Bdsm και ωμή βία

Στο bdsm είναι κανόνας η βίαιη άσκηση κάποιων πρακτικών από τον/την Κ/Α. Αυτό μπορεί να
γίνεται με πολλούς τρόπους.Και από πλευράς έντασης και από πλευράς τρόπου εφαρμογής.

Άλλοι προτιμούν την άσκηση της βίας ξερά πάνω στο κορμί, άλλοι την περνάν μέσα από το μυαλό,
άλλοι τη ντύνουν με παιχνίδια, άλλοι το κάνουν χαλαρά, άλλοι πάλι χωρίς όριο.

Με ποιόν τρόπο σας αρέσει να ασκείτε ή να αποδέχεστε τη βία μέσα στο bdsmμικό παιχνίδι; .

 

Ως νέα στον χώρο σας, πιστεύω ότι η καλύτερη αρχή είναι να γίνεται πρώτα εγκεφαλικά.
Όταν όμως υπάρχει εμπειρία, κ από τους δύο, μάλλον το όλο θέμα εκτυλείσσεται ανάλογα με το τι θες κ τι σου αρέσει.
Προσωπικά, δεν γνωρίζω ακόμα τα όριά μου.

 

Τα πάντα είναι στο μυαλό. Απο κει αρχίζει κανείς. Μετα προχωράει στο σωμα οδηγούμενος απο τις αντοχες της υποτακτικής του. Σιγά σιγά και με ασφάλεια φτανεις εκει που θελεις ..

 

Το μυαλο δαμαζει το σωμα. Το μεγαλυτερο κομματι είναι το εγκεφαλικό. Από κει ξεκινας και πάνω σ αυτό πατάς για να συνεχισεις. Ο πόνος ο φοβος και το εγω που είναι και οι... Εχθροί του οδηγού δε θα νικηθούν ποτέ αν δεν εχει σύμμαχο το μυαλό ... Πόντο πόντο κομματι κομματι !!!!

 

καλησπερα μετα απο χρονια ειπα να ξαναγραψω .ομορφη ερωτηση αλλα ακομα καμμια απαντηση . μου φαινεται η ερωτηση ειναι πως ασκουμε την *ΒΙΑ* ουτε απο που αρχιζουμε ουτε πως προχωραμε ουτε που θα φτασουμε .
το χειροτερο ειναι η ψυχολογικη με ολους τους τροπους που αναλογα τον κυριαρχο ειναι απο ενα κοιταγμα μεχρι και η αρνηση οργασμου. εμενα με εξιταρει στο παιχνιδι η ωμη βια ο ηχος απο το μαστιγιο στον αερα οι νοτες που βγαζει οταν πεφτει και τυλιγεται γυρω απο το σωμα . και γραφεται για ορια τα ορια μπαινουν απλα για να ξεπερνιουνται . ενα σημειο αναφορας ειναι απλα .

 

Με τρόπο που να το απολαμβάνουμε και οι δύο. Εξάλλου για την καύλα μας δε γίνονται όλα;

 

Χαχαχα μου θύμισες το ανέκδοτο που ρωτάει κάποιος έναν άλλο "έχεις ώρα ; " και ο άλλος
του απαντάει ναι και φεύγει.
Αυτό εννοείται , όμως ρωτάω τον τρόπο που γίνεται, για να παίρνουμε και να δίνουμε ιδέες.

 

 
Αυτό εξαρτάται από το πώς ορίζει την απόλαυση ο καθένας και είναι ανάλογο με τον σύντροφο/παρτενέρ.
Γενικότερα πάντως θεωρώ ότι οι αντοχές μας πολλαπλασιάζονται αφού ερεθιστούμε σεξουαλικά. Ξεγελιέται το μυαλό...

 

Βία στο BDSM για μένα είναι ένα S/M επεισόδιο που ξεκινά ο Αφέντης, που θα με βρει απροετοίμαστη και ένοχη γι αυτό και θα είναι πέρα από τα όριά μου, θα φτάσει να μου προκαλέσει πολύ έντονα όλα τα δύσκολα συναισθήματα όπως φόβο, παράπονο, απορία, ντροπή και λίγο λίγο μέσα από αυτά θα νιώθω τι κάνουμε, θα ηρεμώ, θα χαίρομαι και όλα θα υπογραμμίζουν τον εξευτελισμό μου και την επιβολή του Αφέντη σ εμένα.

