Σε δέχομαι με αυτά που κουβαλάς ή και όχι...

H ιδέα για αυτό το thread γεννήθηκε από ένα άλλο... το tattoo marking. Κάνω περίεργους συνειρμούς το πρωί είναι η αλήθεια.

Οι περισσότεροι υποτακτικοί κουβαλάμε σημάδια ορατά και μη, καθώς και εμπειρίες, προβλήματα, υποχρεώσεις, ως δεδομένες καταστάσεις.
Μπαίνοντας σε μια D/s σχέση πως αντιμετωπίζεται το φορτίο μας από Τον/Την Κυρίαρχο?

Γενικό το θέμα οπότε θα ήθελα να εστιαστούμε περισσότερο στις προηγούμενες σχέσεις με έντονα βιώματα που άφησαν ίσως κατάλοιπα, ειδικά αν ήταν D/s.

Θα με ενδιέφερε όμως και η αντιμετώπιση του γενικότερου «φορτίου» του υποτακτικού (εξαρτόμενα μέλη του υποτακτικού, χρόνια ασθένεια, χρέη, μεγάλες επαγγελματικές απαιτήσεις, κλπ κλπ).

Μετά από πρόταση της anasia θα θέλαμε να διευρύνουμε (αντί να διαχωρίσουμε ) αυτό το thread συμπεριλαμβάνοντας την επίδραση του παρελθόντος του υποτακτικού ατόμου όχι μόνον στην διαχείριση της σχέσης όταν αυτή πλέον υφίσταται αλλά και στην ίδια την δημιουργία της.
Γυρίζοντας λοιπόν το "ρολόϊ" πρίν την αρχή της σχέσης ...

«Αν η/ο υποτακτική/ος είναι πολύ "χρησιμοποιημένη/ος" (και βάζω αυτή την λέξη και σε παρένθεση απλά για να δώσω έμφαση ηχητική και μόνο, (χρησιμοποιημένη/ος: με πολλές σχέσεις, πολλούς εναλλάξ Μ ή D, με δεκάδες η και εκατοντάδες sess, από πολύ μικρή ηλικία κλπ)), πόσο είναι αρνητικό η θετικό για τους Κυρίαρχους ?

Η γνώση, το να γνωρίζει δηλαδή ο Κυρίαρχος το παρελθόν του υποτακτικού είναι μάλλον απαραίτητη. Αν αυτό όμως είναι εκείνο που λέμε "too much" και όταν γνωρίζεις ότι "έχει κάνει τα πάντα" (και όχι με 2-3-4 αλλά με ... πολλούς) μπαίνει στην διαδικασία να ξεκινήσει μια σχέση μαζί της/του ?

Η γνώμη μου, από αυτά που έχω ακούσει από Κυρίαρχους και έχω δει είναι πως όχι, αλλά Ε/εσείς μπορεί να έχετε άλλη γνώμη και εμπειρία.

Πόσα πρέπει να ξέρει μια/ενας υποτακτική/κος, και πόσα πρέπει να έχει "κάνει", παίζουν κάποιον ρόλο και ποιόν για την/τον πάρει σοβαρά ο Κυρίαρχος και να ξεκινήσει μια σχέση ?

Άγραφο χαρτί ή δερματόδετος τόμος;

 

carissa[L_T] έθεσες ένα πολύ σοβαρό θέμα και μπράβο σου.

Και όπως τα πολύ σοβαρά θέματα δε δέχονται απλές απαντήσεις γιατί ακριβώς λόγω της σοβαρότητάς τους θα πρέπει να εξετάζεται κάθε δυνατή παράμετρος.

Και η γνώμη μου είναι ότι αρχικά πρέπει να αποδεκτείς τον άλλον *όπως είναι*. Πιστεύω *κάθε* σχέση (πόσο μάλλον μια M/s που είναι πιο απαιτητική) πρέπει να ξεκινάει σε αυτή τη βάση.

Ο KyriosG είχε *πολύ σωστά* θέσει σε ένα άλλο τόπικ (και δυστυχώς δε θυμάμαι που είναι για να το παραθέσω αυτούσιο οπότε θα παραθέσω αυτό που *εγώ* κατάλαβα) ότι "Ο Κύριος δεν αλλάζει, βελτιώνει".

