Στην υπηρεσία του Κ

Αναρωτιέμαι πως όταν είσαι υποτακτικός/ή σκοπός είναι να βρεις έναν/μια Dom/mme που θα δουλέψει σκληρά μαζί σου για να σε ''φτιάξει'' και να σε κάνει αυτό που θέλει ουσιαστικά ή να σε αναγκάσει να κάνεις ούτως ή άλλως πράγματα που θέλεις να κάνεις.

Σκέφτηκα ότι υποτακτική/ός είσαι αφού,.. είναι να - βρίσκεστε στην υπηρεσία του/της Κυρίαρχου, να μην είστε attention whore που προσπαθεί να σας διορθώσει ή να περάσει το χρόνο του σας αναγκάζοντας.

Σωστά προβληματίζομαι ή γράφω κάτι παράλογο;


Νομίζω ότι ένας/μια Dom/mme [καταλαβαίνει ότι η κυριαρχία είναι δύναμη όχι μόνο όταν τα πράγματα είναι εύκολα αλλά και όταν είναι δύσκολα]

Το ερώτημά μου είναι το εξής: Ψάχνετε έναν άνθρωπο να σας διορθώσει ή να σας ''σώσει'' ; Αν δεν ψάχνετε για διάσωση - τότε τι σας φέρνει σε αυτόν τον τρόπο ζωής, τι ελπίζετε να κερδίσετε ή να ζήσετε εισάγοντας μια σχέση στυλ D/s;

D/s ή Eπισκευαστή, απορία εκφράζω, okay;

Κατά τη γνώμη μου, το BDSM δεν πρόκειται να διορθώσει:

.. τους αδύναμους σε σύγχυση, ανεύθυνους, με χαμηλή αυτοεκτίμηση, ψυχικά ασθενείς, κακοί επικοινωνούντες, κακοποιημένοι, απελπισμένοι, μοναχικοί, κακοί λήπτες αποφάσεων ή τους θλιμμένους που συρρέουν σε αυτό σαν ένα τρόπο για να αποφευχθούν τα προβλήματα της πραγματικής ζωής. Το Kink δεν είναι ένα μαγικό χάπι που θα σας θεραπεύσει.

Πολλοί νέοι υποτακτικοί σκέφτονται πραγματικά ότι συντάσσουν ένα σύμφωνο - «Θα σε αφήσω να κυριαρχήσεις σε μένα, αν με κάνεις δικό σου (δηλαδή δεν θα φύγεις ποτέ)».

Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ της υποβολής στην υποταγή μέσω της δύναμης του εαυτού και εκείνου όπου έρχεστε να ξεφύγετε από τα πραγματικά σας ζητήματα.



　Αυτά.

(❁´◡`❁)

 

Όπως με τόσα άλλα πράγματα, εξαρτάται. Δεν είναι περίεργος ο προβληματισμός, περίεργη είναι η πεποίθηση πως όλα αυτά τα είδη ανθρώπων δεν θα διορθωθούν. Και για να μην παρεξηγούμαστε, το ίδιο περίεργη είναι και η αντίθετη ακριβώς πεποίθηση.

Όλα γίνονται με τις κατάλληλες συνθήκες αλλά και την κατάλληλη θέληση. Το σημαντικό είναι να υφίστανται αυτά τα τελευταία.

Έχω ως παράδειγμα προσωπική εμπειρία με φύσει ανεύθυνο άτομο. Πριν από μένα δεν είχε καν υποψία για το μέγεθος της ανευθυνότητάς του. Τώρα έχει εικόνα, παρότι, και πάλι, η ανευθυνότητα δεν έχει περιοριστεί επαρκώς. Το ότι υπάρχει αντίληψη όμως είναι βελτίωση, ακόμη και αν δεν είναι η απαιτούμενη. Άρα μιλάμε για επιτυχία; Όχι ακριβώς. Μιλάμε για αποτυχία; Όχι ακριβώς. Για κάτι τέτοια φαινόμενα δεν μπορώ να συμφωνήσω έτσι απλά με τα περί αδύναμων κ.λπ. Διαφορετική κάθε περίπτωση.

