Σεξουαλική υγεία

Λαμβάνω συχνά newsletter από τον κόμβο με περιεχόμενο θέματα υγείας, από τα οποία έχω συγκεντρώσει κάποια που πραγματεύονται συγκεκριμένα τη σεξουλική υγεία, όπως αυτή προκύπτει τόσο από βιολογικούς όσο και από ψυχολογικούς παράγοντες, και τα οποία θα ήθελα να σας μεταφέρω εδώ, ξεκινώντας από κάποια άρθρα από τον κόμβο iatronet.gr.

Παρακαλώ το νήμα να κρατήσει τον ενημερωτικό του χαρακτήρα, και οι όποιες πληροφορίες αναρτηθούν να αφορούν αποκλειστικά στη σεξουαλική υγεία, και όχι την υγεία εν γένει, συνοδευόμενα από αναφορά των πηγών από τις οποίες αντλήθηκαν.

* * *

Αιτίες υποτονικής ερωτικής επιθυμίας

Η έννοια της 'ερωτικής επιθυμίας' δύσκολα προσδιορίζεται επακριβώς. Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε ότι κάποιος έχει 'χαμηλή ερωτική επιθυμία', 'έλλειψη ερωτικής επιθυμίας', ή, αντιθέτως, 'υπέρμετρη ερωτική επιθυμία';
Ο όρος ισχύει για το ίδιο άτομο σε κάθε περίσταση, σε κάθε επιλογή ερωτικού συντρόφου και σε κάθε ερωτική επαφή; Πρόκειται για το πάθος, τη λαχτάρα, τη λαγνεία ή την υπέρμετρη σεξουαλική δραστηριότητα; Στις επιστήμες ψυχικής υγείας η ερωτική επιθυμία συχνά ταυτίζεται με τη φροϋδική έννοια της λίμπιντο (libido). Κατά τον Φρόιντ, η λίμπιντο αποτελεί ενδογενές ερωτικό ένστικτο, μια παρόρμηση που απαιτεί άμεση εκτόνωση.
Όταν το άτομο δεν είναι σε θέση να βιώσει αυτή την παρόρμηση, το γεγονός αυτό επιφέρει σημαντικές επιδράσεις στην ψυχική του ισορροπία και αποτελεί σημαντική ένδειξη ψυχοπαθολογίας.
Αντιθέτως, οι σύγχρονες θεωρίες και τα ερευνητικά δεδομένα υποδεικνύουν μια περισσότερο πολυδιάστατη έννοια της ΄ερωτικής επιθυμίας΄ που αποτελεί σημείο συνάντησης και αλληλεπίδρασης πολλών διαφορετικών παραμέτρων: βιολογικών (π.χ. νευρολογικών, ενδοκρινολογικών), ψυχολογικών (συναισθηματικών και γνωσιακών), κοινωνικών (π.χ. σχέσεις, επικοινωνία) και πολιτισμικών (π.χ. θρησκευτική παιδεία).

Ερωτική Επιθυμία και Ερωτική Διέγερση
Μια επιπλέον δυσκολία στην περιγραφή και τον επακριβή προσδιορισμό της 'ερωτικής επιθυμίας' επέρχεται και από το γεγονός ότι συχνά συγχέεται με την 'ερωτική διέγερση'. Συχνά μπορεί κάποιος να πει ότι 'δεν απόλαυσε ιδιαίτερα μια σεξουαλική επαφή', ενώ στην πραγματικότητα δεν είχε εξαρχής επιθυμία για ερωτική επαφή. Συχνά επίσης η στυτική δυσλειτουργία στον άντρα ή η μη εφύγρανση του κόλπου στη γυναίκα συγχέονται με την έλλειψη ερωτικής επιθυμίας.
Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι η ερωτική επιθυμία αποτελεί στάδιο που προηγείται της ερωτικής διέγερσης. Αν κάποιος δεν έχει επιθυμία για ερωτική επαφή, είναι φυσικό να μην βιώνει και όλα τα συνεπακόλουθα αυτής, όπως την ικανοποιητική διέγερση, τη στύση, τον οργασμό κοκ.
Η έλλειψη ερωτικής επιθυμίας χαρακτηρίζεται ουσιαστικά από μειωμένο ενδιαφέρον για σεξουαλική δραστηριότητα. Το σεξ μοιάζει απλά σαν να μην ενδιαφέρει το άτομο, σαν να μην απασχολεί καν την καθημερινότητά του.
Αντιθέτως, η ερωτική διέγερση αφορά όλες τις αλλαγές που συντελούνται μετέπειτα, σε σωματικό, γνωσιακό και συναισθηματικό επίπεδο, για να προετοιμάσουν το άτομο για σεξουαλική δραστηριότητα. Στον άντρα αναφέρονται κυρίως στη στυτική λειτουργία και στη γυναίκα στην αγγειοδιαστολή και εφύγρανση του κόλπου κλπ.
Οι δυσκολίες στην ερωτική διέγερση συνοδεύονται κυρίως από πρόωρο τερματισμό ή μη ολοκλήρωση της ερωτικής πράξης. Σε αυτή την περίπτωση όμως, η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι το άτομο έχει αρχικά προσεγγίσει την ερωτική επαφή με επιθυμία, δεν είναι όμως σε θέση να διατηρήσει το επίπεδο της διέγερσής του και να την ολοκληρώσει.

Υποτονική Ερωτική Επιθυμία
Παρά την ποικιλομορφία που υφίσταται κατά άτομο και περίσταση, αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι ο μέσος όρος των ατόμων νιώθει συχνά ερωτική επιθυμία και αναζητά κατάλληλες περιστάσεις για τη σεξουαλική του έκφραση. Αντιθέτως, άτομα που βιώνουν, συχνά και επαναλαμβανόμενα, μειωμένο ενδιαφέρον για σεξουαλική δραστηριότητα και δηλώνουν επίσης και την απουσία σεξουαλικών φαντασιώσεων, φαίνεται να συγκεντρώνουν πολλά από τα χαρακτηριστικά της κατάστασης που χαρακτηρίζεται ως Διαταραχή Υποτονικής Ερωτικής Επιθυμίας (Hypoactive Sexual Desire Disorder).
Πολλοί άλλοι όροι, επιστημονικοί ή μη, έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί για την περιγραφή της Υποτονικής Ερωτικής Επιθυμίας, π.χ. Ανεσταλμένη Ερωτική Επιθυμία, Ψυχρότητα, Ανικανότητα κλπ. Οι όροι αυτοί όμως είναι γενικοί, ανακριβείς και δύσκολα χρησιμεύουν στην περιγραφή των πολύπλευρων και πολύπλοκων αυτών συναισθηματικών καταστάσεων.
Παράλληλα, τίθενται και άλλα σημαντικά ερωτήματα αξιολόγησης: η Υποτονική Ερωτική Επιθυμία χαρακτηρίζει το άτομο από την αρχή της σεξουαλικής του δραστηριότητας (πρωτογενής) ή εκδηλώθηκε αργότερα, μετά από μια περίοδο φυσιολογικής ερωτικής ζωής (δευτερογενής);
Είναι μια κατάσταση χρόνια ή προέκυψε πρόσφατα; Είναι επίσης μια γενικευμένη κατάσταση, εκδηλώνεται δηλαδή με όλους τους ερωτικούς συντρόφους, σε όλες τις περιστάσεις και σε όλες τις σεξουαλικές δραστηριότητές του, ή περιστασιακή, περιορίζεται δηλαδή περισσότερο σε συγκεκριμένο ερωτικό σύντροφο, σεξουαλικές πρακτικές ή περιστάσεις;
Ας παρατηρήσουμε όμως την εκδήλωση της Υποτονικής Ερωτικής Επιθυμίας στη συμπεριφορά, το συναίσθημα και τη γνωσιακή κατάσταση του ατόμου και τα δεδομένα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως έγκυρα κριτήρια αξιολόγησης σε κάθε περίπτωση.

Συμπεριφορά
Η πιο συχνή παρατήρηση εδώ αναφέρεται στη συχνότητα των ερωτικών επαφών του ατόμου. Μπορεί όμως η συχνότητα των ερωτικών επαφών να αποτελέσει έγκυρο κριτήριο αξιολόγησης; Αν ένα άτομο έχει συχνά ερωτικές επαφές, έχει πράγματι φυσιολογική ερωτική επιθυμία; Μέχρι πρόσφατα, το επίσημο διαγνωστικό εγχειρίδιο ψυχιατρικής όριζε ότι ένα άτομο εμφανίζει Υποτονική Ερωτική Επιθυμία αν η συνολική συχνότητα της εν γένει σεξουαλικής του συμπεριφοράς έχει υπάρξει δύο φορές το μήνα ή λιγότερο κατά τη διάρκεια του τελευταίου εξαμήνου.
Το κριτήριο αυτό όμως δεν είναι πλέον αποδεκτό καθώς απαιτείται μια συνολικότερη εκτίμηση της ζωής του ατόμου, που λαμβάνει υπόψη πολλούς άλλους παράγοντες, όπως τη δυσαρέσκεια που βιώνει το ίδιο το άτομο, την επίδραση του προβλήματος σε άλλους τομείς της ζωής του κλπ.
Παράλληλα, σε πολλές περιπτώσεις άτομα με χαμηλή ερωτική διάθεση δηλώνουν υψηλή συχνότητα ερωτικών επαφών σε ανταπόκριση όμως πάντα των απαιτήσεων του ερωτικού τους συντρόφου. Τα άτομα αυτά έχουν συχνές σεξουαλικές επαφές, αλλά δεν έχουν ένα πραγματικό ενδιαφέρον ή επιθυμία για σεξουαλική δραστηριότητα και 'υποκρίνονται' ή συμμετέχουν από υποχρέωση ή καταναγκασμό στη σεξουαλική πράξη.
Η επιθυμία για αυνανισμό έχει επίσης χρησιμοποιηθεί ως κριτήριο αξιολόγησης της Υποτονικής Ερωτικής Επιθυμίας. Και εκεί όμως οι ενδείξεις είναι συγκεχυμένες καθώς το άτομο μπορεί να έχει 'αποσυρθεί' και από αυτή τη δραστηριότητα λόγω απογοήτευσης, δυσαρέσκειας ή και απουσίας κατάλληλου ερεθίσματος.

Γνωσιακή κατάσταση
Οι ερωτικές φαντασιώσεις του ατόμου αναφέρονται συχνά ως έγκυρο κριτήριο αξιολόγησης. Πολλά άτομα με Υποτονική Ερωτική Επιθυμία δηλώνουν ότι σπάνια έχουν σεξουαλικές φαντασιώσεις. Επίσης περιγράφουν ότι φαντασιώνουν πολύ λιγότερο σχετικά με προηγούμενη σεξουαλική τους δραστηριότητα, κατά τη διάρκεια των προκαταρκτικών σταδίων, της ερωτικής πράξης, του αυνανισμού ή και γενικότερα κατά τη διάρκεια της καθημερινότητάς τους.
Τα δύο φύλα επίσης σημειώνουν σημαντικές διαφορές σχετικά με τη συχνότητα και το περιεχόμενο των σεξουαλικών τους φαντασιώσεων. Οι άντρες φαίνεται να φαντασιώνουν πιο συχνά και να έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για σεξουαλική ποικιλομορφία από ό,τι οι γυναίκες. Συγκριτικά με τις γυναίκες προτιμούν φαντασιώσεις που εμπεριέχουν ποικιλομορφία ερωτικών συντρόφων (π.χ. συμμετοχή σε όργια, σεξουαλική επαφή με δύο ή περισσότερους συντρόφους κλπ.), επιβολή και κυριαρχία κλπ.

Συναίσθημα
Άτομα με Υποτονική Ερωτική Επιθυμία μπορεί να βιώνουν τις ακόλουθες συναισθηματικές καταστάσεις:

Ψυχική αταραξία ή ουδετερότητα
Η διάθεση απέναντι στο σεξ δεν είναι ούτε θετική ούτε αρνητική, είναι ουδέτερη. Σε πολλές περιπτώσεις δεν συνειδητοποιούν τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν και δεν αναζητούν βοήθεια από ειδικό.

Αρνητικές συναισθηματικές διακυμάνσεις
Οι αρνητικές συναισθηματικές διακυμάνσεις βιώνονται ως αποτέλεσμα της χαμηλής ερωτικής επιθυμίας και της μη ικανοποιητικής ερωτικής ζωής. Νιώθουν ενοχές ή κατάθλιψη και δεν γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να επιφέρουν μια αλλαγή στην ερωτική τους ζωή. Νιώθουν επίσης συχνά διαφορά ερωτικής επιθυμίας σε σχέση με το σύντροφό τους (δεν είναι λίγες οι φορές που συναντάμε ζευγάρια στα οποία ο ένας σύντροφος περιγράφει ότι 'δεν κάνουν ποτέ σεξ', ενώ ο άλλος ότι 'κάνουν σεξ συνεχώς'). Η πίεση λόγω κοινωνικών προσδοκιών είναι επίσης πολύ έντονη σχετικά με το τι είναι 'φυσιολογικό' και τι 'αναμένεται' από μια ικανοποιητική ερωτική ζωή.

Φόβος & αποφυγή
Στην περίπτωση αυτή, η χαμηλή ερωτική επιθυμία συνοδεύεται από φόβο και αποφυγή της ερωτικής επαφής. Όταν μάλιστα η αποφυγή συνοδεύεται και από έντονη αποστροφή σχετικά με την επαφή των γεννητικών οργάνων και τη σεξουαλική πράξη τότε μπορεί να γίνεται λόγος και για τη Διαταραχή Σεξουαλικής Aποστροφής.
Συμπερασματικά, για μια επαρκή εκτίμηση και αξιολόγηση απαιτείται συνολική και πολύπλευρη εκτίμηση πολλών παραμέτρων της προσωπικότητας του ατόμου, της ζωής του γενικότερα, με κύρια σημεία παρατήρησης τη συμπεριφορά, τη συναισθηματική και γνωστική κατάστασή του. Η αναφορά σε μια μόνο πηγή πληροφόρησης μπορεί να είναι αποπροσανατολιστική.

