Σεξουαλικότητα και Σοβαρότητα

Το αντιθετο της σοβαροτητας ειναι η σοβαροφανεια
μακρια απο αυτην.

 

@slicked ...τι ειναι "νορμάλ";

Συμφωνω απολυτα με οτι εγραψε η @estelwen. Και οπως πολυ ομορφα ειπε "η γνωση κ η αποδοχη του εαυτου...επηρεαζουν καθε τομεα της ζωής.."

Νιωθω σε καποια απο τα γραφομενα σου, ειδικα εκει που λες οτι προτιμας να οικειοποιηθεις την αποψη των αλλων παρα να πιστεψεις στον εαυτο σου, οτι ισως να μην υπαρχει πληρης αποδοχη κ να νιωθεις ενδεχομενως ενοχη; ή οτι η διαφοροποιηση απο το συνολο (των φιλων σου) συνεπαγεται κατι χειροτερο/λιγοτερο/you name it...?

 

τι, δεν είμαι εγώ σοβαρός ?

 

Όπως οτιδήποτε θα μας αφορούσε στενά, έτσι και η όποια σοβαρότητα μας έχει μεγάλη δόση υποκειμενικότητας.
Τόσο εντός όσο κι εκτός του σεξουαλικού/ερωτικού τομέα της ζωής μας, η σοβαρότητα μας θ'΄αξιολογούταν απ' τον τρόπο που θ' αντιμετωπίζαμε κάποιες - αναλόγως τον τομέα συμπεριλαμβανόμενου του ερωτικού - καταστάσεις. Π.χ. η σεχουαλική συνεύρεση δίχως προφυλάξεις μ' άγνωστο ή ελάχιστα γνωστό σε μας άτομο - για μένα τουλάχιστον - θα ήταν ένδειξη έλλειψης σοβαρότητας ( αν όχι μωρίας ). Συνεχίζοντας, μάλλον όπως ήδη έγραψε κάποιος άλλος "συγκάτοικος" η ερώτηση δεν θα είχε να κάνει με την σοβαρότητα ( όπως και συ "ανάμεσα στις γραμμές" ), αλλά με το κοινωνικά/ηθικά/πες το όπως θες αποδεκτό ή όχι κάποιων διαστροφών ή φετίχ. Τεσπα, εγώ είμαι της απόψεως, ότι απ' την στιγμή που η όποια ανωμαλία ή διαστροφή μου ( ηθελημένα δεν βάζω στις λέξεις ανωμαλία και διαστροφή, εισαγωγικά. Αφού έχω μάθει, ότι είναι κουτό να φοβάμαι τις λέξεις ) δεν θα έβλαπτε κανέναν ( και την πιθανή "οπτική μόλυνση" κάποιου δεν την αντιλαμβάνομαι σαν βλάβη ), δεν με νοιάζει ποσώς το αν κάποιος, με κρίνει ως μη σοβαρό. Τα 43 έτη μου κλείνουν το ματάκι πονηρά και πάλεψα πολύ με τον εαυτό μου, για να βρω την (αν)ισορροπία μου. Δεν υπάρχει περίπτωση να "τρίξω" στο ελάχιστο πια, για την άποψη κανενός ( όσο σημαντικός κι αν ήταν ) αναφορικά με το ποιόν μου. Πόσο μάλλον αν έχει ως κριτήριο θέματα που δεν θα τον αφορούσαν στο παραμικρό.

Καλώς ήρθες και προσπάθησε να γράφεις κάποια πραγματάκια, εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Πάντως μην κάνεις εύκολα πίσω ( αν όχι καθόλου πίσω ), εκεί που πιστεύεις ότι θα είχες σίγουρα δίκιο. Αλλά υποστήριζε σθεναρά τη θέση σου.
Άποψη μου αυτή η τελευταία, όχι "μάθημα".  

 

Μ'έπιασες!
Ναι, αισθάνομαι ενοχή.
Αλλά γενικά είμαι ενοχικό άτομο.
Διαπίστωσα το εξής:
Αισθανόμουν αρχικά ενοχικός λόγω του gay θέματος.
Όταν αισθάνθηκα καλύτερα με αυτό (μετά από πολλά χρόνια) μου φαίνεται ασυνείδητα το πήγα ακόμα παραπέρα και μου βγήκαν τα διάφορα φετίχ και τα γυναικεία κτλ, για να αισθάνομαι πάλι ενοχικός, ακόμη και μες στο gay σύνολο.

