του κουτιου τα παραμυθια

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

Βιαζόταν βλέπετε ο λαγός, aka MasterLagoudakis, επειδή είχε ραντεβού με τη σκλάβα του για το καθημερινό τους παθιασμένο διαδικτυακό σέσιον. Πληκτρολόγησε την ηλεκτρονική διεύθυνση, πάτησε το enter και ωωωω... Ο λαγός χλώμιασε, έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του. Η ιστοσελίδα είχε πέσει λόγω τεχνικού προβλήματος. Κατόπιν έπεσε και το ίντερνετ γιατί ο πάροχος ήταν χάλιας. Τα χέρια του άρχισαν να τρέμουν, το μέτωπό του να στάζει από τον ιδρώτα - τα σημάδια της εξάρτησης ήταν έκδηλα πλέον, ο λαγός είχε χάσει, μαζί με την πρόσβασή του στο ίντερνετ και στην ιστοσελίδα, και την ταυτότητά του ως Μάστερ. Κοίταξε την Αλίκη απεγνωσμένος...

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

"Θέε μου, θέε μου, που είναι η cyber - σκλάβα μου, πού είναι? Να τη χτυπήσω με το flogger μου, να μου πάρει μια διαδυκτιακή π...πα", φώναζε απελπισμένος!
'Μήπως σας κάνω εγώ?" ρώτησε η αθώα Αλίκη
"Εσύ, εσύ?" φώναξε υστερικά ο λαγός Τί να σε κάνω εσένα? Εσύ είσαι πραγματική! Εγώ θέλω την cyberslave μου... Το βιώνουμε εσωτερικά... η απόσταση είναι απλά μια παραίσθηση... όπως ο χρόνος. Αλλά πφφφφ, τί να καταλάβεις εσύ μικρή ανόητη από υψηλά νοήματα, κβαντομηχανική και φιλοσοφία! τελείωσε με μια περιφρονητική χειρονομία ο ΜαστερΛαγουδάκης!
"Δεν ξέρετε ποιά είμαι εγώ. απάντησε η Αλίκη. Εγώ έχω διαβάσει Προυστ, Κούντερα, Εμπειρίκο και φυσικα ξέρω απ έξω τον Καζαντζάκη! συνέχισε ψιθυριστά και με φωνή συρτή η Αλίκη. Θέλετε να σας απαγγείλω έναν Καρυωτάκη να κάνει χαρά ο π....σας?".....

 

ε αμα ειναι να κανει χαρά ο λιλιπουτιος μου ριχτ'ον αυτον τον Καρυωτακη εδώ που φτάσαμε!!
η Αλική ξεσκόνισε την μνήμη της μεχρι που κατέληξε...

"Θέλω να φύγω πια από εδω, θέλω να φύγω πέρα
σε κάποιο τόπο αγνώριστο και νέο,
θέλω να γίνω μιά σκόνη μες στον αιθέρα
απλό στοιχείο, ελευθερο, γεναίο."

και ξάφνου, μόλις ειπώθηκαν και τα τελευταία γράμματα ο λαγός βαλσαμώθηκε σε έναν τέραστιο σοκολατένιο άγαλμα που στο στήθος του δέσποζε μια τρύπα. Η αλίκη με την περιέργια της καβλωμένης έχωσε το χέρι μεσα στην τρύπα, χωρίς να πιάνει τίποτα. Σκύλες της λύσσας σκέφτηκε, και με πείσμα έχωσε και το άλλο χέρι της μέσα στην τρύπα, τζίφος έπιανε κένο. Αποφάσισε να βάλει και το κεφάλι της και ναι το έκανε. 'Αρχισε να μπαίνει πιο βαθιά, ώσπου στο τέλος μπήκε ολόκληρη μέσα και συνάντησε αυτό που ο κακομοίρης ο νηματοθέτης έθεσε από την αρχη, μια επιγραφη που έλεγε "Καλως ηρθατε στην χώρα των Γαμάτων"

