Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Το πρωί στην εκκλησία και το βράδυ ...ουροποσία!

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος Τhe Enchanter, στις 24 Απριλίου 2007.

  1. Τhe Enchanter

    Τhe Enchanter Regular Member

    Επαναφέρω το θέμα αυτό, μια και ούτε το νήμα "το σύνταγμα της ηδονής" ούτε και εκείνο με τίτλο "χριστιανισμός και ερωτική απελευθέρωση" τόλμησαν να το βάλουν πιο συγκεκριμένα:

    καλές οι ηδονές, ευτυχώς αναπόφευκτες..

    Ομως ποσο αποδεκτές είναι ειδικότερα από τη δική μας τη θρησκεία οι ηδονές που ενστερνίζεται η πρακτική του BDSM?

    Πόσο αποδεκτή ειναι, ας πούμε, η πρόκληση-έστω συναινετικής- σαδομαζοχιστικής βίας; η αυτοϊκανοποίηση; η ουρολαγνεία καί κοπρολαγνεία; η ουροποσία καί κοπροφαγία; και τα υπόλοιπα;

    Μπορεί η σκυλίτσα που ήπιε κάποια λίτρα ούρα την μεγάλη Τετάρτη να "κοινωνήσει" την μεγάλη Πέμπτη ή απαγορεύεται καν να δηλώνει χριστιανή επειδή δηλώνει σκυλίτσα;

    Μπορείς να ισχυρίζεσαι "Εγώ πάντως δηλώνω χριστιανός. Δεν με περιορίζει σε τίποτα" όπως το ειδα καπου εδω μέσα, όταν ξέρεις με σιγουριά οτι κανεις παπάς δεν σου επιτρέπει να συμμετέχεις στο μυστήριο της "Θείας Ευχαριστίας" όταν δηλώσεις οπαδός του Συντάγματος της Ηδονής του BDSM;

    Μπορει να δηλώνει κανεις περβ ή ακόλαστος ή ρεμάλι ή διεφθαρμένος ή διαφθορέας ή corrupted και παράλληλα να δηλώνει και χριστιανός ορθόδοξος ή καθολικός ή διαμαρτυρόμενος?

    Πριν απαντήσετε ρωτήστε και κανένα εξομολογητή παπά.. μια και πέρα από τη δική μας άποψη, την προσωπική, την όποια, υπάρχει και η άλλη αποψη των άλλων, η στατιστική, η πλειοψηφούσα...έστω εκείνη της συντεταγμένης πολιτειακής και θρησκευτικής βάσης, αυτή που ανεξάρτητα αν ταυτίζεται με την δική μας, δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε, εφόσον αυτή κυβερνά..


    Το θέμα δεν είναι μονο το τυπικό μέρος όπου είναι γνωστό το τι αποδέχεται η χριστιανική θρησκεια (τα απορρίπτει ολα αυτά). Αλλά η διερεύνηση της πεμπτουσίας του χριστιανικού μηνύματος της αγάπης μέσα σε μια καθαρά σαδομαζοχιστική σχέση. Οπου δεν "πασπαλίζουμε" την αγάπη με λίγο μαστίγιο αλλά και ορισμένα τονωτικά χαστουκάκια, αλλά οπου η βάση της σχεσης είναι το BDSM. Πόσο χριστιανική είναι η αγάπη του BDSM? Κι αν η αγάπη είναι παντού η ίδια, άδολη και αμόλυντη, όπως η αγάπη του Χριστού τότε τί χρειάζεται το "όποιο πασπάλισμα" για να την χαρίσεις επίσης άδολα στον εαυτό σου και τον πλησίον σου?

    Και εδώ φρονώ ότι δεν ταιριάζει η καραμέλα της απόχρωσης του γκρίζου.. εδω τα πράγματα ειναι σημειολογικά απλά : Η δηλώνεις χριστιανός ή "καθολικώς διαμαρτυρόμενος άθεος" και "καθόλου ορθόδοξος"...

    Μήπως πρέπει να το πάρουμε απόφαση? Οτι εφόσον ακολουθούμε σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα τις πρακτικές του BDSM, και μάλιστα σε ευρεία γκάμα, δεν δικαιούμαστε να ονομάζουμε εαυτούς χριστιανούς?
     
    Last edited: 24 Απριλίου 2007
  2. Mesodo

    Mesodo Regular Member

    μα γιατί ο σαδομαζωχισμός ήταν ευρέως διαδεδομένη πρακτική τα πρώτα χρόνια, είδικά στους ανθρώπους που ακολουθούσαν πιο γνωστικιστικές πρακτικές. Ήταν αλλωστε ένας τρόπος για να φτάσεις στη μυστικιστική ένωση με το θείο μεσω της εξτασης. Βέβαια κάποια στιγμή αρχισαν να το αποτρέπουν αυτό, αλλά αυτές οι γνωστικιστικές νότες εμφανίζονται απο καιρό εις καιρό σχεδόν αυτόματα καθως διαφορετικοί άνθρωποι έφταναν στα ιδια συμπερασματα για το θειο.

    Σημερα καθως η θρησκεία έχει χάσει την κοινοτική της υπόσταση στον δυτικό κόσμο και άρα δεν μιλάμε για εκκλησία , αλλά για προσωπική σχέση με το θεό (έννοια αρκετά προτεσταντική), το ζήτημα του τι είναι επιτρεπετό και τι μη έχει χάσει πολύ μεγάλο μέρος της αίγλης του. Καθως δηλαδή η θρησκευτικότητα των ανθρωπων δεν "αστυνομεύεται" τόσο εύκολα πια απο τους εκπροσώπους της εκκλησία, μπορούμε να μιλήσουμε για προσωπική θρησκεία....

