Πώς θα νιώθατε;

Πώς θα νιώθατε αν ο/η Κυρίαρχος σας είχε κι άλλους subs/slaves εκτός από σας;

 

Καλό θέμα για συζήτηση. Προσωπικά νομίζω ότι αυτό εξαρτάται καθαρά από το είδος και την ένταση των συναισθημάτων που έχει ο σκλάβος για την Κυρία του. Κανονικά ένας εραστής νοιώθει πολύ ενοχλημένος όταν ξέρει ότι η σύντροφός του διατηρεί έναν παράλληλο δεσμό. 'Ενας σκλάβος όμως όχι πάντα, μερικοί βρίσκουν ηδονή σε αυτό. Τι γίνεται όμως αν στην σχέση υποταγής-δουλείας βάζεις και πολύ ερωτικό συναίσθημα χωρίς να το θες ; Τι γίνεται αν εκτός από τον πόνο, τον εξευτελισμό και την υποταγή αναπτύσσεται και αγάπη και επιδιώκεις να πάρεις και να δώσεις αγάπη ; Φυσικά στον κόσμο του bdsm είναι πολύ συχνό μια Κυρία να έχει δυο και καμμιά φορά τρεις σκλάβους μαζί. ''χαρέμι σκλάβων''. Κι αν νοιώθεις εκτός από σκλάβος και λίγο έως πολύ έρωτα και την/τον αγαπάς, τότε αυτό σε ενοχλεί. Θα μου πεις, αγάπη και σκλαβιά πάνε μαζί ? Για μένα ναι. Στην περίπτωσή μου παλιά με ''διάλεξε'' κάποια Κυρία μεταξύ εμένα και κάποιου άλλου σκλάβου που διατηρούσε παράλληλα και μέχρι να με κάνει - προσωρινή δυστυχώς - ιδιοκτησία της διώχνοντας τον άλλο ήταν πολύ δύσκολο για μένα που ήξερα ότι επικοινωνεί και με αυτόν. Τουλάχιστον το ήξερα, η ειλικρίνεια ήταν στις αρετές αυτής της Κυρίας. Πρέπει να πω ότι απολάμβανα ιδιαίτερα τον ανταγωνισμό με τον άλλον σκλάβο μέχρι να της αποδείξω τα αισθήματά μου, πόσο δυνατά και αφόρητα ήταν (τρελλαίνομαι με τον ανταγωνισμό και τον αγώνα). Θυμάμαι όμως της είπα πολύ ευγενικά και ταπεινά από την αρχή πόσο πολύ με ενοχλεί η ιδέα να την υπηρετεί και κάποιος άλλος και εκείνη μου είπε : χρυσέ μου, είσαι τόσο καλός, μα πες μου, αν αν θες να είσαι ο αποκλειστικός σκλάβος μου, πώς θα βρίσκεις ώρες για ύπνο ? Χα χα, τώρα γελάω που τα θυμάμαι, αλλά ήταν δυσκολούτσικο τότε στην αρχή. Κι όμως κατά βάθος δεν θα μου αρέσε η ιδέα να υπηρετεί κι άλλος την Κυρία μου, ίσως γιατί έχω το ελάττωμα να ερωτεύομαι αργά ή γρήγορα τις Κυρίαρχους..'Ισως να αλλάξω το προφίλ μου και από proudslave να το κάνω καψουροσκλάβος.

 

Εγώ γιατί διαχωρίζω τον έρωτα και την αγάπη από τη ζήλια; Κάποτε και εμένα θα με πείραζε κάτι τέτοιο αλλά δεν είναι και λίγες οι στιγμές που μεταξύ σοβαρού και αστείου αναρωτήθηκα πόσο καλύτερα θα ήταν αν Είχε ακόμα μια σκλάβα ο Αφέντης μου. Κακά τα ψέμματα δουλειά, σπίτι και καθήκοντα σκλάβας δεν σου φτάνουν 24 ώρες για να είσαι σωστή σε όλα. Μάλλον δεν ανήκω στην κατηγορία των δικαιωματικών σκλάβων και τη μονογαμία την έχω ξεχάσει εδώ και χρόνια. Ότι κι αν κάνει ο Αφέντης μου θα το δεχτώ από τη στιγμή που θα είμαι ενημερωμένη. Δεν νομίζω ότι αν Έκανε κάτι κρυφά θα το δεχόμουν όμως.

