Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

η ιστορια μου

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Εμπειρίες' που ξεκίνησε από το μέλος irini_s, στις 6 Οκτωβρίου 2007.

  1. irini_s

    irini_s New Member

    Μου πήρε πολύ καιρό μέχρι να αποφασίσω να γράψω την ιστορία μου. Ίσως γιατί τελικά με πονάει περισσότερο από όσο περίμενα.
    Πάνε χρόνια αλλά είναι τόσο έντονες οι αναμνήσεις που είναι σαν να το έζησα εχθές.
    Είμαι η Ειρήνη, 20 ετών και ζω στην Αθήνα. Τα ποδικά μου χρόνια, τελικά δεν ήταν και τόσο παιδικά.
    Όλα ξεκίνησαν εκείνο το απόγευμα, 10 χρόνια πριν. Γύρισα από το σχολείο, τόσο χαρούμενη. Είχα πάρει το πρώτο μου άριστα στο τεστ των μαθηματικών. Το σχολικό με άφησε κάτω από το σπίτι. Δεν έβλεπα την ώρα να τρέξω μέσα και να πω στους γονείς μου πόσο καλά τα πήγα. Την πόρτα άνοιξε ο πατέρας μου, η μαμά ήταν για ψώνια.
    «Μπαμπά, πήρα άριστα στο τεστ των μαθηματικών»
    «Μπράβο ειρηνάκι, πήγαινε άσε την σάκα και έλα στο σαλόνι να σε ανταμείψει ο μπαμπάς.»
    Γεμάτη ενθουσιασμό, τρέχω αφήνω τα πράγματα μου, πλένω τα χέρια μου και πηγαίνω στο σαλόνι. Ο μπαμπάς μου καθόταν στον καναπέ.
    «έλα εδώ μωρό μου», μου λέει. Πηγαίνω κοντά του και με παίρνει στα γόνατα του. Αρχίζει να μου δίνει φιλιά, και να μου λέει «μπράβο το μικρό μου, το ήξερα εγώ πως είναι πανέξυπνο»
    Συνέχισε να με κρατάει σφιχτά στην αγκαλιά του, να μου δίνει φιλιά στα μάγουλα μου, στον λαιμό. Ένοιωθα κάπως αβολα. Ηθελα να κατέβω. Δεν με άφηνε. Με έσφιγγε περισσότερο
    «Θέλω να κατέβω, άσε με»
    «Κάτσε εκεί που είσαι, εάν κουνηθείς θα φας πολύ ξύλο.»
    Φοβήθηκα, έκατσα. Παντα τον φοβόμουν, γιατί όταν έκανα καμιά αταξία, με έδερνε δυνατά και πονούσα. Έμεινα εκεί στην αγκαλιά του, να με φιλάει, και τότε νοιώθω το χέρι του να μπαίνει κάτω από την μπλούζα μου. Βάζει το χέρι του επάνω στα βυζάκια μου. Δεν καταλαβαίνω τι γίνετε.
    «τι κανεις? Φοβάμαι» η φωνή μου μόλις που βγαίνει.
    «Μην φοβάσαι, ο μπαμπάς θα σε περιποιηθεί»
    Συνεχίζει να πασπατεύει τα παιδικά μου στήθη, ενώ νοιώθω κάτι να πάλλεται κάτω από τα πόδια μου. Αρχίζει να μου σηκώνει την μπλούζα. «άσε με», φωνάζω, «σκάσε, θα τις φας».
    Το αίμα μου παγώνει, «θέλω τη μαμά μου», ουρλιάζω και αρχίζω να κλαίω. Σε απάντηση παίρνω ένα χαστούκι. «Εάν συνεχίσεις θα πονέσεις πολύ» Φοβάμαι τόσο που σχεδόν δεν αναπνέω.
    «Κράτα σηκωμένη την μπλούζα να δείξεις στον μπαμπά τα βυζάκια σου» Το κάνω
    «έχεις πολύ όμορφες ρώγες και τώρα ο μπαμπάς θα τις γλύψει λίγο»
    Με κρατάει στα γόνατα, σκύβει, βγάζει τη γλώσσα του και μου γλύφει τις ρώγες. Την ίδια στιγμή βάζει το ένα του χέρι στο μπούτι μου και το άλλο μέσα από την φόρμα του. Με το στόμα του στο στήθος μου, το ένα χέρι του να χαϊδεύει τα μπούτια μου και το αιδοίο μου, και με το άλλο να παίζει γρήγορα κάτω από την φόρμα του, τον ακούω να βγάζει μια κραυγή, ένα λαχάνιασμα, και νοιώθω τη φόρμα του να υγραίνεται.
    «φύγε τώρα, και τσιμουδιά αλλιώς την έβαψες. Και οπότε φέρνεις τέτοιους βαθμούς θα έχεις τα δωράκια σου.»
    Από εκείνη τη στιγμή και μετά θυμάμαι να κλαίω ώρες στο δωμάτιο μου.
    Ήταν η τελευταία φορά που πηρά άριστα σε τεστ.
    Ο καιρός περνούσε, εγώ δεν ξεχνούσα αλλά και δεν μιλούσα.
    Η επίδοση μου στο σχολειό έπεφτε αισθητά. Φοβόμουν να πάρω κάλους βαθμους. προτιμουσα το ξύλο που έτρωγα επειδή έπαιρνα χαμηλούς βαθμούς παρά να ξαναζήσω ότι έζησα εκείνο το απόγευμα.

