Συρραφή αιδοίου και blood play γενικότερα

Ανοίγω το νήμα με αφορμή πρόσφατα σχόλια σε νήμα του MasterPerris σχετικά με τη συρραφή αιδοίου.

Το blood play θεωρείται από πολλούς στη χώρα μας σαν μια ακραία μορφή του BDSM, χωρίς στην πραγματικότητα να είναι. Υπάρχουν πολλές διαδικασίες που περιλαμβάνουν αίμα που είναι ασφαλέστερες άλλων, πολύ κοινών πρακτικών που ασκούνται στο χώρο του BDSM. Μια βελόνα στην πλάτη για παράδειγμα προκαλεί ελάχιστο πόνο, λίγη αιμορραγία συνήθως μετά την αφαίρεσή της και κατά πάσα πιθανότητα, την επόμενη κιόλας μέρα δε θα φαίνεται το σημείο έμπαρσης. Η πιθανότητα μόλυνσης είναι μηδενική, από τη στιγμή που η βελόνα είναι μιας χρήσης, αποστειρωμένη, και οι πιθανότητες να γίνει κάποια επιμολυνση είναι ίδιες με αυτές που υπάρχουν αν ξύσει κάποιος ένα σπυράκι και ματώσει ελάχιστα.
Αντίθετα, γνωρίζουμε όλοι  , όπως μου επεσήμανε και φίλος από το φορουμ 2 μέρες πριν, ότι το μαστίγωμα μπορεί να προκαλέσει κάποιες εκχυμώσεις και να λερωθεί με (ελάχιστο, πολλές φορές μη ορατό) αίμα. Εάν μαστιγώσουμε με το ίδιο μαστίγιο κάποιον άλλο σκλάβο στο ίδιο session, και προκληθεί και πάλι η ίδια μορφή αιμορραγίας, θα έχουμε το ονομαζόμενο cross contamination, δηλαδή μόλυνση από τον ένα σκλάβο στον άλλο, μέσω του μαστιγίου. Οι σπόροι της ηπατίτιδας Β μπορούν να μείνουν πάνω σε ένα μαστίγιο (σε οποιοδήποτε πράγμα δηλαδή  ) μέχρι και για 6 μήνες... Ακόμη και η εναλλαγή πρωκτικού και κολπικού σεξ, που γίνεται ευρέως, μπορεί να προκαλέσει ουρολοιμώξεις κ.λπ. Πολλά τέτοια παραδείγματα δείχνουν ότι ΤΑ ΠΑΝΤΑ, έχουν ένα ρίσκο. Το blood play, αν γίνεται από κάποιον που ξέρει τι κάνει, μάλλον ενέχει μικρότερο ρίσκο από τα περισσότερα άλλα που γίνονται στα πλαίσια του BDSM. Εάν βέβαια κάποιος άσχετος πάρει νυστέρια και αρχίζει να κόβει όπου να'ναι και ότι να'ναι... τα σχόλια περιττεύουν...

Το blood play νομίζω ότι θεωρείται τόσο ακραίο λόγω της φοβίας που έχουν οι περισσότεροι για το αίμα και τη λύση της συνέχειας του δέρματός τους. Επίσης, στο φόβο για τους γιατρούς και ιδιαίτερα αυτούς που έχουν επεμβατικές ειδικότητες (χειρουργοί, οδοντίατροι κ.λπ.). Κατά τη γνώμη μου λοιπόν, αυτή η ενεργοποίηση της φοβίας είναι περισσότερο αυτό που προκαλεί τη μεγάλη ένταση στο blood play παρά ο πόνος που προκαλείται. Συνήθως, αν προκληθεί έντονος πόνος με αυτά τα παιχνίδια, θα γίνουν και ζημιές, πράγμα φυσικά ανεπίτρεπτο στο BDSM.



Συνεχίζεται...

 

Πολύ BDSM έχει πέσει τελευταία. Καιρός ήταν.

