Τελικά το βδσμ αφορά πάντα στην κυριαρχία και την υποταγή;

Με μπερδεύετε λιγάκι, καθώς δεν μου είναι σαφές από τις διατυπώσεις σας αν είστε με τον αγροφύλαξ ή με τον χωροφύλαξ. Οπότε, για να εξηγηθουμε τουλάχιστον, αν όχι να συνεννοηθούμε, θα ανέβω πίστα.

Καθώς οι λαϊκές φυλλάδες, που ήταν παλιά του σαλονιού και τώρα ειν' του λιμανιού, ορίζουν την παιδεία για το φιλοθέαμον και προτείνουν μετά την Αφροδίτη του Μαζόχ να διανεμείται η Φιλοσοφία του Βολταίρ, δεν έχω καμμία τύψη απέναντι στην @lexy   να συντομέψω την κουβέντα μας με επίκληση φιλοσοφίας:

* το ερώτημα αν ένα δέντρο που βρίσκεται σε ένα δάσος και πέφτει, έπεσε πραγματικά στην περίπτωση που δεν ήταν κανείς εκεί για να το δει και να το ακούσει ή όχι, απαντήθηκε οριστικά (ελπίζω) από τον δυτικό πολιτισμό στον 20 αιώνα μέσα από την αναλυτική φιλοσοφία: το δέντρο έπεσε, πουάν φινάλ.

Τα υπόλοιπα για τον υποκειμενισμό και τον βολονταρισμό (=η βούληση και το συναίσθημα υπερέχουν της νόησης και της λογικης άρα συμβαίνουν, κατ' εμέ, μόνο αυτά που θέλω και σκοπεύω και νιώθω ότι συνέβησαν) είναι κρινολίνα του 19ου αιώνα που ξανάρχονται στη μόδα ως φουρό. Ούτε μου πάνε, ούτε μου χρειάζονται για να λεπταίνει η μέση. Σήμερα έχει photoshop όποια/ος επιθυμεί τέτοια μασκαριλίκια.

Πάντως, κοινός παρονομαστής και του υποκειμενισμού και του βολονταρισμού είναι η εξής απλή συνέπειά τους: για ό,τι δεν θέλησα ή δεν σκόπευσα ή δεν ένιωσα ή δεν αντιλήφθηκα, και εσείς μου λέτε πως συνέβη, δεν έχω κ α μ μ ί α απολύτως ευθύνη. Μπορεί δλδ. να χρησιμοποιηθεί από τη φύση του ως μια κάπως κομψή αφήγηση για την εφαρμοσμένη αλητεία (απλάιντ τζόγλανισμ). Να τα λέμε κι αυτά.

Ειδικότερες παρατηρήσεις επί συγκεκριμένου:

Εξω από αυτό το φόρουμ (όπως κατήντησε τα τελευταία χρόνια από την "ανάδυση" των όλα-είναι-στο-μυαλό) όποιον και να ρωτήσετε σχετικό με το άθλημα θα σας πει ότι τα perv, kink, fetish έχουν πρωτίστως να κάνουν με σ ε ξ ο υ α λ ι κ ή διαφοροποίηση απέναντι στη στατιστική νόρμα, το δε bdsm έχει να κάνει πρωτίστως με τη δ υ ν α μ ι κ ή των συμμετεχόντων στην δ ι α χ ε ί ρ ι σ η του ε λ έ γ χ ο υ της διάδρασης. Δεν πιστεύω κανείς να δει μεταξύ των μια σχέση υποσυνόλου ή εξειδίκευσης.

Στο διαρκώς επανερχόμενο ζήτημα του αν ο σαδιστής είναι τελικά εξυπηρετητής του μαζοχιστή (και ο Κ του υ) λόγω της "σύμβασης" της κοινής απόλαυσης νομίζω πως απαντάτε μόνος σας στα σημεία που τόνισα και υπογράμμισα.

Περαιτέρω απάντηση θα χρειαζόταν δικό της νήμα. Για ένα μικρό hint, θέλω να σας επισημάνω ότι το γεγονός πως ο σαδιστής επιδιώκει την δική του απόλαυση και ο μαζοχιστής την δική του ο υ δ ό λ ω ς προοικονομεί ότι ο σαδιστής θα ασχοηθεί με την υλοποίηση της απόλαυσης του μαζοχιστή.

 

Κάντε δουλειά σας @elfcat .

