Το κουτάκι

Απάντηση: Το κουτάκι



καλη χρονια Γεωργια 

 

Απάντηση: Το κουτάκι

Μικρή μου δύο μέρες ακόμα  

Χρώματα πολλά και υγιή σε όλους!!!!!

 

Απάντηση: Το κουτάκι

 

Χρόνια όμορφα, χαρούμενα και με υγεία  




~~~~~~~~~~~~~

Ηλία, 15 ώρες    

 

 

21 Οκτωβριου

Θά θελα να Σε σύρω μια νύχτα στα βάθη τα πλειό σκοτεινά των δασών νάμαστε μόνοι να μην είνε άστρα αποπάνω μας και να Σε βάλω να μου πεις όλα τ’ άσεμνα λόγια που ξέρεις. Να στραγγίσεις από τα χείλη Σου όλο τον βόρβορο που κλείνει μέσα της και ντρέπεται να θυμηθή η μνήμη Σου. Τα λόγια που ανεβάζουν τη ντροπή απάνω στα μάγουλα και κηλιδώνουν την ακοή και γυμνώνουν τα μυστήρια των γυμνοτήτων. Ένας πόθος γλοιώδης σέρνεται μέσα μου και ζητα να μάθει όλα τ’ άσεμνα λόγια που ξέρεις. Θέλω να ιδώ να βεβηλώνονται μοναχά των τα χείλη Σου τα ντροπαλά. Nα μην κοκκινίσεις καθόλου, να μη διστάσεις, νάχεις πολύξερο το στόμα και τολμηρό το βλέμμα και άσεμνη τη στάση. Ν’ ανεβούν όλοι Σου οι ακάθαρτοι στοχασμοί κι οι ακόλαστες καμπυλότητες των γραμμών χειροπιαστές και λάγνες Σε λιτανείαν αναιδή μπροστά στο άγαλμα της Ασταρώθ. Θάχομε τα Πριάπεια της αγάπης μας, Ω Δύστυχη, θάμαι ακίνητος μπροστά Σου και θα Σε κυττάζω μέσα στα μάτια να μη μου κρύψεις τίποτε! Να μη μου κρύψεις τίποτε και να μου φτύσεις όλα τ’ άσεμνα λόγια που ξέρεις. Ίσως και μπορέσεις να με κάμεις να νοιώσω κάποια καινούργια και άγνωστη ηδονή. Την ηδονή της περιφρόνησης και της αηδείας και της βεβήλωσης μιας αγάπης. Θα Σε σφίξω τότε με τον εναγκαλισμό των ζώων μέσα στη νύχτα των οργασμών. Και θα νοιώσω να σπαρταρά στα χέρια μου μέσα κάτι τι δικό μου, ένα δημιούργημα του πόνου μου - ένα κορμί που το διέπλασα εγώ και το διέφθειρα εγώ - όργανο σάρκινο της ανίας μου και της βαθειάς κι αγιάτρευτης διαφθοράς του νού μου. Θα Σε σφίξω όλη γιατί θάσαι όλη δική μου και θα νοιώσω επί τέλους απάνω Σου τον θρίαμβο τον μεγάλο που νοιώθουν οι μεγάλοι Κατακτηταί και οι μεγάλοι Καταστροφείς και οι Δημιουργοί!


Στον Ηλία

 

Μεταβολισμός

Ξεκίνησα να σκέφτομαι λοιπόν κάτι άλλο. Εκείνη την στιγμή το θεώρησα σημαντικό ή μάλλον ενδιαφέρον, αλλά τελικά τώρα βλέπω πως είναι λίγο χαζό γιατί τελικά αυτή την φορά υπάρχει απάντηση και είναι και αναμενόμενη, οπότε τι να το κάνεις.
Μετά σκεφτόμουν τις μυρωδιές.
Δεν μπορώ καθόλου να ανακαλέσω την μυρωδιά που έχω συνδέσει με κάποιο πρόσωπο ή συναίσθημα ή εικόνα.
Αλλά αν τύχει και μυρίσω κάποια, το συναίσθημα, η εικόνα, το συγκεκριμένο άτομο, με κατακλύζει.
