Υπάρχουν και οι επιβραβεύσεις...

ένα κόκαλο. άντε κ με λίγο κρέας πάνω του

 

Lady_Dementia η επιβράβευση εξαρτάται απο το άτομο.
Η carissa[L_T] κατάφερε και δίνει μια γενική περιγραφή

*τα Β δικά μου.

Για ποιόν λόγο θεωρείται ως δεδομένο οτι " μια και οι επιβραβεύσεις σε μια D/s σχέση είναι κατά πολύ περισσότερες από τις τιμωρίες..." ;
Για ενθάρυνση κτλ; Ήταν σχήμα λόγου; Έτσι συνηθίζεται;

 

Γενική περιγραφή..ναι! Εγώ ήθελα κάτι πιο συγκεκριμένο.. αλλά φαντάζομαι σ'αυτή τη γενική περιγραφή,συμπεριλαμβάνεται μεγάλη "γκάμα" επιβραβεύσεων... από ένα χάδι,ένα μπουκέτο λουλούδια..μέχρι παραχωρήσεως άδειας για βραδυνή έξοδο του υποτακτικού με την παρέα του!!
Τα λέω καλά?

 

Μπορεί την "τιμωρία" να την επιθυμούν αμφότεροι την τιμωρία όμως όχι.
Κι αν δεν κάνω λάθος τα νήματα΄που τη συγκεκριμένη περίοδο ασχολούνται με τιμωρία και όχι με "τιμωρία".

Και το λέω αυτό γιατί προσωπικά ΜΙΣΩ τις τιμωρίες οποιουδήποτε είδους, άσχετα αν αντιλαμβάνομαι την χρησιμότητα τους και αποτελεσματικότητα τους όταν δίνονται με μυαλό και αντίθετα λατρεύω τις επιβραβεύσεις.
Πολλές φορές μια επιβράβευση μπορεί να δράσει πιο θετικά στην διόρθωση μιας συμπεριφοράς μου από μια τιμωρία.

Όταν στο πανεπιστήμειο ένιωθα πως μου έβαλαν μεγαλύτερο βαθμό απ΄ αυτόν που κέρδισα ή μου άξιζε φρόντιζα στο μέλλον να αποδειξω στον Καθηγητή πως δεν έκανε λάθος κι έβαζα τα δυνατά μου να γίνω όσο καλύτερη μπορούσα στο μάθημα του.

Εδώ πιστεύω δουλεύει η θεωρία της πινακίδας. Βάλε μια θετική πινακίδα σε κάποιον και θα προσπαθήσει να την επιβεβαιώσει.
Λέγε σε κάποιον καθημερινά πως είναι γουρούνι θα ρθει η μέρα που θα κάνει χριου.

Δυστυχώς όμως λίγοι Κυρίαρχοι ασπάζονται την συγκεκριμένη θεωρία.

Υποθέτω ο κακός σαδισμός υπερνικά την λογική του τι είναι σε κάποιες περιπτώσεις καλύτερο για την επίτευξη του τελικούς στόχου, ή ο τελικός στόχος λίγο απασχολεί μερικούς φτάνει να έχουν κάποιο να βγάζουν κάθε κακία ή σαδισμό (ανάλογα με το τι διαθέτει κανείς) με τους τρόπους που βολεύει κι ευχαριστεί τους ίδιους χωρίς να τους απασχολεί να έχουν όποιουσδήποτε στόχους ή τι θεωρείται πιο αποτελεσματικό όσον αφορά την εκπαίδευση.

Κι απ την άλλη έχουμε τους Κ. που αφήνουν τις υ. χωρίς καμιά τιμωρία να αλωνίζουν και να κάνουν Toping from the bottom υποβάλλοντας τους πως και που και με ποιους τρόπους να συμπεριφέρονται απέναντι τους, από φόβο μην χάσουν το κοκό.

