Το φαίνεσθαι του είναι

2 εννοιες εκ διαμέτρου αντίθετες.
Η μια μιλάει για το "μεσα" ενός ανθρώπου και η άλλη για το "εξω" του.

Ο χαρακτήρας και τα ψυχικά χαρίσματα ενός ανθρώπου vs την εικόνα την οποία παρουσιάζει προς τα έξω.

Τι είναι αυτό που βαρύνει τελικά περισσότερο μέσα μας ως προς την επιλογή συντρόφου?

Προσαρμόζουμε το φαινεσθαι στο ειναι ή το είναι στο φαίνεσθαι?

Σαν άνθρωποι όλοι έχουμε τα κριτήρια επιλογής μας.Αυτό δεν μας κάνει ούτε ρηχους ούτε αναίσθητους σε καμμία περίπτωση.Ελκυομαστε απο κάποια κοινά χαρακτηριστικά ή από μια συγκεκριμένη εικόνα που έχουμε στο μυαλο μας.

Όταν αυτή η εικόνα έρχεται σε σύγκρουση,ή για να το τοποθετήσω πιο σωστά,δεν καλυπτεται τόσο όσο ενδεχομένως θα θέλαμε,βγαίνουμε εις αναζήτηση η του επόμενου συντρόφου μας?

Τι χώρο τελικά καταλαμβάνει μέσα μας το είναι και τι το φαινεσθαι?

 

Το vs δε το καταλαβαίνω, το μέσα μου και το έξω μου ίδιο είναι, όσον αφορά τι βλέπει κάποιος/α σε ένα άτομο που τον/ην ενδιαφέρει ορισμένοι κοιτάνε πολύ το μέσα και άλλοι την εικόνα, παρ' όλα αυτά θα έπρεπε να συμβαδίζει το μέσα-με το έξω, έτσι για την αλητεία.  

Όποιος/α φτιάχνει εικόνα στο μυαλό του, χωρίς να ξέρει τι γίνεται μέσα στον άλλον/η φαντασιόπληκτο/η/ανώριμο/η θα τον έλεγα.

 

Συμφωνώ μαζί σου Μαντλιν,αλλά καταλαβαινεις τι ήθελα να πω..
Το vs το έβαλα προς διευκόλυνση κατανόησης αυτού που ήθελα να δείξω.
Ίσως είναι λίγο άκομψο αλλά σε καμμία περίπτωση δεν το εκανα για να υποβιβασω κατι/καποιον.

Η απορία μου ήρθε μετά από μια συζήτηση που είχα στην οποία ετέθη το ζήτημα του τι μετραει περισσοτερο για κάποιους ανθρώπους.
Η εξωτερική ή η εσωτερική ομορφιά?

 

Κάτα ένα περίργο τρόπο αν η Κ σου, έχει 'καλύψει' όλο το μέσα σου μετά και το έξω μοιάζει να δένει αρμονικά...

 

Και τα 2, για μένα, δε ξέρω για άλλους, αν διαθέτει και τα δυο προχωράμε, αλλιώς δε πάμε πουθενά, δεν κατηγορώ εκείνους που επιλέγουν 1 από τα 2, τα θέλω διαφέρουν. ;- )

 

Ο άνθρωπος είναι το όλον του, εσωτερικά και εξωτερικά γοητευτικός ή απωθητικός, η εξίσωση πρέπει να βγάζει αποτέλεσμα που να μάς ταιριάζει, πως να τα διαχωρίσεις?
Ξεκολλάει η ψυχή από το σώμα και το σώμα απ΄την ψυχή?
Κατ΄εμέ δεν διαχωρίζονται.
Κατά άλλους δεν υπάρχει ψυχή.
Οι θεωρίες προσωπικότητας είναι άπειρες. Η (αντικειμενική, χαχαχαχαχαχα) αλήθεια είναι μία.
Το παπούτσι, είτε ταιριάζει, είτε δεν ταιριάζει. Κι εμένα μ΄αρέσουν τα άνετα, τα μαλακά, που δεν μου βγαίνουν όμως όταν περπατάω, ούτε τα στενά αντέχω, ούτε τα τεράστια παλεύω.

 

Αν μου γαμάει το δικό μου το είναι ποιός το γαμάει το δικό του το φαίνεσθαι.

 

Ένα like είναι απλά λίγο....

 

+1

 

Συνδυασμός των δυο μ' επικράτηση του "μέσα". Να πω, ότι θα επέλεγα ερωτική σύντροφο μόνο για τον εσωτερικό της κόσμο, ενώ η εξωτερική της εμφάνιση θα μου ήταν απ' αδιάφορη έως απωθητική, θα έλεγα ψέματα. Όπως και ότι θα προσέγγιζα ή θα παρέμενα - για ούτ' ελάχιστες μέρες - δίπλα σε κάποια, που όσο και εμφανισιακά να μου άρεσε, το "μέσα" της - για τα δικά μου πάντα γούστα - θα ήταν από αδιάφορο έως και αποκρουστικό. Τεσπα, άλλο ένα "ζήτημα" που όσους και να ρωτήσει κάποιος, τόσες διαφορετικές απαντήσεις θα λάβει.
Και κάποιες φορές με το πέρασμα του χρόνου θα μπορούσε να λάβει διαφορετικές απαντήσεις ακόμη κι απ' το ίδιο άτομο. Άλλα πράγματα κοίταγα στα 20 μου, άλλα στα 30 μου, άλλα τώρα. Μάλλον δεν έχει να κάνει με αλλοιώσεις του όποιου αισθητικού μου κριτηρίου ( προς τα "πάνω" ή προς τα "κάτω" ), αλλά μ' αλλαγή στα θέλω και στις προτεραιότητες μου.

Σε κάθε περίπτωση, για μένα όλοι "δίκιο" έχουν για την πάρτη τους και πάλι καλά που δεν είμαστε όλοι ίδιοι ( δηλαδή, δεν θα θέλαμε τα ίδια πράγματα ή δεν θα είχαμε όλοι τα ίδια γούστα ). Γιατί θα πηγαίναμε άπατοι σ' έναν ωκεανό ανίας.

* Το είναι με το φαίνεσθαι, δεν είναι πάντα τελείως ασύνδετα. Αλλά ούτε είναι πάντα σφιχταγκαλιασμένα. Και στο κάτω κάτω της γραφής, η εικόνα ή η ουσία βρίσκεται κατά πολύ στα μάτια εκείνου που την κοιτάζει ή στον ουρανίσκο εκείνου που την γεύεται.  

 

Μπήκε στο τοπ-10 με τις κορυφαίες ατάκες που έχω διαβάσει όσα χρόνια συμμετέχω εδω.

 

Ω! Θενκ γιου φορ δατ!