Περιμένουμε.  

 

Απάντηση: Συρραφή αιδοίου και blood play γενικότερα

Παρακαλώ, μην ξεχνάτε αυτές/ους που χάνουν το χρώμα τους και λιποθυμάνε για ψυχολογικούς λόγους, όταν δίνετε τις εξηγήσεις σας!  

Έχουμε κι εμείς ψυχή!!

{Ασχολίαστη η εν τη ρύμη του λόγου χρήση του υπερφυσικού, παρακαλώ ...}

 

Απάντηση: Re: Συρραφή αιδοίου και blood play γενικότερα

Δυστυχώς δουλεύουμε κιόλας...  Οπότε, το βράδυ τα νεότερα φίλε Θανάση!!    

 

Απάντηση: Συρραφή αιδοίου και blood play γενικότερα

Ελέω κρίσης υπάρχουν και κενά στη δουλειά μας, οπότε... συνεχίζω 

Σχετικά με τη συρραφή του αιδοίου (ή του στόματος, αγαπητέ MasterPerris), που αποτελεί και το κομμάτι του blood play που απασχολεί κυρίως το παρόν νήμα, πρόκειται για μια διαδικασία που δεν προκαλεί καμία βλάβη στους ιστούς της σκλάβας. Πρέπει να χρησιμοποιηθούν χειρουργικά, αποστειρωμένα εργαλεία και χειρουργικά ράμματα, που πωλούνται σε συσκευασίες μαζί με τη βελόνα τους, ήδη περασμένα σε αυτή, φυσικά αποστειρωμένα, μια που προορίζονται για αυτή ακριβώς τη χρήση (τη διάτρηση ιστών με σκοπό τη συμπλησίαση χειλέων τραυμάτων). Οι βελόνες αυτές είναι ημικυκλικής ή τριγωνικής διατομής και τα ράμματα είναι διάφορου πάχους και μήκους, ανάλογα με τον αριθμό τους που προβλέπεται ότι πρόκειται να χρειαστεί (για ένα αιδοίο συνήθως χρειάζονται 4-6, εκτός αν κάποιος θέλει να συρράψει και τα εξωτερικά και τα εσωτερικά χείλη, οπότε μπορεί να χρειαστούν μέχρι και 10). Οι χειρουργικές βελόνες είναι σχεδιασμένες για να προκαλούν τη μικρότερη δυνατή βλάβη στους ιστούς και για να γίνεται η έμπαρση σε αυτούς όσο πιο εύκολα γίνεται. Γι' αυτό το λόγο, η βλάβη που προκαλούν είναι αμελητέα, ακόμη και αυτά μεγαλύτερου πάχους. Αντίθετα, άλλα πράγματα, όπως τα διάφορα εξαρτήματα που χρησιμοποιούνται για piercings, κάνουν ασύγκριτα μεγαλύτερη βλάβη λόγω του σχήματός τους. Επίσης, αποτελούν μια μόνιμη εστία μολύνσεων, όχι λόγω του υλικού από το οποίο είναι κατασκευασμένα (που καλύτερα να είναι το χειρουργικό ατσάλι), αλλά λόγω της μόνιμης διάτρησης του βλεννογόνου και της πηγής εισόδου μικροβίων στη συγκεκριμένη περιοχή. Γι' αυτό, όσο και αν μας αρέσουν, ιατρικώς θεωρούνται μη αποδεκτά.Τα ράμματα βέβαια, πρέπει να αφαιρούνται μετά από μερικές ώρες, για να μπορεί να τηρηθεί η καθημερινή υγιεινή του αιδοίου. Με την ούρηση δεν υπάρχει πρόβλημα, πέρα από το ότι τα ούρα πηγαίνουν παντού και λερώνονται λίγο τα μπούτια της σκλάβας αν δεν προσέξει.