Τα "φορτία" του υποτακτικού μπορεί να είναι πολλά. Ο Κύριος θα πρέπει να εντοπίσει πια από αυτά μπορούν να αρθούν και θα πρέπει να προβεί στις κατάλληλες ενέργειες. Αυτά τα οποία δεν μπορούν να αρθούν θα πρέπει ο Κύριος να βοηθήσει ώστε να μπορείς να αντιμετωπίσεις το βάρος.

Δεν μπορείς να έχεις δύο κυρίαρχους, τον Κύριό σου και τα όποια βάρη σου. Το να ακροβατείς συνεχώς πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί μακροπρόθεσμα δε θα βγει σε καλό για κανέναν.

Και πάλι μπράβο για το πολύ σοβαρό και ενδιαφέρον θέμα.

 

RE: RE: Σε δέχομαι με αυτά που κουβαλάς ή και όχι...

 

To καθηκον του Κυρίαρχου ειναι να φροντιζει να απαλάσσει τον υποτακτικό του απο τα "εξωτερικα" βάρη που έχει για να μπορεσει να αφοσιωθει όσο καλλιτερα γινεται στον Κυριο του..

 

Κύριε Maley επειδή η απάντηση Σας ήταν κάπως γενική και δεν είμαι σίγουρη πως την κατάλαβα, μήπως θα μπορούσατε να την αναλύσετε?
 

 

Φαντάζομαι πως κανένας Κυριαρχος δε απαιτεί την "παρθενία" ως προυπόθεση για τη σκλάβα του.

Οι σοβαρές Μ/s σχέσεις γινονται, στη μεγαλη πλειοψηφία τους, από ώριμους ανθρώπους που έχουν περάσει δια πυρός και σιδήρου μεχρι να φθασουν στο αναγκαίο επίπεδο συνειδητότητας.
Οπότε, ειναι σχεδόν σιγουρο το πλούσιο παρελθόν, τα εντονα σημαδια του αλλα και τα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα και περιορισμοί.

Πιστεύω πως ο Κυρίαρχος θα πρέπει να ασχοληθεί μ' αυτά, να τα γνωρίσει και να τα δεί σαν "τρίτος". Να αφησει χωρο στην ψυχή στης σκλαβας του γι αυτά τα σημάδια. Ξεριζώνοντάς τα βίαια, ξεριζώνει την ψυχή της. Αυτή είναι και η μεγάλη πρόκληση. Να δεχθεί τη σκλαβα του με το φορτίο της, να καταλαβει πως αυτά τα φορτία και εμπειρίες την οδηγησαν τελικά κοντά Του και να προχωρήσει μπροστά.

Βεβαια οι παρελθόντες έρωτες λειτουργούν και σαν προκληση για τον κυρίαρχο. Αλλα το ουσιαστικό είναι οτι η σκλάβα Του είναι μ' Αυτόν και όχι με τους παρελθόντες έρωτες. Καθε τυχον ζηλεια είναι επιζήμια και ανευ αντικειμένου.

Και μια παρατήρηση που δεν έχει να κανει με μενα γιατί δε νιώθω ετσι.
Αν κατι μπορεί να φοβιζει δεν είναι το παρελθόν της σκλαβας αλλά το μελλον της. Οταν θα Τον κουβαλάει σαν φορτίο. ... σε καποιον μελλοντικό Κυριο  

 

O Κύριος G έγραψε: ''Αν κατι μπορεί να φοβιζει δεν είναι το παρελθόν της σκλαβας αλλά το μελλον της. Οταν θα Τον κουβαλάει σαν φορτίο. ''

Ίαως θα συμφωνείσετε ότι ο φόβος μάς παραλύει και δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε τίποτα απολύτως παρ' εκτός μόνο να εγκλωβιστούμε ο καθένας, είτε κυρίαρχος είμαι είτε υποτακτικός στο ''φορτίο''που κουβαλάμε.
Συνεπώς βλέποντας τα σημάδια του παρελθόντος και αναλογιζόμενη το μέλλον μου,
όταν θα Τον κουβαλώ ως ''φορτίο'', η χαρά και όχι ο φόβος θα κινήσουν τα νήματα μέσα μου
με τη γνώση βέβαια ότι εφόσον τα προηγούμενα βήματά μου, με οδήγησαν σ' Αυτόν, όπως πολύ όμορφα ειπώθηκε, αυτά τα βήματα θα γίνουν η βάση για να πατήσω γερά, να σταθεροποιηθώ
και ίσως να κάνω τα ''άλματα''.

