Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Το παιδί μου κι εγώ

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος Storm, στις 30 Σεπτεμβρίου 2010.

  1. Storm

    Storm Regular Member

    Βλέπω ότι τις περισσότερες φορές αναφερόμαστε σε bdsmers γονείς και στις ατιδράσεις των τέκνων τους ή τις στρατηγικές που αυτοί πρέπει να ακολουθούν απέναντι στα παιδιά τους -αν πρέπει ή όχι να λαμβάνουν τα παιδιά γνώση της ιδιαιτερότητας των γονέων κτλ.

    Προσωπικά αναρωτιέμαι τις αντιδράσεις των γονέων (vanilla ή μη) στο ενδεχόμενο να ασχολούνται τα παιδιά τους με το bdsm.
    Κυρίως με ενδιαφέρει η άποψη των bdsm γονέων...
     
  2. Kassandra

    Kassandra Regular Member

    Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

    Πριν από λίγα χρόνια τα παιδιά φοβόνταν να αποκαλύψουν στους γονείς τους ότι καπνίζουν κι ας κάπνιζαν και οι γονείς ωσάν φουγάρα.Από τότε οι εποχές έχουν αλλάξει κατά πολύ.
    Δεν μπορώ να γνωρίζω από τώρα την αντίδρασή μου αν έρθει η κόρη μου σε μερικά χρόνια και μου πει ότι ασχολείται με το BDSM. Πιστεύω όμως ότι δεν θα μου φανεί περίεργο. Μέχρι τότε μπορεί να μην φαίνεται σε κανέναν περίεργο.Μπορεί να έχει απενεχοποιηθεί και το BDSM όπως έγινε με τόσα άλλα μέσα στα χρόνια. Είναι το ίδιο όπως μαθαίνεις ότι το παιδί σου έκανε σεξ. Δεν φαίνεται σε κανέναν εξωπραγματικό.
    Αν έχω μια υστερική ή φοβική αντίδραση θα χάσω την εμπιστοσύνη του παιδιού μου.Θα προσπαθήσω,λοιπόν, να του εξηγήσω πως έχουν τα πράγματα (να του περάσω όσα έχω μάθει τουλάχιστον) και να το βοηθήσω όσο μπορώ στις αναζητήσεις του.
    Δεν θα προσπαθήσω να το επηρεάσω αρνητικά ή θετικά,after all το παιδί έχει δική του ζωή και θα την ζήσει όπως εκείνο επιθυμεί.Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να είμαι δίπλα του και να το βοηθήσω όπως μπορώ.Όπως με όλα τα πράγματα.
     
  3. jorge1970

    jorge1970 Regular Member

    Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

    Επί της αρχής, δε μπορεί ένας bdsm γονέας να αντιδράσει αρνητικά, αποτρεπτικά κλπ στο bdsm παιδί του. Θα είναι άδικος ή/και δε θα έχει συμφιλιωθεί με τον εαυτό του.
     
  4. devine_sub

    devine_sub Contributor

    Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

    Ναι, σωστά, γιατί λίγοι είναι οι βανίλλα γονείς που βγάζουν τα μάτια τους όσο είναι νέοι {sex, drugs & rock 'n' roll} και μετά θέλουν τα παιδιά τους "του κατηχητικού"!!!

      Τι λες τώρα, βρε jorge ... το πρώτο σχιζοφρενικό θα είναι, ή το τελευταίο;

    Υ.Γ. Οι περισσότεροι εδώ μέσα θα φρίκαραν στη φαντασία και μόνο ότι η κορούλα τους μπορεί να κάνει τα μισά {κάποια μέρα, με κάποιον που γουστάρει τρελλά} από αυτά που κάνει η σύντροφός τους σήμερα με τους ίδιους. Δεν ξέρω αν είναι ορμονικό, αλλά είναι.
     
  5. kardy_

    kardy_ Regular Member

    Εγω μπορω να σας πω την αντιδραση της vanilla μανουλας μου οταν έμαθε οτι ασχολουμε με το bdsm....

    Λοιπον....

