Τελικά το βδσμ αφορά πάντα στην κυριαρχία και την υποταγή;

@cadpmpc συμπάσχω   σοβαρά το λέω!

Και τα παρακάτω εξίσου σοβαρά τα γράφω:

Όταν πρωτογράφτηκα κι άρχισα να διαβάζω νήματα είχαν ξεκαθαρίσει τα πάντα στο μυαλό μου.

Όταν τα τελευταία χρόνια, άρχισα να ξαναμπαίνω στο φόρουμ, διαπίστωσα ότι ελάχιστα θέματα διαπραγματεύονται κάτι καινούριο (στο bdsm discussion). Αλλά γράφτηκαν και πολλές νέες και διαφορετικές απόψεις. Και από το πολύ διάβασμα   νέων και διαφορετικών απόψεων τα ξεκάθαρα μπουρδουκλώθηκαν!!!

Όμως αντί να πάω στην πηγή και να ξανάδιαβάσω και να ξαναθυμηθώ, κατέληξα να αντιγράφω τη γιαγιά μου στα γεράματα (χρόνια μαγείρισσα): "για πες μου φόλια, γιατί ξεχνάω, στο μουσακά βάζουμε και μελιτζάνα;"

Βασικά διαπίστωσα την αντιγραφή της γιαγιάς αφού είχα ανεβάσει το νήμα και ξεκίνησε η συζήτηση.

Και ακριβώς γι'αυτό εξέφρασα τις ευχαριστίες μου σε όσους μπήκαν στον κόπο να απαντήσουν!

 

Είναι αλήθεια ότι το είπα στο προηγούμενο ποστ μου στο νήμα, αλλά κάτι μου λέει ότι αυτήν την παρόλα μου θα την …  

Αν μια σχέση είναι σχέση επειδή νοιάζει πάρα πολύ και τους δύο το SM που κάνουν, τότε τι λέει κανείς; Δεν κάνει τότε το SM τη σχέση; Διαφέρει η έννοια "κάνω BDSM" από την έννοια "έχω σχέση BDSM" αλλά δεν μου φαίνεται ότι η ειδοποιός διαφορά είναι ότι στην μια περίπτωση γίνεται μόνο SM ενώ στην άλλη υπάρχει και D/s.

Σκέπτομαι ότι στην πραγματικότητα σχέση BDSM με SM μόνο μπορεί να υπάρχει ανεξαρτήτως του αν το SM στέκεται και χωρίς σχέση, αλλά με τι προϋποθέσεις τότε, ασυνήθιστες εδώ στην Ελλάδα. Αντίθετα, σχέση BDSM με D/s μόνο είναι, για μένα, πολύ λιγότερο κατανοητή - εύλογη - πιθανή.

Ιστορικά, η βάση του BDSM είναι το παιχνίδι SM και η πειθαρχία σε αυτό, το D δηλαδή, όχι του Dominance αλλά του discipline. Το D/s ήρθε μετά και με σκοπό να διευκολύνει και να κάνει πιο ασφαλές και εκλυστικό ιδίως για το υ σκέλος το SM.

Το αποδίδω στο ότι στην συζήτηση για SM εκτίθενται πολύ περισσότερα και με πλέον άμεσο τρόπο, από ό,τι στη συζήτηση για D/s.

Ευχαριστώ και συμπαθάτε με (όλοι εσείς εδώ) που επιμένω, όμως ντεν έχουμε καρντιά μου Ιμαλάια στην Ελλάδα  

Τι κάνουμε λοιπόν;     

Εξάλλου, από "χαλαρές συλλογικότητες" προήλθε ο όρος BDSM, το SSC, το M/s, το 10 rules for Dominants/10 rules for submissives και όλες οι συναφείς συλλογικότητες σε αυτά τα θέματα χρειάστηκε να πάρουν θέση για να συνεχίσουν να υπάρχουν, στην ισότητα των συμμετεχόντων ή πώς γίνεται αντιληπτή γενικά η θέση των Top σε σχέση με των bottom, τι είναι παιχνίδι και τι είναι σχέση, πώς μπορεί να γίνονται τα SM πράγματα με μια σχετική ασφάλεια και πώς εξασφαλίζεται η συνέχεια των δράσεων να υπάρχει επαρκής αριθμός προσώπων δηλαδή να την συνεχίζουν αλλά και να μη "γεμίσει ο τόπος με περαστικούς που δεν τους ξέρουμε καλά καλά".

 

Θα ήθελα να πιαστώ από την τοποθέτηση του @cadpmpc και μέσω αυτής να σχολιάσω μια πρόταση του @AuroraBorealis .

Λέμε ότι τα ίδια και τα ίδια γράφουμε και γύρω γύρω κλπ και ως ένα σημείο συμφωνώ, στο ότι η κουβέντα πάντα δείχνει να μένει σε ένα πρώτο επίπεδο και δεν φτάνει ποτέ στο επίπεδο να μπορέσει να φωτογραφηθεί με το γλύπτη Βαρονγκα. Οκ.