    Στα πλαίσια λοιπόν μιας προσωπικής θρησκείας ο καθένας μπορεί να είναι ό,τι θέλει. Έδω άλλοι πιστευαν οτι είχαν τον θεό μπάρμπα, το BDSM σε πείραξε εσένα???

    αρα φσνταζομαι μπορεις να δηλωνεις χριστιανος με την προσωπική σου εννοια καθως το δογμα έχει ατονίσει τόσο πολύ που έχει γίνει αδιάφορο
     
  3. Elysium

    Elysium Contributor

  4. δεν μπόρεσα ποτέ από μικρή ηλικία να δω "χριστιανικά τα πράματα" και δηλώνω άθεος (πλέον και με την νεα ταυτότητα κανένα πρόβλημα)
    Το ηθικό το αθώο το βλέπω στην φύση ακόμα και μέσα από τις πιο άγριες εκφάνσεις της όχι μέσα από τη θρησκεία. Ο θεσμός της θρησκείας της Αγιας ελληνικής οικογένειας (με την κακή ένοια), η Αστυνομία, ο στρατός, η τηλεόραση όλα αυτά για μένα είναι αρκετοί λόγοι ώστε να ηδονίζεσε μηδενίζοντάς τα μέσω έντεχνης δολιοφθοράς. Ο ερωτισμός πηγάζει μέσα από την παραβατικότητα και όχι σε συνάρτηση με τους παραπάνω θεσμούς.
     
  5. Gandalf

    Gandalf Storyteller, Rebel, Mentor

    Απάντηση: Το πρωί στην εκκλησία και το βράδυ ...ουροποσία!

    Μιλάς για πριν ή μετά το γάμο;
     
  6. Dome of Affection

    Dome of Affection Contributor

    εδω ταιρίαζει το μοντέρνο ασμα των καιρών μας που λέει:"τωρα αρχίζουν τα δύσκολά, τώρα..."!!
    Το συγκεκριμμένο νήμα ξέρω ότι δεν χωράει μεγάλες ελαφρότητες και αστειισμούς μα..
    Αγαπημένε μου Κύριε, φαντάζομαι ότι ξέρετε καλά τι μου θύμισε!! Ε/εχουμε δεί να γίνεται στην πραγματικότητα το βράδι ουροποσία και άλλα τινά...και το πρωί εκκλησιασμός!!
    Δυστυχώς , είναι το tredy των καιρών μας το fake και αυτο το έμαθα γιατί Εσείς Αφέντη μου, μου το δείξατε στην πορεία. Η αλήθεια είναι οτι πριν είχα μεσάνυχτα. Τωρα ξερω πως μεσουρανεί το fake σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Τι στο Bdsm? τι στις θρησκείες? τι στα συναισθήματα τα δήθεν? τί... παντού ακόμα και στα ήθη και στις αξίες... fake all over!!

    Ομως αλήθεια είναι αρκετά 'ιντριγκαδόρικη' για το δικό μου μυαλουδάκι ιδίως ετούτη εδώ η παράγραφος του νήματός Σας:

    εγω σ'αυτη την "ασπιλη αγάπη" μπορώ να διακρίνω τα ίχνη της λατρείας του υποτακτικού για τον Κυρίαρχο, σ'αυτη την αγάπη μπορω επίσης να διακρίνω την έννοια του Αφέντη "για βελτίωση" του υποτακτικου (και όταν λεμε βελτιωση...αχ τι να εννοούμε αραγε?? πως να δέχεται καλύτερα τα πιο δυνατά χτυπήματα? ή πως να εξευτελίζεται περισσότερο για την ικανοποιήσή Του?)
    Μπορώ να δω την άρση των εγωισμών, του υποτακτικού που Του μαθαίνει ο Κύριός του, μα και Του Κυρίαρχου που μπορεί να νιώσει ως ηγέτης και την δύναμη αλλα και τις αδυναμίες Του, ακόμη και την πιθανή "εξάρτησή" Του απο τον υποτακτικό.

    Μπορώ να δω το : μαθαίνουμε να είμαστε Κ/καλύτεροι για Μ/μας για τον Α/άλλο και γενικώς βελτιωνόμαστε! Παμε μπροστά.

    Μπορώ επίσης να δω στις αρχές του bdsm ότι ο Αφέντης ΔΕΝ είναι εκμεταλευτής, φροντίζει, περιθάλπτει, μαθαίνει-διδάσκει τον υπο.. Επομένως... ε δεν είναι και τοσο..."κακός"!!

    (πάντα ο καθείς μεταφράζει βέβαια όπως τον εξυπηρετεί αλλα εν πασει περιπτώση ..φιλολογική ειναι η συζητηση θαρρώ)

    Διακρίνω κομμάτια αυτης της άδολης αγάπης που ο υπο λεει..Σου δίνω τα πάντα χωρίς ανταλλάγματα και Εκεινος, ο Κυρίαρχος επιστρέφει χωρίς να Του ζητηθεί (επισης) το πρέπον...

    (δυστυχώς ο χρόνος μου τελειωσε θα επανέλθω νομίζω...με την άδειά Σας..)