Ψυχολογία

Για όσους δε βαριούνται να διαβάσουν τα παρακάτω κείμενα, θα ήθελα την άποψή τους.


ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΣ ΣΑΔΙΣΜΟΣ (SEXUAL SADISM)
Διαγνωστικά κριτήρια
Τα πρόσφατα επίσημα διαγνωστικά συστήματα προτείνουν ευρύτερη αντίληψη της έννοιας του σαδισμού. Το ICD-10 (WHO, 1992) (22), ορίζει το σαδισμό σαν “προτίμηση για σεξουαλική δραστηριότητα που περιλαμβάνει δέσιμο, πόνο ή κακοποίηση”.
Το DSM-IV (4) απαιτεί τα ακόλουθα κριτήρια:
Α. Για περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών, το άτομο έχει επίμονες σεξουαλικές φαντασιώσεις, τάσεις ή συμπεριφορές που περιλαμβάνουν πράξεις (πραγματικές ή προσομοιωτικές), στις οποίες ο ψυχικός ή σωματικός πόνος του θύματος το διεγείρει σεξουαλικά.
Β. Οι σεξουαλικές φαντασιώσεις, τάσεις ή συμπεριφορές προκαλούν σημαντική κλινική δυσφορία ή διαταραχή στη κοινωνική, εργασιακή ή άλλη σημαντική περιοχή της λειτουργικότητας.
Επιδημιολογία
Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για τη επικράτηση του σεξουαλικού σαδισμού. Οι Kinsey et al (1953) (39), βρήκαν ότι το 3-12% των γυναικών και το 10-20% των ανδρών δείχνουν να διεγείρονται σε σαδομαζοχιστικού τύπου διηγήσεις. Οι Crepault & Couture (1980) (40), μελετώντας άνδρες γενικού πληθυσμού βρήκαν ότι το 15% είχαν φαντασιώσεις κακοποίησης γυναίκας και το 10,7% φαντασιώσεις να χτυπούν γυναίκα. Οι Arndt et al (1985) (41), βρήκαν ότι το ένα τρίτο των γυναικών και το ήμισυ των ανδρών είχαν σεξουαλικές φαντασιώσεις να δένουν τον/την σύντροφό τους, χωρίς να είναι ξεκάθαρο αν αυτές οι συμπεριφορές αφορούν προτίμηση ή απλώς είναι μέρος ενός σεξουαλικού ρεπερτορίου δραστηριοτήτων που συμβαίνουν ενίοτε. Επιπλέον, βρέθηκε ότι το 5% των ανδρών και το 2% των γυναικών ανέφεραν ότι έπαιρναν σεξουαλική ικανοποίηση προκαλώντας πόνο (42).
Συνοδά ευρήματα
Πολλοί κλινικοί θεωρούν το σαδισμό και το μαζοχισμό συμπληρωματικές διαταραχές. Η παρατήρηση ότι τα άτομα με μαζοχιστικές φαντασιώσεις έχουν συγχρόνως και σαδιστικές φαντασιώσεις, ενισχύει την άποψη αυτή (41).
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ευρήματα που προκύπτουν από στοιχεία που συλλέγησαν από το FBI, και αφορούν ακραίες μορφές σεξουαλικού (43). Βρέθηκε ότι η πλειονότητα ήταν λευκοί, σχεδόν οι μισοί ήταν έγγαμοι, το 43% είχαν ιστορικό ομοφυλόφιλης εμπειρίας, στο 20% συνυπήρχε άλλη παραφιλία, σχεδόν οι μισοί είχαν γονείς με διαταραγμένες σχέσεις ή διαζύγιο, το 23% ανέφερε σωματική και το 20% σεξουαλική κακοποίηση κατά την παιδική ηλικία. Πολλοί από αυτούς είχαν την τάση να οδηγούν με το αυτοκίνητό τους χωρίς εμφανή σκοπό. Επίσης, είχαν την τάση να μετατρέπουν το αυτοκίνητό τους ώστε να μοιάζει με αυτοκίνητο της αστυνομίας. Σχεδόν όλοι είχαν προσχεδιάσει το έγκλημα. Η κατακράτηση του θύματος για πάνω από 24 ώρες ήταν συνήθης και συνδυαζόταν με δέσιμο, κάλυψη των ματιών ή απειλή με όπλο. Η σεξουαλική δραστηριότητα περιελάμβανε δέσιμο, πρωκτική και στοματική πράξη, και εισαγωγή ξένων σωμάτων. Το 73% των θυμάτων θανατώνονταν. Περισσότεροι από