Το BDSM την Βικτωριανή εποχή

Πολύ λόγος γίνεται για το BDSM στην Αγγλία τον 19ο αιώνα. Πολλές Αφέντρες μου λένε πόσο θαυμάζουν τα φορέματα εκείνης της εποχής, τα κάστρα και την ατμόσφαιρα, λίγο οξύμωρο δεν είναι; Μιλάμε για την εποχή του Ρομαντισμού.

Πώς μια εποχή, τόσο συντηρητική, που ακόμα και ο αυνανισμός ήταν απαγορευμένος, έγινε ταυτόσημη με σαδομαζοχιστικά όργια;

 

Η αλήθεια είναι, ότι εκείνη την εποχή, παρά τον ακραίο συντηρητισμό, ήταν κάτι συνηθισμένο οι Κύριοι να ζητάνε στα πορνεία, σωματική τιμωρία από τις πόρνες.
Υπήρχαν εκατοντάδες μπουρδέλα στο Λονδίνο και στο Παρίσι που εξειδικευόντουσαν στο ράβδισμα. Το πιο γνωστό ήταν το Μπορδέλο της Κυρίας Theresa Berkley που το λειτούργησε απο το 1787 εως το 1836 στην οδό Charlotte St 28, στο Hallam Street της Marylebone του Λονδίνου.

 

Όπως γράφει και ο συγγραφέας Χενρι Σπενσερ Ασμπι στην βιβλιογραφία του " Index Librorum Prohibitorum"

 

To ράβδισμα ήταν τόσο διαδεδομένο στην Αγγλία που οι γαλλίδες πόρνες είχαν ονοματίσει αυτή την επιθυμία σαν το "βίτσιο του Άγγλου". Γιατί;

Μα γιατί η σωματική τιμωρία ήταν κάτι διαδεδομένο στην ιστορία της Αγγλίας, οι Άγγλοι ακολουθούσαν πιστά την Αγία Γραφή και ιδιαίτερα την Παροιμία 13:24: που λέει « Όποιος διστάζει να χρησιμοποιήσει το ραβδί του* μισεί τον γιο του,αλλά εκείνος που τον αγαπάει τον διαπαιδαγωγεί επιμελώς.* ».

 

Πέτα τη ράβδο και το παιδί σου θα χαλάσει,έλεγαν οι φιλόσοφοι της εποχής όσον αφορά την εκπαίδευση. Η χρήση της σωματικής τιμωρίας στα αγγλικά σχολεία είναι καταγεγραμμένη από τους επισκέπτες της εποχής.

Εϊναι όμως αυτό BDSM; Όχι δεν είναι, αλλά η στροφή των ενηλίκων σε BDSM συμπεριφορές προέρχεται (πιθανότατα) από την ευρεία χρήση της σωματικής τιμωρίας σαν μαθητές.

Υπάρχουν αρκετές καταγραφές, που περιγράφουν έφηβους να ερεθίζονται όταν τους χτυπάει η καμαριέρα, η διευθύντρια ή άλλο γυναικείο πρόσωπο.

Αυτό αναπαρίσταται σε διάφορα ημερολόγια - ο Ρούσεου είναι φυσικά ο πιο διάσημος από αυτούς, αλλά υπάρχουν και άλλοι. Στην ερωτική πορνογραφία είναι σχεδόν κανόνας η σωματική τιμωρία. Όπως μπορούμε να δούμε από το βιβλίο "The Romance of Lust":

ή απο την Lady Pokingham

Μάλιστα ο συγγραφέας Edmund Curll συνελήφθη όταν έγραψε στο βιβλίο του ότι το μαστίγωμα είναι αφροδισιακό και δήλωσε αθώος επειδή έκανε ιατρική παρατήρηση.

Προς το τέλος της Βικτωριανής εποχής,η λογοτεχνία που αφορά τον ερωτικό μαζοχισμό έχει γίνει κατηγορία απο μόνη της, με τα μέλη του Cannibal Club να δημοσιεύουν τέτοιου είδους λογοτεχνία με ραβδισμό, όπως τα χαρτιά Whippingham ή τα μυστήρια της Βερμπένας.

 

Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και ενημερωτικό νήμα.

 

Επιτέλους κάποιος εκτίμησε τον κόπο μου!  

 

Το νήμα θα εμπλουτιστεί σύντομα...