Αίτια
Η βασικότερη δυσκολία στην αξιολόγηση της αιτιότητας ενός σεξουαλικού προβλήματος έγκειται συνήθως στο γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν και μιλούν για το σεξ σαν να πρόκειται για κάτι 'διαφορετικό' ή 'άσχετο' με την υπόλοιπη ζωή τους.
Πιστεύουν ότι μπορεί όλα να είναι καλά, αλλά ότι μόνο στο σεξ 'δεν τα πηγαίνουν καλά', σαν το ένα να μην συνδέεται με το άλλο, η καθημερινή ζωή με τη σεξουαλική τους συμπεριφορά. Ο 'σεξουαλικός εαυτός' όμως και η σεξουαλική ζωή αποτελούν μια ενιαία αίσθηση και εικόνα του εαυτού, μια συνέχεια και έναν καθρέφτη του όλου ψυχισμού και της καθημερινότητάς μας.
Το 'ποιοι είμαστε και τι κάνουμε' αντανακλάται άμεσα στην ερωτική μας ζωή, και αντίστροφα βέβαια. Οι ενεργητικοί και δημιουργικοί άνθρωποι είναι συχνά και πολύ ερωτικοί άνθρωποι! Οι δυσκολίες όμως αυτές δεν βοηθούν στο να αντιλαμβανόμαστε εύκολα σε συναισθηματικό επίπεδο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε κατά την ερωτική επαφή.
Παράλληλα, το σεξ αποκαλύπτει και πολλές 'κρυφές' πλευρές του εαυτού μας που ίσως σε άλλους τομείς της ζωής μας να καταφέρνουμε να τους 'κρύβουμε' επιτυχώς. Δεν είναι τυχαίο ότι λέγεται συχνά ότι από το σεξ 'κανείς δεν κρύβεται', οποιοδήποτε ασυνείδητο ή καλά απωθημένο κομμάτι του ψυχισμού μας τότε αποκαλύπτεται, σχεδόν απροκάλυπτα: η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, ο τρόπος με τον οποίο αισθανόμαστε για το σώμα μας, η αυτοπεποίθηση που έχουμε, πόσο επιθυμητοί νιώθουμε αλλά και το πώς σχετιζόμαστε με τους άλλους.
Ας δούμε όμως ποιες απόκρυφες πλευρές του εαυτού μας μπορεί να εκδηλώνονται κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής:

Ενδοψυχικές συγκρούσεις
Η σύγκρουση ανάμεσα στην επιθυμία να απολαύσουμε το σεξ και τον ασυνείδητο φόβο να το κάνουμε αυτό μήπως πληγωθούμε, εκτεθούμε ή 'τιμωρηθούμε' για τις 'κακές' πλευρές του εαυτού μας επηρεάζει άμεσα την επιθυμία και τη συμπεριφορά μας κατά τη σεξουαλική επαφή. Πολλές ηθικές και θρησκευτικές αξίες μπορεί επίσης να επιφέρουν ιδιαίτερα συγκρουσιακά συναισθήματα.

Άγχος για σωματική επαφή & οικειότητα
Η σεξουαλικότητα αναπτύσσεται πολύ νωρίς, σχεδόν από βρεφική ηλικία, από τον τρόπο που γνωρίζουμε το σώμα μας από το άγγιγμα των γονιών μας, τον τρόπο που αντιδρούμε και αντιδρούν και οι άλλοι γύρω μας, από τον τρόπο που μας μιλούν, μας χαϊδεύουν και ασχολούνται μαζί μας.
Πολλοί άνθρωποι, όμως, δεν έχουν βιώσει μια τέτοια σχέση εγγύτητας και δυσκολεύονται να δημιουργήσουν αντίστοιχες σχέσεις κατά την ενήλικη ζωή τους. Το σώμα τους λειτουργεί ως ένα είδος ψυχικής θωράκισης που δεν πλησιάζεται, δεν προσεγγίζεται και, κυρίως, δεν επιθυμεί να έρθει σε επαφή με κανέναν.

Ενοχή
Η ενοχή μπορεί να μην 'επιτρέπει' να απολαύσουμε την ερωτική ζωή και να 'διακόπτει' ανολοκλήρωτα κάθε δυνατότητα απόλαυσης και ικανοποίησης. Αναστέλλονται οι επιθυμίες αλλά και η ερωτική μας διάθεση τιμωρώντας τον εαυτό μας για τις απεχθείς επιθυμίες του.

Ντροπή
Το σεξ σηματοδοτεί συχνά μια αίσθηση εγγύτητας και οικειότητας στην οποία ο σύντροφός μας μπορεί να πλησιάσει πλευρές του εαυτού μας που θεωρούμε απεχθείς και θέλουμε να 'κρύψουμε'. Η έλλειψη ερωτικής διάθεσης σηματοδοτεί συχνά μια αίσθηση απομόνωσης και απόσυρσης προκειμένου να αποφευχθεί μια τέτοια έκθεση του εαυτού μας.
Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει ένας ασυνείδητος φόβος ομοφυλοφιλικών ή άλλων μη αποδεκτών επιθυμιών. Παράλληλα, με την έξαρση της ερωτικής διέγερσης μπορεί να φοβόμαστε ότι θα ξεσπάσει ανεξέλεγκτα και μια καταπιεσμένη βιαιότητα που έχουμε από καιρό απωθήσει.

Ζήτημα σχέσης/ ερωτικού συντρόφου
Όταν υπάρχει ερωτική διάθεση, αλλά όχι ειδικά με το σύντροφό μας, τότε βέβαια το πρόβλημα έγκειται στη σχέση μας μαζί του. Μπορεί κάτι να μας μπερδεύει στη συμπεριφορά του και να μην μας αφήνει να εκφραστούμε ή να έχουμε αρχίσει να απογοητευόμαστε και να θυμώνουμε μαζί του αλλά δεν το συνειδητοποιούμε. Σημαντικό είναι βέβαια εδώ και το θέμα της 'πλήξης' των μακροχρόνιων σχέσεων στις οποίες το ερωτικό ενδιαφέρον σε ατομικό επίπεδο παραμένει ζωντανό, αποτυγχάνει όμως να εκφραστεί με το συγκεκριμένο σύντροφο.
Οι δύο σύντροφοι επίσης μπορεί να έχουν διαφορά ερωτικής επιθυμίας και ο ένας να ζητά συχνότερα από τον άλλον ερωτική επαφή. Μια τέτοια δυναμική μπορεί να οδηγήσει μακροχρόνια σε κατάσταση παρεξήγησης, απογοήτευσης και αποφυγής. Πολλές παρανοϊκές ιδέες αρχίζουν να επικρατούν σχετικά με το 'γιατί δεν με θέλει τόσο πολύ', ή ʽπόσες άλλες ερωτικές περιπέτειες έχει για να χορτάσει την ερωτική του επιθυμία'. Οι παρεξηγήσεις αυτές οδηγούν μακροχρόνια σε συναισθηματική απομάκρυνση του ζευγαριού και υποτονική ερωτική διάθεση.

Αλλαγή ρόλων
Η συμβίωση, ο γάμος, η απόκτηση παιδιών και η δημιουργία οικογένειας δημιουργούν ριζικές αλλαγές στους ρόλους των δύο συντρόφων και στην 'εικόνα' που έχει ο ένας για τον άλλον αλλά και ο καθένας για τον εαυτό του. Δεν είναι λίγες οι φορές που η γυναίκα αλλά και ο άντρας δεν βλέπουν πια τον εαυτό τους ως ερωτικό σύντροφο αλλά μόνο ως γονιό ή αρχίζουν να βλέπουν στην εικόνα του συντρόφου τους ρόλους από την πατρική οικογένεια που πάντα τους ενοχλούσαν.
Η ανάπτυξη αυτής της δυναμικής αποτελεί βάση για χρόνιες παρεξηγήσεις και μπορεί να οδηγήσει μακροπρόθεσμα στην ερωτική απομάκρυνση των δύο συντρόφων.

Κόπωση & εξαντλητικοί ρυθμοί
Η κόπωση και οι εξοντωτικοί ρυθμοί ζωής δεν λειτουργούν συνεργατικά στην ερωτική διάθεση του ζευγαριού. Το ζευγάρι μπορεί να νιώθει κυριολεκτικά εξαντλημένο και … όταν πλησιάζει στο κρεβάτι να επιθυμεί απλά να κοιμηθεί για να ξεκουραστεί και να αναπληρώσει τις δυνάμεις του.

Ύπαρξη ψυχικής διαταραχής
Η συναισθηματική διάθεση επηρεάζει άμεσα την επιθυμία για ερωτική επαφή. Είναι ευνόητο ότι και η ύπαρξη οποιασδήποτε άλλης ψυχικής διαταραχής που επηρεάζει την ψυχική υγεία, θα επηρεάζει άμεσα και την επιθυμία για ερωτική επαφή. Στη διαταραχή της κατάθλιψης, για παράδειγμα, το άτομο βιώνει μια έντονη αίσθηση αυτολύπησης και υποτίμησης του εαυτού του. Τα συναισθήματα αυτά βιώνονται έντονα και απομυζούν την ενέργεια και τη διάθεσή του για οποιαδήποτε δραστηριότητα.
Πολλά φάρμακα αντικαταθλιπτικής αγωγής προκαλούν επίσης αναχαίτιση της ερωτικής ορμής και διέγερσης (δυσκολεύοντας τις γυναίκες να φτάσουν σε οργασμό και τους άντρες να διατηρήσουν τη στύση τους) για όσο καιρό λαμβάνονται. Έτσι, προκύπτει το παράδοξο η αντικαταθλιπτική αγωγή να αποτελεί το δεύτερο πιο συχνό αίτιο αναχαίτισης της ερωτικής επιθυμίας.

Τα όρια
Το σεξ μπορεί να συνδέεται με το φόβο απώλειας του εαυτού. Το φόβο ότι ο σύντροφός μας θα μας πλησιάσει τόσο πολύ, θα έρθει τόσο κοντά και οικεία σε εμάς, που θα μας διαπεράσει και θα χαθούν τα όριά μας. Ο φόβος αυτός προκαλεί έντονο άγχος και επηρεάζει τη συναισθηματική διάθεση κατά τη σεξουαλική επαφή. Επικρατεί η αίσθηση της 'διάλυσης' και της μη δυνατότητας οριοθέτησης.

Η αυτοεκτίμηση
Η αυτοεκτίμηση αποτελεί το πιο βασικό 'συστατικό' του σεξ! Χρειάζεται να αγαπάμε, να εκτιμάμε και να θέλουμε να φροντίσουμε τον εαυτό μας για να επιθυμήσουμε να του προσφέρουμε και τις απολαύσεις του σεξ. Παράλληλα, χρειαζόμαστε και μια καλή εικόνα του εαυτού μας για να ανοιχτούμε και να αφήσουμε τον ερωτικό μας σύντροφο να μας γνωρίσει από κοντά. Τέλος, αν έχουμε μεγαλώσει με αρχές που υποδηλώνουν ότι το σεξ είναι κάτι 'βρώμικο' και 'κακό', μπορεί επίσης να φοβόμαστε ότι μέσω του σεξ θα χάσουμε την αυτοεκτίμησή μας.



Πηγή: http://www.iatronet.gr/
Ημερομηνία δημοσίευσης: 7 Νοεμβρίου 2007
Συντάκτης: Τζελέπη Ειρήνη (Συμβουλευτική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια)

 

Ψυχογενής στυτική δυσλειτουργία

Η ψυχογενής στυτική δυσλειτουργία, δηλαδή η στυτική δυσλειτουργία που οφείλεται σε αμιγώς ψυχολογικά αίτια, απασχολεί ως πρόβλημα σημαντικό ποσοστό του αντρικού πληθυσμού όλων των ηλικιών, των κοινωνικοοικονομικών ομάδων, των μορφωτικών επιπέδων κλπ.

Σε πολλές περιπτώσεις το πρόβλημα αντιμετωπίζεται περιστασιακά και παρέρχεται ή, σε άλλες περιπτώσεις, ταλαιπωρεί τον άντρα για αρκετό χρονικό διάστημα και καθίσταται χρόνιο. Το βέβαιο πάντως είναι ότι η στυτική δυσλειτουργία βιώνεται από τον ίδιο τον άντρα και πιθανώς και από τη σύντροφό του ως μια κατάσταση ματαιωτική και ταπεινωτική και σίγουρα δύσκολη στο χειρισμό, νοητικό και συναισθηματικό.

Το γεγονός αυτό οφείλεται στην υψηλή ‘επένδυση’ της αντρικής αυτοεικόνας και αυτοεκτίμησης στο αντρικό γεννητικό όργανο, το φαλλό, και τη λειτουργία της στύσης ως σύμβολο της αντρικής δύναμης και επάρκειας. Η παραμικρή ‘δυσκολία’ στη στυτική λειτουργία, έστω και συμπτωματική, εύκολα γιγαντώνεται και εξελίσσεται σε ανησυχία, εκνευρισμό, καταστροφολογική σκέψη και άγχος απόδοσης κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης.

Πολλοί άντρες θεωρούν ότι το πρόβλημα της στυτικής δυσλειτουργίας θα διαρκέσει για πάντα, θα τους απασχολεί για πάντα ή ότι έχουν στιγματιστεί για πάντα! Πολλές γυναίκες επίσης αντιδρούν με άγνοια ή αίσθηση υποτίμησης, γεγονός που δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. ‘Είναι να μην σου μπει η ιδέα’, λέγεται συχνά χαρακτηριστικά!


Πότε συμβαίνει

Η ψυχογενής στυτική δυσλειτουργία ουσιαστικά προκύπτει όταν ο άντρας αγχώνεται. Το άγχος δυσχεραίνει τη γενικότερη αίσθηση χαλάρωσης και ομαλής λειτουργίας του σώματος αλλά, κυρίως, την ομαλή λειτουργία του φυσικού αντανακλαστικού της στύσης. Η στιγμή όμως που κάθε άντρας αγχώνεται διαφέρει κατά περίπτωση.

Ένας άντρας μπορεί να αγχώνεται κατά τη διάρκεια των προκαταρκτικών σταδίων της ερωτικής πράξης, ενώ κάποιος άλλος να νιώθει ότι το άγχος του κορυφώνεται σε επόμενα στάδια κατά τα οποία η στιγμή της διείσδυσης πλησιάζει, για παράδειγμα, πριν από τη διείσδυση ή κατά τη διάρκεια της διείσδυσης. Πολλοί άντρες επίσης δεν έχουν στύση κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης, διατηρούν όμως κάλλιστα τη στυτική τους λειτουργία κατά τη διάρκεια αυνανισμού ή στοματικού έρωτα.

Μπορεί επίσης να επέρχεται ικανοποιητική στύση όσο είναι ντυμένοι αλλά να χάνεται εύκολα μόλις το πέος εκτεθεί ‘γυμνό’. Η συμπεριφορά της συντρόφου παίζει επίσης καθοριστικό ρόλο: ένας άντρας μπορεί να χάσει τη στύση του κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης αν αντιληφθεί ότι η σύντροφός του είναι επικριτική, απαιτητική, ‘επιβάλλεται’ ή αποπειράται να πάρει τον έλεγχο της κατάστασης.

Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να είναι και ‘περιστασιακή’. Μπορεί να αντιμετωπίζεται μόνο κατά την επαφή με μια περιστασιακή ερωτική σύντροφο, αλλά να μην εκδηλώνεται κατά τη σεξουαλική επαφή με τη σύζυγο. Ή, αντίθετα, ένας άντρας μπορεί να μην λειτουργεί επαρκώς με την ερωμένη του την οποία θαυμάζει και βρίσκει εξαιρετικά ελκυστική, αλλά να λειτουργεί απολύτως φυσιολογικά με τη σύζυγο την οποία βρίσκει βαρετή και νιώθει θυμό και πικρία απέναντί της.