Αλλού αναφέρθηκε ότι η συρραφή του αιδοίου αποτελεί ακρωτηριασμό και βάναυση κακοποίηση του αιδοίου. Φυσικά δε γίνεται καμίας μορφής ακρωτηριασμός και η διαδικασία είναι απολύτως και άμεσα αντιστρεπτή, με το κόψιμο και την αφαίρεση των ραμμάτων. Ακρωτηριασμός είναι η αφαίρεση υγιούς ή παθολογικού τμήματος του σώματος, όπως είναι η κλειτοριδεκτομή που γίνεται σε χώρες της Αφρικής. Εδώ συζητούμε για BDSM μεταξύ συναινούντων ενηλίκων και όχι για ακρωτηριασμούς και μόνιμες βλάβες. Αν είναι δυνατόν...  Άλλο τώρα αν κάποιος θεωρεί ότι το BDSM είναι το vanilla kink ή αν δεν του αρέσει η αυτή διάστασή του.

Ο πόνος που προκαλείται από τη συρραφή είναι μέτριος. Ένα καλό μαστίγωμα με ένα single tail για παράδειγμα, είναι σίγουρα πιο επώδυνο και διαρκεί πολύ περισσότερη ώρα από τη συρραφή του αιδοίου.

Στο επόμενο τμήμα θα ξεκινήσω να αναλύω την άποψή μου για το βασικότερο κομμάτι της συρραφής του αιδοίου, που είναι οι ψυχικές προεκτάσεις, ο συμβολισμός που υπάρχει και η σχέση που απαιτείται μεταξύ σκλάβας και αφέντη για να φτάσουν στο σημείο να τελεσθεί η διαδικασία.

Συνεχίζεται...

 

Απάντηση: Συρραφή αιδοίου και blood play γενικότερα

Επιτέλους, ας μιλήσουμε για το πραγματικό, ακόμα και ακραίο S/M.

Δεν λέω, καλές είναι οι ροζ γούνινες... χειροπέδες, το προδέρμ... η στοργή...η μετάλλαξη μιας Κ σε σκλάβα... τα μυθιστορήματα... ακόμα και το να προστατεύουμε τις κοκκινοσκουφίτσες ώστε να μην τις φάνε οι κακοί λύκοι...  Αλλά βρε αδερφέ, κάποτε επιτέλους θα πρέπει να καταλάβουμε ότι προτιμότερο είναι μέσα από αυτό το φόρουμ να μαθαίνουμε διάφορες τεχνικές του bdsm και αν μας αρέσουν να τις χρησιμοποιούμε, παρά να ασχολούμαστε με το ποιος/α θα γράψει την καλύτερη ιστορία ή να κάνουμε τους προστάτες του χώρου και να ξεκατινιαζόμαστε με ότι δεν αρέσει σε εμας.

Φυσικά όλα αυτά αν ανήκουμε πραγματικά στον χώρο αυτόν και δεν έχουμε γραφτεί μέλη εδώ για να κάνουμε απλά χαβαλέ ή να γεμίζουμε τις άδειες ώρες τις μοναξιάς μας.

The King, περιμένουμε την συνέχεια!

 

Απάντηση: Συρραφή αιδοίου και blood play γενικότερα

Kαλησπερες και απο εδω αγαπητε.
Πολυ χαιρομαι οταν γνωριζω φιλους του blood play,συμβαλλει τα μαλα στο να μην αισθανομαι ''ανωμαλος'' σε forum που πραγματευεται ''διαστροφες''.
Σιγουρα θ'απολαυσω τη πορεια του νηματος,εχω ομως μια ερωτηση που ισως βοηθησει μερικους.
Τι ειδους ραμμα μπορει να χρησιμοποιηθει στη συρραφη αιδοιου, εφοσον καποιος θελει να κοψει τα ραμματα με sex(tres sic!,i know )και οχι με ψαλιδι.Το μεταξι δεν γνωριζω εαν ενδεικνυται, καθως εχει μεγαλη αντοχη και δεν ειναι ολοι μετροποντικες,λολ.
Φυσικα συντασσομαι πληρως με την αποψη σου,
''Το blood play, αν γίνεται από κάποιον που ξέρει τι κάνει, μάλλον ενέχει μικρότερο ρίσκο από τα περισσότερα άλλα που γίνονται στα πλαίσια του BDSM''
Θα επανελθω ομως και με προσωπικες εμπειριες 