τους μισούς δράστες κατέγραφαν τη δραστηριότητά τους σε ημερολόγια ή σε κασσετόφωνο, βιντεοταινία, φωτογραφίες, και σκίτσα. Το 40% κρατούσαν στην κατοχή τους ένα αντικείμενο του θύματος. Oι Dietz et al (1990) (43), παρατήρησαν ότι όλοι οι σαδιστές παραπτωματίες είχαν ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά στη προσωπικότητά τους, ενώ το 40% είχαν ιστορικό χρήσης εθιστικών ουσιών, άλλων εκτός του αλκοόλ. Ο Brittain (1970) (44), βρήκε ότι στο 40% είχαν ψυχοπαθητικές προσωπικότητες με ισχυρά ναρκισσιστικά στοιχεία, ενώ οι Langevin et al (1988) (19), ότι το 75% έκανε χρήση εθιστικών ουσιών, το 50% κατάχρηση αλκοόλ, είχαν για cross-dressing ή ένιωθαν δυσφορία για το φύλο τους. Οι Gratzer & Bradford (1995) (45), αμφισβήτησαν τα συμπεράσματα των Dietz et al(1990) (43), θεωρώντας μη αντιπροσωπευτικό το δείγμα από το FBI.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ
Ψυχοδυναμικές θεωρίες
Οι απόψεις του S.Freud (Freud, 1920/1961) (24) για το σαδισμό και το μαζοχισμό άλλαξαν στη πορεία της μακράς επαγγελματικής του ζωής κάνοντας δύσκολη την ανίχνευση της εξέλιξης της σκέψης του πάνω στο θέμα αυτό. Αρχικά θεώρησε τη σχέση επιθετικότητας και σεξουαλικότητας σαν συνδυασμό ψυχικών ενορμήσεων. Αργότερα υπέθεσε σαν πιο πιθανή εξήγηση την παρουσία του παιδιού σαν μάρτυρας στην “πρωταρχική σκηνή” (“primal scene”), ενώ παρακολουθούσε τους γονείς του να κάνουν έρωτα. Αυτό όμως δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί κάποιοι αναπτύσσουν σαδισμό και κάποιοι άλλοι όχι, ούτε γιατί σε κάποιους η επιθετικότητα κατευθύνεται προς τα έξω, όπως στον σαδισμό, ενώ σε κάποιους άλλους προς τα μέσα, όπως στο μαζοχισμό.
Συμπεριφορικές απόψεις
Ο Raymond (1956) (46), υποστήριξε ότι το άτομο αναπτύσσει μία ταχεία συσχέτιση στη διάρκεια κάποιων πρώιμων σεξουαλικών εμπειριών. Με τον τρόπο αυτό εξήγησε την ανάπτυξη του καλτσόν σαν φετιχιστικό αντικείμενο όταν το άτομο έβλεπε κρεμασμένο το καλτσόν της μητέρας του στο μπάνιο, ενώ αυνανιζόταν. Υποστήριξε ότι κάποια άτομα έχουν την προδιάθεση για ταχείες συσχετίσεις και εξαρτήσεις. Όπως με ολόκληρη τη σεξουαλική συμπεριφορά, ο σαδισμός είναι μια περίπλοκη συμπεριφορά η οποία είναι δύσκολο να τροποποιηθεί με συμπεριφορικές θεραπείες (47).
Βιολογικά ευρήματα και απόψεις
Κάποια άτομα παρουσιάζουν ενδοκρινικές ή και χρωμοσωματικές ανωμαλίες, όπως άτομα με σεξουαλική σαδιστική δραστηριότητα και σύνδρομο Klinefelter (48). Υπήρχε η άποψη ότι ο σεξουαλικός σαδισμός, όπως όλες οι παραφιλίες, οφείλονται σε εγκεφαλικές διαταραχές (48), αλλά τα μέχρι στιγμής δεδομένα δείχνουν ότι δεν υπάρχει κάποια εμφανής εγκεφαλική βλάβη (49). Έχουν αναφερθεί ευρήματα δυσλειτουργίας του δεξιού κροταφικού λοβού, με τη χρησιμοποίηση αξονικής τομογραφίας και νευροψυχολογικών δοκιμασιών (19). Παρόμοια, οι Gratzer & Bredford (1995) (45), βρήκαν νευρολογικές ανωμαλίες, κυρίως στον κροταφικό λοβό, στο 55% των σαδιστών. Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίου (ΡΕΤ) σε έναν σαδιστή δεν έδειξε κάποια ανωμαλία (50).

ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΣ ΜΑΖΟΧΙΣΜΟΣ (SEXUAL MASOCHISM)
Διάγνωση.
Τα διαγνωστικά κριτήρια σύμφωνα με το DSM-IV (4) φαίνονται στο παρακάτω πίνακα.
Α. Για περίοδο άνω των 6 μηνών, επαναλαμβανόμενες, έντονες σεξουαλικά διεγερτικές φαντασιώσεις, σεξουαλικές παρορμήσεις ή συμπεριφορές που
περιλαμβάνουν την χρήση διαφόρων αντικειμένων (π.χ. γυναικεία εσώρουχα).
Β. Οι φαντασιώσεις, παρορμήσεις ή συμπεριφορές προκαλούν σημαντική δυσφορία ή μείωση της κοινωνικής, επαγγελματικής ή άλλης περιοχής της λειτουργικότητας του ατόμου.
Γ. Τα φετιχιστικά αντικείμενα δεν είναι μέρος των γυναικείων ενδυμάτων που χρησιμοποιούνται στην παρενδυσία (όπως στη φετιχιστική παρενδυσία) ή συσκευές κατασκευασμένες για ερεθισμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων (π.χ. δονητές).
Είναι ο μαζοχισμός ψυχική διαταραχή;
Μελέτες σε δείγματα μαζοχιστών έδειξαν ότι πρόκειται για άτομα σε γενικές γραμμές υγιή, επιτυχημένα, και με καλές δυνατότητες προσαρμογής. Τείνουν να είναι αξιόπιστα και να έχουν υψηλές προσδοκίες για τον εαυτό τους αλλά και για τους άλλους (51). Επιπλέον, η πρακτική του μαζοχισμού φαίνεται να γίνεται σχεδόν πάντα σε πλαίσια ασφάλειας (52). Μερικά άτομα μπορεί όμως να επιδοθούν σε επικίνδυνες συμπεριφορές στη διάρκεια μαζοχιστικών πρακτικών. Οι συμπεριφορές αυτές πιθανόν να υποκρύπτουν κάποια βαθιά παθολογία ή απλώς κακή κρίση. Εκτός από ακραίες περιπτώσεις ο μαζοχισμός συνήθως δεν προκαλεί ζημιά στο άτομο. Αντίθετα, δείχνει να είναι επιθυμητός σε αρκετούς ανθρώπους που δείχνουν φυσιολογικοί και καλά προσαρμοσμένοι στους περισσότερους τομείς.
Μαζοχισμός και ψυχοπαθολογία
Οι McCollaum & Lester (1994) (53), σε μελέτη φυσιολογικών φοιτητών βρήκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ σεξουαλικών μαζοχιστικών ενδιαφερόντων και σεξουαλικής επιθετικότητας. Παρόμοια, οι Thornton et al (1996α) (54), βρήκαν ότι κάποιου βαθμού σεξουαλικό μαζοχιστικό ενδιαφέρον ήταν συχνό ανάμεσα σε σεξουαλικούς παραπτωματίες. Τα αποτελέσματα των ερευνών αυτών υποδεικνύουν κάποια σύνδεση μεταξύ μαζοχισμού και σεξουαλικής παραπτωματικότητας.
Eπιδημιολογία
Υπάρχουν αρκετά προβλήματα στον υπολογισμό του επιπολασμού του μαζοχισμού. Εκτός του ότι υπάρχει δυσκολία των ατόμων στο να αναφερθούν σ’ αυτόν, παρατηρείται επιπλέον μεγάλη διάσταση μεταξύ φαντασίωσης και πρακτικής, ίσως επειδή σε αρκετούς υπάρχει δυσκολία στην ανεύρεση συντρόφου για το μοίρασμα των εμπειριών. Μετά από ανασκόπηση αρκετών ερευνών πάνω στο μαζοχισμό, ο Baumeister (1989) (55) υπολόγισε ότι 5-10% του πληθυσμού έχει εμπλακεί σε κάποια μορφή μαζοχιστικού σεξουαλικού παιγνιδιού, και τουλάχιστον διπλάσιοι έχουν παρόμοιες φαντασιώσεις. Υπολογίζεται όμως ότι το ποσοστό των ατόμων που χρησιμοποιεί τον μαζοχισμό σαν αποκλειστική πηγή σεξουαλικής ευχαρίστησης δεν ξεπερνά το 1%. Έχει αναφερθεί ότι οι άνδρες αναπτύσσουν συχνότερα μαζοχιστική δραστηριότητα σε σχέση με τις γυναίκες (52), αλλά αυτό πιθανόν να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και να αντανακλά μάλλον την μεγαλύτερη τάση των ανδρών να αναζητούν σεξουαλική δραστηριότητα (57).
Αρκετό ενδιαφέρον παρουσιάζει η κοινωνικοοικονομική κατανομή του μαζοχισμού, αφού φαίνεται ότι είναι επικρατέστερος στα ανώτερα στρώματα (52). Αρκετό θεωρητικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι ο μαζοχισμός είναι πολύ πιο συχνός από τον, κατά τα φαινόμενα συμπληρωματικό του, σαδισμό. Ο Friday (1980) (57), μελετώντας όλων των ειδών σεξουαλικές φαντασιώσεις βρήκε ότι οι υποτακτικές, σε σχέση με τις κυριαρχικές φαντασιώσεις, βρίσκονται σε αναλογία 4:1.
Τα τρία πυρηνικά στοιχεία φαίνεται να κυριαρχούν τη μαζοχιστική σεξουαλική συμπεριφορά, ο πόνος, η απώλεια ελέγχου και η ταπείνωση.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ
Ψυχαναλυτικές θεωρίες
Η παράδοξη φύση του μαζοχισμού έχει από καιρό αποτελέσει πρόκληση για ανάπτυξη ψυχολογικών θεωριών. Η αναζήτηση εμπειριών πόνου, παράλληλα με την απώλεια ελέγχου, δείχνει να έρχεται σε αντίθεση με την ανθρώπινη φύση. Για δεκαετίες, οι πλέον περιεκτικές θεωρίες περί μαζοχισμού προήλθαν από τον χώρο της ψυχανάλυσης. Ο Freud (1924/1961) (24), πρότεινε ότι ο μαζοχισμός προέρχεται από το σαδισμό. Συγκεκριμένα, το άτομο επιθυμεί να κυριαρχεί και να πληγώνει τους άλλους. Η επιθυμία αυτή δίνει γένεση σε ενοχές οι οποίες τελικά μετατρέπονται σε επιθυμία να κυριαρχείται από τους άλλους. Η άποψη αυτή δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται από πρόσφατες ενδείξεις.
Θεωρίες μάθησης
Η θεωρία της μάθησης υποστηρίζει ότι ο μαζοχισμός κατανοείται με το μηχανισμό της εξαρτημένης μάθησης, τονίζοντας ότι, πρώιμες εμπειρίες δημιουργούν ισχυρή σύνδεση της σεξουαλικής ευχαρίστησης και του πόνου. Για παράδειγμα, ένα παιδί μπορεί να τιμωρήθηκε με ξυλιές στο πισινό, να αισθάνθηκε τη γυμνότητα και την επαφή αυτή διεγερτική, και να σχημάτισε έτσι μία σύνδεση η οποία θα αναπτύξει μαζοχιστική επιθυμία στη μετέπειτα ζωή (58).