Πρωτογενής και δευτερογενής στυτική δυσλειτουργία

Η πρωτογενής στυτική δυσλειτουργία αναφέρεται σε περιπτώσεις κατά τις οποίες ο άντρας δεν έχει λειτουργήσει ποτέ επαρκώς σε επίπεδο στύσης και είναι περισσότερο σπάνιες. Στις περιπτώσεις αυτές μπορεί να επιτυγχάνεται ικανοποιητική στύση μέσω αυνανισμού ή να επέρχονται αυθόρμητες στύσεις υπό άλλες περιστάσεις ή συνθήκες, όχι όμως κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης. Οι περιπτώσεις πρωτογενούς στυτικής δυσλειτουργίας οφείλονται κυρίως σε βαθύτερα ψυχολογικά αίτια, που αγγίζουν βαθύτερες ζώνες της ψυχικής σφαίρας.

Πολλές τέτοιες περιπτώσεις αντρών έχουν συχνά ανατραφεί σε ένα οικογενειακό περιβάλλον όπου η συναισθηματική έκφραση και επικοινωνία δεν ήταν αποδεκτά ή θεωρούντο απολύτως ‘θηλυπρεπείς’ συμπεριφορές. Ο πατέρας δεν έχει στηρίξει το γιο στην επιβεβαίωση της ανδρικής του ταυτότητας και ο γιος έχει μάθει να φοβάται τα συναισθήματά του, να ντρέπεται για τον εαυτό του κοκ. Αποφεύγει να πλησιάσει το αντίθετο φύλο, φοβάται την αποτυχία, τον ανταγωνισμό με τους άλλους άντρες και πανικοβάλλεται στην ιδέα και μόνο της σεξουαλικής επαφής καθώς πάντα εγκυμονεί ο φόβος της ‘αποτυχίας’!

Το υψηλότερο όμως ποσοστό του αντρικού πληθυσμού εντάσσεται στις περιπτώσεις δευτερογενούς στυτικής δυσλειτουργίας, στις περιπτώσεις δηλαδή εκείνες που ο άντρας έχει αντιμετωπίσει μία ή και περισσότερες φορές κατά τη διάρκεια της ερωτικής του ζωής προβλήματα στυτικής λειτουργίας τα οποία έχουν παρέλθει και ουσιαστικά εντάσσονται μέσα στα πλαίσια της φυσιολογικής σεξουαλικής συμπεριφοράς. Οι άντρες με δευτερογενή στυτική δυσλειτουργία έχουν λειτουργήσει απολύτως φυσιολογικά για αρκετό χρονικό διάστημα πριν από τη δημιουργία του προβλήματος και αντιμετωπίζουν πρόσφατα ή έχουν αντιμετωπίσει στο παρελθόν δυσκολίες στυτικής λειτουργίας.

Είναι γεγονός όμως ότι πολλά περιστατικά δευτερογενούς στυτικής δυσλειτουργίας ουσιαστικά εκκινούν από απλές και ασήμαντες αφορμές, όπως η κούραση της καθημερινότητας, το στρες λόγω επαγγελματικών ή άλλων υποχρεώσεων ή και από ‘απλές’ παρεξηγήσεις ανάμεσα στο ζευγάρι που όμως εύκολα ‘γιγαντώνονται’, παρερμηνεύονται και μπορούν να εξελιχθούν σε σημαντικά προβλήματα που απαιτούν ειδική αντιμετώπιση.


Φαύλος κύκλος

Στο σημείο αυτό υπεισέρχεται η σημασία της δημιουργίας ενός φαύλου κύκλου συμπεριφοράς ως σημαντικού παράγοντα αιτιότητας και εγκαθίδρυσης (διατήρησης) ενός προβλήματος στυτικής δυσλειτουργίας. Όπως προαναφέρθηκε, δυσκολίες στυτικής λειτουργίας μπορεί να προκύψουν από καθαρά τυχαίους ή συμπωματικούς λόγους, όπως για παράδειγμα, η κόπωση της ημέρας, η έλλειψη ερωτικής διάθεσης σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή κοκ.

Αυτά τα περιστατικά συνήθως εύκολα παρέρχονται και δεν τους αποδίδεται ποτέ ιδιαίτερη σημασία από το ίδιο το ζευγάρι. Αν όμως το ζευγάρι αρχίσει να ‘εστιάζει’ στα περιστατικά αυτά και να τους δίνει ιδιαίτερη σημασία, να παρερμηνεύει, να αναρωτιέται για τους λόγους που συνέβη αυτό που συνέβη και, κυρίως, για το ‘αν’ και ‘πότε’ θα ξανασυμβεί, αρχίζει σταδιακά να εγκαθίσταται ένας φαύλος κύκλος άγχους και αρνητικής σκέψης που διατηρεί και εγκαθιστά ουσιαστικά ένα πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας.

Σε αυτή την περίπτωση η επόμενη ερωτική επαφή προσεγγίζεται από τον ίδιο τον άντρα αλλά και από τη σύντροφό του με αγωνία και την ασυνείδητη επιθυμία να διαπιστωθεί αν πράγματι ‘υπάρχει πρόβλημα’ και ‘αν όλα θα λειτουργήσουν φυσιολογικά’! Μπορεί μάλιστα να επιδιωχθεί άμεσα ερωτική επαφή προκειμένου να ελεγχθεί τι ακριβώς συμβαίνει! Έτσι όμως ο άντρας είναι ήδη αρνητικά προκατειλημμένος, αγχωμένος, με έντονη τάση αυτοπαρατήρησης και κριτικής, στοιχεία που δεν τον βοηθούν ιδιαίτερα.

Υπό αυτές τις περιστάσεις είναι πολύ φυσικό η στυτική δυσλειτουργία να προκύψει και πάλι λόγω του άγχους που επικρατεί και όχι επειδή υπάρχει κάποιο πρόβλημα στυτικής λειτουργίας. Οι υποψίες όμως έχουν ήδη εγκατασταθεί στην ερωτική σχέση του ζευγαριού και ένα πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας έχει αρχίσει να ‘γεννάται’ ουσιαστικά βάσει ενός τυχαίου γεγονότος. Το ζευγάρι έχει εμπλακεί σε φαύλο κύκλο αρνητικών σκέψεων και προσδοκιών, πιστεύει ότι ‘έχει αποκτήσει πρόβλημα’ και αναρωτιέται για τη σεξουαλική του απόδοση και ευχαρίστηση. Το ερώτημα ‘τι θα γίνει αν δεν ξαναμπορέσουμε…’, έχει πια εγκατασταθεί στη σχέση απειλητικά…


Ιατρικοποίηση του προβλήματος

Ένας δεύτερος σημαντικός παράγοντας που συντελεί στη δημιουργία και, κυρίως, την εγκαθίδρυση ενός προβλήματος στυτικής δυσλειτουργίας είναι και η τάση ‘ιατρικοποίησης’ του προβλήματος. Στα ψυχοσωματικά προβλήματα ο πάσχων δεν μπορεί να ‘συνδέσει’ εύκολα την ψυχική, συναισθηματική του κατάσταση με τη σωματική του λειτουργία. Για παράδειγμα, αναφέρει ότι πονάει το στομάχι του μη αναρωτώμενος ποτέ τι ένιωθε, τι σκεφτόταν, πώς ήταν, όταν ξεκίνησε ο πόνος αυτός. Θεωρεί ότι το σώμα του μπορεί να λειτουργεί πάντα, ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο. Παρόμοια, ένα πρόβλημα στύσης θεωρείται τις περισσότερες φορές ότι αφορά τη λειτουργία ενός συγκεκριμένου οργάνου του σώματος, του φαλλού, το οποίο, αν δεν λειτουργεί σωστά, κάποιο ιατρικό πρόβλημα θα υπάρχει το οποίο πρέπει να θεραπευτεί.

Για το λόγο αυτό πολλοί άντρες απευθύνονται άμεσα σε ιατρό αναζητώντας ειδικά φαρμακευτική αγωγή προκειμένου να θεραπεύσουν το πρόβλημα της στυτικής δυσλειτουργίας. Η ψυχογενής στυτική δυσλειτουργία όμως αφορά τη διαχείριση της ψυχολογικής κατάστασης του άντρα και της συντρόφου του κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης. Υψηλό ποσοστό αντρών δυσκολεύεται να διαχειριστεί τη συναισθηματική του κατάσταση και να κατανοήσει την ολότητα λειτουργίας ψυχής και σώματος κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης. Ότι το σεξ αποτελεί ψυχοσυναισθηματική επικοινωνία και όχι μια πρακτική λειτουργία που λειτουργεί ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο συμβαίνει εκείνη τη στιγμή στο σώμα, την ψυχή και το περιβάλλον γύρω μας.


Επίδραση σχέσης

Παρόμοια, πολλά ζευγάρια θεωρούν ότι η σεξουαλική λειτουργία, και η ‘στύση’ ειδικότερα, μπορούν να λειτουργούν ανεξάρτητα από την ποιότητα της σχέσης και της επικοινωνίας τους. Μια επιθετική, καταστροφική σχέση μπορεί κυριολεκτικά να ‘καταστρέψει’ τη στύση ενός άντρα και να δημιουργήσει ένα πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας. Πολλές γυναίκες επίσης ‘ευνουχίζουν’ τους συντρόφους τους συμπεριφερόμενες καταστροφικά κατά την ερωτική πράξη ως μια έκφραση της επιθετικότητάς τους.

Πολλές φορές και οι ίδιες δεν το συνειδητοποιούν και δηλώνουν χαρακτηριστικά ότι δεν αποδοκιμάζουν ποτέ το σύντροφό τους. Η γλώσσα του σώματος όμως και η αρνητική ενέργειά τους δηλώνουν πολύ διαφορετικά πράγματα! Σε άλλες περιπτώσεις η γυναίκα μπορεί να νιώθει απόρριψη και να απειλείται από τη στυτική δυσλειτουργία του συντρόφου της, για παράδειγμα, να νιώθει ότι δεν του αρέσει, ότι θα την εγκαταλείψει κοκ. Υπό αυτές τις περιστάσεις, προσπαθεί να αντιμετωπίσει την άμεση ανάγκη της για επιβεβαίωση απαιτώντας κυριολεκτικά από το σύντροφό τους να ‘αποδώσει’ σεξουαλικά, δημιουργώντας έντονη πίεση, γεγονός που μεγεθύνει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα και καθιστά την κατάσταση πιο δύσκολη.

Στο σημείο αυτό υπεισέρχεται και πάλι η τάση θεώρησης της σεξουαλικής πράξης ως μιας λειτουργίας μηχανικής, πρακτικής, που μπορεί να λειτουργεί ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο συντελείται κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης. Όμως, η ποιότητα της σχέσης του ζευγαριού και η συναισθηματική επικοινωνία μεταξύ τους καθρεφτίζονται άμεσα στην ποιότητα της σεξουαλικής τους ζωής και επομένως και στην ικανοποιητική ή μη λειτουργία της στύσης!


Άμεσοι αιτιολογικοί παράγοντες

Τρεις σημαντικοί αιτιολογικοί παράγοντες μπορούν να λειτουργήσουν άμεσα αρνητικά κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης και να επιφέρουν στυτική δυσλειτουργία: ο φόβος της αποτυχίας, η πίεση για ‘απόδοση’ και η μη δυνατότητα του άντρα να αφεθεί (λόγω ενοχής, ενδοψυχικής σύγκρουσης κλπ.) στα ερωτικά του αισθήματα.

Ο φόβος της αποτυχίας, με πιθανό συνοδοιπόρο αυτού το φόβο της εγκατάλειψης από τη σύντροφο σε περίπτωση αποτυχίας, θεωρούνται κατά βάση πολύ ισχυροί ‘ευνουχιστικοί’ παράγοντες. Ο φόβος μιας επερχόμενης αποτυχίας της στύσης μπορεί να μην επιτρέπει στον άντρα να χαλαρώσει και να λειτουργήσει φυσιολογικά κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης, να τον οδηγεί σε έντονη αυτοπαρατήρηση και επικριτική στάση απέναντι στον εαυτό του αυξάνοντας το άγχος του και την ένταση που νιώθει εκείνη τη στιγμή. Η επανάκτηση της εμπιστοσύνης και της αυτοπεποίθησης θεωρούνται πολύ σημαντικά βήματα.

Η πίεση και η απαίτηση για ‘απόδοση’ επιφέρουν σημαντικά δυσμενείς επιδράσεις. Πολλές φορές εκκινούν από την ίδια τη γυναίκα η οποία, όπως προαναφέρθηκε, πανικοβάλλεται από τη στυτική δυσκολία και απαιτεί από το σύντροφό της να λειτουργήσει φυσιολογικά προκειμένου να της αποδείξει πόσο την αγαπά, πόσο ελκυστική είναι κοκ. Το παράδοξο στοιχείο όμως είναι ότι πολλές σχετικές απαιτήσεις για ‘απόδοση’ τίθενται και από τον ίδιο τον άντρα και την αντίληψη ή νοοτροπία που φέρει σχετικά με την αναμενόμενη σεξουαλική του συμπεριφορά: ‘Ένας άντρας πρέπει να μπορεί να λειτουργεί πάντα’! Πολλά προβλήματα στυτικής δυσλειτουργίας εκκινούν υπό την επήρεια σχετικών προσδοκιών και περιστάσεων.

Η διαδικασία της σεξουαλικής διέγερσης όμως, για άντρες και γυναίκες, αποτελεί μια φυσική αυθόρμητη αντίδραση στην αίσθηση της ερωτικής έλξης και διέγερσης. Δεν μπορεί να απαιτείται ή να παραγγέλλεται επί τούτου! Πολλές γυναίκες αναπτύσσουν επίσης σχετικά προβλήματα σεξουαλικής δυσλειτουργίας υπό την επήρεια παρόμοιων λανθασμένων προσδοκιών και αντιλήψεων. Η χαλάρωση, ψυχική και σωματική, είναι απαραίτητα, γι’ αυτό και σε πολλές περιπτώσεις στυτικής δυσλειτουργίας συνιστάται η προσπάθεια σεξουαλικής επαφής και συνεύρεσης του ζευγαριού ‘χωρίς διείσδυση’, έτσι ώστε οι δύο σύντροφοι να απαλλάσσονται από το άγχος ‘απόδοσης’ και την επήρεια αρνητικών σκέψεων και προσδοκιών.