 

Η γνώμη μου είναι ότι αν το "υ" ψάχνει Κ για να του φορτώσει και να του λύσει τα προβλήματά του τότε η σχέση είναι καταδικασμένη για ένα απλό λόγο: Σε μια D/s σχέση ο υ πρέπει να διαμορφωθεί σύμφωνα με τα θέλω του Κ και η επίλυση των όποιων προβλημάτων που θεωρεί το "υ" πως έχει δεν ανήκουν απαραίτητα στην κατηγορία των θέλω του Κ.

Ο Κ δεν θα λύσει τα προβλήματα του υ, ο Κ θα προσπαθήσει να βοηθήσει το υ να λύσει το πρόβλημά του, εφόσον αυτό είναι στην οπτική του.

There is a catch, though.

Η θέληση του Κ μπορεί να μην είναι αρκετή αν το πρόβλημα είναι έξω από τις δυνατότητες/γνώσεις χειρισμού του.

 

Ανάμεσα στα όσα έχω ακούσει/διαβάσει, σχετικά με αδύναμα άτομα που μπερδεύουν τον εναλλακτικό ερωτισμό με κάποιο καταφύγιο επίλυσης προβλημάτων, εκείνο που με έκανε να σταθώ πραγματικά με θλίψη ήταν ένα, ευελπιστώ, σπάνιο περιστατικό.
Περιέγραφε την περίπτωση όπου Κ καταλόγιζε σε υ το ακαταλόγιστο, ως "όμορφο καμμένο μυαλό" προσβεβλημένο από ιό στο σύστημά του, ενώ παράλληλα εκδήλωνε σφοδρό διαδικτυακό πάθος κι αμείωτο ενδιαφέρον για γνωριμία μαζί της.
Απόρησα με την έννοια της συναίνεσης που είχε στο μυαλό του κείνος ο Κ της ιστορίας. Με ποιον τρόπο θεωρούσε πως το συγκεκριμένο υ, θα είχε τη δυνατότητα να δώσει την συναίνεσή του όντας -κατά τα λεγόμενά του- φύσει ελαττωματικό.
Το αίσθημα της ευθύνης με την οποία ένας Κ αναλαμβάνει ένα υ προϋποθέτει σύνεση και λογική, σκέφτομαι, κι αισθάνομαι πως ίσως το διαδίκτυο, λόγω απόστασης, θολώνει περισσότερο την αντίληψη των πιο απλών πραγμάτων.
Κάπως έτσι λειτουργεί το μπέρδεμα ανάμεσα στις ανάγκες, την πραγματικότητα και τις προθέσεις της. Ιδίως σε περιπτώσεις εύθραυστων ενήλικων ατόμων, όπου ισχύει το "ο σώζων εαυτόν σωθήτω".

 

Προσωπικά, μια D/s σχέση τη βλέπω ως μια ακόμη σχέση που έχει απλά πιο πολλές παραμέτρους. Δε θέλω ο Κ ούτε να με σώσει, ούτε να με διορθώσει. Έχω την ανάγκη ανήκω σε Κάποιον ο οποίος με κάνει καλύτερο άνθρωπο, που μου δείχνει το μονοπάτι να γίνω καλύτερος άνθρωπος, που έχει κάνει τη διαφορά μέσα μου. Σε αυτόν τον άνθρωπο θα υποταχτώ.
Ο ένας συμπληρώνει τον άλλο, συμφωνούν οι ίδιοι για τη μορφή της σχέσης ανάλογα με το τι τους γεμίζει, χωρίς να βασίζονται σε κάποιο manual. Προφανώς, ο ΄Ενας οδηγεί κι ο άλλος ακολουθεί. Σε καμία περίπτωση, ο Κ δεν είναι αυτός που λύνει μόνο προβλήματα.