Και τα δύο άκρα είναι κατά την γνώμη μου λανθασμένα.
Πρέπει όπως και με τα παιδιά να υπάρχει μια αναλογια, ένα μέτρο, μια μέση τομή.
Κι όπως δεν είναι ο καθένας που έχει παιδιά καλός γονέας, έτσι δεν είναι και όποιος έχει υποτακτική Master.

Και ας νομίζουν κάποιοι πως είναι αρκετό να πάρεις ένα μαστίγιο και να έχεις κυριαρχικές τάσεις για να γίνεις Αφέντης/ρα και το δηλώνουν και δεξιά κι αριστερά.  

Δεν ξέρω, και δεν θυμάμαι γιατί συμφώνησα τότε. Μεγαλώνω και ξεχνάω πολλά.

Δεν ξέρω τι γίνεται με άλλες σκλάβες.
Στη δικιά μου περίπτωση η ζυγαριά γέρνει προς το μέρος των τιμωριών.

 

Απόλυτα κατανοητό. Θέλω να προσθέσω πως κάθε άνθρωπος απαιτεί διαφορετική συμπεριφορά από τον «από πάνω του» για να αποδώσει καλύτερα σε έναν τομέα.
Κάποιος αποδίδει με φωνές, άλλος με επιβραβεύσεις (έστω κι αν δεν του αξίζουν αλλά η φιλοτιμία θα τον ωθήσει ώστε να δικαιώσει αυτόν που τον επιβραβεύει) κι άλλοι προσπαθούν μόνοι τους για το καλύτερο δυνατό.

Έχω τονίσει αρκετές φορές στο παρελθόν πως πιστεύω πως τιμωρούν σωματικά αυτοί οι οποίοι είναι ανίκανοι να πείσουν τον άλλο με επιχειρήματα (επειδή δεν έχουν ή δεν είναι ικανοί να εκφράσουν) ή προσπαθούν να πείσουν κάποιον ο οποίος «δεν παίρνει από λόγια». Δηλαδή ένα βλάκα.
Τα υπόλοιπα που κατά καιρούς διαβάζω όπως: «Εγώ, «πόνεσα» περισσότερο από εκείνη αλλά το έκανα για το καλό της», τα ακούω σαν παιδιάστικες και υποκριτικές ηλιθιότητες που μόνο αφελείς μπορούν να πείσουν.
Συγνώμη αν ακούγομαι βαρύς, αλλά δεν νοείται να τιμωρείς σωματικά για να συνετίσεις έναν ώριμο κι αξιοπρεπή άνθρωπο σε οποιοδήποτε είδος σχέσης κι αν βρίσκεται. Εκτός κι αν φυσικά του αρέσει ο πόνος.
Γι΄αυτούς τους λόγους λοιπόν δε βρίσκω καμιά σχέση μεταξύ σωματικής τιμωρίας και bdsm, εκτός κι αν γίνεται ως παιχνίδι και για απόλαυση και των δύο.


On topic σκέφτομαι πως η μεγαλύτερη επιβράβευση έρχεται όταν η σχέση κυλά ομαλά κι ευχάριστα και για τους δύο.

 

Θα συμφωνήσω με τη Λάρα. Πράγματι, η τιμωρία είναι κάτι μισητό. Δεν την θέλει κανένας. Απαιτεί προσπάθειες για να γίνει αποδεκτή, για να δουλευτούν τα συναισθήματα μέσα μας. Σημαίνει ότι κάτι δεν πήγε καλά, έγινε κάποιο λάθος, ίσως και από τις δύο πλευρές. Απαιτεί μεγάλη προσπάθεια για να εξομαλυνθεί, όχι μόνο το λάθος συναίσθημα που άφησε πίσω του το λάθος, αλλά και η συμπεριφορά που αποτελεί την εκτροπή από το βέλτιστο για τη σχέση - συνήθως είναι μία επαναλαμβανόμενη εκτροπή. Το κυριότερο, απαιτεί μεγάλη προσπάθεια να δεχτείς ότι ο καλός "κακός" σου σε τιμώρησε. Πόσα συναισθήματα γεννιούνται, πόσες σκέψεις; Θέλει δουλειά αυτό, και πάλι, ίσως και από τους δύο...