Τέλος, προκειμένου το φυσικό αντανακλαστικό της στύσης να μπορεί να λειτουργήσει αυθόρμητα, χωρίς εξωτερικές επιδράσεις και παρεμποδίσεις, θα πρέπει ο άντρας να μπορεί να αφήνεται στις αισθήσεις και την εμπειρία που βιώνει εκείνη τη στιγμή. Η τάση αυτοπαρατήρησης, οι έμμονες ιδέες, το υπέρμετρο ενδιαφέρον για τη γνώμη και την κριτική στάση της συντρόφου και η υπέρμετρη ανησυχία και ενασχόληση με την ποιότητα της ‘απόδοσής’ του δεν του επιτρέπουν να αφεθεί στις αισθήσεις της στιγμής. Η διαδικασία αυτή είναι άμεσα ανασταλτική και μπορεί κάλλιστα να διασπάσει την προσοχή του και την ικανότητά του να λειτουργήσει ικανοποιητικά κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης.

Συμπερασματικά, η ψυχογενής στυτική δυσλειτουργία, και ιδιαίτερα η δευτερογενής στυτική δυσλειτουργία, αποτελεί μια διαταραχή η οποία στην πλειονότητα των περιπτώσεων εκκινεί από ασήμαντες αφορμές και αιτίες, οι οποίες όμως στη συνέχεια μεγεθύνονται και αποκτούν τεράστια σημασία λόγω της υπερβολικής επένδυσης στη λειτουργία της στύσης και τη δύναμη του φαλλού στην απόδοση και λειτουργία της σεξουαλικής πράξης. Είναι σημαντικό το ζευγάρι να κατανοήσει ότι η στυτική λειτουργία δεν αποτελεί μια ‘μηχανή’ η οποία πρέπει πάντα και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες να λειτουργεί τέλεια! Ο επαναπροσδιορισμός της σημασίας της στύσης και η αλλαγή νοοτροπίας περί της σεξουαλικής πράξης βοηθούν σε πολλές περιπτώσεις μικρές δυσκολίες να ξεπερνιούνται πιο εύκολα και να θεωρούνται φυσιολογικές και αναμενόμενες.

Είναι σημαντικό το βάρος της συναισθηματικής επένδυσης και οι προσδοκίες σχετικά με τη λειτουργία της στύσης να μεταφέρονται άμεσα σε αυτό που διαδραματίζεται ανάμεσα στο ζευγάρι κατά τη στιγμή της ερωτικής πράξης, στα συναισθήματά τους, τις σκέψεις τους, τις προσδοκίες τους. Αυτά επέφεραν το πρόβλημα της στύσης και αυτά μπορούν, αν κατανοηθούν και διαχειριστούν κατάλληλα εκείνη τη στιγμή, να την επαναφέρουν! Πολλοί μύθοι επικρατούν σχετικά με τη στυτική λειτουργία οι οποίοι πρέπει σταδιακά να αρχίσουν να καταρρίπτονται!



Πηγή: http://www.iatronet.gr/
Ημερομηνία δημοσίευσης: 11 Απριλίου 2008
Συντάκτης: Τζελέπη Ειρήνη (Συμβουλευτική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια)

 

Απάντηση: Σεξουαλική υγεία

Ευχαριστούμε Syrah..

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΥΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ : είναι η μόνιμη ή παροδική αδυναμία για επίτευξη ή/και διατήρηση της στύσης για την σεξουαλική πράξη.
Σήμερα, πάνω από 200.000.000 άνδρες στον κόσμο πάσχουν από στυτική δυσλειτουργία και στο μέλλον ο αριθμός θα αυξηθεί δραματικά.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΡΓΑΝΙΚΑ ΑΙΤΙΑ :


Αγγειακά,

Νευρογενή,

Ορμονικά,

Ανατομικά,

Οφειλόμενα σε ουσίες.
ΑΓΓΕΙΑΚΑ ΑΙΤΙΑ :


Διαβήτης,

Υπέρταση,

Υπερλιπιδαιμία (αυξημένη χοληστερίνη ή/και τριγλυκερίδια)

Καρδιαγγειακή νόσος
ΝΕΥΡΟΓΕΝΗ ΑΙΤΙΑ :


Σκλήρυνση κατά πλάκας,

Παθήσεις νωτιαίου μυελού,

Εγκεφαλικό επεισόδιο,

Νόσος PARKINSON,

Νεοπλασίες του κεντρικού νευρικού συστήματος,

Ουραιμία (χρόνια νεφρική ανεπάρκεια),

Χειρουργική της πυέλου (π.χ. ριζική προστατεκτομή)
ΟΡΜΟΝΙΚΑ ΑΙΤΙΑ :


Υπογοναδισμός (χαμηλή τεστοστερόνη),

Παθήσεις θυρεοειδούς,

Υπερπρολακτιναιμία
ΑΝΑΤΟΜΙΚΑ ΑΙΤΙΑ :


Φίμωση,

Μικροφαλία,

Νόσος του PEYRONIE (κάμψη του πέους)
ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΑΙΤΙΑ :


Αντιϋπερτασικά
Καρδιοτονωτικά
Διουρητικά
Αντιφλεγμονώδη
Αντιεπιληπτικά
Νευροληπτικά-αντιψυχωσικά
Αντικαταθλιπτικά
Υπνωτικά
Οιστρογόνα
Αντιόξινα-ενζυματικά
Κατασταλτικά του Κ.Ν.Σ.
ΑΛΛΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΣΤΥΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ :


Καπνός,

Αλκοόλ,

Κοκαϊνη,

Ηρωίνη,

Χασίς,

Ecstacy
ΤΙ ΒΟΗΘΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΣΤΥΣΗΣ :


Διακοπή καπνίσματος,

Μείωση αλκοόλ,

Σωστή δίαιτα,

Γυμναστική,

Μείωση του stress
ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ : ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΕΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ .

ΠΡΩΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ:

Α) ΦΑΡΜΑΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ


Σιλδεναφίλη(VIAGRA® )

Τανταλαφίλη (CIALIS® )

Βαρδεναφίλη (LEVITRA® )

Απομορφίνη (UPRIMA® )
B) ΣΥΣΚΕΥΗ VACUUM (δρα μέσω κενού αέρος προκαλώντας τεχνητή στύση)

ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ :

Α) Ενδοπεϊκές ενέσεις (CAVERJECT®, διάφορα μείγματα)
Β) Ενδοουρηθρική τοποθέτηση ουσιών που προκαλούν στύση.


ΤΡΙΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ :

Α) Τοποθέτηση ενδοπεϊκών προθέσεων, οι οποίες αποτελούν μία αξιόπιστη και αποτελεσματική λύση
Β) Επεμβάσεις επαναιμάτωσης για ειδικές κατηγορίες ασθενών


Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ:
ΤΑ 5 ΒΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΤΗΣ

Να τον ενθαρρύνει και να αναγνωρίζει την ανάγκη του για σεξουαλική επαφή και οργασμική ικανοποίηση

Να του δείχνει ότι η αρρώστια του δεν τον "ξόφλησε" σεξουαλικά και με το κάλεσμά της να ενισχύει τη σωστή ιατρική θεραπεία της νόσου, με την παράλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση της σεξουαλικής διαταραχής.

Να αισθάνεται τη παρουσία της ως επιθυμητή και θελκτική από τον σύντροφό της, κάτι που ο ίδιος το χρειάζεται και που τον κάνει να νιώθει επιθυμητός και σεξουαλικά ακμαίος.

Να μην του κόβει τα φτερά στην ερωτική διάθεση που εκείνος εκφράζει και να μην τον κάνει να αισθάνεται ότι η σεξουαλική του επιθυμία είναι μία "νοσηρή πολυτέλεια". Μάλιστα, η ίδια να παίρνει την πρωτοβουλία να ρωτάει τον γιατρό του για την ποιότητα της ερωτικής τους ζωής από εδώ και πέρα.

Να θυμάται ότι η ερωτική ζωή του συντρόφου της την αφορά και πως το δικό του κάλεσμα στον έρωτα και στο σεξ είναι εκείνη. Το σεξ εκφράζεται μοναδικά και συντηρεί τη συντροφικότητα και την επικοινωνία, που η ψυχική επαφή καθορίζει τη ζωή τους, μέσα από την ασθένεια.

http://www.askitis.gr/sexproblems_organiko.asp

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Η γυναικεία σεξουαλική δυσλειτουργία, είναι μια κατάσταση η οποία μπορεί να οφείλεται σε ανατομικούς , ορμονικούς , ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες.
Είναι μια κατάσταση αρκετά κοινή και τελευταίες μελέτες αναφέρουν ότι υποφέρει το 30-50% των γυναικών.

Η σεξουαλική δυσλειτουργία στις γυναίκες ταξινομείται ως εξής :


Α) ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ

Β) ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΔΙΕΓΕΡΣΗΣ

Γ) ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΟΥ ΟΡΓΑΣΜΟΥ

Δ) ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΕΣ ΣΕ ΠΟΝΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΞ
Θα πρέπει επίσης να διακρίνουμε, αν το πρόβλημα αυτό υπήρχε πάντα ή εμφανίστηκε πρόσφατα, καθώς επίσης αν εμφανίζεται ορισμένες φορές ή σε όλες τις σεξουαλικές πράξεις .
Οι αιτίες μπορεί να είναι:

Α) ΟΡΓΑΝΙΚΕΣ :


Ορμονικές διαταραχές θυροειδούς - γεν. κύκλου
Ανατομικές δυσλειτουργίες
Φλεγμονές κόλπου - τραχήλου
Λοιμώξεις αιδοίου - κόλπου - τραχήλου
Έρπης γεννητικών οργάνων
Κονδυλώματα αιδοίου - κόλπου
Δυσπλασία παρθενικού υμένα (αιτία δυσπαρευνίας)
Ινομυώματα
Μετεγχειριτικές κακώσεις (καρκίνος)
Παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος (κυστίτις, ουρολοίμωξη)
Στην εμμηνόπαυση έλλειψη εφύγρανσης κόλπου
Β) ΨΥΧΟΓΕΝΕΙΣ: κατάθλιψη κ.α.

Γ) ΜΕΙΚΤΕΣ

Μετά από προσεκτικό ιατρικό έλεγχο ο οποίος περιλαμβάνει ψυχιατρική εξέταση καθώς και ορμονικό, γυναικολογικό, ουρολογικό και ειδικό αγγειακό έλεγχο, είναι διαθέσιμες διάφορες θεραπείες (ψυχοσεξουαλική θεραπεία, θεραπείες ορμονικής υποκατάστασης, θεραπείες με χρήση ειδικών συσκευών κ.α.)



Ποια φάρμακα μπορούν να αναστείλουν την σεξουαλικότητά της;

Η σεξουαλική ζωή της γυναίκας μπορεί πράγματι να ανασταλεί κάτω από συνθήκες μιας φαρμακευτικής αγωγής που επιδρά στη μείωση ή αναστολή της σεξουαλικής της διέγερσης, δυσκολεύοντας ακόμη και τον οργασμό της, κάτι που την θορυβεί και την οδηγεί πολλές φορές στη διακοπή της αγωγής της, αισθανόμενη ότι έχασε το σεξουαλικό της ενδιαφέρον. Οδηγούμενη σε φόβο ότι η συγκεκριμένη αγωγή της κόβει το ρόλο της ως γυναίκα και φοβούμενη ότι αυτό θα έχει επιπτώσεις στην ερωτική ζωή με τον άνδρα της, παίρνει αυτή την πρωτοβουλία ακόμη και αν ο θεράπων γιατρός επιμένει για το αντίθετο. Φάρμακα που θα μπορούσαν να ενοχοποιηθούν σημαντικά για τη σεξουαλική της αναστολή, χορηγούνται σε ψυχικές διαταραχές όπως: κατάθλιψη, φοβίες, άγχος, ψυχώσεις, νευρώσεις, χρόνιες νευρολογικές παθήσεις, όπου οι συγκεκριμένες αγωγές χαρακτηρίζονται από τη μακροχρόνια χορήγηση και τη συστηματική λήψη που απαιτείται για τη σωστή θεραπευτική απάντηση. Φάρμακα ακόμη που φαίνεται να επιδρούν αρνητικά στη σεξουαλική της συμπεριφορά, είναι αυτά που χορηγούνται σε χρόνιες παθήσεις, όπως ο καρκίνος, τα οποία παρεμβαίνουν στον ορμονικό της άξονα και σε άλλες μεταβολικές λειτουργίες. Μια μεγάλη κατηγορία φαρμάκων που χορηγούνται για χρόνιες παθήσεις αλλά και άλλα νευρολογικά νοσήματα (επιληψία), οι επιπτώσεις των οποίων στη σεξουαλικότητα είναι φανερές στην ίδια τη γυναίκα που λαμβάνει για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ίσως και εφόρου ζωής τη συγκεκριμένη αγωγή. Αποτελεί δίλημμα για τον γιατρό, που εν γνώσει του, είναι υποχρεωμένος να χορηγήσει την αγωγή αυτή, που θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση της νόσου προκαλώντας την σεξουαλική αναστολή, αλλά και για την ίδια τη γυναίκα που την χρησιμοποιεί για να είναι καλά, η διατήρηση μιας ισορροπίας που δεν θα απειλήσει την ίδια την ασθένεια αλλά και θα προκαλέσει τη λιγότερο δυνατή επίπτωση στη σεξουαλικότητά της.

Υπάρχουν φάρμακα που αυξάνουν τη σεξουαλική επιθυμία της γυναίκας;

Η σεξουαλική επιθυμία της γυναίκας ως εγκεφαλική λειτουργία, κυριαρχεί απόλυτα στον άξονα της σεξουαλικής της συμπεριφοράς, καθορίζοντας τον ρόλο της σε σχέση με τη συνολική ψυχική και βιολογική της ισορροπία, απέναντι στον σεξουαλικό της σύντροφο. Οι ορμόνες της όπως αναφέρθηκε , έχουν σημαντική παρουσία στην καλή λειτουργία της επιθυμίας και διαταραχές του ορμονικού άξονα αναστέλλουν την επιθυμία, τη διέγερση και τον οργασμό της. Τα τελευταία 10 χρόνια, αρκετές έρευνες αρχίζουν να υποστηρίζουν την νευροχημική διάσταση της σεξουαλικής της έκφρασης, προσπαθώντας να εντοπίσουν και άλλους οργανικούς παράγοντες στον εγκέφαλο και το Κ.Ν.Σ., προκειμένου να αντιληφθούν καλύτερα και να εξηγήσουν περισσότερο την πολυπλοκότητα της σεξουαλικής της απάντησης. Προσπάθειες να δοθούν φαρμακευτικές αγωγές που έχουν ως στόχο την αύξηση της σεξουαλικής της επιθυμίας και να επιφέρουν οργασμικές κορυφώσεις, μέχρι τώρα δεν έχουν σημαντική απόδοση στη γενικότερη σεξουαλική της λειτουργία. Φάρμακα που δόθηκαν τα τελευταία 6 χρόνια για την ανδρική σεξουαλική δυσλειτουργία με θεαματική ανταπόκριση στα προβλήματα ποιότητας στύσης του άνδρα, δεν μπόρεσαν μέχρι τώρα να ανταποκριθούν στη σεξουαλική δυσλειτουργία της γυναίκας.