Επίσης Nr2 - Σκέφτεσαι συνέχεια το σεξ;


Ο εθισμός στο σεξ είναι μια πραγματική ψυχική διαταραχή η οποία μπορεί να επηρεάζει σοβαρά την κοινωνική, οικογενειακή και επαγγελματική ζωή των ατόμων που υποφέρουν. Οι ειδικοί δίνουν διάφορα ονόματα για τη σοβαρή αυτή πάθηση. Ορισμένοι γιατροί την αποκαλούν ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά ή σεξουαλική μανία ή ακόμη έμμονη διαστρέφουσα σεξουαλική δραστηριότητα. Η κατάσταση αυτή εκδηλώνεται όταν το άτομο που παρουσιάζει το πρόβλημα, νιώθει τόσο έντονα την ανάγκη για να ασχολείται με θέματα σεξ που επηρεάζονται οι σχέσεις του και η εργασία του. Το άτομο υποφέρει πραγματικά και η προσωπική και οικογενειακή του ζωή κινδυνεύουν να καταστραφούν από τις συνέπειες της ψυχαναγκαστικής σεξουαλικής συμπεριφοράς. Υπολογίζεται ότι 3% έως 5% των ενηλίκων πάσχουν από ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά. Η διαταραχή αυτή παρουσιάζεται περισσότερο στους άνδρες παρά στις γυναίκες. Οι γυναίκες που πάσχουν δεν μπορούν να υπολογιστούν με ακρίβεια. Λόγω των κοινωνικών επιπτώσεων οι γυναίκες δεν αποκαλύπτουν το πρόβλημα με την ίδια ευκολία που μπορεί να το κάνουν οι άνδρες. Για το λόγο αυτό είναι πολύ πιθανόν ότι ο πραγματικός αριθμός των γυναικών που πάσχουν είναι μεγαλύτερος από αυτόν που σήμερα είναι γνωστός. Η πάθηση παρουσιάζεται στους ετερόφυλους και στους ομοφυλόφιλους. Υπολογίζεται ότι είναι συχνότερη στους ετερόφυλους άνδρες. Πολλά από τα άτομα που πάσχουν από ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά είναι παντρεμένα και έχουν κατά τα άλλα μια φαινομενικά φυσιολογική ζωή. Συχνά έχουν διπλή ζωή και δυσκολεύονται στο να αναπτύξουν και να διατηρήσουν στενές συναισθηματικές σχέσεις. Τα κυριότερα σημεία και συμπτώματα της ψυχαναγκαστικής σεξουαλικής συμπεριφοράς είναι τα ακόλουθα:
> Η σεξουαλική συμπεριφορά γίνεται προβληματική διότι συνοδεύεται από έμμονες ιδέες, επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες, επηρεάζει τις σχέσεις με τους άλλους.
> Ύπαρξη πολλαπλών σεξουαλικών συντρόφων ή εξωσυζυγικών σχέσεων<br>
> Σεξουαλικές επαφές με σειρά από άγνωστους συντρόφους συμπεριλαμβανομένων και των κοινών γυναικών.
> Χρήση τηλεφωνικών υπηρεσιών που προσφέρονται για σκοπούς σεξ.
> Σαδιστικές ή μαζοχιστικές σεξουαλικές πράξεις οι οποίες προκαλούν σεξουαλική διέγερση διαμέσου της πρόκλησης ή αποδοχής πόνου κατά το σεξ.
> Επίδειξη των σεξουαλικών οργάνων σε κοινούς χώρους.
Η ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά έχει τάση να είναι έντονη, χρόνια και είναι πέραν των δυνατοτήτων ελέγχου του άτομου που πάσχει. Όσο περισσότερο το άτομο ψάχνει να λύσει τις ανάγκες του διαμέσου του σεξ, τόσο περισσότερο νιώθει ότι δεν μπορεί να το πετύχει. Ο ασθενής νιώθει όλο και περισσότερο απογοητευμένος. Στην πραγματικότητα χρησιμοποιεί το σεξ σαν ένα τρόπο για να ξεφύγει από άλλα προβλήματα που το βασανίζουν όπως η μοναξιά, η κατάθλιψη, το άγχος και το στρες.