 

Αν ολοι οι ανθρωποι ειχαμε συνειδητοποιησει και οχι παπαγαλισει αυτη την προταση, *σε δεχομαι μ αυτα που κουβαλας* φανταζομαι πως η ζωη μας θα ηταν πιο ευκολη..

Τι εννοω..εννοω οπως πολυ καλα ειπε και ο ΚυριοςG, πως κανεις μας δεν ξεκινα μια σχεση μηδενιζοντας το παρελθον του.. δεν γινεται κι ουτε πρεπει να γινεται.. Το παρελθον μας ειμαστε εμεις, και ειναι η ψυχη μας με τις εμπειριες της και τα στραπατσα της , με τα καλα μας και τα κακα μας, ειναι ομως κι αλλα πραγματα... ειναι η οικογενεια μας, οι ανθρωποι οι στενοι που υπαρχουν γυρω μας κι ισως ακομα εχουν την αναγκη μας..π.χ. γηραιοι γονεις ή παιδια..

Φανταζομαι πως σε οποιαδηποτε σχεση που μπαινουμε, δεν την εντοπιζω μονο στις bdsm, για να παει καλα και να μπορεσει να περπατησει, πρεπει τα ενδιαφερομενα μελη να μπορεσουν να δουν τα *φορτια* του αλλου και εφοσον τα αντεχουν και τα αποδεχτουν, να τα σεβαστουν και να τον δεχτουν οπως ειναι..ολο το πακετο δηλ. οχι ο,τι μας συμφερει, οποτε μας συμφερεικι οπως μας συμφερει... εξαλλου αυτος ο συγκεκριμενος ανθρωπος μας ελκυσε μ ο,τι κουβαλαει πισω του..πως ειναι δυνατον ξαφνικα να θες να τον αλλαξεις... και για να μην παρεξηγηθω , πιο πολυ αναφερομαι σε καθαρα χειροπιαστα προβληματα που εχουν να κανουν π.χ. με τα παιδια μας , οσοι απο εμας εχουμε... Αυτα , ουτε μπορεις να τ απαρνηθεις ουτε μπορεις να πεις εκανα λαθος σας τα επιστρεφω... ειναι ετσι , κι ετσι θα παραμεινουν... Αν λοιπον ειμαι υποθετικα σε μια σχεση και ξαφνου χτυπαει το τηλ. και μου λεει: Σε μιση ωρα να εισαι εκει, σε θελω ετοιμη ..κλπ κλπ.., το πλεον σιγουρο ειναι, πως θα εισπραξει ενα μεγαλοπρεπο ΟΧΙ- δεν μπορω. και θα θυμωσω αφανταστα πρωτον γιατι μου δειχνει ποσο λιγο νοιαζεται και υπολογιζει τη ζωη μου και δευτερον γιατι τελικα δεν με δεχεται μ αυτα που κουβαλαω ....

 

Δεν ξέρω τι θα έκαναν οι υπόλοιποι Κυρίαρχοι, ωστόσο εγώ θα αναρωτιώμουν γιατί έχει γίνει το παραπάνω. (μιλάω πάντα όχι για 2-3-4 αλλά για ...πολλούς). Από την απάντηση που θα έβρισκα θα εξαρτιώταν η συνέχεια ή όχι. Ωστόσο αυτό μπορεί να απαιτήσει πολύ χρόνο και κόπο, είναι από μόνο του μια "επένδυση" χωρίς να είσαι σίγουρος για το αντίκρισμα. Αν έχει γνωρίσει "πολλούς" είναι πολύ εύκολο ενώ προσπαθείς να τον/την καταλάβεις να γνωρίσει ακόμα ένα παραπάνω και ό,τι έκανες να πάει στο βρόντο. Ίσως γι αυτό:

Όσον αφορά το

περισσότερο για ρητορική ερώτηση μου κάνει αφού δε νομίζω ότι μπορεί να δωθεί μια ακριβής ή έστω κατά προσέγγιση απάντηση.

ΥΓ: Υπάρχει ένα bug και όταν το όνομα περιέχει το χαρακτήρα ] το tag δεν κλείνει κανονικά.

 

Στη διευρυμενη τοποθετηση του thread θα προσπαθήσω να απαντήσω με διευρυμένο πνεύμα.