Υπάρχουν ορμονικές διαταραχές που αλλοιώνουν τη σεξουαλική της έκφραση;

Ο ορμονικός παράγοντας στη γυναίκα είναι καθοριστικός στην έκφραση της σεξουαλικότητάς της για την σεξουαλική επιθυμία, την διέγερση και τον οργασμό της. Η ορμονική της απορύθμιση είναι συχνό φαινόμενο από τον θυρεοειδή της (υποθυρεοειδισμός) αλλά και από άλλες διαταραχές, οι οποίες επιδρούν στον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-γεννητικών οργάνων. Αυτό δηλώνει την ανάγκη του γιατρού να ελέγχει την ορμονική της λειτουργία, σε περιπτώσεις που αναφέρεται διαταραχή της σεξουαλικής έκφρασης από την ίδια τη γυναίκα ή από τον σύντροφό της.

Η κλιμακτήριος είναι μια περίοδος που σηματοδοτεί τη σεξουαλική διαταραχή στη γυναίκα;

Η κλιμακτήριος ως περίοδος ζωής της γυναικείας σεξουαλικότητας, εντάσσεται μέσα στην γενικότερη φάση θορύβου που βιώνει η γυναίκα με τις ορμονικές μεταβολές από την ψυχική της κατάσταση και τη σωματική της υπόσταση. Η κλιμακτήριος διαταράσσει τη σεξουαλικότητά της με υφέσεις και εξάρσεις, ως προς την επιθυμία της, ενώ η διέγερσή της δεν φαίνεται να έχει ουσιαστικές αλλαγές, διεκδικώντας τη σεξουαλική της ζωή με τον σταθερό της σύντροφο, οδηγούμενη όμως πολλές φορές σε υπερβολές μιας συμπεριφοράς προκλήσεων σεξουαλικού χαρακτήρα, φοβούμενη ότι γερνάει και χάνει σιγά-σιγά τη σεξουαλική της ζωή. Η γυναίκα στην κλιμακτηριακή περίοδο των 45 χρόνων και μετά, πολλές φορές προβληματίζει μέσα από το γνώρισμα αυτής της σεξουαλικής αντίδρασης αναζητώντας μια ναρκισσιστική επιβεβαίωση, υιοθετώντας συμπεριφορές και "φορεσιές" ενός προτύπου που ο καθρέφτης της θα της πει ότι δεν άλλαξε. Η 50χρονη γυναίκα βλέποντας τη φύση της να αλλάζει με την ηλικία της, θα οδηγηθεί σε ένα μεγάλο ποσοστό σε πλαστικές διορθώσεις, κάτι που θεωρείται θεμιτό εφόσον δεν λειτουργήσει στην υπερβολή και την παλινδρόμηση της ηλικιακής περιόδου. Η σεξουαλική της εικόνα φαίνεται να απαντά στον σεξουαλικό σύντροφο που της προκαλεί γοητεία και έντονο αισθησιακό φλερτ, που αν δεν το αντιληφθεί ο μόνιμος σύντροφός της, είναι ευάλωτη να το εισπράξει από οποιονδήποτε τρίτο. Πολλές φορές η κλιμακτηριακή αναταραχή προκαλεί στη γυναίκα την ανάγκη να βιώσει καινούργιους κύκλους γεμάτους έρωτα κα σεξ, ανοίγοντας ένα κεφάλαιο φιλήδονης αναζήτησης, χάνοντας το παραδοσιακό της στοιχείο, αφού ουσιαστικά και τα παιδιά της έχουν μεγαλώσει και ο άνδρας της έχει κουραστεί να της λέει πόσο ωραία είναι. Ο θόρυβος αυτός που μέσα της φουντώνει όλο και περισσότερο, συχνά την εκθέτει και την κάνει να δείχνει ως τολμηρή και ανατρεπτική σε εκείνους που την γνώριζαν και την βλέπουν σχεδόν μεταλλαγμένη. Παρ' όλα αυτά, η κλιμακτηριακή περίοδος, σηματοδοτεί μια σεξουαλική ζωή έντονη και δεν φέρνει ουσιαστικές διαταραχές στη σεξουαλική της ζωή, πέραν του ότι η γυναίκα φωνάζει περισσότερο για το σεξ, διεκδικώντας το πιο επιθετικά αλλά και ξεχνώντας το όταν η ψυχική της συναισθηματικότητα είναι καλά καλυμμένη.

Η εμμηνόπαυση προϋποθέτει την σεξουαλική της σιγή;

Η εμμηνόπαυση στη γυναίκα ουσιαστικά ξεκινάει με την ορμονική της σιγή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οδηγείται και στη σεξουαλική της νέκρωση. Παρόλο που οι ορμόνες σταματούν να λειτουργούν, επιφέροντας μια σημαντική μείωση της σεξουαλικής της επιθυμίας και τα συνοδά σωματικά φαινόμενα (ξηρότητα κόλπου, ατροφία κολπικού τοιχώματος), η σεξουαλική της ζωή είναι συχνή και επιθυμητή από την ίδια, που όμως σιγά-σιγά σκιαγραφεί την συναισθηματική της ανάγκη να ικανοποιεί τον ερωτικό της σύντροφο. Η διαφορά της από τον άνδρα είναι ότι εκείνος εξακολουθεί να έχει τη σεξουαλική του ορμή στη πρώτη γραμμή και ζητάει το σεξ ως έκφραση επιβεβαίωσης και επιθυμίας μέχρι το τέλος της ζωής του, η γυναίκα όσο μεγαλώνει ηλικιακά μετά την εμμηνόπαυση, το σεξ δεν το αναζητά στον ίδιο βαθμό με τον άνδρα και δεν το θεωρεί πρώτο μέλημά της. Αυτό δημιουργεί συχνά φορτίσεις στην σεξουαλική ζωή του ζεύγους της τρίτης ηλικίας, με εκείνον "να την ενοχλεί" και εκείνη να αναρωτιέται "γιατί ακόμη αυτός δεν το βαρέθηκε". Η γυναίκα της εμμηνόπαυσης που πολλές φορές απειλείται από οργανικά νοσήματα, κυριαρχεί τη σεξουαλικότητά της σε μια ποιότητα ζωής που η σεξουαλική της αναφορά ακολουθεί εκείνη του συντρόφου, ενώ η συμμετοχή της έχει μεν το ενδιαφέρον της ικανοποίησης και της ηδονής, που δεν είναι στο ίδιο επίπεδο σε σχέση με εκείνον, αισθανόμενη την ανάγκη της προσφοράς και της δικής του ικανοποίησης και θα έλεγε κανείς φιλοσοφικά ότι η γυναίκα όπως ανοίγει την σεξουαλική της ζωή, έτσι σιγά-σιγά την κλείνει. Αυτό ίσως να είναι η σημαντική της παρουσία και αξία στη ζωή του συντρόφου της, που η σεξουαλικότητά της είναι οριοθετημένη μέσα στις ανάγκες του και η διατήρηση της σεξουαλικής τους ζωής είναι και η συνέχεια της καλής συναισθηματικής τους σχέσης.

Ποιες επεμβάσεις φαίνεται να απειλούν τη σεξουαλική ζωή της γυναίκας;

Οι χειρουργικές επεμβάσεις που μπορούν να απορυθμίσουν τη σεξουαλική της ζωή, αφορούν κυρίως τη γενετήσια λειτουργία της, με πρωταγωνιστική την χειρουργική αφαίρεση των γεννητικών οργάνων (ολική υστερεκτομή), ενώ και η αφαίρεση του μαστού μετά από κακοήθεια φαίνεται να αυξάνεται σημαντικά. Οι επεμβάσεις αυτές δεν αποστερούν τη σεξουαλική ζωή της γυναίκας, η οποία αισθάνεται ότι πλέον δεν έχει δικαίωμα στη σεξουαλική ζωή, κάτι στο οποίο συμβάλλει και ο σύντροφος με τη στάση του, φοβούμενος να μην την δοκιμάσει μετά την εγχείρηση που εκλαμβάνεται ως σωματική αναπηρία. Τα τελευταία χρόνια, οι γιατροί των ειδικοτήτων αυτών (χειρουργοί-γυναικολόγοι, πλαστικοί, ογκολόγοι), κάνουν μία σημαντική προσπάθεια καλύτερης ενημέρωσης προς τον γυναικείο πληθυσμό, που πάσχει από την κακοήθεια και που έχει αυξητική τάση από τη μέση ηλικία και μετά, προκειμένου η γυναίκα να μην παραιτηθεί και να εξακολουθεί να έχει το ενδιαφέρον για τη ζωή της και φυσικά την σεξουαλική της έκφραση προς τον εαυτό της και τον σύντροφό της. Διότι, είναι καθοριστικό το μήνυμα που πρέπει να δοθεί, ότι μια γυναίκα που χειρουργείται μετά από καρκίνο, μπορεί να έχει σεξουαλική ζωή και είναι ικανή να συμμετέχει και να απολαμβάνει τη σεξουαλική πράξη με τον σύντροφό της, αφού στην ολική υστερεκτομή ο κολπικός σωλήνας παραμένει αναλλοίωτος ώστε η σεξουαλική πράξη να είναι εφικτή. Στον καρκίνο του μαστού, η πλαστική χειρουργική, της εγγυάται μια ουσιαστική επανόρθωση που δεν την αφήνει να νιώθει ανάπηρη, να κρύβεται και να μην θέλει να δείξει το σώμα της ούτε και στον εαυτό της.

Η σεξουαλική ζωή της γυναίκας καταδικάζεται μετά από μία κινητική αναπηρία;

Τα αυξανόμενα ατυχήματα, τροχαία και εργατικά, κυρίως σε νέους ανθρώπους πέραν των πολλών και σημαντικών προβλημάτων που προκαλούν στην ψυχοκοινωνική ζωή και την βιολογική ισορροπία τους, η σεξουαλικότητα αρχίζει να αποτελεί ένα σημαντικό μέρος μελέτης των ιατρικών θεραπευτικών παρεμβάσεων, προσθέτοντας μια ουσιαστική ανάγκη στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής αυτών των ανθρώπων, που η επόμενη μέρα από το ατύχημα είναι διαφορετική. Στη γυναίκα ειδικότερα, το κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι στον άνδρα για τη σεξουαλικότητά της, γιατί η επερχόμενη αναπηρία της διαφοροποιεί τον τρόπο ζωής της, που δεν έχει σχεδόν κανένα περιθώριο να προκαλέσει το σεξουαλικό ενδιαφέρον ενός άνδρα, που πριν το ατύχημα μπορεί να είχε έντονη σεξουαλική επιθυμία γι αυτήν αλλά μετά από αυτό δεν την θυμάται καν. Όσο και αν, σκληρά και ρεαλιστικά η σεξουαλική ζωή στην γυναίκα με κινητική αναπηρία φαίνεται να μην υπάρχει, εκείνη σε επίπεδο ψυχικής επιθυμίας εξακολουθεί να αισθάνεται την ανάγκη της σεξουαλικής επαφής. Ακόμη και αν το σώμα της, μετά την κάκωση έχει διαμορφώσει άλλες αισθητικές ζώνες, έχοντας χάσει την αισθητικότητα στη γενετήσια περιοχή της, η σεξουαλική της έκφραση δεν αλλάζει και η ανάγκη της να την εκφράσει είναι η ίδια. Τίθεται λοιπόν ο προβληματισμός, ποιοι χειρισμοί μπορούν να γίνουν, ώστε αυτή η γυναίκα να μπορεί να αναζητήσει τη σεξουαλική της εικόνα, έχοντας χάσει μια εικόνα που είχε πριν, υποχρεωμένη πια να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και στις βιολογικές επιπτώσεις που υπάρχουν από την κάκωση και μετά. Τόσο η πολιτεία, όσο και η ιατρική κοινότητα, σαφώς δέχονται προβληματισμούς των ατόμων με κινητική αναπηρία για το πώς η κοινωνική αποκατάστασή τους μαζί με την βιολογική και κινητική υποστήριξή τους, να αποτελέσουν σημαντικό μέλημα μιας ουσιαστικής ενίσχυσης όλων αυτών των ανθρώπων που είναι νέοι στην ηλικία, έχουν δύναμη ψυχής και οράματα επιβίωσης και ανάγκη σεξουαλικής χαράς και συντροφικής επικοινωνίας. Ο αριθμός αυτών των ανθρώπων, πέραν του ότι αυξάνει δραματικά στις μέρες μας, απαιτεί την καλύτερη ποιότητα ζωής, ειδικότερα στις γυναίκες που δεν έχουν την ευκολία ούτε να επισκεφθούν έναν ανδρικό οίκο ανοχής, που δεν υπάρχει άλλωστε, αλλά ούτε και την ευκαιρία να δημιουργήσουν σχέσεις με άνδρες σωματικά υγιείς. Η σεξουαλική ζωή μιας γυναίκας με κινητική αναπηρία, εξακολουθεί να έχει το δικαίωμα να εκφράζεται και να διεκδικείται όπως και πριν. Οι νέες συνθήκες ζωής, την οδηγούν μαχητικά στη διεκδίκηση μιας σεξουαλικής σχέσης και συντροφικής επαφής.
http:///www.askitis.gr/sexproblems_organiko.asp#gynaika

 

Ακρως κατατοπιστικο!
Ειλικρινα, σε ευχαριστουμε πολυ Syrah!

 

Προφυλακτικό: προστατεύει από την HPV λοίμωξη;

Η εφαρμογή του προφυλακτικού εμβολίου (για την ώρα κυκλοφορούν δύο) για τη λοίμωξη από τους ιούς των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) παίζει ουσιαστικό ρόλο στην πρωτογενή πρόληψη κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Παρ’ όλα αυτά, γυναίκες που εμβολιάστηκαν με το τετραδύναμο εμβόλιο και για τους 4 τύπους του ιού HPV (16 και 18), οι οποίοι ευθύνονται για το 70% των περιπτώσεων του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, συνεχίζουν να διατρέχουν τον κίνδυνο επιμόλυνσης από άλλους υψηλού κινδύνου τύπους. Έτσι, ο έλεγχος με τεστ Παπανικολάου δεν πρέπει να σταματά μετά τον εμβολιασμό, αλλά να θεωρείται επιτακτικός.

Επιπρόσθετα, η προώθηση συγκεκριμένων σεξουαλικών συμπεριφορών (όπως αποχή, αμοιβαία μονογαμική σχέση και χρήση προφυλακτικού) ίσως αποδειχθεί αποτελεσματική για τον περιορισμό της περαιτέρω μετάδοσης του ιού HPV και της σχετιζόμενης με αυτόν θνητότητας. Η αποχή και η αμοιβαία τηρούμενη μονογαμία στα ζευγάρια αποδεδειγμένα μειώνουν τον κίνδυνο της HPV λοίμωξης.