 

Ως polyamorous Mistress, με ενδιαφερει πολυ η σκεψη των υποτακτικων σε αυτο το thread. Υπαρχει καποιος με real εμπειριες που ενω ητανε in service η Mistress του δεχτηκε αλλο ατομο σε παρομοια θεση;

 

Καλά τα λες lil slut ειδικά σε αυτο το μεταξύ σοβαρού και αστείου. Τέτοιες σκέψεις κάνω και εγώ κάποιες φορές. Μην έχοντας πραγματικά ανάλογη εμπειρία μπορώ να πως τα εξής πάντα σε θεωρητικό επίπεδο.
Μια σκλάβα δεν είναι γκόμενα Του Dom, συνεπώς δεν χωράνε εκδηλώσεις ζήλιας κλπ. Σκοπός μιας σκλάβας/ σκλάβου είναι να υπηρετεί και να προσφέρει ικανοποίηση στον Κυρίαρχο και μόνο αυτό υπάρχει. Βέβαια για να φθάσει εκεί μια σκλαβα έχει δρόμο. Για να μπορέσει μια σκλάβα να αποδεχθεί άλλη ή άλλες, όπως και άλλες άσχετες καταστάσεις μέσα στην σχέση, δεν αρκεί να ονομάζεται σκλάβα. Πρέπει να φθάσει σε ενα σημείο όπου πραγματικά να αισθάνεται πως η ικανοποίηση Του Μάστερ της ειναι πάνω απ'ολα. Όλα μέσα στο D/s εύκολα λέγονται αλλά το να επιτευχθούν είναι μια άλλη ιστορία.
Η/ο σκλάβα/ος είναι άνθρωπος μεγαλωμενος σε βανιλλα περιβάλλον επηρεασμένος από διάφορα πρέπει σωστά και λάθος με ανασφάλειες και εγωισμούς.
Πεποίθηση μου είναι πως αν Ο Μάστερ ή η Μιστρες έχουν την ικανότητα να διατηρήσουν την συναισθηματική ισοροπία και αίσθηση ασφάλειας των υποτακτικών τους μαζί με την αίσθηση της κυριαρχίας τους σε αυτές/αυτούς, λαμβάνοντας υπ'οψη πόση ενέργεια "απαιτούμε" από Εκείνους, τότε καλά θα κάνουν να έχουν όχι 2 αλλά και 3 και 4 εάν αυτό επιθυμούν.
Βέβαια, 2 is trouble, 3 is challenge, 4 is ο Θεός βοηθός.

 

Εμένα σαν male slave, δεν θα με πείραζε καθόλου. Μπορεί να μου άρεσε κι όλας, αλλά δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ.

 

Η αφέντρα μπορεί να έχει όσους σκλάβους επιθυμεί. Άλλωστε από τον καθένα μπορεί να πάρει διαφοερτικά πράγματα. Η ιδέα των παράλληλων σκλάβων είναι διεγερτική, και ηδονική. Ο σκλάβος προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι ο καλύτερος και έτσι ξεπερνά τα όρια του.

 

RE: RE: Πώς θα νιώθατε;

Γιατί? Είναι μέσα στις υποχρεώσεις Του να σου δίνει λογαριασμό για όλα όσα Κάνει?
Τι εννοεις δεν θα το δεχόσουν? Θα ζητούσες release?
?

 

Η αλήθεια είναι ότι σε τέτοιες καταστάσεις (τρίγωνο με δύο γυναίκες και έναν άντρα) έχω βρεθεί μόνο ως vanilla.

Από τις εμπειρίες μου γνωρίζω ότι το πώς θα αισθανθώ είναι πέρα ως πέρα θέμα του άντρα. Μπορεί να αισθανθώ ότι δεν κινδυνεύει τίποτα από αυτά που έχουν σημασία στη σχέση μου μαζί του οπότε δεν έχω πρόβλημα, μπορεί να βασανιστώ πολύ από συναισθήματα ανασφάλειας, ανεπάρκειας κ.λ.π.

Υποθέτω ότι ένας polyamorous Κυρίαρχος είναι σε θέση να κάνει την υποτακτική του την οποία γνωρίζει πάρα πολύ καλά, να νιώθει ασφαλής έτσι και αλλιώς.