Έτσι κι άλλιώς τρώω και μοσχαράκι-μελιτζάνες και ρεβύθια, με την ίδια ευκολία. Μα δεν προτιμώ κανένα σπό τα δύο.

 

@elfcat αχ.....

(Είναι τόσο κάβλα αυτό το ποστ που σχεδόν δεν ένιωσα το cringe εκεί με την παρατήρηση και τον παρατηρητή)

<3 <3

 

Σκέφτομαι τι καλός υποτακτικός που θα γινόμουν αφού και ρεβύθια τρώω και ψάρια, μην σας πω και για τις αγκινάρες. Αλλά αυτή η αντίληψη για τον ρόλο των κυρίαρχων ως διατροφολόγων, ομολογώ ότι με υπερβαίνει...

@elfcat

Αφερίμ!

 

... και μπάμιες.
το κρίσιμο είναι να το παραγγείλω στη σούμπα. και το απαγορευμένο παστίτσιο.

 

Αγαπητή μου elfcat,

θα ήθελα να διευκρινίσω το ότι το συγκεκριμένο quote είναι το πρώτο σε αυτήν μου την απάντηση δεν έχει να κάνει με την σειρά που βρίσκεται στην δική σας απάντηση. Οφείλεται στην ανάγκη μου να σας ευχαριστήσω πρώτα από όλα για αυτή την μίνι σας εισαγωγή σε δύο μέχρι τώρα άγνωστες σε μένα έννοιες, αυτή του υποκειμενισμού και αυτή του βολονταρισμού. Ο τρόπος με το οποίο διατυπώσατε τις απλές συνέπειες τούτων των δύο έχει μία μοναδική σαφήνεια και περιεκτικότητα η οποία με ενθουσιάζει. Συνήθως μου χρειαζόταν συζητήσεις ωρών για να παρουσιάσω περιγραφικά αυτό το κομμάτι της αποποίησης ευθυνών στους όρους χρήσεις μίας σχέσης με μένα στην εκάστοτε υποψήφια σύντροφο μου, χάρη σε σας κάτι τέτοιο είναι παρελθόν.

Σε καμία περίπτωση μην λάβετε το παραπάνω μου σχόλιο ως ειρωνεία, είναι το ίδιο ειλικρινές με τις ευχαριστίες μου.
Ο λόγος πίσω από το "Αγαπητή μου" στην αρχική προσφώνηση είναι το συγκεκριμένο quote.

Το δε bdsm έχει να κάνει με τον ε ρ ω τ ι σ μ ό που αναδεικνύει η δ υ ν α μ ι κ ή των συμμετεχόντων στην δ ι α χ ε ί ρ ι σ η του ε λ έ γ χ ο υ της διάδρασης είναι γνώμη μου και είναι αυτή ακριβώς που με κάνει να βλέπω το bdsm ως συγκεκριμένο χωρίο της γενικής perv ερωτικής έκφρασης και ως εξέλιξη αυτό που βλέπετε εσείς ως κατάντια.

Περιττό ως αυτονόητο σίγουρα το να πω ότι η γνώμη μου μου αρέσει πολύ περισσότερο για μία πληθώρα αιτιών από την γνώμη σας.

Παρόλα που σε ένα καθαρό sm πλαίσιο, όπου χρειάζονται ένας σαδιστής και μαζοχιστής τουλάχιστον, αναγνωρίζω καθαρόαιμο σαδισμό από την πλευρά του σαδιστή στην έλλειψη ενδιαφέροντος για την απόλαυση του μαζοχιστή, δεν βλέπω κανένα λόγο θέλησης για συμμετοχή ενός μαζοχιστή σε κάτι τέτοιο υπό τέτοιες συνθήκες. Εξαίρεση θα μπορούσε να αποτελέσει ενδεχόμενος παθολογικός μαζοχισμός του μαζοχιστή ή κάποιος μεγαλούτσικος βαθμός υποταγής του στον σαδιστή αλλά σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για sm εντός D/s πλαισίου και το D/s είναι αυτό που υπερτερεί ως χαρακτηριστικό μίας τέτοιας σχέσης και όχι το sm.

 

Θα διαφωνήσω σφοδρώς!
Η καταπιεστική διατροφή στο D/s είναι το νέο τρεντ.