Η χρήση προφυλακτικού έχει αποδειχθεί ότι σε μεγάλο βαθμό μειώνει τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού HIV (AIDS), όμως η έκταση της προστασίας που παρέχει ενάντια σε άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα παραμένει ασαφής. Υπάρχει, όμως, ισχυρή ένδειξη ότι το προφυλακτικό προστατεύει κάποιες γυναίκες από την ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.

Προστασία

Πρόσφατη έρευνα στην Ολλανδία έδειξε ότι η χρήση προφυλακτικού σχετίζεται με αυξημένα ποσοστά βελτίωσης βλαβών που σχετίζονται με HPV, δηλαδή ενδοεπιθηλιακής αλλοίωσης (CIN) στις γυναίκες και επιπέδων βλαβών στο γεννητικό όργανο των ανδρών. Οι συγγραφείς της έρευνας υπέθεσαν ότι η χρήση του προφυλακτικού μείωνε την πιθανότητα αναμόλυνσης των συντρόφων και περιόριζε έτσι τη διάρκεια της μόλυνσης.

Άλλες έρευνες στις Ηνωμένες Πολιτείες, στις οποίες έλαβαν μέρος φοιτήτριες πανεπιστημίου, λίγο πριν ή κατά την έναρξη της σεξουαλικής τους δραστηριότητας, που παρακολουθούνταν με HPV τεστ ανά τετράμηνο, έδειξαν ότι εκείνες των οποίων οι σεξουαλικοί σύντροφοι χρησιμοποιούσαν προφυλακτικό σε όλες τις σεξουαλικές επαφές και για 8 μήνες πριν από τον έλεγχο με HPV τεστ είχαν 70% λιγότερες πιθανότητες να αποκτήσουν HPV λοίμωξη από αυτές που οι σύντροφοί τους χρησιμοποιούσαν προφυλακτικό σε λιγότερο από το 5% του αντίστοιχου χρόνου.

Οι μελέτες δείχνουν ότι η χρήση του προφυλακτικού μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη μείωση της συχνότητας της μετάδοσης των HPV λοιμώξεων.

Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και με συνεχή χρήση προφυλακτικού, η μετάδοση των λοιμώξεων που οφείλονται σε HPV ιούς είναι δυνατόν να συμβεί με μόνη την άμεση επαφή ακάλυπτων επιφανειών του δέρματος των γεννητικών οργάνων, χωρίς απαραίτητα να προηγείται ή να απαιτείται διείσδυση.

Συνεπώς, η εξασφάλιση ασφαλών σεξουαλικών επαφών, ο εμβολιασμός και ο τακτικός έλεγχος με τεστ Παπανικολάου συνθέτουν τη στρατηγική προσέγγισης για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.


Πηγή: http://www.hpvtoday.com
Ημερομηνία δημοσίευσης: 21 Ιουλίου 2008
Συντάκτης: Μαρία Κάλφα (Επιμελήτρια Κυτταρολογικού Εργαστηρίου)

 

Γυναικείος Οργασμός: Μύθοι και πραγματικότητα

Ο οργασμός αναμφίβολα είναι ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο της γυναικείας σεξουαλικότητας. Διαχρονικά, αποτελεί το βασικό προβληματισμό, τόσο των ειδικών θεραπευτών, όσο και των αντίστοιχων ερευνητών που επιχειρούν να κατανοήσουν τους βιολογικούς και ψυχικούς μηχανισμούς που τον διέπουν.

Θα μπορούσε να περιγράψει κανείς το γυναικείο οργασμό ως ένα πολύπλοκο σύστημα πολυπαραγοντικών δεδομένων, που οι μύθοι και οι αντιλήψεις, τον μπερδεύουν ακόμη περισσότερο. Η σημαντικότητά του, αναγκάζει τη γυναίκα να καθηλώνεται αγχωτικά στην αναζήτησή του, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις να παγιδεύεται μοιραία, όταν πιστεύει ότι όλη της η σεξουαλική συμπεριφορά είναι η οργασμική της κορύφωση.

Ποια είναι τα στάδια της σεξουαλικής πράξης;

Η σεξουαλική πράξη αποτελείται από τέσσερα στάδια. Το πρώτο είναι το στάδιο της επιθυμίας, όπου έχουμε την αφύπνιση των ψυχικών και σωματικών αισθήσεων. Ακολουθεί η φάση της διέγερσης, όπου πραγματοποιείται η σωματική προετοιμασία και κυρίως η κολπική εφύγρανση.

Η επόμενη φάση είναι αυτή του οργασμού, όπου έχουμε την οργασμική κορύφωση, και τη φάση της χαλάρωσης (ηρεμίας), που τόσο ψυχικά όσο και σωματικά η γυναίκα επανέρχεται στην αρχική της εικόνα προ της σεξουαλικής της εμπλοκής.

Η γυναίκα, από τη φάση της επιθυμίας, με την εγκεφαλική της ενεργοποίηση αφυπνίζει τους μηχανισμούς στο σώμα της και στα γεννητικά της όργανα, απαντώντας στα ερεθίσματα που αυξάνονται στη φάση της σεξουαλικής διέγερσης, δεύτερη φάση του σεξουαλικού κύκλου, προετοιμάζοντας τον κόλπο της με αντίστοιχη λίπανση και εφύγρανση για να φτάσει στη σεξουαλική πράξη της πεϊκής εισχώρησης.

Ο οργασμός, φαίνεται να ξεκινάει από το οργασμικό οροπέδιο (πλατό), που είναι η συνέχεια της σεξουαλικής διέγερσης της γυναίκας, προκειμένου να επέλθει η ολοκλήρωση της εφύγρανσης του κόλπου, η τάση της διόγκωσης των έξω γεννητικών οργάνων και κυρίως του αιδοίου. Ο κόλπος στα δύο εσωτερικά τριτημόρια διαστέλλεται και φουσκώνει, ενώ το εξωτερικό τριτημόριο διατηρεί την ελαστικότητά του. Όσο προχωρεί αυτή η φάση, τόσο ο μυϊκός τόνος αυξάνεται, τα εσωτερικά δύο τριτημόρια του κόλπου διαστέλλονται περισσότερο και ο κόλπος αλλάζει χρωματισμό.

Στη συνέχεια, μέσα από το παρασυμπαθητικό σύστημα, δημιουργούνται οι συγκινησιακές αντιδράσεις και η γυναίκα βιώνει τη στιγμή της πλήρους οργασμικής έξαρσης. Τότε, παρατηρείται αύξηση της καρδιακής συχνότητας στο διπλάσιο, πλήρης διόγκωση των μικρών και των μεγάλων χειλέων του αιδοίου, αύξηση του μυϊκού τόνου του περινέου και του πρωκτού και μεταβολή του χρώματος του κόλπου σε έντονο ερυθρό ή κυανέρυθρο.

Μετά τη φάση του οργασμού επέρχεται η φάση της αποκατάστασης, όπου ο οργανισμός επιστρέφει σταδιακά στην αρχική του κατάσταση. Η αποκατάσταση αυτή γίνεται αργότερα στην γυναίκα από ότι στον άνδρα και είναι πιθανό να εξακολουθούν να υπάρχουν συναισθήματα ευχαρίστησης και στη φάση αυτή.

Ποια είναι η σημασία του οργασμού στην σεξουαλική ζωή της γυναίκας; Μια γυναίκα πρέπει πάντα να έχει οργασμό;

Αναμφίβολα , η οργασμική κορύφωση για τη γυναίκα αποτελεί το επισφράγισμα της ηδονής και σηματοδοτεί το υψηλότερο σημείο της απόλαυσης κατά την σεξουαλική επαφή. Ωστόσο, ο οργασμός δεν είναι καθοριστικός και για την καλή σεξουαλική της ζωή.

Η απόλαυση της ερωτικής επαφής, η ψυχική και συναισθηματική συμμετοχή με τον ερωτικό της σύντροφο, αποτελούν σημαντικά στοιχεία στην ποιότητα της σεξουαλικής της έκφρασης. Με άλλα λόγια , αν μια γυναίκα δεν φτάσει στον οργασμό δεν σημαίνει ότι δεν απόλαυσε την σεξουαλική επαφή.

Αναμφίβολα πρέπει να συνεκτιμηθεί ο τρόπος που η ίδια βιώνει τη σεξουαλικότητά της, μέσα από τις εγγραφές και εμπειρίες της ζωής της, την αυτοεκτίμηση καθώς επίσης και την καλή εσωτερική ψυχική έκφραση για την εικόνα του σώματος.

Αυτό, διότι μέσα από τις κοινωνικές εγγραφές και μέσα από τον ρόλο που της αποδίδεται σαν αντικείμενο πόθου και πρωταγωνίστρια των σεξουαλικών φαντασιώσεων του άνδρα εραστή της, οδηγείται συχνά σε ένα άγχος αυτοπαρατήρησης που την αναγκάζει, πολλές φορές, να μη συμμετέχει πρωταγωνιστικά στη σεξουαλική διαδικασία, υποδυόμενη ρόλους ψεύτικου σεξουαλικού ερεθισμού. Είναι σημαντικό και για τους δύο να γνωρίζουν, ότι μια γυναίκα που δεν έχει οργασμό σε κάθε σεξουαλική επαφή, δεν είναι απαραίτητα ψυχρή ή δυσλειτουργική.

Ποιες είναι οι διαταραχές του οργασμού;

Οι διαταραχές του οργασμού χαρακτηρίζονται από την αδυναμία της γυναίκας να βιώσει την πλήρη ψυχοσωματική συμμετοχή και την αντίστοιχη ψυχική ηδονιστική έκφραση, κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης, αλλά και εκτός αυτής, όταν η ίδια δηλώνει αδυναμία κορύφωσης και στην επίμονη προσπάθεια ερεθισμού της κλειτορίδας.

Η διαταραχή του οργασμού φαίνεται να σχετίζεται με την κλειτοριδική ή κολπική αίσθηση κορύφωσης, που σε ορισμένες γυναίκες οι διαφορές είναι μεγάλες και χαρακτηρίζουν τόσο την απουσία του κολπικού οργασμού κατά την συνουσία, όσο και εκείνη του κλειτοριδικού (ερεθισμού με το χέρι).

Πολλές γυναίκες μπορούν να βιώσουν οργασμό με ερεθισμό της κλειτορίδας εκτός σεξουαλικής πράξης, αλλά δεν μπορούν να φτάσουν στον οργασμό στη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, αν δεν υπάρχει και σύστοιχος κλειτοριδικός ερεθισμός με το χέρι τους ή με το χέρι του συντρόφου τους.

Είναι γεγονός ότι η γυναίκα παρουσιάζει μεγάλη διακύμανση σε όλη τη φάση της σεξουαλικής διέγερσης μέχρι την οργασμική κορύφωση, καθώς επίσης ότι με την πάροδο της ηλικίας βιώνει καλύτερες οργασμικές κορυφώσεις και η αποκτώμενη σεξουαλική εμπειρία, της προσφέρει και καλύτερες σεξουαλικές διεγέρσεις.

Η διαταραχή του οργασμού είτε ως πρωτοπαθής (η γυναίκα δεν μπορεί να βιώσει ούτε κλειτοριδικά ούτε κολπικά οργασμική κορύφωση), είτε δευτεροπαθής (η γυναίκα χάνει για κάποια περίοδο την οργασμική της ικανότητα), φαίνεται να είναι κεντρικό πρόβλημα της γυναικείας σεξουαλικής δυσλειτουργίας.

Η διάγνωση της διαταραχής του οργασμού ουσιαστικά βασίζεται στην κρίση του κλινικού γιατρού που θα συνεκτιμήσει την οργασμική αυτή λειτουργία σε σχέση με την ηλικία, τη σεξουαλική εμπειρία και τη σημαντική συμμετοχή του σεξουαλικού ερεθισμού.

Καθώς επίσης, η διάγνωση θα βασιστεί και σε κοινωνικές παραμέτρους, περιβαλλοντικές συνθήκες αλλά και την προσωπικότητα της γυναίκας μαζί με το πολιτισμικό και πνευματικό της επίπεδο, που συνδέονται με τη γενικότερη νοοτροπία και κουλτούρα της. Συνοπτικά, η σύγχρονη ιατρική κοινότητα ορίζει την διαταραχή οργασμού ως την επανειλημμένη αδυναμία της γυναίκας να βιώσει οργασμό μετά από μια επαρκή φάση διέγερσης.

Υπάρχει θεραπεία για τις διαταραχές του οργασμού;

Οι διαταραχές του οργασμού είναι μια από τις συχνότερες σεξουαλικές δυσλειτουργίες της γυναίκας. Τα επιστημονικά στοιχεία για την ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση των σεξουαλικών προβλημάτων στη γυναίκα είναι ενθαρρυντικά, καθώς οι γυναικείες σεξουαλικές δυσλειτουργίες αντιμετωπίζονται πλέον μέσα από πιο εξειδικευμένες θεραπευτικές παρεμβάσεις.

Η ψυχοθεραπευτική προσέγγιση των σεξουαλικών δυσλειτουργιών στη γυναίκα (μειωμένη επιθυμία, σεξουαλική αποστροφή, διαταραχή οργασμού και διαταραχές πόνου) αποσκοπεί στην αποκατάσταση της σεξουαλικής λειτουργίας του ατόμου και του ζευγαριού.

Μεγάλη έμφαση δίνεται στην επικοινωνία του ζευγαριού που θεωρείται καθοριστικός παράγοντας. Πολύ συχνά, οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες στη γυναίκα αντανακλούν μια προβληματική επικοινωνία του ζευγαριού, αλλά και τα μη εκφρασμένα συναισθήματα των συντρόφων μεταξύ τους (συνήθως της γυναίκας προς τον άνδρα) με αποτέλεσμα πολλές φορές να ζητάει μόνη λύση στο πρόβλημα που ίσως αφορά και στους δυο.

Πηγή:
http://www.iatronet.gr
Ημερομηνία δημοσίευσης: 6 Ιουνίου 2008
Συντάκτες:
Θάνος Ασκητής (Ψυχίατρος – νευρολόγος, πρόεδρος Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας)
Βασιλική Ντούμου (Ψυχολόγος στο Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας)

Info:
Η Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας (210.7797979), είναι μια τηλεφωνική γραμμή όπου εξειδικευμένοι επαγγελματίες σας ακούν και σας προσφέρουν τις κατάλληλες κατευθύνσεις σε σεξουαλικά και συναισθηματικά ζητήματα, σε προβλήματα σχέσεων και συμπεριφοράς.

 

Σεξουαλικά προβλήματα στους άντρες

Τρεις στους πέντε άνδρες που ζήτησαν βοήθεια, αντιμετώπιζαν στυτικής δυσλειτουργία και ένας στους τρεις πρόωρη εκσπερμάτιση. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από μελέτη σε 1.800 άνδρες και παρουσιάζει, με άρθρο του στο ΙΑΤRΟΝΕΤ, ο δρ. Θάνος Ασκητής, νευρολόγος – ψυχίατρος και πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας. Στην επεξεργασία των στοιχείων συνεργάστηκαν οι ψυχολόγοι του Ινστιτούτου κ. Άννα Πετράκη και Παναγιώτης Παπαδήμας.