Ενημερώνοντάς την για πιθανά νέα πρόσωπα στη ζωή του, απλά της δείχνει μία κάποια φιλία, πέρα απ όλα τα άλλα, διότι μοιράζεται μαζί της πράγματα που θα μπορούσε να έχει κρατήσει για τον ίδιο.

 

RE: RE: Πώς θα νιώθατε;

Θα συμφωνήσω αρκετά με την tender lilly.

Είναι ένα πολύ δύσκολο θέμα για μένα, και είναι κι ενα θέμα με το οποίο Δουλεύει ο Κύριος μου από την αρχή της σχέσης.
Τα συναισθήματα ζήλειας, που γεννιούνται από έλλειψη αυτοπεποίθησης, τα αισθήματα ανεπάρκειας και κτητικότητας και ένα σωρό άμυνες, έκαναν το δρόμο αυτό ιδιαίτερα οδυνηρό. Αλλά γνωρίζα πως είναι κάτι που οφείλω να ξεπεράσω. χρωστάω ευγνομωσύνη στον Αφέντη μου για την υπομονή που Επιδικνύει με αυτό μου το όριο και την πολύ σταδιακή πίεση που Χρησιμοποιεί.

Ήδη η σκέψη άλλης, δεν με πονά τόσο όσο παλιά και μάλιστα τολμώ να πω με ερεθίζει.
Το να Έχει άλλη σκλάβα, είναι επίσης κάτι που εκ των πραγμάτων έπρεπε να δουλέψω μέσα μου και νιώθω πιο ήρεμα΄στη σκέψη του, αλλά ότι κι αν πω, αν δεν το βιώσω ποτέ δεν θα γνωρίζω στα σίγουρα, τι θα νιώσω.

Σίγουρα αυτά μου τα συναιθήματα και οι δυσκολίες δεν σημαίνουν, πως εμένα μου πέφτει λόγος στο τι θα Κάνει, με ποιά και πότε. Ούτε πως Είναι Υποχρεωμένος να μου δίνει αναφορά. Ότι Αποφασίσει εμένα υποχρέωση μου είναι να το πάρω και να μάθω να χαίρομαι που Εκείνος΄Είναι Ευτυχισμένος, να παίρνω χαρά με ότι δίνει σ΄Εκείνον χαρά. Αυτό είναι πιστεύω το δυσκολότερο..

 

RE: RE: RE: Πώς θα νιώθατε;

lara έχω δηλώσει ότι για μένα το βασικότερο σε μια σχέση είναι η ειλικρίνεια. Φυσικά και δεν χρειάζεται να μου Δίνει αναφορά για όλα όσα Κάνει, αλλά δεν θεωρώ ότι το συγκεκριμένο θέμα εντάσεται στην on need to know basis για να το Αποκρύψει. Οn need to know basis μπορώ να θεωρήσω οτιδήποτε έχει σχέση με την εκπαίδευση μου και τη σχέση Μ/μας αλλά όχι το αν Έχει κι άλλη σκλάβα ο Αφέντης μου. Ναι σε περίπτωση ανειλικρίνειας ή εσκεμμένης απόκρυψης της αλήθειας θα ζητούσα release. Δεν θέλω να ζω με ψευδαισθήσεις. Θέλω να γνωρίζω την αλήθεια όποια κι αν είναι αυτή και να την αποδέχομαι, όχι να μου την αποκρύπτουν.

 

Κι εγώ θέλω να ζω με την αλήθεια, αλλά δεν είμαι εγώ εκείνη που αποφασίζει στη σχέση μας, έτσι αν Ο Κύριος μου Αποφασίσει πως κάτι δεν χρειάζεται να το γνωρίζω, ή πότε είναι η σωστή στιγμή να μου Πει κάτι, εμένα δεν μου πέφτει λόγος.

Αναμφισβήτητα θα προτιμούσα να γνωρίζω, αλλά και να είχα το δικαίωμα να ζητήσω release, δεν θα το έκανα. Θα το συζητούσα, θα έλεγα ακριβώς τι νιώθω, όπως κάνω για όλα, και μου έχει δοθεί το δικαίωμα να το κάνω, αλλα στην τελική Εκείνος θα Αποφασίσει τι πρέπει και πότε να γνωρίζω.