Πυγοράπισμα (Spanking)

RE: Spanking

Πραγματικά μία από τις πιο αγαπητές μεθόδους στο χώρο αυτό.Θεωρώ ότι το γυμνό χέρι είναι εκ των ων ουκ άνευ γι'αυτή τη μέθοδο.Η επαφή του Κυρίου/ας με γυμνό χέρι πάνω στον/ην υποτακτικό είναι η πεμπτουσία της κυριαρχίας και υποταγής μεταξύ των δύο,αντίστοιχα.Βέβαια υπάρχουν και αρκετά όργανα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν,αλλά το γυμνό χέρι,νομίζω,είναι το καταλληλότερο.Ας χρησιμοποιούμε όμως και τον ελληνικό όρο : πυγοράπισμα .
[Δεχθείτε την παραίνεσή μου ως αποτέλεσμα της ευαισθησίας μου για την γλώσσα μας(είμαι καθηγητής φιλόλογος άλλωστε) κι όχι ως διόρθωση.]

 

Η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι το πυγοράπισμα είναι ο πιό "βατός" τρόπος για να ασκήσει σωματική εξουσία ο Κυρίαρχος στην υποτακτική Του, επειδή είναι απλός και κατανοητός και δεν προκαλεί στην υποτακτική τον φόβο του άγνωστου που πιθανά θα έχει στην αρχή με άλλες μορφές πρόκλησης πόνου, π.χ. μανταλάκια στις ρώγες.

Τα πρώτα πυγοραπίσματα, αξίζει τον κόπο να είναι με το χέρι, γιατί η υποτακτική θα θέλει να νιώσει το γυμνό χέρι πάνω της, έχει την αίσθηση πιό προσωπικής επικοινωνίας έτσι.

Κατόπιν, ας διαλέξει ο Κυρίαρχος τι επιθυμεί. Μπορεί να φοράει και γάντι επίσης.

Μου φαίνεται επίσης πολύ συμπαθητικό αν η υποτακτική γνωρίζει από την αρχή πόσα πυγοραπίσματα θα δεχτεί, αν είναι υποχρεωμένη να τα μετράει να λέει "ευχαριστώ" για το καθένα και να ζητάει το επόμενο. Και αν τα πυγοραπίσματα είναι σε αργό ρυθμό.

Δεν ξέρω αν έχει κανείς δοκιμάσει πυγοραπίσματα σε βρεγμένα με νερό οπίσθια, ή σε περασμένα με λάδι ή κρέμα.

Οι υποτακτικοί μπορεί και να με μισήσουν γι αυτή την ιδέα  

 

Ναι,Tender Lilly,το μέτρημα από την υποτακτικό κάνει ουσιαστικότερη την τιμωρία και το"ευχαριστώ"&η παράκληση προς τον Κυρίαρχο,για το επόμενο χτύπημα,προσθέτει στην υποταγή της.Το πυγοράπισμα,όμως,δεν πρέπει να είναι στον ίδιο ρυθμό συνέχεια.Η τιμωρία ενέχει και το άγνωστο της προσμονής,το φόβο της υποτακτικού για τον χρόνο & τρόπο της συνέχειας.Έτσι το πυγοράπισμα γίνεται ουσιαστική τιμωρία και όχι απλή εισαγωγή στα επόμενα.Η εναλλαγή του ρυθμού,η εναλλαγή της δύναμης των χτυπημάτων,η παύση των χτυπημάτων σε ανύποπτο χρόνο και η επανάληψή τους,η εναλλαγή χεριού και οργάνων καθώς και το δέσιμο της υποτακτικού(στα μάτια ή το σώμα) κάνει το πυγοράπισμα ποικίλο και την υποτακτικό να αγωνιά/αγνοεί/προσμένει την επόμενη κίνηση του Κυρίαρχου.
Όσον αφορά στο πυγοράπισμα σε βρεγμένα οπίσθια ή αλειμένα με λάδι,ναι,το έχω κάνει και είναι διαφορετικό.Ο πόνος διαφοροποιείται,η ένταση της επαφής του χτυπήματος διαφοροποιείται,η αντίδραση του δέρματος των οπισθίων της υποτακτικού διαφοροποιείται(γίνονται εντονότερα).Ακόμα,αν χρησιμοποιήσει ο Κυρίαρχος στο πυγοράπισμα απλά πράγματα καθημερινότητας,σαν όργανα,όπως ας πούμε μία γυναικεία βούρτσα μαλλιών(επίπεδη στη μία μεριά,με μεταλλικές μύτες από την άλλη,ξύλινη)τότε κάνει ακόμα πιο ποικίλο το πυγοράπισμα,όταν τα χτυπήματα με την ξύλινη επίπεδη επιφάνεια τα εναλλάσσει με μερικά χτυπήματα με τις μύτες στα κοκκινισμένα οπίσθια της υποτακτικού(με προσοχή πάντα στην ευαισθησία/αντοχή του δέρματος εκεί).Από κει και πέρα υπάρχουν κι άλλοι τρόποι και μέθοδοι ώστε το πυγοράπισμα να αναβαθμίζεται από τον απλό,βατό,τρόπο τιμωρίας που ανέφερες.Άλλωστε η εμπειρία,η γνώση και η φαντασία του Κυρίαρχου ορίζουν την αγωνία/προσμονή/φόβο/πόνο της υποτακτικού.

 

Ουσιαστικά οι πιο διαδεδομένες μεθόδοι είναι πέραν από το γυμνό χέρι, το paddle, οι βούρτσες, οι ζώνες κ.α. προσωπικά έχω γνωρίσει μόνο το χέρι και έχω αποκομίσει υπέροχες εμπειρίες, αν και δεν ήταν στα πλαίσια μιας «τιμωρίας» ιδέα που την βρίσκω υπέροχη... θα ήθελα κάποια στιγμή πάντως να δοκιμάσω και τις άλλες μεθόδους.

 

Enas allos simantikos paragontas analoga me to apotelesma pou thelei i top na prokalesei einai o rithmos ton htipimaton ke i provlepsimotita tous. Alli px einai i aisthisi an to tempo einai stathero, an allazei, an i entasi ton htipimaton einai i idia, poio apo ta dio magoula (i kai ta dio) htipiountai klp. Idiaitera endiaferon einai otan dimiourgeitai i aisthisi ston bottom oti ena sigkekrimeno tempo akolouthetai, ke afou afto einai anamenomeno apotoma allaksei o rithmos.

 

RE: RE: Πυγοράπισμα (Spanking)

όχι μόνο τιμωρίας.. Το πυγοράπισμα μπορεί να είναι και μέρος του play ή από μόνο του play έτσι δεν είναι?

η λάρα Του

 

Ασφαλώς κι εγώ το δέχομαι και ως παιχνίδι και ως τιμωρια.

Σχετικά με το ρυθμό τώρα, αν θα είναι σταθερός ή όχι...

Υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους μετράει η απόλαυση του απροσδόκητου και άλλοι που τους ελκύει η γοητεία του αναμενόμενου. Εγώ είμαι από τους δεύτερους.

Προτιμώ τον σταθερό ρυθμό γιατί μου επιτρέπει να έχω ένα mantra, όση ώρα δέχομαι τα πυγοραπίσματα και γιατί με βοηθάει να είμαι κάπως χαλαρή, αν ο ρυθμός αλλάζει και σφίγγομαι γι αυτό μπορεί μετά να με πιάσει η μέση μου   Ένταση και σημεία χτυπημάτων μπορεί να διαφοροποιούνται.