Το γιατι μια σκλαβα είχε ενδεχομένως πλούσια ιστορία είναι θεμα προς διερεύνηση -- Δεν είναι ηθικό θέμα, αλλά θέμα χαρακτήρα. Η υπερδραστηριότητα δείχνει και μια προσπαθεια να καλυφθεί καποιο ψυχολογικό κενό. Αν το ψυχολογικο αυτό κενο ζει και βασιλεύει, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στη σχεση και ο Κυρίαρχος μπορεί να μην τη δεχθεί.

Σε οτι με αφορά, προτιμώ το δερματοδετο τόμο, που έχει όμως γραμμένα μεσα και κάποια συμπεράσματα.

 

Προς το παρόν προτίνω πριν από το ] να βάλετε ένα |

 

Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον θέμα.

Είχα μια πολύ έντονη ζωή. Όταν γνώρισα Τον Κύριο κι Αφέντη μου, ήμουν 35 χρονών, με καμία εμπειρία από BDSM πέρα από μερικά Kinky plays, αλλά με πολλές βανίλλα σχέσεις, 1 διαλυμένο αρραβώνα και ένα διαλυμένο γάμο, 2 παιδιά, πολλές υποχρεώσεις, προβλήματα υγείας κ.ο.κ.

Οπότε ήμουν όπως επιλέγει η carissa να ονομάζει «χρησιμοποιημένη».  
Αν και θα είμαι ειλικρινής, η λέξη αυτή δεν με εκφράζει. Αντίθετα είμαι απίστευτα περήφανη για όλες τις εμπειρίες μου, γιατί όλες ήταν επιλογές μου. Και δεν χρωστάω σε κανένα τίποτα και δεν έχω καμία υποχρέωση να νιώθω άσκημα γι΄ αυτές επειδή κάποιοι ψάχνουν για παρθένες.  
Αυτό όμως τώρα… Παλιά οι ενοχές που κουβαλούσα ήταν απίστευτες. Γιατί? Γιατί μεγαλώνουμε μέσα σε μια κοινωνία-οικογένεια-θρησκεία που μας γαλουχούν την δική τους ηθική, γι΄ αυτό και κάποιοι άντρες-ευτυχώς όχι όλοι- και κάποιες γυναίκες σκέφτονται έτσι.

Πολλές απ΄ τις κοπέλες που γνωρίζω, έχουν πει ψέματα για το παρελθόν τους, ακολουθώντας το ρητό « αν δεν είσαι ο πρώτος είσαι αναμφισβήτητα ο δεύτερος». Και κάποιοι τις κατακρίνουν γι΄ αυτό. Αν όμως αυτό που λέει η carissa πως πολλοί κυρίαρχοι αποφεύγουν γυναίκες με πλούσιο παρελθόν, ισχύει, ποιος μπορεί να τις κατακρίνει που επιλέγουν το ψέμα για να αντιμετωπίσουν τις ανασφάλειες και τις αδυναμίες αυτών που δεν μπορούν να δεχθούν μια γυναίκα με παρελθόν?

Και συνεχίζοντας θα ήθελα λίγο να αναφερθώ στο ποστ της zinnia..

Αυτή η προσέγγιση με έβρισκε σύμφωνη, αλλά όχι πια. Παλιά κι εγώ θύμωνα, ταλαντευόμενη ανάμεσα στις μέχρι τότε υποχρεώσεις μου και ένα σωρό καινούριες με την εμφάνιση Του Αφέντη μου, φτάνοντας στα όρια της υπερκόπωσης κάποιες φορές, αλλά ο λόγος δεν ήταν άλλος από κακή διαχείριση του χρόνου μου και λανθασμένη σειρά προτεραιοτήτων.
Αυτό όμως άλλαξε, μια και ήθελα να μπω σε σχέση Ms, έπρεπε να μάθω να διαμορφώνω τη μέρα μου και τις υποχρεώσεις μου, ανάλογα με τις Απαιτήσεις και τις Ανάγκες Του Κυρίου μου. Και ο λόγος είναι πως δεν είμαι μέσα σε μια βανίλλα σχέση αλλά σε μια Ms σχέση. Και μπαίνοντας σ΄ αυτή τη σχέση παρέδωσα Σ΄ Εκείνον τις αποφάσεις που αφορούν εμένα και ο θυμός και τα μεγαλόπρεπα όχι δεν έχουν θέση μέσα στη Ds σχέση. Γιατί?
Γιατί όπως είπαν και ο Arioch