Λέει όμως μερικά ποστ παρακάτω ο Ορορα σε απάντηση στην @elfcat που μίλησε για κοινά αποδεκτούς ορισμούς - για ποιους κοινά αποδεκτούς ορισμούς μιλάει; Που αν κατάλαβα καλά, εννοεί ότι δεν υπάρχουν κοινά αποδεκτοί ορισμοί.

Για εμένα εκεί βρίσκεται το παράδοξο. Αυτή η συζήτηση για την μη ύπαρξη αποδεκτών ορισμών έχω δει να συμβαίνει μόνο στην ελληνική κοινότητα (ή έστω "κοινότητα" δεν είναι αυτό το θέμα) και πουθενά αλλού. Και συμβαίνει μόνο στο σκέλος που αφορά το D/s και το M/s.

Δεν έχω διαβασει ποτέ κανέναν να προσπαθεί να πείσει ένα brat ότι ίσως καλό θα ήταν να μην έχει όρια πχ. Ή ότι καλό θα ήταν να μην μπραταρει ή ο,τι. Ούτε έχω διαβάσει ποτέ κανένα brat να προσπαθεί να υποστηρίξει ότι κάνει M/s πχ με φωτεινότατο παράδειγμα την @sokolata που (διαφωνούμε, συμφωνούμε δεν έχει σημασία) είναι από τα πιο συνεκτικά άτομα εδώ μέσα.

Όταν όμως η συζήτηση (και μάλιστα η δημόσια συζήτηση όπως τόνισε η @elfcat ) περιστρέφεται γύρω από το τι είναι D/s και M/s πάντα δημιουργείται πρόβλημα.

Έχουμε κατά καιρούς διαβάσει διάφορες θεωρίες και ιδεολογήματα, του τύπου εντάξει εμένα δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες, ή ναι εντάξει ο καθένας κάνει αυτό που καταλαβαίνει (που ναι μεν αλλά) και ως ένα σημείο ναι εντάξει και όλα καλά και δεν τρέχει τίποτα και ίσως, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι έλα μωρέ τώρα και κακως δίνουμε σημασία ή οτιδήποτε.

Ναι αλλά βλέπετε ότι δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε. Και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε γιατί υπάρχει αυτή η άρνηση να καταλήξουμε στο τι σημαίνει M/s και D/s έστω για την ελληνική κοινότητα το σωτήριο έτος 2017.

Εντύπωση μου έκανε επίσης η λέξη που χρησιμοποίησε η @folha (που ξέρω ότι δεν το είπε με αρνητική χροιά) "ελιτισμος". Δλδ η εικόνα που δίνουν οι άνθρωποι που μιλάνε με βάση κάποιους ορισμούς είναι ότι είναι ελιτιστες; Ξαναλέω καταλαβαίνω ότι δεν ειπώθηκε αρνητικά αλλά έχει κάτι το εντυπωσιακό (για εμένα) αυτή η σκέψη από πίσω της.

Δεν νομίζω ότι μπορεί να αρνηθεί κάνεις ότι υπάρχουν στο φορουμ καιρό τώρα δύο narratives τα οποια δεν μπορουν να συμφωνήσουν για μια σειρά πράγματα που αφορούν στο bdsm και που γενικά, σε άλλες χώρες είναι σχετικά ξεκάθαρα. Αυτό είναι εντυπωσιακό (πάλι για εμένα) γιατί πέρα από το "ναι εντάξει ο καθένας στο κρεβάτι του κάνει ο,τι θέλει" υπάρχει και το παρακάτω, το σημείο που οι άνθρωποι που έχουν αποφασίσει να σχετίζονται με ένα συγκεκριμένο τρόπο ανταλλάσουν απόψεις, εμπειρίες, know how και γενικά δένονται σαν κοινότητα ή σαν ομάδα ανθρώπων έστω, με κοινά ενδιαφέροντα και απόψεις.

Έχω ξαναγράψει κάπου κάποτε ότι δεν καταλαβαίνω τι θα συμβεί εάν πουμε ή αν γράψουμε "ναι αυτό δεν είναι M/s ή D/s, ναι είναι κινκι ή bdsm ή ο,τι αλλά M/s δεν ειναι". Γιατί με τον ίδιο τρόπο που υπάρχει ή απορία "μα καλά μόνο αυτά είναι δλδ M/s;" υπάρχει φαντάζομαι και η απορία "μα καλά δηλαδή όλα είναι M/s;"

Τέλος νομίζω ότι κακως, κακιστα, κακιστατατα επικρατεί η άποψη ότι ο σκοπός αυτών των συζητήσεων είναι να τις βγάλουμε να τις μετρήσουμε, ατακα που έχει γραφτεί ουκ ολιγες φορές. Όχι, δεν είναι καθόλου αυτό γιατί στην τελική δεν έχει νόημα και επιπλέον δε ζούμε και στο ίδιο σπίτι, κλείνουμε το browser και τελειώνει η φάση.