    όταν γυρισα στο πατρικό μου (συζουσα με τον Master μου/συντροφο μου) επρεπε να φερω και τα παιχνιδια μαζι...καποια στιγμη με ρωτησε τι παιχνιδια ηταν αυτα και
    επιτραπεζια αν της ελεγα πως ηταν δεν νομιζω πως θα με πιστευε...
    Λογο καποιον συνθηκων...αναγκαστηκα να της πω...δεν ηταν επιλογη μου...
    Με ακουσε....προσπαθοντας να καταπολεμησει το εγκεφαλικο που της χτυπαγε την
    πορτα...αν και εβλεπα το στοματακι που στραβωνε σιγα σιγα και ειχα στο stand by
    την αδελφη μου αν γινει τιποτα να την παμε σε κανα νοσοκομειο...
    Αφου λοιπον ακουσε εκανε οσες ερωτησεις της ηταν ευκολο να κανει εκεινη την στιγμη
    και μετα φρικαρε...
    το χασε ομως τελειως...βεβαια βραχος η μανουλα....
    αφου αρχισε να λεει τα "ωχ παναγια μου που εχει μπλεξει το παιδι","τι ανωμαλιες ειναι αυτα","για να κανεις τετοια πραγματα πρεπει να περνει κανεις ναρκωτικα
    και να φτιαχνετε γιατι αλλιως κανεις λογικος ανθρωπος δεν κανει τετοια πραγματα"
    μετα περασαμε στην φαση του να το συζηταμε σιγα σιγα αφου συμβουλευτηκε
    κατι ψυχαναλητες και δεν ξερω και εγω τι αλλο.....
    Βεβαια ουτε κουβεντα για τα παιχνιδια να ειναι σε προσβασιμο χωρο(π.χ καποια ντουλαπα)) τα ηθελε καταχονιασμενα στο παταρι η ακομα καλυτερα στα σκουπιδια.
    Σιγα σιγα με τον καιρο και οσο με εβλεπε να βγαινω και να της λεω παω εκει και με εβλεπε που επαιρνα και τα παιχνιδια μου αρχισε να με πιανει ποιο πολυ για να
    συζητησουμε...βεβαια καθε φορα που εβγαινα η καρδια της εκοβε διαδρομες αθηνα-Θεσσαλονικη μετ επιστροφης και αν υπηρχε χρονος πεταγοταν και καμια πατρα...και No matter τι ωρα θα γυρναγα ηταν ξυπνια να δει οτι γυρισα σωα.
    Μια απο τις πολλες φορες που ειχαμε βγει για ποτο και κουβεντα φυσικα ...και
    ηταν και ετοιμη να ακουσει για το παιδι της που παιζει με μαστιγια κτλ την εβαλα
    κατω και τα κουβεντιασαμε απο αρχη μεχρι τελους...λεπτομερειες ,κανονες βασικες αρχες, ασφαλεια,τι πως που ποιος...τα παντα...
    και αφου ξεκαθαρισαμε καποια πραγματα και καταλαβε οτι το παιδι της ουτε αρρωστο ειναι...ουτε χρειαζετε να περνει ναρκωτικα για να το κανει αυτο κτλ και ηρθε και χαλαρωσε μου εσκασε και το παραμυθι οτι ειχε γνωρισει μια φορα εναν τυπο...
    "πως το ειπες?υποτακτικο??τετοιος πρεπει να ητανε"
    καγκελο εγω....
    μου εξιστορισε τι εγινε....((πολλα εγκεφαλικα εγω))γελασαμε της εξηγησα και αλλα πραγματα και συνεχισαμε να μιλαμε και να αναλυουμε πανω στο θεμα ετσι ωστε να μην φοβαται πια οτι το παιδι της κατι στραβο εχει.
    Πλεον οποτε βγαινω μου λεει και καλα να περασω και ακομε μερικες φορες ερχετε
    σιγα σιγα σαν να παει να κανει καποιο εγκλημα και με ρωταει "θα πας να κανεις αυτα
    τα περιεργα που ειπες?" η αν βγω με καποιον "ειναι και αυτος τετοιος?και τι κανει δερνει η θελει να τον δερνουν?"
    Εχει περιεργεια ακομα και πολλα νομιζω οτι δεν προκειται να τα καταλαβει και ποτε
    της αλλα τουλαχιστον προσπαθει και ειναι και ενταξει πια με αυτο...
    μερικες φορες μου κανει και αστειακια.
    Τωρα οταν ερθει η ωρα και ερθει το καμαρι μου και μου πει εμενα
    "μανα μου αρεσει το bdsm" εντυπωση δεν νομιζω να μου κανει...
     
  6. aria

    aria Regular Member

    Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

    Η πρώτη απάντηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι «δεν θέλω να ξέρω».
    Και δεν είναι αδιαφορία, απλά καλώς ή κακώς μας αρέσει ή όχι, όσο δύσκολο και αν είναι σε ένα γονέα να το χωνέψει το παιδί του ΔΕΝ του ανήκει. Και όπως σαν παιδία έχουμε το δικαίωμα και την απαίτηση να μην ανακατεύονται στην προσωπική μας ζωή οι γονείς μας, ακριβώς έτσι και σαν γονείς έχουμε την υποχρέωση να μην μπλεκόμαστε στην ζωή των παιδιών μας.
    Ναι θα τα ενημερώσουμε, θα τα διδάξουμε και αν ζητηθεί η άποψη μας θα την πούμε, αν ζητηθεί και όταν ζητηθεί.
    Μαθαίνοντας σε ένα παιδί να είναι υπεύθυνο και να σέβεται πρώτα τον εαυτό του και το σώμα του, του δείχνουμε τον δρόμο να βρει την δική του σεξουαλικότητα.
    Και για να ολοκληρώσω, το λάθος που κάνουν οι περισσότεροι γονείς( οι παρόντες δεν εξαιρούνται) είναι ότι αποκτώντας παιδί ξεχνάμε τι αγώνες έχουμε κάνει για να δεχτεί η οικογένεια μας τις ιδιαιτερότητες μας (από το σκουλαρίκι στην μύτη μέχρι την σεξουαλικότητα) και τείνουμε να βάλουμε τα παιδί μας στα κοινωνικώς αποδεκτά όρια.
     
