Τι μας κάνει να είμαστε αυτό που είμαστε?

Η ιδέα αυτού του θέματος ήρθε σαν συνέχεια της συζήτησης στο "Υγειές και αρρωστημένο.

Τι είναι αυτό που κάνει ένα άντρα να επιθυμεί να πονέσει την σύντροφό του, την οποία μάλιστα μπορεί να αγαπά?
Τι είναι αυτό που κάνει μια γυναίκα να Τον λατρέυει και να το ποθεί αυτό?
Από πού πηγάζει η ανάγκη σε κάποιον να Κυριαρχεί,να ταπεινώνει, να Επιβάλλεται και αντίστοιχα η ανάγκη να κυριαρχείται, να ταπεινώνεται και να υπακούει σε κάποιον άλλο?

Ποιά είναι η προσωπική Σ/σας άποψη?

 

Δεν ξέρω τι ακριβώς μας κάνει και θέλουμε να υποταχτούμε ή να υποτάξουμε κάποιον.Αυτό που ξέρω από τον εάυτό μου είναι πως η λατρεία που έχω ια τα γυναικεία πόδια είναι αυτή που μέ κάνει να θέλω να βρίσκομαι συνεχώς από κάτω τους

 

Νομίζω οτι σε μια σεξουαλικά υγιή σχέση και σε σχετικά ανοικτά άτομα που δεν το κάνουν με κλειστό φως, σε κάποια στιγμή θα γίνει ένα "παιχνίδι" υποταγής / εκυριαρχίας που αν βρεθεί κατάλληλη αποδοχή και ανταπόκριση θα συνεχιστεί, εμπλουτιστεί και πιθανώς θα γίνει s/m. Διαφονώ με την προσφορά μόνο πόνου ...είναι και η ηδονή και ίσως κυρίαρχη σε κάποια ζευγάρια. Ισως ειναι κάποιας μορφής ενστίκτου που μετουσιώνεται στη σχέση d/s. Πιθανώς για τη γυναίκα πέρα από την ηδονή είναι και το αίσθημα ασφάλειας που προσφέρει ο "κυρίαρχος" άντρας ίσως είναι και απλά μια αναβίωση παλαιότερων καταστάσεων που ο άντρας ήταν πιό "άντρας" με την έννοια της "βιαιότητος" για να μην παρεξηγηθώ.

 

RE: RE: Τι μας κάνει να είμαστε αυτό που είμαστε?

Πολύ μ΄αρέσει αυτό... 

 

Δυσκολο θεμα λαρα, και εγώ δεν έχω καταλήξει. Για να πω την αληθεια δεν με απασχολεί ιδιαίτερα, είμαι αυτή που είμαι και το απολαμβάνω νιώθωντας υγιέστατη... το ίδιο και Ο Κυριος μου... Μετά από συζητήσεις με άτομα που συναντώ στον χώρο, τίνω όμως να πιστεψω πως ειναι κατι που κουβαλαμε απο την γέννηση μας και εξελίσεται ανάλογα με τα βιώματα μας αλλά δεν εχω ψάξει για στοιχεία ωστε να στηρίξω αυτη τη θεωρία.

 

Ό,τι μας κάνει και να είμαστε ιδιότροποι, ευκολόπιστοι, δειλοί, θαρραλέοι, ανασφαλείς, δυναμικοί, εγωιστές, αλτρουιστές, δημιουργικοί, οκνηροί, εσωστρεφείς, εξωστρεφείς, κακοπροαίρετοι, καλοπροαίρετοι, ψεύτες, ειλικρινείς κ.ο.κ. Συμφωνώ δεν απόλυτα με την carissa[L_T] είμαι αυτό που είμαι, το απολαμβάνω και προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη μέσα στο χώρο και ως άνθρωπος γενικότερα.

 

Και εγω συμφωνω με την Avalonia απολυτα και συμπληρωνω πως δοξαζω τον Θεο που εχω αυτες τις τασεις και τις απολαμβανω στο μεγιστο με τον συζυγο μου ! Δεν με ενδιαφερει ουτε απο πλευρας ψυχαναλυσης, ουτε κοινωνιολογικης, ουτε ανθρωπολογικης (και δεν ξερω ποσες ακομα επιστημες) το γιατι και πως κατεληξα να ειμαι αυτο που ειμαι ! Ισως οι κωδικες του BDSM να ειναι κρυμμενοι βαθια μεσα στο DNA μας και οταν βρουν προσφορο εδαφος (ανατροφη, παιδεια, κτλ) να αναψει το πρασινο φωτακι και να βγουν προς τα εξω αυτες οι τασεις. Αλλα και παλι τονιζω, οτι δεν σκοτιζομαι ιδιαιτερα, αλλα κοιταω πως να βελτιωνομαι συνεχως και εγω και ο slave μου μεσα απο τα sessions μας για να τα απολαμβανουμε ακομα καλυτερα  

 

δεν ξερω, για μεναλειτουργει λιγο διαφορετικά. ειναι η αισθηση του να κανεις κατι μη αποδεκτο κοινωνικα σαν αντιδραση. τωρα; δεν ξερω αν εγκειται σε αντιδραση στο κατεστημενο ή σε αντιδραση στην οξεια ανια και κοινοτυπια και στερεοτυπολατρεια που μας δερνει...