    3 χρόνια μετά, Γυμνάσιο.
    Πήραμε ελέγχους, είχα βαθμούς τόσο άσχημους που γυρνώντας σπίτι έγινε μεγάλη φασαρία. Ο πατέρας μου άρχισε να φωνάζει, και να κατηγορεί τη μητέρα μου πως εκείνη φταίει . Τσακωθήκαν άσχημα, την χτύπησε και η μαμά μου έφυγε, λέγοντας πως θέλει διαζύγιο και πως θα μένει στη μάνα της από δω και περα. Για μενα κουβεντα, θα με επαιρνε αραγε μαζι της?Μακαρι…
    Κλεισμενη στο δωματιο μου, σοκαρισμενη. Εγω εφταιγα για όλα.
    Η πορτα ανοιγει και μπαινει μεσα ο πατερας μου. Το προσωπο του ηταν τοσο θυμωμενο.
    « Παλιομαλακισμενο, εξαιτιοας σου η μανα σου εφυγε, θα δεις τι θα παθεις»
    Τρεχει προς το μερος μου, και μου δινει δυο χαστουκια τοσο δυνατα που ενοισα πως θα λιποθυμησω.
    «ασε με σε παρακαλω, Συγγνωμη, θα φερω πισω τη μαμα»
    «σκασε παλιοπουτανα»
    Αρχιζω να κλαιω.
    «Μην κλαις γιατι με εκνευριζεις περισσοτερο» μου ουρλιζει. Με χτυπαει και με σπρωχνει να πεσω επανω στο κραββατι. Αρχιζει να με φιλαει , να με σαλιωνει παντου. Προσπαθω να αντισταθω.
    «άφησε με σε παρακαλώ»
    «Σκασε θα σου αρεσει»
    «Με πονας»
    «Σου αξιζει»
    Μου κραταει τα χερια πισω, και μου σηκωνει την μπλουζα.Τον εμποδιζει το σουτιεν μου απτο να κατασπαραξει με τα δοντια του το στηθος μου. Με χαστουκιζει, αφηνει για λιγο τα χερια μου και σκιζει το σουτιεν μου.
    «Ασε με» ουρλιαζω, κλαιω και προσπαθω να τον σπρωξω. Ματαια, ειμαι 13 και είναι 50. Μου πιανει και παλι τα χερια πισω και βαζει τα στηθη μου μεσα στο στομα του. Τα δαγκωνει, μου ρουφαει με μανια τις ρωγες. Με ποναει, φοβαμαι.
    « Σε παρακαλω, φοβαμαι»
    « Σκασε σημερα θα σε ξεσκισω παλιογαμιολα»
    Συνεχιζει με μανια, προσπαθει να μου τραβηξει το παντελονι.Αρχιζει να τον κλωτσαω, παω να ξεφυγω αλλα με γραπωνει από την μεση μου, και με κραταει γερα.Μου κατεβαζει το παντελονι , και το εσωρουχο μου.Παθαινω αμοκ, αρχιζω να ουρλιαζω με ολη μου την δυναμη.Με τραβαει κατω με ολη του τη δυναμη , δεν μπορω να αντισταθω είναι πολύ δυνατος.
    «Παλιοπουτανα θα σε γαμησω και θα σου αρεσει. Σ’εχω δει πως μας κοιτας όταν πηδαω την μανα σου»
    «Ασε με, βοηθεια» ουρλιάζω με οση δυναμη μεχω.Ματαια, κανεις δεν είναι εκει να με βοηθησει.
    Συνειδητοποιω πως δεν εχω άλλη επιλογη. Δεν φωναζω πια, δεν αντιστεκομαι δεν εχει πια κανενα νοημα.Τον αφηνω να κανει τα γουστα του. Παραδινομαι στις ορεξεις του.
    Με το πεος του ξεσκιζει την παιδικη μου σαρκα. Δεν προκειτε να ξεχασω τη στιγμη που μπηκε μεσα μου για πρωτη φορα. Σχεδον λιποθυμησα από πονο και φοβο. Αφεθηκα εκανα ότι ηθελα, μπρος , πισω, στοματικο. Ημουν πλεον δικια του.
    Αφου εφταιξα επρεπε να πληρωσω.Εγω φταιω που πηρα χαμηλους βαθμους, εγω φταιω που τσακωθηκε με τη μαμα και αυτή ηταν η τιμωρια μου. Μου αξιζε… το ελεγε και κεινος οση ωρα ασελγουσε επανω στο κορμι μου.
    Όταν πια τελειωσε θυμαμαι πως εμεινα ακινητη στο κραβατι ουτε και γω ξερω για ποση ωρα. Όταν καταφερα να βρω τη δυναμη να σηκωθω πηγα στο μπανιο, εμεινα μεσα στην μπανιερα ωρες. Αυτό μου αξιζε σκεφτομουν , εγω τα προκαλεσα όλα.
    Τα χρονια περνουσαν. Ηταν πολλα τα βραδυα που ο μπαμπας με επισκεπτονταν τα βραδυα. Βραδυα που η μαμα ελειπε, ακομη και βραδυα που απλα κοιμοταν στο διπλα δωματιο « αυτό σου αξιζει, καλυτερα να σε πηδαει ο μπαμπας παρα κανενας μαλακας που θα μας κουβαλησεις», « σημερα να εισαι ησυχη μην ξυπνησουμε τη μαμα και δει πως σε πηδαω, γιατι θα ζηλεψει και θα σου θυμωσει πολύ, και θα φας της χρονιας σου», «Βαρεθηκα πια το μουνι της μανας σου, εχει γερασει, το δικο σου πηδιεται καλυτερα και ο κωλος σου είναι πιο σφιχτος». Λογια που δεν θα ξεχασω ποτε.
    Το σκηνικο επαναλαμβανοταν ολο και πιο συχνα, σχεδον κάθε βραδυ.Εγω τσιμουδια, αλλωστε ηξερα πια πως αυτό που μου συνεβαινει μου αξιζε. Εκανα υπομονη, ακομα κανω. Εδωσα πανελληνιες και τελικα καταφερα να περασω σε μια σχολη. Εχω και μια δουλεια, αλλα τα λεφτα πανε όλα στους γονεις μου. Δεν μου αφηνουν περιθωριο να φυγω, όμως συντομα θα το τολμησω. Σχεση δεν εχω κανει ποτε, δεν εμπιστευομαι τους αντρες. Αλλωστε μου το ειπε μπαμπας, εσενα μονο εγω θα σε πηδαω κανεις άλλος.
    Ισως τελικα να εχει δικιο.
    Ίσως αυτό να μου αξίζει…
     