Για μένα οι επιβραβεύσεις είναι πράγματι πιο συχνές, έτσι το βλέπω κοιτάζοντας πίσω τώρα. Μπορεί να είναι μία λέξη (με αποκάλεσε σκλάβα κάποτε και αυτό με έστειλε εντελώς, μια άλλη φορά είπε "μπράβο Δώρα", wow, καλή συγκομιδή για ένα χρόνο). Τα υπόλοιπα ήταν τραγούδια, ποιήματα, κάποιες (συχνές, έντονες, πολύωρες) συνομιλίες, η προσοχή του, το μαλάκωμά του σχετικά με μια παραξενιά μου. Πολλές επιβραβεύσεις, πράγματι. Παλιά δεν τις άντεχα καθόλου. Φώναζα. Για τί με πέρασες; Φαίνομαι να το χρειάζομαι αυτό; Ε ρε τσατίλας που ήμουν... 

Τώρα απλά χαίρομαι και τον ευχαριστώ και το απολαμβάνω. Αλλά παλιά δεν μπορούσα να αντέξω τρυφερότητες. Καμία προσφορά. Δεν είναι περίεργο;

Πώς μας κάνει τόσο παράξενους η ζωή; Πώς καμιά φορά την παίρνουμε λάθος;

[nomedia=""]YouTube - Broadcast Yourself.[/nomedia]

 

εγω προσωπικα σαν επιβραβευση ,κανω τα εξης :::
φιλια,με γλωσσα και με χωρις,,μασαζ,,μπανιο,,βολτες σε απομερα μερη,,καποιες αλοιφες για τα σημαδια σας προτεινω να εχει αλοη,,,και σαφεστατα σκουλαρικια και διακριτικες καδενες...μην ξεχνατε οτι ο σκλαβος η η σκλαβα ειναι ανθρωπος και οχι ενα πατημενο υποκειμενο η σκουπιδι να το κανεις οτι θες..αν καποιος-α εχει αντιρηση να το πει..οι αυστηροι και οι δηθεν ειναι πλεον πολλοι..

 

Η επιβράβευση είναι βαθιά ανθρώπινη ανάγκη σε ότι κάνουμε. Πάντα θέλουμε ένα μπράβο, έναν καλό λόγο. Η επιβράβευση μοπερί να είναι λεκτική ή και αη απόλαυση ενός προνομίου που δίνεται σπάνια και σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Προξενεί μεγάλη χαρά και δίνει την αίσθηση ότι αναγνωρίζονται οι υπηρεσίες που προσφέρουμε.

 

Απάντηση: Υπάρχουν και οι επιβραβεύσεις...

Διαβασα μεχρι τωρα οτι εχει γραφτει σε αυτο το νημα και μου δημιουργήθηκε η εξής απορία:


Ο,τι κανουμε ( δίνουμε), το κανουμε για να παρουμε??? 

Ειμαστε σε BDSM forum η μηπως μπηκα σε λαθος σελιδα???

 

Re: Απάντηση: Υπάρχουν και οι επιβραβεύσεις...

καλα,τωρα το καταλαβες; 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Υπάρχουν και οι επιβραβεύσεις...

καιρο τωρα... αλλα δεν ηθελα να το πιστεψω!!

 

δεν γινεται παντα ετσι kits... οτι δινεις δεν ειναι απαραιτητο να το λαμβανεις..οι τιμωριες μπορει να ειναι σε καθημερινη συχνοτητα αλλα ομως η επιβραβευση μονο οταν θα κρινει ο καθε αφεντης-αφεντρα.
συνηθως η επιβραβευση γινεται οταν θα νιωσει αυτος που εχει το πανω χερι ,,,οτι αυτο που θελει γινεται σωστα και ικανοποιητικα....