 

Τελικα ασχετα με το αν θεωρουμε οτι στο χωρο του βδσμ υπαρχουν ανοικτομυαλα ατομα απορω γιατι προσπαθουμε τοσο να περιορισουμε τι ειναι βδσμ η τι δεν ειναι ομως λεει το αλλο νημα ...

 

Σ΄εμένα πάντως πρώτα εκδηλώθηκε και βιώθηκε η Κυριαρχία υποταγή και μετά το S/m, κυρίως σαν έντονα διεγερτική επιβεβαίωση της Κυριαρχίας.
Κι ακόμη έτσι είναι. Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το S/m εργαλείο του D/s, κάτι που αντίθετα θα δυσκολευόμουν να το ορίσω σαν τέτοιο.  

Και κάτι ακόμη: Θεωρώ το D/s θέμα του ζευγαριού και όχι κάποιας όποιας χαλαρής ή μη συλλογικότητας.  

 

Μη μου πεις?? βγαίνουμε επιτέλους στις αγορές ??

Δυστυχώς δεν υπάρχει αυτό το παρακάτω και αν υπάρχει είναι πολύ λίγο. Αν όντως εδώ ερχόμασταν για να ανταλλάξουμε εμπειρίες και know how (απόψεις ανταλλάσσουμε) ή ακόμη περισσότερο για να καυλώσουμε θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα.

Έχω μία προσωπική εκτίμηση για το ποιο λόγο μπορεί να συμβαίνει αυτό. Είμαστε λαός που μεγάλωσε, μεγαλώνει και αναπτύσσεται διαρκώς μέσα σε μία άκρατη διαίρει και βασίλευε πολιτική τα τελευταία νι εις το άπειρο χρόνια. Λατρεύουμε τα στρατόπεδα και τους πιστούς οπαδούς είτε είναι πολιτικά είτε είναι αθλητικά είτε θρησκευτικά, κοινωνικά, ράτσες οτιδήποτε. Εθισμένοι στις μάχες όταν βρεθούμε απέναντι σε κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι το συνηθισμένο για μας αντί να προσπαθήσουμε να το κατανοήσουμε, να δούμε μήπως στην τελική είναι κάτι που θα μπορούσε να μας αρέσει, το επιτεθόμαστε άμεσα. Είναι τρόπος ζωής αυτός, δυστυχώς, δεν συμβαίνει μονάχα στα ερωτικά μας συμβαίνει παντού, έχουμε σταματήσει να λειτουργούμε εποικοδομητικά ως λαός περισσότερο καταναλωνόμαστε στην επιθετική κριτική απόψεων και ιδεών.

Πίσω στα δικά μας, ακόμη και αν θέλουμε να το παίξουμε πολιτισμένα, ακόμη και αν πούμε ότι εντάξει αυτό που λες εμένα δεν μου κάνει, εγώ δεν θα το έκανα ποτέ αλλά εσύ είσαι ελεύθερος να κάνεις ότι θέλεις εμένα δεν μου πέφτει λόγος, η ενόχληση μέσα μας υπάρχει και δεν είναι αμελητέα.

Πέραν όλων αυτών, μπορεί να είναι σωστός ή όχι ο λογισμός μου, ζούμε και ελεεινές κοινωνικές καταστάσεις, καταστάσεις οργής, λογικό και ανθρώπινο το βρίσκω το να προσπαθούμε να ξεσπάσουμε όπου βρεθεί το έναυσμα και με την πρώτη ευκαιρία.

 

Σ εμένα επίσης πρώτα εκδηλώθηκε η υποταγή και γι αυτό γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι υποταγή χωρίς SM γίνεται σύντομα εμμονή και ανικανοποίητη επιθυμία που αναζητά εναγωνίως κανάλια έκφρασης αλλού γι αλλού. Αυτό χωρίς να είμαι αλγολάγνα. Γι αυτό κρίνω το SM ως το κύριο μέσο έκφρασης του D/s.