  2. Puma

    Puma Regular Member

    Σε κανέναν δεν αξίζει κάτι τέτοιο...  
     
  3. DeSade

    DeSade Owner of evelin

    Kεντρο αποκαταστασης θυματων βασανιστηριων
    http://www.mrct.org/

    ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ
    Ερυφίλης 2, 116 34 Αθήνα. Τηλ - Fax: 210 72 90 496. Email: giotakos@tri.forthnet.gr
    http://www.obrela.gr/ekstrateia_paidikh_kakopoihsh.htm

    irini_s ριξε μια ματια σε αυτες τις ιστοσελιδες και τολμησε να ζητησεις βοηθεια
     
  4. zinnia

    zinnia Contributor

    Το παρελθον δεν μπορουμε να το αλλαξουμε . Ομως το κουβαλαμε και θα το κουβαλαμε μεσα μας, επηρεαζοντας ετσι την εξελιξη μας ως ενηλικες ,εάν δεν καταφερουμε να το δουμε καταματα, να συνειδητοποιησουμε πως αυτο που μας συνεβη δεν μπορει να μας επηρεαζει πια γιατι πλεον δεν ειμαστε μικρα παιδια με περιορισμενες δυνατοτητες που οι "μεγαλοι" μας διαχειριζονται οπως θελουν, πως η ζωη μας εξαρταται απο τις δικες μας ορεξεις και θελω κι οχι εκείνων που μας τη διελυσαν οταν μπορουσαν να το κανουν και που τελικα, εχουμε τη ζωη που αξιζει να ζουμε επειδη εμεις την επιλεξαμε κι οχι οι αλλοι.