απο κει και περα, αυτο που με φτιαχνει ειναι ισως και το οτι με αυτο τον τροπο ειμαι κομμάτι μιας μειονότητας που εχει δικους της διαφορετικους και μη κοινωνικά αποδεκτους τροπους ερωτικής επικοινωνίας. Με εξιτάρει το οτι ειμαι διαφορετικος, οτι δεν ειμαι ακομα ενας στο σακι... Με εξιτάρει καθε τι που συνθλίβει τα στερεοτυπα μεσα μου. Καθε τι που με κανει κα8ε μερα να νιω8ω ολο και πιο ανοικτομυαλος.

 

Πολύ φοβάμαι ότι θα έχω πάλι προβλήματα με αυτό που θα πώ, αλλά Αύγουστος είναι... μπορεί να περάσει και απαρατήρητο  

Είμαστε "αυτό που είμαστε" επειδή το θελήσαμε να είμαστε "αυτό που είμαστε", κατά την ταπεινή μου γνώμη.

Πιθανά να το θελήσαμε επειδή ανακαλύψαμε κάποια στιγμή ότι μας διεγείρει ερωτικά και, για τους δικούς Τ/του λόγους ο Κ/καθένας, δε θελήσαμε να το αποφύγουμε αλλά προτιμήσαμε να το διερευνήσουμε.

Προσωπικά μου αρέσει να αισθάνομαι ότι με απόλυτη προσωπική ευθύνη και συνειδητά επέλεξα να είμαι femsub - και όπου με βγάλει...

"Παίζει" λίγο και η άποψη του James Bondage περί αντίδρασης στα κοινωνικά στερεότυπα. Με ενοχλεί αρκετά η μεγάλη δόση marketing που περιέχει η μαζική λογική περί σεξουαλικής ελευθερίας και άνεσης αλλά με πολύ περιορισμένες και προβλέψιμες επιλογές.

 

Δεν μπορω να μην χαμογελασω με την φλογερη σου αναλυση lilly, οκ... θα το παραδεχθω.... ειμαι αυτο που ειμαι γιατι επελεξα να κανω αυτο που μου βγαινει σαν πιο φυσικο. better now? lol

 

χμμμ... ισως και να ισχυει αυτο που λεει η tender lilly και για μενα απλα ισως να μην το εχω αναλυσει απο αυτή την οπτική [οσον αφορα εμενα], ισως να ισχυει ετσι πραγματικα. ισως να γεννηθηκα ετσι και οι κοινωνικοι παραγοντες που επηρεασαν την διαμορφωση του χαρακτηρα μου καθως και η κρίση που ανεπτυξα ως προς τα κοινωνικά ερεθίσματα που δεχομαι να με οδήγησαν σε αυτη την επιλογή, ή στη μη αντίδραση σε αυτό το ένστικτο...

 

Θα μιλήσω για τον εαυτό μου, αυτό που είμαι άλλωστε(Dom). Όπως όλα στη ζωή και στον άνθρωπο έτσι και ο έρωτας, η ηδονή είναι δυναμικές, ενεργειακά πεδία που πυροδοτούνται από τα κατάλληλα κεντρίσματα, ερεθίσματα. Αυτά μπορεί να είναι αναβίωση παλαιών καταστάσεων, απωθημένα απο προηγούμενες εμπειρίες, περιέργεια, διεύρυνση ορίων κτλ. Σε όλα ανεξαιρέτως υπάρχει μια πρόκληση, ένας στόχος, ένας σκοπός ή και συνδυασμός πολλών στόχων. Όταν δεν υπάρχει αυτός τίποτα δεν κινείται. Η κυριαρχία στον άλλον είναι ένας από αυτούς τους σκοπούς. Όταν κυριαρχώ επιβεβαιώνομαι στον εαυτό μου και στην σύντροφό μου. Αρκεί πάνω απ' όλα να το αξίζω απέναντί της. Έτσι δίνω εναν στόχο στην σχέση μας. Για μένα η πρόκληση είναι τα όριά της, βιολογικά και διανοητικά και η προσπάθεια διεύρυνσής τους και για αυτήν ο στόχος είναι η «ευχαρίστησή» μου, το πόσο καλή θα είναι σε αυτό αν θα είναι, η αίσθηση πως κάποιος μπορεί να την ελέγξει επάξια, όσο και αν δεν το αντέχει αυτό. Ο άντρας κατά τη γνώμη μου είναι πλασμένος από τη φύση του να «δίνει», να ενεργεί, να «σπέρνει», να χύνει, «να φτύνει»  )) εξ'ού και βιολογικά πιο δυνατός όχι όμως πιο ανθεκτικός (συνήθως μικρότερη δειάρκεια ζωής από τη γυναίκα) και η γυναίκα να δέχεται, να λαμβάνει να «παθαίνει» αλλά και να περιποιείται αυτόν που της δίνει (παλλακίδες).
Το φαινόμενο των Mistresses δημουργείται από έλλειψη «άξιων», να ελέγχουν, αντρών. Το φαινόμενο των male slaves αποτελεί, χωρίς να το καταλαβαίνω πλήρως, διαφορετική (λανθάνουσα; δεν μπορώ να γνωρίζω, και ειλικρινά θα ήθελα να ακούσω απόψεις από σχετικούς) ερμηνεία του κυρίαρχου ρόλου...

Αυτά