 

Απάντηση: Συρραφή αιδοίου και blood play γενικότερα

Tyfeas, τα ράμματα που κόβονται πιο εύκολα είναι τα απορροφήσιμα (πολυγλακτίνης κ.α.). Αυτά είναι φτιαγμένα για να απορροφούνται μετά από μερικές εβδομάδες (έχει normal, rapid κ.α.) και έχουν μικρότερη αντοχή από τα ράμματα μεταξιού. Το κακό είναι ότι οι κόμποι τους λύνονται πιο εύκολα.

Δεν έχω γαμήσει ράμματα, αν και το έχω ζητήσει - δε συναίνεσε η υ.Μόνο μια φορά με μόλις ένα ράμμα τοποθετημένο, που ουσιαστικά δεν παρενέβη στη διείσδυση. Νομίζω ότι το καλύτερο θα ήταν να βάλεις λεπτού μεγέθους απορροφήσιμα, 3.0 ή 4.0 (εγώ θα προσπαθούσα και με το μετάξι - δεν διαφέρουν τόσο πολύ ως προς τη δύναμη με την οποία κόβονται), αλλά σιγά σιγά γιατί δεν υπάρχουν ερευνητικές εργασίες που να δείχνουν τι αντέχει περισσότερο, το Vicryl η το χείλος του αιδοίου, όταν ανοίγεται βίαια:rollinglaugh:  
Σίγουρα όταν το αιδοίο είναι τελείως ραμμένο δε μπορείς να το γαμήσεις. Θα κόψεις και εσύ το πολύτιμο μόριό σου, μάλλον χειρότερα από τη σκλάβα. Εγώ θα άρχιζα να κόβω ένα ένα τα ράμματα από κάτω προς τα επάνω και μετά από την αφαίρεση του κάθε ράμματος θα προσπαθούσα να διεισδύσω, σιγά σιγά. Αν έβλεπα ότι πονάω εγώ (που δε μου αρέσει ο πόνος) ή η σκλάβα πολύ, θα έκοβα άλλο ένα κ.λπ.

Ελπίζω να βοήθησα 

 

Απάντηση: Συρραφή αιδοίου και blood play γενικότερα

Περισσοτερο απο το αναμενομενο,σ'ευχαριστω 
Οοοοοταν ελθει η ωρα, Βλεπω το μοριο να φορα διπλο σκουφο και να εφορμα.
Εστω και σε ελαχιστα ραμματα, για το καλο της ερευνας, και να επαληθευσει το μυθο ''θα σου σκισω τα ραμματα''    

 

Απάντηση: Συρραφή αιδοίου και blood play γενικότερα

Μετά από την τεχνοκρατική προσέγγιση της συρραφής του αιδοίου και του blood play γενικότερα, θα ήθελα να περάσω στα σημαντικότερα, μια που εδώ δεν κάνουμε μάθημα χειρουργικής αλλά συζητάμε για καλό, ποιοτικό, BDSM. Για να προλάβω, όσο μπορώ, αρνητικά και επιθετικά σχόλια που μερικές φορές γίνονται από συμμετέχοντες, θέλω να διευκρινίσω ότι οι απόψεις που θα καταθέσω δεν είναι απόλυτες, είναι απλά οι σκέψεις μου, που θα ήθελα να συζητήσω και θα ήμουν διατεθειμένος να αλλάξω. Θεωρώ, ότι σε ένα φόρουμ υψηλότατου επιπέδου, όπως αυτό, τα νήματα είναι δυναμικά, όχι μόνο ως προς την κατάθεση απόψεων αλλά και ως προς τη διαμόρφωση αυτών σε κάθε έναν από εμάς.