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

Η επιγραφη ηταν στερεωμενη σε μια θολωτη αψιδα.Απο κατω,ξεκινουσαν δυο μονοπατια. Το ενα ηταν ανηφορικο,στενο με λασπες και κατι κοτρωνες, να.Το αλλο,κατηφορικο,φαρδυ,λιθοστρωτο,με παγκακια δεξια κι'αριστερα,μονο που μετα τα πρωτα μετρα ,γυρω στα 100 τα υπολογισε,μια ομιχλη πυκνη,αδιαπεραστη ,εκρυβε την πορεια που ακολουθουσε.
Απο κατι αορατα μεγαφωνα,ακουσε να ξεχυνεται μια σοβαρη,αυστηρη και κοφτη φωνη:
"βρισκεσαι σ'ενα σταυροδρομι και πρεπει να επιλεξεις!Απο τη μια, ο δρομος της ευθυνης ,των δυσσαρεστων αλλα αναγκαιων βηματων,των σκληρων ,αλλα απαραιτητων αναρριχησεων που θα σε ματωσουν,θα σου κοψουν τη συνταξη,τα φαρμακα, το σεξ ,θα σε οδηγησουν ομως με ασφαλεια σε καθαρους οριζοντες ...."
"Τι λεει μωρε ο μαλακας; Κοβεται το σεξ;" σκεφτηκε η Αλικη και χωρις να διστασει αλλο πηρε το φαρδυ λιθοστρωτο.....

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

Αχ! Η Αλίκη ήθελε να ζήσει το παραμύθι ξανά και ξανά! Κατηφόρισε χοροπηδώντας χαρούμενα το λιθόστρωτο, σαν άλλη Κοκκινοσκουφίτσα και χωρίς δεύτερη σκέψη μπήκε στην ομίχλη... Το λιθόστρωτο συνέχιζε κατηφορικό, μόνο που τα χρώματα ξεθώριαζαν σιγα σιγά μέχρι που το γκρίζο τύλιξε την Αλίκη και την ψυχή της...
"Θέλω σεξ, θέλω σεξ", σιγοτραγουδούσε η Αλίκη, πάντα χαρούμενη και ανυποψίαστη μέχρι βλακείας... Και μέσα στην Ομίχλη το λιθόστρωτο κατέληγε σε....

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

...ενα πυργο,μουντο,καταθλιπτικο,με κατι στενα παραθυρακια σαν πολεμιστρες .Καθοταν και περιεργαζοταν την βαρια,ξυλινη πορτα του,οταν ακουσε πισω της μια κοφτη,βαρια ανασα.
..."Ωστε θελεις σεξ μικρουλα μου εεεεεε;..."
Η Αλικη γυρισε και αντικρυσε ενα Πλασμα που θα λεγαμε ανετα οτι μπροστα του το Πλασμα νο1 ηταν ο Σακης Ρουβας: ηταν ενα αποκρουστικο πρασινο τερας, σαν δρακος ενα πραμα,με κεφαλι σαυρας,σωμα χιμπατζη και ακρα καλυμμενα με ασημι λεπια ,σαν του σαργου.Α! ειχε και μια ουρα .Παγωνιου.
Αυτο ομως που πραγματικα ενεβαλε σε μια ελαφρα ανησυχια την Αλικη,(γιατι σιγα μη κωλωνε η δικια μας τωρα με τον δρακο - τοσα ειχε περασει μεχρι τωρα) ηταν ο που...χμμμμ ..το οργανο του ουτως ειπειν, που αφ'ενος μεν απεδεικνυε οτι ο δρακος ητο αρσενικος,αφ'ετερου δε ο,τι θα ηδυνατο ανετως να συναγωνισθει τον Καριμ Αμπτουλ Τζαμπαρ στο επιπεδο του (συμφωνα με τα θρυλουμενα για τους αραπηδες) μεγεθους του εν λογω οργανου ,που συν τοις αλλοις ηταν κατακοκκινο και καυτο,σαν πυρωμενο ατσαλι!....

