Ψυχολογία και BDSM: Παθολογία ή Ιδιαιτερότητα;

Θα ρίξω μια ματιά. Αν με βοηθήσει το άρθρο των Νέων ή το Διαδίκτυο και βρω συγγραφέα και τίτλο άρθρου, μπορεί το EBSCO να κάνει το θαύμα του. Θα πρέπει να κοιτάξω και στα άρθρα που έχω ήδη κατεβάσει, γιατί για να πω την αλήθεια δεν πολυθυμάμαι τίτλους και θα είναι αστείο να ψαχνω και να το έχω.

ΝΕΟ ΜΗΝΥΜΑ: Το κοίταξα. Προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι. Θα πρέπει πρώτα να εμφανιστεί σε κάποιο academic ή professional journal για να εμφανιστεί και στα databases του πανεπιστημίου.

 

Σε κάποιες περιπτώσεις, τέτοιες σχέσεις μπορεί να περάσουν κάποια στιγμή στην ψυχολογική κακοποίηση. Διαταράσσεται τότε προσωρινά για ένα διάστημα η ψυχική ισορροπία του ατόμου και η λειτουργικότητα γίνεται προβληματική εξαιτίας της κακοποίησης που δέχτηκε από κάποιον άλλον άνθρωπο χωρίς την συνέναιση του (πχ στην περίπτωση του υπ. ένα ξαφνικό ψυχολογικό σοκ που δέχτηκε από μια άλφα συμπεριφορά του Κ, λόγω σημαντικής παραβίασης των ορίων του, λόγω αθέτησης της υπόσχεσης για σεβασμό της προσωπικότητας, λόγω κανενός ενδιαφέροντος για την ψυχοσωματική ακεραιότητα του κλπ. Η διαταραχή ξεκινάει όταν ο ένας θα παραβιάσει σε υπερβολικό βαθμό τα όρια του άλλου. 'Ενα απλό παράδειγμα, ο πραγματικός εκβιασμός.

 

Κάπου πήρε το μάτι μου ένα 11%, αλλά θέλει ψάξιμο το πράγμα.

 

Πριν κάποια χρόνια, συγκεκριμένα το 2005 (εξου και κάποια δεδομένα έχουν αλλάξει) έκανα τον κόπο να μεταφράσω ένα αρκετά μεγάλο κείμενο:
"https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Ψυχολογία-και-bdsm-Παθολογία-ή-Ιδιαιτερότητα.5536/.
Παρά την ερασιτεχνική ενασχόληση μου με την ψυχιατρική, νευρολογία και ψυχολογία για κάποιες δεκαετίες τώρα, θα προτιμήσω να εκφράσω τις προσωπικές μου απόψεις, μέσα από τα λόγια του κλινικού ψυχολόγου, που είχε γράψει το άρθρο:

Πέρασαν 9 έτη κι ακόμη το ότι καυλώνω με συγκεκριμένους τρόπους και επειδή έχω την αυτογνωσία να μην αναλώνομαι σε σεξουαλικές πρακτικές που δεν μου προσφέρουν ιδιαίτερα κάτι, δεν έχω ούτε χρόνο ούτε διάθεση για κάτι τέτοιο, επειδή ανάλωσα δεκαετίες στο να ανακαλύψω ποια είναι τελικά η φύση μου, όταν διαγράψω τις επιρροές των διάφορων κέντρων εξουσίας και τις επιβεβλημένες ηθικές τους, θεωρείται παραφιλία.

Είμαι παραφιλική λοιπόν, επειδή έχω το θράσος να μην διεγείρομαι "όπως πρέπει".
Δεν είναι ότι χειρότερο με έχουν αποκαλέσει.  

Υ.Γ. Βρήκα και επιστημονικές ανακρίβειες στο αρχικό κείμενο, αλλά δεν είναι του παρόντος.