Το BDSM περιλαμβάνει ένα σωματικό κομμάτι και ένα ψυχικό. Ο έλεγχος του Κ προς την υ είναι η βάση για την παράδοση της σε αυτόν. Ο έλεγχος είναι κάτι που κερδίζεται από τον Κ, με τη συνέπεια και τη σοβαρότητά του, με την κάλυψη των αναγκών της υ και γενικότερα με ολόκληρη τη ζωή του μέσα στη σχέση του με αυτήν. Ας μη γελιόμαστε. Για να μας παραδοθεί ένα ανθρώπινο ον, πρέπει να του προσφέρουμε κάτι και αυτό δεν μπορεί να είναι μόνο το ξύλο ή οι σφήνες στον κώλο. Αυτό μπορεί να δουλέψει μόνο πάνω στο πληκτρολόγιο ή τις πρώτες δυο τρεις φορές που θα συναντηθούν, όταν ακόμα διατηρείται η εικόνα που έχει πλασμένη η υ στο μυαλό της για τον Κ, κάτι που θα γκρεμιστεί, αν αυτός φανεί κατώτερος των προσδοκιών της...
Πρέπει να βελτιώνουμε τη ζωή της υ, να την κάνουμε πιο ευτυχισμένη. Να την κάνουμε να νιώσει ασφαλής και προστατευμένη, χαλαρή από το βάρος της καθημερινότητας. Το να δηλώσω Master δε σημαίνει απολύτως τίποτα, όπως και το να είμαι Master μιας σκλάβας δε σημαίνει κατ' ουδέναν τρόπο ότι είμαι Master και οποιασδήποτε άλλης.

Μια που ο έλεγχος λοιπόν αποτελεί θεμελιώδες κομμάτι μίας σχέσης Κ/υ ή M/s, παρακαλώ αναλογιστείτε τι έχει πετύχει ο Κ για να τον αφήσει η υ να της συρράψει το αιδοίο. Έχει ακολουθήσει μια μακρά διαδικασία, όπου διαμορφώνεται η Κ/υ σχέση και τελικά αυτός που ελέγχεται είναι ο Κ. Γιατί αν δεν περάσει τις "εξετάσεις", δεν πρόκειται να του παραδοθεί η υ. Το μεγάλο μυστικό λοιπόν, νομίζω, σε όλη αυτή την ιστορία του ακραίου BDSM, είναι ότι αποτελεί μέγιστη έκφραση της εμπιστοσύνης που έχει εμπνεύσει ο Κ στην υ. Σκεφτείτε πως πρέπει να νιώθει η σκλάβα προς τον Κύριό της για να δεχτεί να της συρράψει τα γεννητικά όργανα. Σκεφτείτε τι πρέπει να κάνει ο Κ για να μεπνεύσει αυτή την εμπιστοσύνη.

Προσωπικά, όταν κάνω κάτι σαν τη συρραφή του αιδοίου ή γενικά ισχυρές BDSMικές πρακτικές, νιώθω απεριόριστη αγάπη και εκτίμηση για την υ μου, γιατί μου παραδίδει οικοιοθελώς την ψυχή της και το σώμα της. Με εμπιστεύεται και αυτό δε θα το προδώσω ποτέ. Γιατί αν το προδώσω δε θα είμαι Dom, ούτε Master, θα είμαι μια πορδή στον αέρα... Και το καλύτερο που θα έκανα θα ήταν να σκύψω και να ζητήσω από κάποια να μου ρίξει ένα γερό spanking... Και παρακαλώ να μη νομίσει κανείς ότι τα παραπάνω έχουν να κάνουν με έρωτες και άλλα παρόμοια συναισθήματα. Είναι πολύ πιο βαθειά και ουσιαστικά.

