Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

...κι είμαι στο σκοτάδι, κι είμαι το σκοτάδι...

Συζήτηση στο φόρουμ 'Τέχνη' που ξεκίνησε από το μέλος nýchta, στις 6 Φεβρουαρίου 2010.

  1. ellianna

    ellianna Regular Member

    Γέλια ακούγονταν κ πάλι.
    Γέλια δυνατά.Γέλια χαρούμενα.
    Γέλια πολλα.
    Προσπάθησε να αφουγκραστεί τον ήχο,να τον κάνει δικό της,να ξεκλεψει λίγη απ
    την χαρά τους...
    Άραγε από που προέρχονταν?
    Άνοιξε τα μάτια της και ξαφνικά κάθε ήχος έπαψε να υπάρχει.
    Ήταν τα δικά της γελια τελικά...
    Γέλια από κάποια άλλη εποχή.
    Πόσο ξένος της φάνηκε άραγε αυτός ο ήχος..
    Πάσχιζε να τον ξαναβρεί και όλο αυτός της ξεγλιστρουσε ενα βήμα μακριά,ένα λεπτό την φορά,έναν χτύπο στην καρδιά.
    Έκλεισε τα μάτια.
    Γέλια ακούστηκαν ξανά,γέλια αλλοτινά.
    Χάθηκε μέσα τους...
    Δεν τα ξανάνοιξε ποτε
     
  2. E. Dantes

    E. Dantes Uno, nessuno e centomila

    Απόψε πιο τεμπέλικα νειρεύεται η σελήνη,
    σαν την ωραία που ξάπλωσε σε μαξιλάρια πλήθη,
    και μ’ ένα χέρι ανάλαφρο και μ’ αμεριμνοσύνη
    χαϊδεύεται πριν κοιμηθεί τριγύρω από τα στήθη.
    Στων απαλών χιονόσφαιρων την ατλαζένια πλάτη,
    σ’ έκστασες παραδίνεται βαθειές, ξεψυχισμένη.
    Και στα κατάσπρα οράματα περιπλανά το μάτι
    που το καθένα ως άνθισμα στον ουρανό ανεβαίνει.
    Στην οκνηρή της αθυμιά, στη σφαίρα αυτή κι αν λάχει,
    ν’ αφίσει κάποιο δάκρυ της κρυφό ν’ αργοκυλήσει,
    ένας ποιητής ευλαβικός που έχει στον ύπνο αμάχη
    Αυτό το δάκρυ το χλωμό στη φούχτα θα το κλείσει
    όπου ιριδοφεγγοβολά σαν οπαλιού κομμάτι
    Και θα το κρύψει στην καρδιά μακρυά αφ’ του ήλιου το μάτι.

    CHARLES BAUDELAIRE. Η θλίψη της σελήνης.



    .... και η αλλη οψη:

    Σκοτάδι, πισσοσκόταδο, μαύρο σκοτάδι πίσσα,
    σκοτάδι είσαι σκοτεινό, σκοτοσκοτεινιασμένο,
    σκοτάδι κατασκότεινο, και βράδυ βραδιασμένο.
     
  3. étude

    étude Guest

    Τινάζομαι στην άλλη άκρη του ταμπουρέ και μένω να τον κοιτάζω μ΄ένα μείγμα απορίας, ντροπής κι αηδίας.
    Καθώς περνώ το χρόνο, στο δρόμο για το σπίτι, νιώθω σαν κάποιος ξεχασμένος μετρονόμος να χτυπά ένα Γιατί επίμονα εντός μου.
    Πάντα τον θαύμαζα. Γιατί.
    Θυμάμαι το τελευταίο χαμόγελό του και θυμώνω ακόμη πιο πολύ.
    Γιατί. Δεν είμαι πια παιδί. Γιατί.
    Αυτοσχεδιάζω πάνω στο θέμα του Πως και του Γιατί ερμηνεύοντας τις ερωτήσεις των γονιών μου, ενώ
    κρατώ σταθερό το τέμπο της φυγής, εναρμονίζοντάς το με τον χρόνο της σιωπής.
    Γιατί πάντα τον θαύμαζα. Γιατί.

     
  4. sweet_release

    sweet_release ~she looks like the moon~

  5. ἀστράρχη

    ἀστράρχη an asteroid ☆•○•°¤●° Contributor

    <3
     
  6. ellianna

    ellianna Regular Member

  7. sleeper

    sleeper ...urban dreaming... Contributor

  8. Forevermore

    Forevermore New Member

  9. ποιος είσαι εσύ που ξέρεις τον le days και δεν σαγαπώ ακόμη;
     
  10. Forevermore

    Forevermore New Member

    περαστικός....αφου με αγαπάς και ας μην με γνωρίζεις !