Σε Αποδέχεται γι ΄αυτό που είσαι αρχικά, αλλά είναι δουλειά Του να σε βελτιώσει, να εντοπίσει τα φορτία σου και να δουλέψει μ΄ αυτά, ώστε να τα ξεφορτωθείς, γιατί δική σου δουλειά είναι να μάθεις να ευχαριστείς και να υπηρετείς Εκείνον και πως Εκείνος Επιθυμεί να βελτιωθείς για την ικανοποίηση Του.
Και σίγουρα δεν νομίζω Κάποιος Σωστός Κυρίαρχος να σου Πει πέταξε τα παιδιά σου! Ο Κύριος μου πάντοτε Λέει πως τα παιδιά πάντα προηγούνται, οι ανάγκες τους, η καλή ψυχική τους υγεία κ.ο.κ.
Αλλά έπαψα να είμαι απόλυτη σκλάβα στα παιδιά μου, για τον απλό λόγο πως είμαι υποταγμένη σ΄ Έναν μόνο Αφέντη. Έτσι από σκλάβα των παιδιών έγινα η μητέρα τους. Αλλά τα παιδιά πάντοτε έχουν προτεραιότητα, γι΄ αυτό δεν αναφέρομαι σ΄ αυτά όταν λέω πως….
Αν δεν μπορούσα ή δεν ήθελα να αλλάξω τις προτεραιότητες και να θέσω σε προτεραιότητα το να είμαι καλή σκλάβα που έχει σαν κύριο μέλημα της την ευχαρίστηση και την ικανοποίηση των Αναγκών και των Θέλω Του, τότε απλά δεν θα εμπλεκόμουν σε μια τέτοια σχέση. Θα έψαχνα μια ισότιμη σχέση, άντε και με λίγο Kink αλλά σίγουρα δεν θα έμπαινα σε μια σχέση βαθιάς υποταγής.

Απ΄ ότι λέει η carissa όμως Κύριε, κάποιοι απαιτούν την «παρθενιά»!
Και δικαίωμα τους, σίγουρα έχουν τους λόγους τους.  

Εμφανέστατα Ο Κύριος μου όμως, δεν την Απαιτούσε. Αντίθετα, όπως Λέτε κι Εσείς με Δέχθηκε με τα φορτία μου, και Δούλεψε σκληρά να Αναλύσει και να δουλέψει με τα ψυχολογικά βάρη που κουβαλούσα, με Βοήθησε να ξεφορτωθώ τις ενοχές και την πεποίθηση πως είμαι κακιά, επειδή έζησα όπως έζησα τη ζωή μου. Κατ’ ακρίβεια μου έχει Πει πως αν δεν είχα ζήσει και δεν είχα όλους αυτούς τους τόμους με όλα τα συμπεράσματα- όχι πάντοτε σωστά- Δεν θα Τον Ενδιέφερα και δεν θα είχα την απαραίτητη πείρα και γνώση αλλά και πείσμα να δουλέψω σκληρά, να πονέσω αλλά να επιμείνω να φτάσω όπου Εκείνος Επιθυμούσε να με Πάρει, ακριβώς γιατί μέσα απ΄ τις εμπειρίες μου είχα φτάσει στο συμπέρασμα πως τίποτα δεν είναι εύκολο και οι αξιόλογες σχέσεις είναι προϊόν σκληρής δουλειάς και επιμονής, αλλά και δεν θα ήμουν και τόσο ενδιαφέρουσα πρόκληση και για Εκείνον. Και έτσι ξεφορτωμένη από κάθε ενοχή για την σεξουαλικότητα μου, μπορώ να αφεθώ να είμαι ο εαυτός μου, χωρίς να καταπιέζομαι από τις όποιες εξωτερικές ηθικές.
Το γεγονός δε, πως δεν είπα κανένα απολύτως ψέμα για το παρελθόν μου, κέρδισε την εμπιστοσύνη Του, γιατί τίποτα δεν προσπάθησα να αποκρύψω ή να ωραιοποιήσω, μια και στάση ζωής μου και πεποίθηση μου είναι πως δεν μπορεί μια σχέση να κτιστεί με γερά θεμέλια πάνω σε ψέματα. Πόσο μάλλον μια σχέση Ms.