Ποιες είναι όμως οι αιτίες που προκαλούν την κατάσταση αυτή; Οι ψυχολογικοί μηχανισμοί που οδηγούν στην ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά μπορεί να δημιουργήθηκαν ήδη κατά την παιδική ηλικία. Οικογενειακά προβλήματα, η σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, είναι αιτίες που μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στη σεξουαλική συμπεριφορά. Τα ψυχολογικά τραύματα που πιθανόν ένα παιδί να έχει υποστεί, μπορεί να του δημιουργούν ντροπή ή το αίσθημα ότι δεν αξίζει τίποτα. Τα αισθήματα αυτά δυνατόν να προκαλούν στρεβλώσεις στις σχέσεις του παιδιού με τους άλλους όταν μεγαλώσει και παράλληλα να προκαλούν διαταραχές στη σεξουαλική του συμπεριφορά. Τα άτομα που υποφέρουν από ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά διατρέχουν διάφορους σοβαρούς κίνδυνους:
> Προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις, στην οικογένεια και στις συζυγικές σχέσεις.
> Δημιουργία χρεών λόγω δαπανών που είναι αναγκαίες για την εκπλήρωση των σεξουαλικών αναγκών όπως για παράδειγμα για σκοπούς πορνείας, πορνογραφίας, τηλεφωνικών υπηρεσιών για σεξ και άλλων εξόδων.
> Τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα όπως το AIDS, η γονόρροια, τα χλαμύδια, η σύφιλη απειλούν όχι μόνο το άτομο που πάσχει από ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά αλλά και τους διάφορους συντρόφους που έχει κατά καιρούς.
> Προβλήματα με την αστυνομία, λόγω σεξουαλικών επιθέσεων, επιδειξιμανίας ή λόγω πορνείας.
> Επαγγελματικά προβλήματα λόγω αδυναμίας συγκέντρωσης και κίνδυνος απώλειας της εργασίας.
> Κίνδυνος κατάχρησης αλκοόλ και χρήσης ναρκωτικών.
> Αισθήματα απογοήτευσης και ντροπής διότι ο ασθενής συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να καταστείλει συμπεριφορές που δεν είναι κοινωνικά αποδεκτές και οι οποίες διαταράσσουν τις κανονικές του σχέσεις.
Τα άτομα που πάσχουν από ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά έχουν ανάγκη από θεραπεία. Η ψυχοθεραπεία είναι μια αποτελεσματική μέθοδος που συμβάλλει στη καταπολέμηση του προβλήματος. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να είναι ατομική ή ομαδική. Ειδικοί γιατροί μπορούν να βοηθήσουν τον ασθενή να αναγνωρίσει καλύτερα το ρόλο του σεξ σαν ένα μέρος μιας σχέσης αγάπης. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν τον ασθενή να αντιμετωπίζει καλύτερα τα ψυχικά τραύματα που έχει υποστεί κατά την παιδική ηλικία και που οδηγούν στην ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά. Ταυτόχρονα με την ψυχοθεραπεία, η αντιμετώπιση των προβλημάτων μέσα στο ζευγάρι από ειδικό σε θέματα οικογενειακής θεραπείας είναι χρήσιμη για να επιλυθούν τα προβλήματα που δημιουργούνται λόγω των ψυχαναγκαστικών σεξουαλικών δραστηριοτήτων. Τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα βοηθούν στην καταστολή της σεξουαλικής ορμής δια μέσου της δράσης που έχουν στον εγκέφαλο. Οι σεξουαλικός ψυχαναγκασμός μειώνεται όταν τα φάρμακα αυτά μειώνουν τα ψυχικά συμπτώματα του άγχους που συνοδεύουν τις καταστάσεις αυτές. Η συμπαράσταση από την οικογένεια και τους φίλους είναι απαραίτητη για να μπορέσει ο ασθενής να ξεπεράσει το δύσκολο αυτό πρόβλημα.