Πριν λίγο καιρό, ήμουν μαζί με την φίλη μου και πηγαινοερχόμασταν στα μαγαζιά για ψώνια. Μπήκαμε λοιπόν σε ένα μαγαζί και κάποια στιγμή φτάσαμε μπροστά από το κομμάτι με τα αρώματα. Σχεδόν χωρίς να το σκεφτώ πήγα και στάθηκα μπροστά στα ανδρικά. Έμεινα ακίνητη και το βλέμμα μου μόνο διέτρεξε τα ράφια μέχρι να βρω αυτό που έψαχνα. Το βρήκα και άρχισα να σκέφτομαι. Ήξερα πολύ καλά τι θα γινόταν αν έπιανα το μπουκαλάκι και το άνοιγα. Το είχα νιώσει πολύ καθαρά λίγους μήνες πιο πριν όταν ήμουν σινεμά με τον Α. Ο πειρασμός, για κάποιο όχι και τόσο άγνωστο λόγο, ήταν πολύ έντονος. Σκέφτηκα όμως, απορώ πως, ότι δεν θα ήταν και ιδιαίτερα λειτουργικό και ότι δεν θα μου προσέφερε και κάτι. Έτσι γύρισα την πλάτη μου μουρμουρίζοντας και έφυγα.
Πρόσφατα, ήμουν στο μετρό. Όχι μέσα, το περίμενα στην αποβάθρα απλά δεν ήθελα να προφέρω την λέξη γιατί είναι άσχημη. Τέλος πάντων.
Πρόσφατα, ήμουν στο μετρό. Γύριζα από την σχολή και όντας κουρασμένη είχα αφεθεί να απορροφηθώ από τους δείκτες του ρολογιού που κρεμόταν από το ταβάνι. Ξαφνικά, από το πουθενά, με κτύπησε μια μυρωδιά που ερχόταν από περίπου δύο χρόνια πίσω και που είχα ξεχάσει την ύπαρξη της. Αυτή η μυρωδιά, αν και συμβόλιζε ένα πολύ συγκεκριμένο και ευκολόπιστο πρόσωπο, δεν με έδεσε τόσο μαζί του όσο με ένα υπέροχο και δυνατό αίσθημα ασφάλειας. Ήταν πολύ όμορφη η στιγμή. Δεν γύρισα να δω ποιός το κουβαλούσε, θα τον ερωτευόμουν αυτοστιγμεί, έκλεισα τα μάτια μου και πήρα μια βαθειά ανάσα και χαμογέλασα και ένιωσα δύο χέρια να με αγκαλιάζουν.
Σήμερα το πρωί, αφού κατάφερα να σηκωθώ και να πάω ως το μπάνιο, μπήκα στην μπανιέρα να ρίξω λίγο κρύο νερό πάνω μου. Κοίταξα στο πάτωμα και μου φάνηκε αστεία η εικόνα ενός πτώματος ξαπλωμένου εκεί, ανάμεσα στην μπανιέρα και την λεκάνη. Δεν ήθελα να βρέξω τα μαλλιά μου, αλλά δεν τα κατάφερα και πολύ καλά. Το νερό τότε, απελευθέρωσε την μυρωδιά του ερωτευμένου και του ψεύτη. Δεν κουβαλούσε μαζί της κάποιο συναίσθημα, μόνο την εικόνα του. Λίγες στιγμές αργότερα έκανα κάτι που έκανα και αρκετά συχνά μαζί του, αλλά ευτυχώς δεν το συνέδεσα. Δεν χρειάστηκε καν να προσπαθήσω γι΄αυτό, τώρα ήταν πολύ πιο όμορφο από τότε. Αυτή την στιγμή που γράφω η μυρωδιά του ερωτευμένου και του ψεύτη συνεχίζει να υπάρχει και σκέφτομαι αν είναι να λουστώ ή να το αφήσω μια και καλή για αύριο. Μάλλον θα αρκεστώ στο να πιάσω τα μαλλιά μου κοτσίδα. Κάποιες στιγμές που σταματώ για να σκεφτώ και φέρνω το δάχτυλό μου στο στόμα, βρίσκω την μυρωδιά αυτή και στα χέρια μου. Ξέρω από τι είναι και μέσα μου χαμογελώ πονηρά.