Όμως, ανεξαρτήτως των βιωματικών δικών μου, δικών σου, του καθένα, ανεξαρτήτως ότι και για μένα το D/s είναι η ομπρέλλα, γεγονός εξακριβωμένο είναι ότι SM γινόταν και ήταν αυθύπαρκτο από πολύ παλιά αλλά και στα χρόνια του BDSM. Το D/s ήρθε μετά και χωρίς SM δεν νομίζω να στάθηκε ποτέ, ίσως μόνο σε δωμάτια ψυχανάλυσης, αλλά αν έχω λάθος ευχαρίστως να μου πει κάποιος ένα εξακριβωμένο παράδειγμα για το αντίθετο  

Το αν και πώς γίνεται D/s προφανώς είναι θέμα εν οίκω και κατ' επιλογή συζητούμενο εν δήμω. Το τι είναι D/s δεν είναι "θέμα του ζευγαριού" και ο λόγος είναι απλός δεν μπορεί και δεν νοιάζεται το ζευγάρι να φτιάξει ορολογία. Αν όμως βγει παραέξω να πει "εμείς κάνουμε D/s" θα πρέπει κάπως να μπορεί να συνεννοηθεί με τους υπόλοιπους, δεν θα μπορεί πχ να πει, το πρωί κάνουμε D/s και το βράδυ παίζουμε σφαλιάρες, όχι;  

 

Είχα πριν πολύ καιρό μία απομακρυσμένη σχέση η οποία αφορούσε μονάχα στο πλήρη έλεγχο της ημέρας της υποτακτικής μου. Τα συμφωνημένα ήταν ο ολικός έλεγχος όλων των κινήσεων της ενεργά ή παθητικά, καθόλου πόνος όμως, η πρόκληση πόνου ήταν κάτι με το οποίο είχε έντονα θέματα και αντενδείξεις. Από εκεί και πέρα υπήρχε πρωτόκολλο, υπήρξε κολάρο και λίγο βανίλα σεξ δύο φόρες που βρεθήκαμε από κοντά.

Κράτησε σχεδόν τρεις μήνες, η έλλειψη του SM αφαίρεσε την δυνατότητα για μακρύ μέλλον από την πλευρά μου, και ομολογώ ότι ήταν μία σχέση την οποία είχα ξεχάσει παντελώς μέχρι τώρα που την ξανάφερε στην επιφάνεια η πρόταση σου.

 

ο.κ. ευχαριστώ  

ΥΓ. Παρακαλώ να σημειωθεί ότι φέρθηκα ως κυρία αναφορικά με την έλλειψη δυνατότητας για μακρύ μέλλον  

 

Από πλευράς μου.
Εκτιμώ ότι η συγκεκριμένη βρήκε αυτό που έψαχνε και ότι το ζει.

 

Περικαλώ, περικαλώ...
Μην ιστορικοπολιτικολογείτε άνευ λόγου με λόγο διαπιστωτικό...
Τσαντίζεται η βιβλιοθήκη μου και μού κάνει παράπονα...

 

@AuroraBorealis αυτό που περιγράφεις είναι ένα παιδί. Ένα παιδί θυμώνει και φέρεται με τον τρόπο που αναφέρεις και όχι ένας πειθαρχημένος ενήλικας που είναι ένα ορθολογικό ον και δομεί την σκέψη του και το λόγο του με μια συγκεκριμένη μεθοδολογία (της επιλογής του προφανώς).

Και για αυτό δεν θεωρώ ότι "φταίει" οποιοσδήποτε background ή κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο, past or present, αλλά η τάση να συμπεριφερόμαστε στην πραγματική ζωή λες και είναι το φβ.

Σκρολ- μ'αρέσει ο τίτλος του άρθρου - λαικ, δεν μ'αρέσει angry face.

Το bdsm, όπως και όλα τα πράγματα άλλωστε, έχει από πίσω μια θεωρία, μια ιστορία, και μια δυναμική εξέλιξη ως οφείλει ως δυναμικό σύστημα που διέπεται από ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις, κάτι ομολογουμένως όχι εύκολο να κατανοηθεί ή να αναλυθεί ή ακόμα και να συζητηθεί.

Αλλά η επιδερμική ενασχόληση με το background του bdsm και τα λινκς του γουικι είναι που δημιουργούν την εντύπωση ότι αρκεί να πει κάποιος "εμένα η γνώμη μου είναι" και να είναι ένα αρκουσης βαρύτητας επιχείρημα ώστε να σταθεί σε μια συζήτηση που έχει τις ρίζες στης στο προαναφερθέν θεωρητικό κομμάτι.

Δεν θα πήγαινε ποτέ κανείς σε ένα συνέδριο ιατρικής να πει "τη γνώμη του" για μια εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, ούτε θα έπιανε ποτέ το μαθηματικό που κάνει ιδιαίτερα στο παιδί του να του πει τη γνώμη του για το Πυθαγόρειο θεώρημα. Γιατί σίγουρα οι γνώμες και οι απόψεις μπορούν να σε πάνε μέχρι ενος σημείου σε μια συζήτηση αλλά νομίζω ότι αυτό δεν είναι πολύ μακριά.

Εντιτ - φαντάζομαι απαραίτητο. Δεν υποστηρίζω ότι εγώ είμαι ένας πειθαρχημένος ενήλικας κλπκλπ, η τοποθέτηση ισχύει και για εμένα.