 

@MauveDelastrange

Μερσί  

Tα τελευταία χρόνια είναι που τα μελετώ αυτά επισταμενως (αυτό κι αν είναι task, τι βελόνες και τί δανείσματα που λένε μερικές..) αλλά, πέρα από το ότι μιλάμε για φαινόμενα μεγάλης κλίμακας (δέντρα που πέφτουν, άνθρωποι που τέλος πάντων κάνουν ότι κανουν) δεν μπορώ πια να φανταστώ τον Γιανγκ, τον Χάιζενμπεργκ, τον Γκέντελ ή οποιονδήποτε άλλον να ισχυρίζεται ότι ο εξωτερικός παρατηρητής αλλοιώνει την παρατήρηση περισσότερο από τον... αυτοπαρατηρητή  


@AuroraBorealis

Γενικά τα έγραφα τα περί φιλοσοφίας, δεν είχα εσάς κατά νου, αλλά αν κάπου βοήθησα, χαίρομαι στ' αλήθεια. Κι εγώ πιστεύω ότι η σαφήνεια βοηθάει στην αρχή μιας σχέσης περισσότερο κι από την ειλικρίνεια που μπορεί να είναι ανεπίγνωστα τοπική.

Σίγουρα σωστό, αυτό με τον ερωτισμό. Αλλά νόμιζα πως το 'χαμε ήδη κρατούμενο, για perv kink fetish bdsm, πως όλα τριγυρίζουν τον ερωτισμό, και δη τον "εναλλακτικό" (ως προς τη στατιστική νόρμα, όχι καμμιά δήθεν προχωρημενιά). Και πίστευα ότι ψάχνατε την ειδοποιό διαφορά.

Φερ' ειπείν, αν πάμε να ξεχωρίσουμε μήλα από πορτοκάλια δεν θα χρησιμοποιούσα ποτέ τη λεξη φρούτο στην παρουσίαση των διαφορών τους. Αντίθετα, αν μου ζητούσατε να πω τί ξεχωρίζει τη ντομάτα από το μαρούλι, θα ξεκινούσα ακριβως από το ότι η ντομάτα είναι φρούτο ενώ το μαρούλι δεν είναι.

(Ω, ναι, η ντομάτα είναι φρούτο...

Ας το έχουμε αυτό εδώ μέσα όλοι κατά νου για την ντομάτα: το πώς την χρησμοποιούμε εμείς δ ε ν _ ε μ π ο δ ί ζ ε τ α ι από το ότι είναι φρούτο, αλλά και η χρήση που της κάνουμε δ ε ν _ α λ λ ά ζ ε ι τον ορισμό της ως φρούτο)

Και ακριβως γι αυτό είπα ότι θέλει δικό του νήμα, επειδή η απορία "γιατί κάποιος να πάει κάπου που δεν θα φροντίσουν και την δική του απόλαυση;" δεν είναι ευκολάκι σαν την απορία "γιατί κάποιος να πάει για απόλαυση εκεί που θα πάρει πόνο;" καθώς την δεύτερη την ξορκίζουμε εύκολα βαφτίζοντάς την βανίλα 

 

Ποτέ μπάμιες.
π-ο-τ-έ.
ΠΟΤΕ.

 

Βοηθήσατε κάπου σας διαβεβαιώνω, η σαφήνεια πολλές φορές είναι το δυσκολότερο όλων, χαίρομαι που χαίρεστε στα αλήθεια.

Μπα.
Η μόνη ειδοποιός διαφορά που ψάχνω αυτές τις μέρες είναι αυτή μεταξύ του MS SQL Server 2014 και του MS SQL Server 2016 υπό την σκιά ενός έντονου συναισθήματος ότι η Microsoft με έπιασε κορόιδο για ακόμη μία φορά.

Όσο αφορά την συζήτηση μας, ως κάποιος που τρέφει ένα πολύ ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις πολύ παράξενες καταστάσεις θα έλεγα ότι η perv δήλωση είναι το ταμπελάκι που ανέκαθεν τραβούσε το μάτι μου. Προσωπικά καταλήγω ότι στην συντριπτική πλειοψηφία υπάρχουν δύο περιπτώσεις. Αυτή που κάποιος είναι λίγο από όλα αλλά πουθενά συγκεκριμένα και fluctuating και αυτής που κάποιος συνδυάζει στον πυρήνα τους συγκεκριμένα προσδιορισμένες καταστάσεις που είναι αδύνατο ωστόσο να συνυπάρξουν κάτω από ένα κοινά αποδεκτό μανδύα.