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

«Ωι μανούλα μου! Αυτό το καβλί είναι ένα όνειρο. Καυτό όνειρο». Μονολόγησε.
Θυμήθηκε ένα τραγουδάκι, το σιγοψιθύρισε: «Αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει».
Άραγε αυτό να ήθελε να πει ο ποιητής με το στίχο;
Ναι! Τώρα τα καταλάβαινε όλα. Τώρα έδενε το πάζλ. Τώρα βρισκόταν μπροστά στην αλήθεια.
Προχώρησε μαγνητισμένη, υπνωτισμένη, χωρίς να μπορεί να ξεκολλήσει τα μάτια της από την… αλήθεια…

 

o δρακος αντιληφθηκε αμέσως την πείνα της αλίκης...εσκυψε και της ψιθύρισε στο αυτι:
" σε αυτον το κοσμό που ήρθες οι ηδονές οφείλουν στον πόνο να έχουν άλλη μορφή"
- τι εννοείς; αποκρίθηκε η Αλίκη με την αδυμονία της αγάμητης ψυχής
-εδώ νικήτης βγαίνει ο τελευταίος και εσυ βιάζεσαι
-εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω
ο ΄δράκος αναστέναξε βαριά απο τα ρουθούνια του ψηλά στον αέρα βγάζοντας θείο (κλανιες)
την άρπαξε από το κεφάλι με την μια του παλάμη και την καρφωσε απευθείας πάνω στο καυτο καβλι του αρχισε να την γαμά όπως γαμάνε όλοι οι πρώην σας μαζί και εκείνη χαμένη στα μάτια του έβλεπε εικόνες από την παιδικη της ηλικία, τότε που έπαιζε ανέμελη με τον γιοργάκη που όποτε τον έβλεπε ένιωθε τα γονατά της να υγροποιούνται. Ο δράκος συνέχιζε να γαμα όπως οι ελληνάρες τις τουρίστριες και η αλίκη απόρησε..."δε θα με γαμήσεις;"
-μπερδευσαι μικρή μου... ήρθες στην χώρα των Γαμάτων και όχι στην χώρα των γαμιάδων, είμαι απλά ένας υπηρέτης...ακολουθησέ με...σε περιμένει το συμβούλιο...

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

Στό άκουσμα της λέξης Συμβούλιο η Αλίκη αγαλλίασε. Φούσκωσε από περηφάνεια! Ένα ολάκερο Συμβούλιο θα συνεδρίαζε για χάρη της!
Αχ! Γαμάτε μου, πές μου τί να φορέσω... Δεν μπορώ να εμφανιστώ μπροστά σε κοτζάμ Συμβούλιο με τέτοια κουρέλια! Αχ σε παρακαλώ βοήθησέ με" αναφώνησε απελπισμένη η Αλίκη...
Ο Γαμάτος κούνησε συγκαταβατικά το κεφάλι του και δεν της απάντησε. Μπροστά σε τόση χαζομάρα ένιωθε αφοπλισμένος. Ακόμη και το τσουτσούνι του είχε μαζέψει από την απογοήτευσή του.

Έφτασαν μπροστά σε μια τεράστια δρύινη πόρτα, η οποία άνοιξε αργά αργά και μπήκαν σε μια αχανή σκοτεινή ψηλοτάβανη αίθουσα. Στη Μέση σε μια ψηλή έδρα καθόταν το Συμβούλιο!

Η Αλίκη στάθηκε μπροστά τους με σκυμμένο κεφάλι... και γονάτισε γεμάτη ευλάβεια...