Στο θέμα του εξαγνισμού τώρα, που ανέφερα στο νήμα του MasterPerris. Η συρραφή του αιδοίου είναι μια μορφή ζώνης αγνότητας, ένας ισχυρότατος έλεγχος στη σεξουαλικότητα της σκλάβας. Πολύ ωραία ο MindMaster το είδε σαν εσκεμμένη εισαγωγή χριστιανικών στοιχείων, τα οποία βεβηλώνονται (διόρθωσέ με σε παρακαλώ φίλτατε αν κάνω λάθος - δεν έχω το ποστ σου μπροστά μου). Το ασπάζομαι. Μπορώ και να προσθέσω ότι δημιουργούμε μια παρωδία του χριστιανικού εξαγνισμού, βεβηλώνοντας έτσι ανόητες απόψεις δυσκοίλιων ανθρώπων, σχετικά με τους τρόπους που πρέπει να χρησιμοποιείται το αιδοίο.

Το αρχικό σκεπτικό μου τώρα: Η σκλάβα δεν ξέρει. Η σκλάβα δεν μπορεί. Η σκλάβα κάνει συνέχεια λάθη. Είναι ανίκανη να ελέγξει τον εαυτό της, τη σεξουαλικότητά της, τις επιλογές της, όσο έξυπνη και αν είναι. Και αυτό αποτελεί μια τεράστια πηγή άγχους για αυτήν. Γι αυτό οι περισσότερες υποτακτικές είναι αυτοκαταστροφικές. Όταν ο Κ την ελέγξει και την εκπαιδεύσει να ελέγχει από μόνη της ή με την εντολή του τα όποια πάθη και λάθη της, χαλαρώνει και γίνεται πιο ευτυχισμένη. Η συρραφή του αιδοίου είναι μια ισχυρότατη μέθοδος ελέγχου και εκπαίδευσης - η οποία όμως έχει περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα, μια που το αιδοίο δε μπορεί να μείνει συρραμένο για μακρύ χρονικό διάστημα. Ο συμβολισμός, κατά τη γνώμη μου, είναι ο εξαγνισμός της σκλάβας από τα λάθη της, από την εποχή που δε μπορούσε να ελέγξει τον εαυτό της. Την εποχή που δεν είχε τον αφέντη της, που της τα προσφέρει όλα τώρα και της δίνει διαφορετικό νόημα στη ζωή. Γυρίζει στο σημείο μηδέν και ξαναρχίζει από την αρχή. Με τον Κύριό της.

Περιμένω τις σκέψεις σας

 

Απάντηση: Συρραφή αιδοίου και blood play γενικότερα

   

 

Απάντηση: Συρραφή αιδοίου και blood play γενικότερα

Στο σημείο μηδέν κανείς δεν γυρίζει όσο επιθυμητό κι άν είναι για τον προφανή λόγο ότι δεν ειναι δυνατόν να γίνουμε 'άγραφα χαρτιά'. Να συνταχθεί με τις επιθυμίες του, να τις δουλέψει κάτα πόσο λειτουργούν μέσα της και την κάνουν ευτυχισμένη, μάλιστα! Διαφωνώ ως προς το συμβολισμό, η ζωή της σκλάβας πριν από τον αφέντη της δεν ήταν ένα λάθος που χρήζει εξαγνισμού, απλώς ήταν διαφορετική, δεν νομίζω ότι έχουν κάποιο νόημα οι αξιολογικές κρίσεις. Αλί και τρισαλί αν περιμένουμε το Σωτήρα να μας αποκαλύψει το φως το αληθινό. Πιστεύω ότι μιλάμε για ολοκληρωμένους ανθρώπους που ζητούμενο τους ειναι η απόλαυση κι όχι μισούς που απεγνωσμένα στηρίζονται σε δεκανίκια.