Το μποστάνι του φόβου

Εντάξει νομίζω τα είπες όλα σε μια φράση.
Να νιώθω φόβο αλλά όχι απειλή..
Απίστευτα στοχευμένο και σωστό σχόλιο

 

Σε σένα κι αν δεν θα είχα να γράψω τίποτε...Έχουμε συζητήσει τόσο πολύ επί του θέματος...
Μου άρεσε που άφησες κι εσύ το ίχνος σου...Ένα ευχαριστώ και σε σένα λοιπόν, τίποτ' άλλο... 

 

Για μένα αυτό διαφοροποιεί την κατάσταση.
Τον φόβο μπορώ να τον διαχειριστω, και στην τελική μια αύξηση αδρεναλίνης είναι. Αν το δεις ψύχρα και λογικά.
Την απειλή, όμως δεν μπορώ... Και αυτό τα αλλάζει όλα.
Δεν φοβάμαι να φοβηθώ. Φοβάμαι όμως να νιώσω απειλούμενη..

 

Νομίζω η γυναίκα σου εντόπισε όλο το ζουμί του νήματος και το συμπύκνωσε σε μια φράση!

 

Ήθελα να το κάνω... Δεν ξέρω αν έμεινα στο θέμα του νήματος σου. Αλλά ήθελα να καταθέσω τις σκέψεις μου σε αυτό...

 

Ενδιαφέρον...
Μοναχά μια παρατήρηση...
Η αντίληψη του φόβου δεν είναι κοινή στον καθένα μας...
Είναι όσοι και οι άνθρωποι που έχουν πατήσει τον πλανήτη ως τώρα...
Το να αντιλαμβανόμαστε τον φόβο του άλλου -του ενός άλλου- από την δική μας αντίληψη οδηγεί σε υπερβολές και λάθη...
Το να αντιλαμβανόμαστε το pattern, το πλαίσιο ένα πράμα, του ή των φόβων των όποιων είναι δυστυχής συγκυρία, όχι για τον άλλο, για μας...

 

@Ana Steel δεν βγήκες εκτός θέματος, μην ανησυχείς καθόλου. Μέχρι στιγμής κανείς δεν βγήκε εκτός, αφού το θέμα θα ήταν τόσο ευρύ, που δύσκολα θα μπορούσε κανείς να βγει εκτός.
Μόνο μια ένσταση θα είχα. Ο φόβος δεν είναι πάντα αποκομμένος απ' την απειλή ( πλασματική ή όχι ) και δεν είναι περιορίζεται πάντα ή μόνο στην όποια έκκριση αδρεναλίνης.
Η αύξηση αυτής της τελευταίας θα ήταν ίσως ένα απ' τα πιο χαρακτηριστικά αποτελέσματα του συναισθήματος του φόβου, όχι το μοναδικό.
Ίσως κάτι να μου ξεφεύγει, αλλά εγώ την φράση "δεν φοβάμαι, να φοβηθώ. Φοβάμαι να νιώσω απειλούμενη", την εκλαμβάνω σαν διαφοροποίηση που θα έκανες ανάμεσα στην πιθανότητα ( δηλαδή φόβος ) και στην βεβαιότητα ( δηλαδή απειλή ) εκπλήρωσης του βλαβερού γεγονότος. Αν κοιτάξω το θέμα του νήματος υπό αυτό το "πρίσμα", πιθανότατα και η @sokolata να είχε δίκιο όταν έγραψε, ότι θα είχες συμπυκνώσει το ζουμί σε μια φράση.   

 

Τ' ότι η αντίληψη του φόβου δεν είναι κοινή στον καθένα μας, είναι κάτι που με βρίσκει σύμφωνο μαζί σου. Αφού το θεωρώ κάτι το λογικό.
Ως προς τον σωστό ή λάθος τρόπο με τον οποίο θα διακρίναμε ένα pattern στο πως θ' αντιλαμβανόταν ( ή θα βίωνε ) τον όποιο φόβο, ένας/μια οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε άλλος/η.
Εγώ τουλάχιστον, ειλικρινά δεν θα ήξερα τι να πω. Θα εξαρτιόταν από πολλούς παράγοντες το κατάλληλο ή ακατάλληλο "ξεκλείδωμα" κάποιων αντιδράσεων ή συμπεριφορών του/της και θα υπήρχε πάντα το ρίσκο μιας λανθασμένης εκτιμήσεως από μέρους μας.
Η ύπαρξη σταθεράς/pattern/πλαισίου είναι συνυφασμένη κυρίως με τον εκάστοτε δημιουργό του, μπορεί ακόμη και να φέρει κοινά στοιχεία με το pattern κάποιου άλλου, μα πιθανότατα σε αρκετά άλλα να διαφέρει.
Τεσπα, δεν λειτουργεί, που δεν λειτουργεί ο εγκέφαλος μου. Είχα και την φαεινή ιδέα, να τον ζορίσω τέτοια ώρα. Εύχομαι να μην στα έκανα τσουρέκια.  