  7. underherfeet

    underherfeet πέρα βρέχει Contributor

    Απάντηση: Re: Το παιδί μου κι εγώ

    αυτοματος συνειρμος...


    δε στελνεις κα΄να μεηλ στον Λακη; 
     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  8. jorge1970

    jorge1970 Regular Member

    Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

    dear,
    δε λέω τι γίνεται αλλά τι πρέπει να γίνεται και γι'αυτό μιλάω "επί της αρχής".

    Η πραγματικότητα των (ελληνίδων ειδικά) μανάδων, βανίλια ή οτιδήποτε, είναι δυστυχώς ακριβώς αυτή που περιγράφεις...  

    Αν τώρα, μια βδσμική μητέρα (υποτίθεται ψαγμένη, συνειδητοποιημένη κλπ κλπ που έχει φέρει στην επιφάνεια τις αποθυμένες, καταπιεσμένες, κατακριτέες κλπ τάσεις της) φρικάρει που η κορούλα της κάνει τα μισά απ'την ίδια, επιμένω ότι δεν έχει συμφιλιωθεί με τον εαυτό της. Πιστεύω ότι θεωρεί το βδσμ κάτι σαν το κάπνισμα ας πούμε (="παιδί μου μην κοιτάς που εγώ καπνίζω, είναι κάτι "κακό" και δε θα ήθελα να κάνεις κι εσύ το ίδιο").

    Θα είναι πάντως δικαιολογημένο ένα φρικάρισμα εάν π.χ. ο μπαμπάς είναι Κ και ο γιος βγει υ.   BDSM και οι δυο μεν, αλλά με αντίπολες ψυχολογίες ..
     
  9. danos

    danos Regular Member

    Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

    Όπως έχω ξαναγράψει το sm δεν ήταν επιλογή μου
    Γεννήθηκα με αυτό
    Αν ήταν επιλέξω εγώ την σεξουαλικότητα μου είναι μαθηματικός βέβαιο ότι δεν θα άνηκα εδώ
    Θα ήθελα να είμαι μανιώδης λάτρης του συμβατικού σεξ:jerkit:
    Έτσι θα είχα απεριόριστες επιλογές σε συντρόφους και συχνότερη ευχαρίστηση στο σεξ  
    Τώρα αν τα παιδιά μας ασχοληθούν με το BDSM εγώ θα στεναχωρηθώ ( για σένα δεν ξέρω )
    Αντίδραση ωστόσο δεν θα υπάρξει γιατί ούτε σε αυτά θα είναι επιλογή τους 
    Γνωρίζοντας τη σαπίλα που υπάρχει στον χώρο:mad2: θα τα προστάτευα με άλλον τρόπο
     
  10. devine_sub

    devine_sub Contributor

    Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

    Σαπίλα υπάρχει σε *κάθε* χώρο. Ανεξαιρέτως και ανυπερθέτως.
    Και ως καλύτερο παράδειγμα {έστω, καθ' υπερβολή} αναφέρω το χώρο των "αγίων": τον κλήρο. Κι εκεί παίζουν μίζες, κλεψιά, ψέμα, υποκρισία ...

    Συνεπώς, αυτό που θα κάνετε ως προς τη διαπαιδαγώγηση, θα αφορά κάθε έκφανση της ζωής των παιδιών Σ/σας και όχι μόνο τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις.  
     
  11. danos

    danos Regular Member

    Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

    Ασφαλώς και υπάρχει σε όλους τους χώρους
    Απλά στον δικό μας έχει περισσότερους
    Ο λόγος 
    Λιγοστές επιλογές και οι απατεώνες βρίσκουν εύκολα θύματα που παραβλέπουν πάρα μα πάρα πολλά για την κάβλα τους:suspect:
    Αν όλοι αυτοί οι απατεώνες – κοπρίτες δεν φιλοξενούνταν στον χώρο μας θα ήταν αναγκασμένοι να πιάσουν δουλεία γιατί και σαν απατεώνες εξοφλημένοι είναι και ατάλαντοι
     
  12. Astrovroxi

    Astrovroxi Το κοπρογατο Contributor

    Απάντηση: Το παιδί μου κι εγώ

    Όταν ο γιός μου φθάσει σε μιά ηλικία που θα έχει ολοκληρωμένη σεξουαλική ζωή δεν είμαι εγώ αυτή που θα του υποδείξει τον τρόπο που θα συμπεριφέρεται ερωτικά.Όπως τον εκφράζει.....Από την στιγμή που δεν θα είναι ομοφυλόφιλος, κάτι που θα με πίκραινε γιά να είμαι ειλικρινής....αν θέλει να ασχοληθεί με το BDSM δικάιωμά του.Αρκεί να το κάνει συνειδητά και να περνάει καλά.