπάρχουν ζευγάρια που μιλούν στον πληθυντικό μεταξύ τους και όχι στην Αγγλία, όπου δεν διακρίνεται άμεσα ο πληθυντικός. Και "παρουσία ανυποψίαστων βανίλλα", να μου μίλαγε κι εμένα στον πληθυντικό ο Κυρίαρχος...