 

πιστευω οτι παντα πρεπει να υπαρχει λιγος φοβος γιατι αυτος φτιανει τα ορια που ειναι απαραιτητα για την ασφαλεια και την απολαυση του ερωτικου παιχνιδιου.

 

Δεν νομίζω ότι συμπύκνωσα το θέμα σε μια φράση.. Γιατί συμφωνώ με τον @cadpmpc ότι ο φόβος έχει διαφορετική αντίληψη ανάλογα τον άνθρωπο.

Δίνω διαφορετική έννοια στο φόβο υπό το πρίσμα απειλής, με βάση την ύπαρξη της πρόθεσης του κακού.
Εκεί δεν θα ήταν μόνο φόβος αλλά τρόμος!!!
Αν ένιωθα απειλούμενη δεν θα μου άρεσε νομίζω... Και ίσως, να ένιωθα την εμπιστοσύνη μου στο πρόσωπο του συντρόφου μου να τρίζει...
Αλλά αυτό παραμένει στη θεωρία, γιατί μόνο να το υποθέσω μπορώ στην παρούσα φάση.

 

Εύχομαι να μην ξαναβρεθείς ποτέ στη θέση, να τρίξει η εμπιστοσύνη σου σε κάποιον λόγω φόβου. Πάντως μου αρέσει, που "άπλωσες" ακόμη παραπάνω την σκέψη σου.
Να σε τσιγκλήσω άλλο λίγο ( και αν θέλεις, απαντάς ). Συζητώντας, είχαμε πει ότι η υποταγή που μας προσφέρεται, θα περιελάμβανε κάποια στοιχεία.
Ας τους δώσουμε ένα υποθετικό νούμερο, πέντε. Το λοιπόν, ας πούμε ότι ο/η Κ θ' αναζητούσε τον διπλάσιο αριθμό.
Τα πρώτα πέντε του/της προσφέρονται για χ, ψ, ψ λόγους, ας τα ονομάσουμε βάση.
Τα επιπλέον πέντε ή μέρος εκείνων, θα μπορούσε να τα κερδίσει "εκμεταλλευόμενος/η" και/ή την πρόκληση/διατήρηση του φόβου στο υ στοιχείο?
Εξυπακούεται, ότι η ερώτηση μου είναι υποθετική και ότι η δική σου απάντηση ή εκείνη οποιουδήποτε άλλου/ης, δεν θα μπορούσε να ισχύει για όλους/ες.  

 

Ως γνωστόν μου αρέσει να με τσιγλας!! Βγάζει πτυχές μου που μπορεί και σε μένα να είναι άγνωστες...
Και η ερώτηση σου λειτουργεί κάπως έτσι. Με βάζει να σκεφτώ μια πτυχή του θέματος που δεν είχα δεδομένη απάντηση... Και για αυτό μου πήρε λίγο χρόνο για να απαντήσω. Είπαμε είμαι ψυχάκι με κάτι τέτοια!  

Κατέληξα στο ότι δεν θα ήθελα το Κ μέλος να παραμείνει στα όσα του προσφέρθηκαν. Θα ήθελα να προσπαθήσει να κερδίσει περισσότερα. Να πάει την κατάσταση ένα ή περισσότερα βήματα παραπέρα... Έστω και με εκμετάλλευση του φόβου του Υ. Γιατί αν δεν το κάνει, ποιος ο λόγος της κυριαρχίας του;
Αν παραμείνει σε σημεία που του δόθηκαν, για ποια διερεύνηση μιλάμε; Ή για ποιο mind fuck; Μάλλον προς ένα καλοστημένο θεατράκι μιλάμε...
Είμαι τις λογικής ότι ο Κ δίνει την ευκαιρία στην Υ του να βρει τα όρια της. Όρια που για εκείνη μπορεί να είναι διαφορετικά ή πολύ στενότερα. Και αυτό το λέω με πλήρη γνώση...
Αν κάποιος με ρωτούσε πριν 2-3 χρόνια, αν μου αρέσουν πολλά από αυτά που με ξετρελαίνουν σήμερα θα τον είχα φάει ζωντανό!!!   
Θα ήθελα λοιπόν την καθοδήγηση του Κ μου σε ανεξερεύνητες περιοχές... Και η αίσθηση του φόβου θα ήταν τροφή για σκέψη, σε μένα...
Αν για κάποιους είναι τρελό αυτό που νομίζω, δέχομαι ότι είναι δικαίωμα τους να το πιστεύουν. Όσο τουλάχιστον είναι για μένα δικαίωμα μου να πιστεύω το αντίθετο!!