Να'σαι καλά Tenebra.
Η αλήθεια είναι ότι ένα άτομο που αγαπώ πολύ μ'έχει πληγώσει σε αυτό το θέμα, κάνοντάς με συνέχεια να αισθάνομαι κατώτερος. Αλλά όπως μαθαίνω σιγά -σιγά , ο καθένας κουβαλάει τις δικές του ανασφάλειες και προβλήματα, οπότε δε μπορούμε να παίρνουμε τη συμπεριφορά του άλλου ότι έχει πάντα σχέση με μας.

 

Μάλλον σε καυλαντιζουν να περνάνε την ωρα τους, κοψε τους την φορα. Βαλε όρια.

 

Εγω κι αν ειμαι σοβαρος, κοιτα ποσο σκεπτικος ειμαι στο αβαταρ μου...

 

Νοοτροπία αρμόζουσα στις γενικότερα αρχαϊκές αντιλήψεις αυτής της έρμης χώρας. Άσε τους φίλους σου να το "ζουν" όπως και οι γιαγιάδες τους και πράξε κατά συνείδηση, λες και δεν ξέρουμε που κατοικούμε.

 

Αυτοί που στα λένε αυτά μάλλον δεν ξέρουν τι σημαίνει να είσαι σοβαρός. Λίγοι ξέρουν βέβαια τι σημαίνει αυτή η λέξη . Και μην μπερδεύεις όπως σωστά ειπώθηκε την σοβαρότητα με την σοβαροφανεια.

 

Η δημιουργία ενοχών ειναι ένας από τους τρόπους χειρισμού ανθρώπων. Ενοχών, φόβου, τύψεων και γενικότερα άλλων αρνητικών συναισθημάτων.
Από τη μικρή μου εμπειρία, άνθρωποι που χρησιμοποιούν έστω και υποσυνείδητα τη μέθοδο αυτή για να χειρίζονται αυτούς που τους αγαπούν έχουν ανασφάλειες, συμπλέγματα και άλυτα δικά τους θέματα. "Διαφοροποιούνται" και "εξυψώνονται" μειώνοντας τον άλλον, δημιουργώντας απόσταση και πόλωση. "Εγώ στο ένα άκρο - εσύ στο άλλο άκρο" και δημιουργούν έτσι πυραμίδες ισχυος.
Έχω αλλεργία στην ψυχολογική χειραγώγηση. Με το που το αντιληφθω οτι καποιος πάει να μου παίξει αυτό το παιχνίδι γίνομαι ταύρος.
Είμαι της άποψης οτι οι σχέσεις με ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπάνε θα έπρεπε να στηρίζονται και να κινουνται πάνω σε θετικά συναισθήματα, σε αγάπη, φροντίδα. Εϊναι πολύ διαφορετικό κάποιος να νιώσει οτι κάνω κάτι λάθος και φρονιστικά να προσπαθήσει να μου το υποδείξει και άλλο να προσπαθήσει να με χειριστεί μέσα απο δημιουργία ενοχών.

@slicked το να βρεις τις ψυχολογικές/εσωτερικές ισορροπίες σου με την σεξουαλικότητά σου ειναι ένα θέμα. Δικό σου θέμα.
Αλλά το να έχεις έναν περίγυρω ο οποίος σε κατακεραυνώνει, ειναι άλλο, παντελώς. Καθόλου υγιές.
Οι σεξουαλικές σου προτιμήσεις δεν έχουν τίποτε το -μη υγιές-/-μη νορμαλ-/-μη σοβαρό, από τη στιγμή που όλα γίνονται συνεναιτικά μεταξύ ανθρώπων ενηλίκων. Το να θες να εμμένεις μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που συνεχίζει να σε κατακεραυνώνει, αντί να σε στηρίζει νομίζω οτι συμβαδίζει με το ότι ακόμη δεν έχεις λύσει το δικό σου θέμα, με τον εαυτό σου.
Φρόντισέ σε, αγάπησέ σε και κάνε ό,τι μα ό,τι χρειάζεται προκειμένου να τα βρεις με τον εαυτό σου. Η ζωή ειναι πολύ μικρή για να ζεις μέσα σε ενοχες και αυτομαστίγωμα.

 

Η σοβαρότητα δεν έχει να κάνει ούτε με την έκφραση της σεξουαλικότητας ούτε από το πόσα πτυχία έχει κάποιος. Είναι θέμα χαρακτήρα και παιδείας καθαρά.

 

Για να είμαι ειλικρινής, κι εγώ προσπαθώ να κάνω τη σύνδεση μεταξύ των δύο μα δεν μπορώ...