Σύμφωνα με στοιχεία που προκύπτουν από τη Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας, σε σύνολο 1800 ανδρών που κάλεσαν οι ίδιοι το τελευταίο τρίμηνο (από το Δεκέμβριο του 2007 έως το Φεβρουάριο 2008), το κύριο σεξουαλικό πρόβλημα που τους απασχολεί είναι η στυτική δυσλειτουργία με ποσοστό 61% και ακολουθεί το πρόβλημα της πρόωρης εκσπερμάτισης, με ποσοστό 32%.

Aπό τους 1800 άνδρες, το 54% είναι έγγαμοι και το 42% άγαμοι . Το υπόλοιπο 4% που κάλεσε στη συμβουλευτική γραμμή αφορά άνδρες διαζευγμένους και χήρους. Το σεξουαλικό πρόβλημα που απασχολεί περισσότερο τους άγαμους άνδρες, είναι η διαταραχή της στύσης σε ποσοστό 52% των καλούντων και ακολουθεί η διαταραχή της πρόωρης εκσπερμάτισης με ποσοστό 30%. Αντίστοιχα για τους έγγαμους, το στυτικό πρόβλημα επικρατεί με ποσοστό 51%, έναντι 25% της πρόωρης εκσπερμάτισης.

Παρατηρούμε δηλαδή ότι η στυτική δυσκολία θεωρείται για τους έγγαμους και για τους άγαμους η κύρια σεξουαλική δυσλειτουργία που απειλεί περισσότερο τη σεξουαλική τους ζωή, καθώς και ο σημαντικότερος λόγος που τους κινητοποιεί να καλέσουν στη συμβουλευτική γραμμή με σκοπό να βρουν απαντήσεις και λύση στο πρόβλημά τους. Αναφορικά με τις γυναίκες που καλούν στη Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας, για να συζητήσουν μαζί μας για κάποιο σεξουαλικό πρόβλημα που αφορά τους συντρόφους τους, βρέθηκε ότι σε σύνολο 1200 γυναικών που κάλεσαν στην Γραμμή μας έχοντας ως αίτημα μία σεξουαλική δυσκολία του συντρόφου τους, προέκυψε ότι αυτό που κυριαρχεί, είναι η στυτική δυσλειτουργία με ποσοστό 51% και ακολουθεί η πρόωρη εκσπερμάτιση με 16%.

Από τις 1200 γυναίκες που κάλεσαν, το 43%είναι έγγαμες και το 57% άγαμες. Το σεξουαλικό πρόβλημα που απασχολεί σε μεγαλύτερο βαθμό τις έγγαμες γυναίκες είναι η διαταραχή της στύσης του συντρόφου τους, σε ποσοστό 20%, ενώ η πρόωρη εκσπερμάτιση καταλαμβάνει μόλις το 7% των κλήσεων από τη μεριά των γυναικών. Όσον αφορά τις άγαμες γυναίκες, το 26% που κάλεσαν στη Γραμμή μας ήθελαν να κουβεντιάσουν για το στυτικό πρόβλημα που παρουσίαζε ο σύντροφός τους και το 7% ήθελαν να συζητήσουν για την πρόωρη εκσπερμάτιση. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι και για τις γυναίκες έγγαμες και άγαμες, το πρόβλημα που δημιουργεί τη μεγαλύτερη δυσφορία, τα περισσότερα ερωτηματικά και την πιο έντονη αγωνία και ανάγκη για να αντιμετωπιστεί, είναι η στυτική δυσλειτουργία και ακολουθεί η πρόωρη εκσπερμάτιση.

Με βάση αυτά τα στοιχεία θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε τα εξής: Τι σημαίνει για τον άνδρα η στύση; Πώς αισθάνεται απέναντι σε ένα στυτικό πρόβλημα ή σε ένα γρήγορα τελείωμα, δηλαδή στην πρόωρη εκσπερμάτιση; Πώς νιώθει για τον εαυτό του και για την σύντροφό του; Ποια είναι η στάση της γυναίκας απέναντι στον άνδρα που παρουσιάζει στυτική δυσκολία ή πρόωρη εκσπερμάτιση; Ποια θα πρέπει να είναι η στάση και των δύο;


Άνδρας και σεξουαλικό πρόβλημα

1. Στυτική διαταραχή

Ο σύγχρονος άνδρας, άγαμος και έγγαμος, ζει με το άγχος της κοινωνικής αναρρίχησης και της προσωπικής καταξίωσης μέσα από της επαγγελματική του εξέλιξη. Ο αυτοπροσδιορισμός του καθορίζεται κατά κύριο λόγο από το κοινωνικό και οικονομικό του status.

Ο έγγαμος άντρας αισθάνεται ολοκληρωμένος όταν πιάνει τόπο η αγωνιώδης προσπάθειά του μέσα στην καθημερινότητα να προσφέρει στον ίδιο και στην οικογένειά του, ένα μέλλον που θα εξασφαλίζει όχι απλά την επιβίωση αλλά και τη σιγουριά μιας υλικά άνετης ζωής, καθώς και την αίσθηση του κύρους και της επιβεβαίωσης από τον κοινωνικό περίγυρο ότι ‘τα έχει καταφέρει’, ότι ‘είναι δυνατός και ισχυρός’. Έτσι, λοιπόν, ο άνδρας, που σήμερα είναι πιο μορφωμένος, πιο ενημερωμένος, πιο δραστήριος από παλιότερα, με μεγαλύτερες φιλοδοξίες και προσδοκίες για τον εαυτό του, ωριμάζοντας κοινωνικά δεν ανέχεται το λάθος και την αποτυχία της σεξουαλικής επαφής.

Θύμα του μύθου της κοινωνίας που ταυτίζει το πέος του με την προσωπικότητά του, τον κάνει να πιστεύει ότι η γυναίκα που θα κάνει έρωτα μαζί του βλέπει μόνο αυτό ‘το μαγικό όργανο’, ξεχνώντας ότι η γυναίκα τον επέλεξε γιατί γοητεύτηκε από την προσωπικότητά του. Ο άνδρας που δεν έχει μόνιμη σχέση μπροστά στη στυτική δυσκολία μπορεί να πάψει την προσπάθεια διεκδίκησης ενός σεξουαλικού συντρόφου. Μπορεί να αναστείλει τη σεξουαλική του λειτουργία και να παραιτηθεί από αυτή, γιατί και μόνο η σκέψη μιας ενδεχόμενης αποτυχίας μπροστά στη γυναίκα που μόλις γνώρισε και την οποία ποθεί και επιθυμεί να ικανοποιήσει, θα τον κάνει να αισθανθεί ότι γκρεμίζεται γυμνός και ντροπιασμένος από το βάθρο του.

Εάν κάποια φορά ο άνδρας αντιμετωπίσει στυτικό πρόβλημα δε θα πρέπει να απογοητευτεί και κυρίως δε θα πρέπει να επιμείνει εκείνη τη χρονική στιγμή να διεισδύσει μέσα στη γυναίκα, γιατί η αδυναμία της στύσης το πιο πιθανό είναι να συνεχιστεί και ο επερχόμενος πανικός και αμηχανία θα είναι τελικά τα συναισθήματα που θα επικρατήσουν.

2. Πρόωρη εκσπερμάτιση

Είναι εντυπωσιακό ότι ένας στους τρεις άντρες που καλούν στη Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας παρουσιάζει δυσκολία στον έλεγχο της εκσπερμάτισης.

Ο άνδρας με πρόωρη εκσπερμάτιση (δηλαδή εκσπερμάτιση με ελάχιστο σεξουαλικό ερεθισμό πριν, ή λίγο μετά τη διείσδυση και πριν το θελήσει το άτομο), είναι αυτός που βιάζεται να ολοκληρώσει τον σεξουαλικό του ρόλο, αποδεικνύοντας με το γρήγορο και εναγώνιο τελείωμά του ότι είναι παρών στο κρεβάτι και πως από τη μεριά του ‘όλα πήγαν μια χαρά’. Από την άλλη όμως, η γυναίκα τις περισσότερες φορές δεν έχει κορυφώσει και αρκετές φορές μάλιστα δεν έχει μπει καν στη φάση της διέγερσης.

Ο πρόωρος άνδρας είναι αγχώδης και τελειομανής, θέτοντας πολλές φορές στόχους και προσδοκίες που δεν μπορεί να φτάσει. Είναι αυτός του οποίου η ζωή χαρακτηρίζεται από ένα συνεχές και πανικόβλητο αγώνα δρόμου όπου ‘τρέχει και δε φθάνει’. Το σεξ είναι βιαστικό γιατί του τρώει χρόνο και οι υποχρεώσεις του είναι τόσες, που δεν του επιτρέπουν την οποιαδήποτε χρονοτριβή. Οι συναισθηματικές του ανάγκες συμπιέζονται και συρρικνώνονται μπροστά στο άγχος της επιτυχίας (κοινωνικής – επαγγελματικής).

Ακόμη και στην έναρξη της σεξουαλικής ζωής αυτών των ανδρών μπορεί το σεξ να είναι βιαστικό, είτε γιατί έγινε μέσα σε ένα αμάξι άβολα και με το φόβο της δημόσιας έκθεσης, είτε γιατί έγινε κάτω από τον φόβο και την ταραχή που χαρακτηρίζει μια ‘παράνομη’ σχέση, είτε γιατί έγινε σε οίκο ανοχής όπου το γρήγορο σεξ είναι το ζητούμενο και μάλιστα επιβραβεύεται από την ιερόδουλο όταν αυτό συμβαίνει. Μαθαίνει λοιπόν ο άνδρας ότι το να κορυφώνει γρήγορα είναι και το καλύτερο.

Κατά τη διάρκεια όμως της σεξουαλικής του ζωής μπορεί να συναντήσει μία παρτενέρ, που θα εκφράσει τη δυσαρέσκειά της για την προωρότητά του και θα διεκδικήσει και αυτή με τη σειρά της την ηδονής της. Τότε είναι που αυτός θα αισθανθεί ‘λίγος’ απέναντί της, μη μπορώντας να απολαύσει τόσο ο ίδιος όσο και μαζί της το σεξ. Η γυναίκα, η οποία έχει κατακτήσει δυναμικά την παρουσία της στον κοινωνικό χώρο, φαίνεται να προβάλλει όλο και περισσότερο τη θέση της, την επιλογή της και τη διεκδίκηση του συντρόφου της μέσα στη σχέση τους.

Οι γυναίκες φαίνεται να είναι αρκετά κινητοποιημένες και στο σεξουαλικό πρόβλημα του άντρα και ωθούν τους συντρόφους στο να ζητήσουν βοήθεια ή καλούν οι ίδιες, το 57% καλεί για στυτική δυσλειτουργία του άντρα στη Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας για να ρωτήσουν τι περαιτέρω μπορεί να γίνει με τη βοήθεια του ειδικού για να ξεπεραστεί το πρόβλημα.

Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι άντρες και γυναίκες αναζητούν λύση στο σεξουαλικό πρόβλημα της στύσης ή της πρόωρης εκσπερμάτισης και διεκδικούν μια καλύτερη σεξουαλική ζωή εφόσον οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες ξεπερνιούνται οριστικά με τη βοήθεια του ειδικού.

Πηγή:
www.iatronet.gr
Ημερομηνία δημοσίευσης: 17 Μαρτίου 2008
Συντάκτης: Ασκητής Θάνος, Διδάκτωρ Ψυχιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας

 

Παχυσαρκία και σεξ: Vol1

Η αιτία, σύμφωνα με τους ειδικούς, έγκειται στο γεγονός ότι οι άνδρες με περιττά κιλά ενδεχομένως έχουν περισσότερο λίπος γύρω από τους όρχεις με αποτέλεσμα να αυξάνεται η θερμοκρασία και να καταστρέφεται το σπέρμα.
Επιπρόσθετα ενδεχομένως οι παχύσαρκοι άνδρες να έχουν ορμονικές ανωμαλίες που επηρεάζουν το σπέρμα. Οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Αμπερντίν εξέτασαν το σπέρμα δύο χιλιάδων ανδρών οι οποίοι μαζί με τη σύντροφό τους αντιμετώπιζαν προβλήματα γονιμότητας.

Οι άνδρες χωρίστηκαν σε τέσσερις κατηγορίες με βάση τον δείκτη μάζας σώματος συνυπολογίζοντας και άλλους παράγοντες που επηρεάζουν τη γονιμότητα όπως το κάπνισμα, την υψηλή κατανάλωση αλκοόλ και την ηλικία. Αναλύοντας τα δεδομένα, οι ειδικοί είδαν ότι όσοι είχαν φυσιολογικό ΔΜΣ είχαν υψηλότερη συγκέντρωση φυσιολογικού σπέρματος συγκριτικά με τους άνδρες που ήταν πιο βαρείς.

Eπιπρόσθετα είχαν μεγαλύτερο όγκο σπέρματος συγκριτικά με εκείνους που είχαν μεγαλύτερο ΔΜΣ, οι οποίοι είχαν μικρότερο όγκο σπερματικού υγρού και υψηλότερο ποσοστό μη κανονικού σπέρματος. Μάλιστα άλλες μελέτες συνδέουν την παχυσαρκία με την καταστροφή του DNA του σπέρματος. Εντούτοις ανάμεσα στις τέσσερις κατηγορίες ανδρών δεν φάνηκε διαφορά ως προς τη συγκέντρωση του σπέρματος ή την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων.

Οι ερευνητές τώρα θα εξετάσουν τον ΔΜΣ σε γόνιμα και υπογόνιμα ζευγάρια για να δουν κατά πόσο η «φτωχή» ποιότητα του σπέρματος συνδέεται απευθείας με την υπογονιμότητα αλλά και να διερευνήσουν περαιτέρω πως η παχυσαρκία μπορεί να καταστρέψει το σπέρμα.



Πηγή: Medinfo.gr (Από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων - BBC)
Δημοσιεύθηκε: Στις 17/07/2008

 

Μπραβο σου πολυ συμαντικα ολα..

 

Παχυσαρκία και σεξ: Vol2

Η παχυσαρκία βλάπτει τη σεξουαλική ζωή τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών. Μειώνει τη σεξουαλική ορμή, τη διάθεση για σεξ, την απόλαυση, τη συχνότητα και δυσχεραίνει μηχανικά τη συνουσία.

Περίπου 1.200 παχύσαρκοι ασθενείς που παρακολουθούνταν στο Ιατρικό Κέντρο του πανεπιστημίου Duke, αξιολογήθηκαν για θέματα σχετικά με την ποιότητα της ζωής τους. Τα αποτελέσματα τους συγκρίθηκαν με αυτά ατόμων κανονικού βάρους.