 

Απάντηση: Ψυχολογία

ειναι απλα τεραστιο...
αλλα επειδη φαινεται ενδιαφερον, θα το διαβασω μαλλον αυριο..  

 

πολυ ενδιαφερων το παραπανω αθρο!!
ωραιο ποστ!!!

 

Απάντηση: Ψυχολογία

Και το λεγα εγώ, δεν είμαι ψυχασθενής αλλά δεν με πίστευαν  

Πολύ καλό το άρθρο, το είχα διαβάσει και παλαιότερα.

 

εχει ανεβει πολλες φορες το ιδιο κειμενο στο φορουμ...

 

η αλήθεια ειναι ότι το άρθρο το εχω ξαναδιαβάσει και εγώ ή εν παση περιπτώση κάτι παρόμοιο. Δεν ξέρω την πηγή (αν θες μας τη λες @ barkoulis)

Oσο για την άποψη που ζητάς.... χλωμούτσικο το βλέπω. (Ισως κάποιοι πολυ μελετηροί να έχουν κάτι να σου πουν).
Αλλα εδω παρουσιάζεται μια μάλλον επιστημονική μελέτη, με κάποια ποσοστά και κάποια συμπεράσματα τα οποία δεν θεωρώ ότι δύνανται να σχολιαστούν ή να απαντηθούν παρα μόνο απο αντίστοιχες μελέτες ειδικών.

Ισως όμως εσύ θελεις κατι να μας πεις και γι'αυτο την δημοσιοποίησες. (??)

 

Απάντηση: Ψυχολογία

Πάλι καλά. Εμένα μου το λέγανε και δεν το πίστευα!!! Τελικά είμαι psycho... 

 

Καλά ρε...

μη βαράς!