Το δικό σου κάτι

Σε νοιώθω
ακόμα και στην απουσία σου,
μου μιλάει ακόμα και η σιωπή σου,
νοιώθω την δύναμή σου,
ξέρω από που έρχεσαι,
νοιώθω που μπορώ να φτάσω
Δεν ξέρω που θα πας
και που θα με πας,
μα κράτα με γερά
στο δικό σου δρόμο
της υποταγής.

Κράτα με δεμένο με αλυσίδες
εκεί πέρα,
σε αυτό που σου ετοίμαζα
τόσο καιρό
και θα το στολίζω και
θα το περιποιούμαι
και θα το προσκυνώ.
Πάλεψα πολύ
και πάντα θα παλεύω.

Μείνε εδώ που το θέλω σου
θα γίνεται πρέπει για τον δούλο σου,
κράτα αυτό το ''σε νοιάζομαι''
που μου είπες προχθές
και με γιάτρεψε.
Το σώμα μου θα σου ανήκει
η ψυχή μου θα σου ανήκει,
μην σκίσεις την καρδιά μου.

Σε παρακαλώ, μην εγκαταλείψεις
ποτέ την διαίσθησή σου,
μην μου στερήσεις την δύναμη
που αντλώ υπηρετώντας.
Αν δεν θες να σε αγαπήσω
δεν θα το κάνω,
μα ποτέ δεν θα σε προδώσω,
ποτέ δεν θα σε μισήσω.
Μην ξεχάσεις ποτέ τα δάκρυά μου
από χαρά την στιγμή λύτρωσης

Θα'μαι πάντα γονατιστός
ευγνωμονώντας σε,
θα'μαι πάντα εκεί που πρέπει,
άλλοτε θα με κάνεις να νοιώθω
ένα κάτι,
άλλοτε θα με κάνεις να νοιώθω
ένα τίποτα,
μα πάντα θα'μαι το δικό σου
κάτι, το δικό σου τίποτα.

----------------------------

 

Οι στιχοι αυτοι αντιπροσωπεύουν το τέλειο profile του slave ludvig.

 

Μακάρι Θεέ μου να έχω δύναμη. Μακάρι να μπορέσω να δώσω τον εαυτό μου. Η ''καρδιά'' μου είναι πολύ κουρασμένη τα τελευταία χρόνια.

 

Όμορφη κατάθεση, δυνατή, γεμάτη επιθυμία κι ελπίδα.

Όλα να πάνε καλά σου εύχομαι φίλε μου.

 

τι να πω!χαιρομαι να διαβαζω τετοια ομορφα ποιηματα!ειναι που ειμαι και ρομαντικη    εφχομαι το καλυτερο 

 

καταπληκτικο το ποιημα σου ludwig!Γεματο ευαισθησια και ρομαντισμο..