Προχθές το βράδυ ή χθες το πρωί, δεν θυμάμαι καλά μιας και χθες το βράδυ αποχαιρέτησα κάμποσα εγκεφαλικά κύτταρα, έχοντας βρει την κυρίαρχη μυρωδιά, προσπάθησα να την συνδέσω με ένα συγκεκριμένο πρόσωπο που είχα κατά νου, αλλά δεν τα κατάφερνα, μου συνδεόταν με ένα άλλο συγκεκριμένο πρόσωπο, και τα παράτησα, σκεπτόμενη ότι κάποια στιγμή πρέπει να μπορέσω να μπορώ να με κάνω ο,τι θέλω.
Και ας πούμε τώρα ότι και υπάρχουν άνθρωποι που να με έχουν συνδέσει με κάτι, τι να είναι αυτό; Μυρωδιά, ήχος, εικόνα, αίσθηση... (κάποιες συνδέσεις σεξουαλικού τύπου είναι κρίμα να γίνονται αλλά δεν μου φταίει και κανείς. Εγώ πάντως είμαι συναισθηματική και δεν έχω κάνει καμία τέτοιου είδους σύνδεση).
Σκέφτομαι τώρα αν έχω και άλλες συνδέσεις πέρα από τις μυρωδιές. Βρίσκω εικόνες στο μυαλό μου που μου προκαλούν συναισθήματα (γιατί νομίζετε μου αρέσει να κλείνομαι εκεί μέσα; ) αλλά εκεί εγώ είμαι που τις δημιουργώ κάθε φορά. Η μυρωδιά όμως έρχεται συνήθως μόνη της, χωρίς να το περιμένεις, και σε κάνει άνω-κάτω αγενέστατα.
Θα δείξει.

Αυτή την περίοδο έχω δύο μεγάλους στόχους. Οι πιθανότητες πραγματοποίησης για τον πρώτο είναι 85% και αφορά το σχεδόν άμεσο μέλλον. Είναι ιδιαίτερα σημαντικός, κυρίως ως εμπειρία βέβαια, και έχω την υποστήριξη όλων εκτός της φίλης μου. Ο δεύτερος αφορά το αρκετά μακρινό μέλλον, δύο με τρία χρόνια φανταστείτε. Οι πιθανότητες αυτή την στιγμή είναι μάλλον μικρές, αλλά θα αυξηθούν όταν το πάρω απόφαση ότι πρέπει να μεγαλώσω κάποια στιγμή και γίνω τόσο ώριμη και δυνατή όσο χρειάζεται. Αυτόν τον στόχο τον γνωρίζει μόνο ο αδερφός μου, αλλά πιστεύω πως αν τον ήξεραν και οι υπόλοιποι, θα τους άρεσε σαν ιδέα. Αυτά τα δύο λοιπόν, για να δούμε.

Σκέφτομαι και την σχολή, δεν έχω ξεκινήσει ακόμη να διαβάζω και πρέπει αλλιώς θα πάει χαμένη όλη αυτή η ταλαιπωρία που τράβηξα και κάτι τέτοιο θα ήταν τρομερά ηλίθιο.

Πέρα από αυτό, είμαι γενικά αρκετά ευχαριστημένη, γελάω πολύ και έχω αρκετά ομαλές σχέσεις με τους γύρω μου. Το μόνο που μένει είναι να καταφέρω να σταματήσω να μου προκαλώ θλίψη και τότε, όταν θα με ρωτάνε πως είμαι και εγώ θα απαντάω πως είμαι καλά, θα χαμογελάω πλατιά, κάθε φορά, και θα νιώθω ελεύθερη.

Θα σταματήσω τώρα, έχω ακόμη πολλά να πω και ίσως συνεχίσω αργότερα, όταν βέβαια θα έχω γλιτώσει από την απειλή της συγχώνευσης των ποστ.

 . 

 

Απάντηση: Το κουτάκι

Μικρή μου, μπορείς να βγεις  

 

Re: Απάντηση: Το κουτάκι

 

Σας ευχαριστώ 


Αν και το είχα συνηθίσει το κουτάκι μου  
Ένας θεός ξέρει τι θα δούνε τα ματάκια μου τώρα.
Και επίσης, τώρα αρχίζουν τα (πολύ) δύσκολα 

Αντίο κουτάκι μου