Ένα πραγματικό παράδειγμα για την δεύτερη κατηγορία που θα μπορούσα να αναφέρω είναι κάποιας γνωστής μου την όποια έχω κάθε λόγο προσωπικά να την θεωρώ αξιόλογη κυριαρχική και ιδιαίτερα αξιόλογη σαδίστρια αλλά ταυτόχρονα την "ταλαιπωρεί" μία βαριάς μορφής αλγολαγνεία. Το παράδοξο του να συνδυάζεις έντονες κυριαρχικές τάσεις, καμία υποτακτική, και αλγολαγνεία μόνο ως perv θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πιστεύω και perv είναι αυτό που δηλώνει.

Αγαπητή elfcat, εκεί που έχω καταλήξει και δεν έχω βρει κάποιο λόγο να το ξαναψάξω είναι ότι αν perv είναι τα φρούτα, πορτοκάλι θα ήταν το bdsm με την ντομάτα να είναι η πεμπτουσία του perv στα φυτά μιας και φυτολογικά είναι φρούτο αλλά λογιστικά λαχανικό.

Μία χαρά ευκολάκι το βρίσκω.

 

Ωραίο case study η φίλη σου. Πολύ συχνά μπερδεύεται η αλγολαγνεία με την υποτακτικότητα, αλλά ναι, δεν έχουν καμία σχέση. Συχνά γίνεται το όχημα η δεύτερη για να ικανοποιηθεί η πρώτη. Πραγματικά το perv είναι πολύ περισσότερα από ότι φανταζόμαστε. Όλοι εμείς της γης οι διπλά (τουλάχιστον) κολασμένοι το ξέρουμε...

 

Πήξαμε στον σοσιαλιστικό ρεαλισμό του κιαρατά...

Κι ο Ζντάνωφ τα ίδια πίστευε ο τάλας...
Η κορνίζα, πίστευε και διατράνωνε ο μακαρίτης, είναι που μετράει στον πίνακα ζωγραφικής, ποιος γαμεί το από ποιον και τι είναι ζωγραφισμένο..?

Στον αντίποδα, το όνομα μετράει, το παν είναι να είσαι όνομα να 'ουμ'...
Και δόστου τα σινιέ και να οι "μάρκες" και να οι κορκόδειλες κι οι πολίστες στο β'ζι, και να τα Λουβού στο χέρι και τα Λουμπού στο πόδικαι μηλαράκια σκουλαρίκια, αμέ, μπας και αρπάξεις λίγο από την γκλαμουριά του πράματου, που τα χρηματοδοτείς αυτιστικά με την αγορά τους με την προοπτική να τα χρησιμοποιήσεις ελάχιστα, γιατί δεν γιένεται μάνα μ', το ίδιο και του χρόνου, θα μας πουν και φίτσουλες...

Όνομα... από λογοτέχνης μέχρι γιατρός και από νουμεράκλα ως "second deck parking assistant manager"...
Mπας και δεν καταλάβει ο άλλος την πραμάτεια του χαβά σου και συ την δικιά του, γιατί και να "αλληλλομυριστείτε" σαν σκύλοι, ζόρικο το κόβω να καταλάβει ο ένας τον άλλονα...
Ενώ με ένα ταμπελάκι, όλα λύνονται κι ας είναι κι ανορθόγραφο κι ας μη σημαίνει νάδα...

Κείθε - δώθε, χοντρικά τα ίδια είναι και το, όποιο, συμφέρον/ατζέντα/κρυφομπιρμπιλίκι μένει βάθος κήπος, συγγνώμη παρενόησα, δεν μου γαμιέσαι που παρενόησες, τευτελαίε κι αγυάλιστε και φο μπιζού, αυτό είναι το ζουμί...
Ποιο δηλαδή..?
Δεν φταίμε που είμεθα μαλάκες, το ταμπελάκι δεν διάβασα καλώς ένεκα το ημίφως, με το μπαρδόν...

Ωδή στη ταμπέλα λοιπόν, που προτάσσει τον τύπο έναντι της ουσίας...
Κι επειδή η ουσία στην τρίτη ώρα έκανε κοπάνα, θα φτιάκουμε ταμπελάκι μιαν άλλην ουσία ρε παιδί μου -δεν χάθηκε ο κόσμος, και σ' αυτήν καβάλα, θα πάμε να βρούμε την άλλη ουσία, ω μάι λουβ, μάι σουμπ, μάι κυραφεντομαστοροδέποτα...

Υπομονή, θα βρέξει...