    ΥΓ. Καλο θα ηταν να μπορουσες ολα αυτα να τα πεις σε εναν ειδικο να σε βοηθησει να απενεχοποιηθεις και να σε βοηθησει να δεις πως ολα αυτα ανηκουν στο παρελθον και εκει να μεινουν.

     
     
  5. Konstantinos

    Konstantinos Staff Member

  6. Afentis_Epi8ymiwn

    Afentis_Epi8ymiwn Regular Member

    Απάντηση: η ιστορια μου

    Και μόνο που το μοιράστηκε με άλλους, έκανε το πρώτο βήμα για να απενοχοποιηθεί από το παρελθόν της.

    Μπράβο της. Θα τα καταφέρει. Είμαι σίγουρος
     
  7. sexyboy

    sexyboy New Member

    Θα τρελαθω μ αυτα που διαβαζω.....
     
  8. Ηλίας

    Ηλίας Guest

    Ειρήνη, καλώς ήρθες.

    Πρώτον, θα σου τόνιζα να κοιτάξεις και να σκεφθείς καλά εκεί που σου προτείνει ο DeSade
    https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/showpost.php?p=127914&postcount=3.

    Δεύτερον μία απορία...
    Γιατί επέλεξες ένα Bdsm forum για να εξομολογηθείς με τόσες λεπτομέρειες και με το που μπήκες αυτή σου την τραυματική εμπειρία;
     
  9. iJ

    iJ Regular Member

    Απάντηση: η ιστορια μου

    Hλία αυτό θα ρωτούσα και γώ. Θα είχε ενδιαφέρον η Ειρήνη να μας πεί γιατί επέλεξε αυτό το φόρουμ.
     
  10. master Thanassis

    master Thanassis Regular Member

    Απάντηση: η ιστορια μου

    κριμα που καταργηθηκε η θανατικη ποiνη
    επρεπε να τον πνιξουμε στις ροχαλες στο Συνταγμα
    για παραδειγματισμο αν αυτο ειναι αληθεια
    Aλλα ολο αυτο γινεται μεσα στην Αθηνα υπαρχουν καναλια
    εισαι μια κοπελλα που παει πανεπιστημιο δουλευεις δεν εισαι
    σε καποιο κατσιχωρι στην εσχατια της χωρας
    και η θεση της μανας ποια ειναι ?γινεται κατι τοσα
    χρονια δεν καταλαβε τιποτα?
     
    Last edited: 7 Οκτωβρίου 2007
  11. Mirella_trans_Domme

    Mirella_trans_Domme Contributor

    Με συγχωρειτε...αλλα εχω μεινει αφωνη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Αφωνη και οργισμενη!!!!!!!!!!!!!!!
    Μου τον δινεις μιση ωρα να ..............................οχι δεν θα πω!
    Δεν θελω να απαντησω, δεν θελω γιατι θα πεσω στο επιπεδο αυτου του διποδου σκουληκιου, αυτου του ανθρωπομορφου τερατος!
    Με συγχωρειτε αλλα εχω θυμωσει πολυ!!!!!!!!!!!!!!!!Παρα πολυ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Να ασελγησεις πανω στο παιδι σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Ιrini s μεσα απο την καρδια μου σου ζητω συγγνωμη κουκλα μου και το εννοω!
    Ενα μεγαλο συγγνωμη , που δεν σε ξερω, που δεν ημουν εκει, να τον κοψω φετες και να τον λιωσω σαν κατσαριδα τον πουστη!
    Συγγνωμη κουκλα μου, συγγνωμη!
     
  12. irini_s

    irini_s New Member

    Σας ευχαριστω ολους για τις απαντησεις.
    Εχω σκεφτει να μιλησω με καποιον ειδικο, ομως δυστυχως ακομη δεν εχω την οικονομικη δυνατοτητα να το κανω.
    Ο λογος που μπηκα σε αυτο το φορουμ να εξομολογηθω την ιστορια μου ειναι επειδη σκεφτηκα πως σε εδω πιθανοτατα θα βρισκονται ανθρωποι ανοιχτομυαλοι, που ισως να μπορεσουν αν με συμβουλεψουν. Οπως αυτα τα κεντρα βοηθειας που μου προτειναν, δεν ειχα ιδεα πως υπηρχε κατι τετοιο. Εαν σας ενοχλησα με την ιστορια μου και εαν ειμαι εκτος θεματος με συγχωρειτε.
    Μεσα απο αυτο που εχω ζησει, νιωθω (εκτος απο αβοηθητη και μονη) ,πως εφταιξα σε κατι και τιμωρουμε. Δεν ξερω πως αλλιως να σας το εξηγησω, ουτε εαν μπορειτε να με καταλαβετε.
    Συγγνωμη εαν σας κουρασα.