Οι διαφορές είναι [...]:

1. Το 66% των παχύσαρκων έχουν προβλήματα τουλάχιστο σε ένα από τους 4 τομείς της σεξουαλικής ζωής που διερευνήθηκαν δηλαδή επιθυμίας για σεξ, συχνότητα, απόλαυση και μηχανικά προβλήματα που δυσχεραίνουν τη συνουσία. Αντίθετα μόνο 5% των ατόμων με κανονικό βάρος παρουσιάζουν ανάλογα προβλήματα.

2. Σε αριθμό περιπτώσεων, οι παχύσαρκοι έχουν 25 φορές περισσότερες πιθανότητες για σεξουαλικά προβλήματα σε σύγκριση με άτομα κανονικού βάρους.

3. Οι γυναίκες που ήσαν παχύσαρκες είχαν περισσότερα προβλήματα από τους άνδρες παχύσαρκους στη σεξουαλική τους ζωή. Η διαφορά αυτή ήταν μικρή. Αντίθετα η διαφορά των δυσκολιών μεταξύ των παχύσαρκων γυναικών και των γυναικών κανονικού βάρους ήταν μεγάλη.

4. Μεταξύ των παχύσαρκων οι οποίοι ήθελαν να χάσουν βάρος, το 50% δήλωσε ότι συνήθως ή πάντοτε δεν έχουν όρεξη για σεξ. Στα άτομα κανονικού βάρους το ποσοστό αυτό ανέρχεται μόλις στο 2%.

5. Στην ίδια ομάδα των παχύσαρκων που επιθυμούσαν να χάσουν βάρος, 42% δήλωσαν ότι κάποτε ή συνήθως ή πάντοτε είχαν προβλήματα της σεξουαλικής τους λειτουργίας. Μάλιστα ένα ποσοστό 41% δήλωσε ότι απέφευγε το σεξ. Στα άτομα με κανονικό βάρος τα ποσοστά αυτών με τα ίδια προβλήματα ήταν 1,8% και 2,5% αντίστοιχα.

Που οφείλεται η αρνητική επίδραση των περιττών κιλών, του υπερβολικού βάρους και της παχυσαρκίας στη σεξουαλική ζωή;

Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Το πρόβλημα είναι σύνθετο. Οι ψυχολογικοί παράγοντες περιλαμβάνουν την αντίληψη της σωματικής εικόνας. Οι μηχανικοί παράγοντες σχετίζονται με τις δυσκολίες λόγω μεγέθους του σώματος.

Το λίπος παράγει ουσίες και λειτουργεί ως ενδοκρινής αδένας και υπάρχουν υποψίες ότι οι εν λόγω ουσίες πιθανόν να καταστέλλουν τη διάθεση για σεξ.

Η παχυσαρκία μπορεί να συνοδεύεται από καρδιακά προβλήματα, αγγειακά προβλήματα, μειωμένη αντοχή και είναι δυνατόν η συμβολή διαφόρων παραγόντων ταυτόχρονα να δημιουργούν αρνητικές συνθήκες για σεξουαλική δραστηριότητα.

Σίγουρα αρκετά είναι εικασίες και δεν γνωρίζουμε καλά το τι ευθύνεται για τις αρνητικές επιδράσεις της παχυσαρκίας στο σεξ. Θα χρειαστούν και άλλες μελέτες για να κατανοήσουμε τις διαφορές στο σεξ μεταξύ ανθρώπων κανονικού βάρους και παχύσαρκων ή υπέρβαρων.

Αναμένοντας όμως θα πρέπει να διαλέξουμε: Μειωμένη σεξουαλική ζωή και ικανοποίηση ή κανονικό βάρος σώματος; Η απάντηση μπορεί να είναι αυτονόητη αλλά η αποφυγή λήψης περιττών κιλών και λίπους με διατήρηση ενός κανονικού βάρους σώματος, δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Βέβαια γνωρίζοντας τώρα ότι εκτός από όλα τα άλλα το υπερβολικό λίπος, μπορεί να καταστρέφει τη σεξουαλική μας ζωή, είναι ένα ισχυρό μήνυμα για να κάνουμε ότι μπορούμε για να έχουμε ένα κανονικό βάρος σώματος.



Πηγή: http://www.infogate.gr/
Ημερομηνία δημοσίευσης: Πέμπτη, 10 Φεβρουαρίου

 

Το αλφαβητάρι της καλής σεξουαλικής ζωής

Όλοι έχουμε ακούσει ότι τα θαλασσινά διεγείρουν την ερωτική επιθυμία ή ότι τα καρύδια με μέλι είναι το καλύτερο αφροδισιακό. Ερευνητές αναφέρουν ότι η γεύση, το μέγεθος ακόμη και το άρωμα ορισμένων τροφών μπορεί να έχουν αφροδισιακή δράση. Κι αν όλοι αναρωτιόμαστε αν τελικά «ο έρωτας περνάει από το στομάχι», αυτό για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι ότι η σωστή και ποιοτική διατροφή κάνει καλό στη σεξουαλική ζωή, με την προϋπόθεση ότι δεν γίνεται υπερκατανάλωση.

Ο Δον Zουάν κάθε φορά που θα συναντούσε γυναικεία ύπαρξη δεν παρέλειπε από το μενού του στρείδια. H Kλεοπάτρα συνήθιζε να προσφέρει στον Aντώνιο κρασί με πέταλα λουλουδιών.

Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ερωτική μας διάθεση επηρεάζεται από τη γενικότερη κατάσταση της υγείας μας, γι’ αυτό θα πρέπει να προσέχουμε τη διατροφή μας και να τρώμε σωστά από τη δεύτερη δεκαετία της ζωής μας. Έτσι στο μέλλον μπορεί να αποφύγουμε διάφορες ασθένειες, οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν τη σεξουαλικότητά μας, όπως αναφέρει η Χριστίνα Μπαλαμώτη, κλινική διαιτολόγος – διατροφολόγος στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Συστατικά των τροφών που τονώνουν τη… λίμπιντο
H βιταμίνη E είναι γνωστή και ως αναπαραγωγική βιταμίνη που προστατεύει τα κύτταρα του αίματος, έχει άμεση επίδραση στη γονιμότητα και τη σεξουαλική λειτουργία και συμβάλλει στη διατήρηση της καλής κατάστασης των αιμοφόρων αγγείων, ενώ η έλλειψή της συνδέεται άμεσα με τη στυτική δυσλειτουργία. Η βιταμίνη Ε βοηθά στη θεραπεία της ανδρικής ανικανότητας. Επιπλέον, έχει αντιοξειδωτική δράση και προστατεύει τον οργανισμό από τη βλαπτική επίδραση των ελεύθερων ριζών, με συνέπεια να βοηθά στην αντιμετώπιση του οξειδωτικού stress το οποίο μπορεί να προκαλέσει μείωση της λίμπιντο.

Τροφές που περιέχουν βιταμίνη Ε. Οι ξηροί καρποί, το ταχίνι, το ελαιόλαδο και το αβοκάντο. Για τη σωστή επίδραση στη γονιμότητα, είναι απαραίτητη πολύ μεγαλύτερη ποσότητα βιταμίνης E.
Τα θαλασσινά, και ιδιαίτερα τα οστρακοειδή (στρείδια, μύδια) και τα μαλάκια (χταπόδι) είναι πλούσια σε αμινοξέα και ψευδάργυρο, στοιχεία απαραίτητα για την παραγωγή διαφόρων ορμονών, όπως τα ανδρογόνα και η τεστοστερόνη. Ειδικότερα για τα στρείδια, πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι περιέχουν χημικές ουσίες, όπως το ασπαρτικό οξύ, οι οποίες επιδρούν στον εγκέφαλο ενθαρρύνοντας την απελευθέρωση των σεξουαλικών ορμονών (οιστρογόνα και τεστοστερόνη).
Η έλλειψη του ψευδάργυρου πολλές φορές είναι η αιτία για την ανδρική ανικανότητα. Τα θαλασσινά είναι επίσης καλή πηγή νιασίνης (βιταμίνης B3), η οποία δρα στα τοιχώματα του αγγειακού συστήματος, προκαλώντας τη διαστολή τους, συμβάλλοντας έτσι στην καλύτερη αιμάτωση του ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος. Το σελήνιο, που περιέχεται επίσης στα θαλασσινά, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη σεξουαλική λειτουργία.
Tα στρείδια περιέχουν χημικές ουσίες, όπως το ασπαρτικό οξύ, οι οποίες επιδρούν στον εγκέφαλο ενθαρρύνοντας την απελευθέρωση των σεξουαλικών ορμονών, ενώ η σοκολάτα δεν θα μπορούσε να λείπει από τον κατάλογο των αφροδισιακών τροφών, αφού έχει ψυχοδιεγερτικές ιδιότητες λόγω της φαινυλαιθυλαμίνης.

Φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά. Οι ξηροί καρποί (κυρίως τα αμύγδαλα, τα καρύδια και οι σπόροι κουκουναριού), τα φρούτα (η μπανάνα, ο ανανάς, το σύκο, τα μούρα, οι φράουλες και τα σταφύλια) και τα λαχανικά (τα καρότα, τα σπαράγγια, τα φασόλια και ο αρακάς) βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος χάρη στις φυτικές ίνες και τα αντιοξειδωτικά τους στοιχεία.
Επίσης, τα Ω-3 λιπαρά οξέα φαίνεται πως βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος και δρουν ευεργετικά στη σεξουαλική λειτουργία. Τροφές πλούσιες σε Ω-3 λιπαρά περιέχουν τα λιπαρά ψάρια, όπως η σαρδέλα, ο σολομός και η τσιπούρα.
Σημαντική για τη λίμπιντο είναι και η βιταμίνη B6. Το αβοκάντο περιέχει ικανή ποσότητα σε βιταμίνη B6, η οποία συμβάλλει στη δημιουργία ορισμένων νευροδιαβιβαστών που επηρεάζουν την ψυχολογική διάθεση και αυξάνουν τη σεξουαλική επιθυμία.
Η σοκολάτα δεν θα μπορούσε να λείπει από τον κατάλογο των αφροδισιακών τροφών, αφού έχει ψυχοδιεγερτικές ιδιότητες λόγω της φαινυλαιθυλαμίνης. Κατά την κατανάλωσή της απελευθερώνονται από τον εγκέφαλο οι ενδορφίνες, φυσικά οπιοειδή, οι οποίες έχουν αναλγητικές ιδιότητες και βελτιώνουν τη διάθεση. Περιέχει καφεΐνη, που συμβάλλει στην αφύπνιση του νευρικού συστήματος. Προσοχή όμως στις μεγάλες ποσότητες κατανάλωσης σοκολάτας (άνω των 100 γρμ.), διότι επιφέρει το αντίθετο αποτέλεσμα.

Τρόφιμα που επιδρούν ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΑ στη λίμπιντο
Έρευνες αποδεικνύουν ότι το σκόρδο μειώνει τη χοληστερίνη, προφυλάσσει από την αθηρωμάτωση και βοηθά στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος.
Tο τζίντζερ, το μέλι, η μουστάρδα και το μοσχοκάρυδο είναι τροφές πλούσιες σε αντιοξειδωτικά στοιχεία, που συμβάλλουν στην καλή κυκλοφορία του αίματος. Τα πολύ καυτερά καρυκεύματα (τσίλι, κάρι κ.λπ.) προκαλούν θερμογένεση, δηλαδή ανεβάζουν τη θερμοκρασία του σώματος, οδηγούν σε υπεραιμία και εντείνουν την κυκλοφορία του αίματος. Προσοχή όμως! H κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα με το στομάχι (γαστρικές ευαισθησίες).
Αρωματικά φυτά, όπως ο βασιλικός, το γλυκάνισο, το πράσο και το μάραθο περιέχουν πολλές βιταμίνες, αντιοξειδωτικά, ιχνοστοιχεία και φυτικές ίνες, που γεμίζουν τον οργανισμό ενέργεια και δίνουν μια αίσθηση ψυχικής και σωματικής υγείας.
Tο αλκοόλ (κυρίως η σαμπάνια) σε μικρή ποσότητα μειώνει τις αναστολές του ανθρώπου και τον κάνει πιο διαχυτικό. Επίσης, το κόκκινο κρασί είναι καλή πηγή φλαβονοειδών, που δρουν αντιοξειδωτικά, βελτιώνοντας την κυκλοφορία του αίματος.

Διατροφή για την αντιμετώπιση προβλημάτων στη σεξουαλική ζωή- Πρόωρη εκσπερμάτωση.
Το πρόβλημα σχετίζεται με τα αυξημένα επίπεδα ισταμίνης στο αίμα. Tο ασβέστιο και το αμινοξύ μεθειονίνη μειώνουν τα επίπεδα της ισταμίνης και συντελούν στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Η ανικανότητα στους άνδρες συνδέεται με την απουσία ανόργανων στοιχείων, όπως το μαγνήσιο και ο ψευδάργυρος, ο οποίος απαιτείται για την παραγωγή της τεστοστερόνης και τη φυσιολογική λειτουργία του προστάτη. Άνδρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα απόκτησης ή διατήρησης στύσης πρέπει να λαμβάνουν μεγαλύτερες ποσότητες από το αμινοξύ L-αργινίνη, που περιέχεται σε τροφές όπως το κοτόπουλο, το μοσχάρι και η γαλοπούλα.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Τι να αποφεύγετε
Oι μεγάλες ποσότητες κρέατος και γενικά τροφές πλούσιες σε λίπη εντείνουν την ανικανότητα και είναι πιθανό να οδηγήσουν σε προβλήματα του αναπαραγωγικού συστήματος. Η υπερκατανάλωση λιπαρών τροφών μπορεί να μειώσει την ερωτική διάθεση μέσω της αύξησης του βάρους και της επακόλουθης χαμηλής αυτοεκτίμησης. Η παχυσαρκία και η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας είναι δύο βασικά προβλήματα του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ καθώς και η χρήση ναρκωτικών ουσιών μειώνουν και εμποδίζουν τη σεξουαλική λειτουργία, αντίθετα από την επικρατούσα άποψη ότι συμβάλλουν στη βελτίωσή της.
Tο τσιγάρο. Tο κάπνισμα είναι συχνά η αιτία ποικίλων σεξουαλικών προβλημάτων. Oι καπνιστές 30 τσιγάρων και άνω την ημέρα παρουσιάζουν στυτική δυσλειτουργία δέκα φορές μεγαλύτερη από όσους καπνίζουν 10-20 τσιγάρα ημερησίως.
Ορισμένα φάρμακα. Τα περισσότερα αντιψυχωτικά φάρμακα καθώς και ορισμένα αντικαταθλιπτικά ενοχοποιούνται για τη μείωση της λίμπιντο. Τα ηρεμιστικά και τα υπνωτικά χάπια οδηγούν σε γενική καταστολή του οργανισμού, άρα και σε καταστολή της σεξουαλικής ορμής.

Το άγχος μπορεί να προκαλέσει μείωση της σεξουαλικής διάθεσης, όπως ανικανότητα και πρόωρη εκσπερμάτωση.

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