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

"Ποια εισαι συ κοριτσι μου;" ,ακουσε να την ρωταει μια ζεστη,εγκαρδια φωνη.
Σηκωσε το βλεμμα της προς την κατευθυνση που ακουστηκε η φωνη.Μεσα στο μισοσκοταδο δεν διεκρινε παρα μια επιβλητικη αντρικη φυσιογνωμια τυλιγμενη σε μια μαυρη μπερτα, που φορουσε μαυρα γυαλια κι'ειχε μαυρα μακρια μαλλια.Καθοταν πισω απο ενα μαυρο τραπεζι σε μια μαυρη πολυθρονα με ψηλη πλατη.
"...Η Αλικη Κυριε Συμβουλιε.." απαντησε διστακτικα΄"
"Μμμμ,μας φωτισες τωρα "..."και πως βρεθηκες εδω ..Αλικη;" ξαναρωτησε ο αντρας ,ριχνοντας ενα καπως απεγνωσμενο βλεμμα προς το ταβανι.
"εεεε....βασικα....εδω στου δρομου τα μισα,...εφτασε η ωρα να το πω,...αλλα ειναι εκεινα π'αγαπω,γι'αλλου ,γι'αλλου ξεκινησα ,...στ'αληθινα,στα ψευτικα,το λεω και τ'ομολογω ,.σα να'μουν αλλη κι'οχι εγω μεσ'τη ζωη πορευτηκα..."
Ο μελαγχολικος ,παραπονιαρικος μονολογος της Αλικης διακοπηκε απο ενα αποτομο χτυπημα της γροθιας του αντρα στο μαυρο τραπεζι....................

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

"Νισάφι, πια με το έντεχνο! Μας έχετε πρήξει πια! Δεν αντέχω άλλο έντεχνο". φώναξε ο μαυροφορεμένος.
"Παιδάκι μου," συνέχισε πιο ήρεμος, "τι σκατά κάνεις εδώ?"
"Δεν έχω τόπο, δεν έχω ελπίδα, δε θα με κλάψει καμιά πατρίδα", απάντησε το Αλικάκι και ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό της.
Ο Μαυροφορεμένος αναστέναξε! "Παραιτούμαι" είπε στρεφόμενος προς τους άλλους. "Αυτή εδώ έιναι παντελώς ηλίθια".
Η Αλίκη κορδώθηκε περήφανη.... Έτσι της είχαν πει κάπου κάποτε. Ότι όταν ένας Αφέντης θα σε λέει ηλίθια, εσύ θα το παίρνεις για κομπλιμέντο. Μόνο που δε θυμόταν ποιος της το είχε πει...

 

Απάντηση: του κουτιου τα παραμυθια

....Ο εκ δεξιων του μαυρου Αρχισυμβουλου,μαυρος κι'αυτος εκτος απο τα κατασπρα μαλλια και γενια του,εσκυψε προς το μερος του και του ψιθυρισε κατι στ'αυτι.Εκεινος ενευσε καταφατικα και στραφηκε ξανα στην Αλικη
- Τουλαχιστον υπαρχει κατι που να ξερεις να κανεις καλα; τη ρωτησε αυστηρα
Το προσωπο της Αλικης φωτιστηκε.
-Μαλιστα Κυριε,απαντησε με ενθουσιασμο,....γιουβαρλακια! Τα κανω καταπληκτικα ειναι συνταγη της γιαγιας μου ξερετε,που ηταν Σμυρνια...
Ο Αρχισυμβουλος αναστεναξε με απογνωση..."καλα ,καλα ,εγω φταιω που ρωτησα... την εκοψε, και στραφηκε στον υπηρετη:
-Πηγαινε την στον Εκπαιδευτη.Θ'αρχισει απο τα βασικα να του πεις.Να εφαρμοσει την μεθοδο της βαφης..Κι' οχι φυτικες βαφες κι'αηδιες,δεν πιανουν πεστου, η τελευταια μας ξεβαψε τις προαλλες κι'αρχισε να μας λεει για ορια κι'αλλες τετοιες μπουρδες.....