 

Αυτο που με σκαλωνει απιστευτα ειναι το γιατι μας αρεσει ο πονος .
Ο ψυχολογικος και ο σωματικος.
Μα σε ολους αρεσει .
Ολοι μας μπαινουμε σε επιπονες καταστασεις .
Ειτε εισαι του "χωρου" ειτε ενα "normal" (aka muggle) ατομο. Μας. αρεσειπερισσοτερο καποιος οταν δεν μας δινει σημασια ,το πιο απλο .
Το σεξ ειναι καλυτερο μετα απο εναν καβγα .
Ολα αυτα κρυβουν το φοβο μην πονεσουμε , την νικη οταν βλεπεις οτι οκ δεν ηταν κατι ,δεν θα πεθανεις κιολας. Απλα βιωνεις κατι εντονο !
Νιωθεις ζωντανος γιατι μπαινεις σε ζορια και τα ξεπερνας .
Τιποτα δεν ειναι σιγουρο οταν φοβασε και τιποτα δεν ειναι βαρετο .

 

Για μένα η βία έχει πολλά πρόσωπα και δεν προκαλεί πάντα πόνο, σωματικό ή ψυχικό.
Μπορεί να είναι λυτρωτική για αυτόν που του επιβάλλεται, δυσβάστακτη άλλες φορές ,
ή απλά διασκεδαστική. Ο τρόπος που την ασκεί κάποιος διαφέρει , ανάλογα την στιγμή,
το άτομο , το σκοπό που εξυπηρετεί, τη διάθεση.
Αλλιώς την ασκείς όταν τιμωρείς κάποιον για κάτι που έκανε, αλλιώς όταν την εντάσεις
σε μια καθημερινή δραστηριότητα.

Προσωπικά μου αρέσει να την δουλεύω πρώτα στο μυαλό της υ , μεγεθύνοντας την πρόθεσή
μου και να δημιουργώ ένα δέος για αυτό που θα επακολουθήσει. Αυτό μπορεί να κρατήσει
από ώρες , μέχρι μέρες. Πολλές φορές μπλοφάρω ,άλλες κυριολεκτώ και γενικά απολαμβάνω
το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι.
Στην τιμωρία , η άσκηση της είναι πιο ξερή και χωρίς την φροντίδα που σε άλλες περιπτώσεις
έπεται μετά.
Σε χαλαρή διάθεση και μετά από την κατάλληλη προεργασία , κάτι έντονα βίαιο μπορεί να
περάσει σαν ότι πιο φυσικό υπάρχει στον κόσμο.

Παρ' όλα αυτά , η οποιασδήποτε μορφής βία με εξοργίζει όταν ασκείται χωρίς τη συναίνεση
και αυτού που τη δέχεται.

 

Εμένα μου αρέσει να την ασκώ και για το πως αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα, είναι πάντα ωμή, ακόμη κι όταν την περνώ μέσα απ' το μυαλό κάποιας ( που να είναι σωματική ή ψυχολογική ).
Η ένταση, ο τρόπος, η αιτία, ακόμη και η πρακτική που θα χρησιμοποιούσα, εξαρτάται πρώτον απ' την διάθεση μου σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, δεύτερον, απ' το τι θα μου "ξυπνούσε" η άλλη ( καθώς και απ' το επίπεδο της γνωριμίας μας ).
Απ' το πόσο δεκτική θα ήταν σε κάποια ερεθίσματα που δεν θα έμεναν στα "απλά" σωματικά και απ' το πόσο θα ήταν ικανή, μαζί τους ν' αλληλεπιδράσει - αφού κάποιοι "χοροί" χρήζουν τουλάχιστον δυο παρτενέρ, για να τελεστούν -.
Δεν ασκώ ποτέ βια για να τιμωρήσω κάποια, επειδή απλούστατα στην ιδέα της bdsmικής τιμωρίας δεν πιστεύω. Η όποια βίαια πρακτική θα έβλεπε εμένα σαν πομπό και κάποια σαν δέκτη, θα είχε σαν γνώμονα κυρίως την δική μου σεξουαλική ικανοποίηση. Που και που καταφεύγω στη βια ( σίγουρα σε μικρότερη ένταση σε κείνες τις περιπτώσεις ) εν είδει παιγνίου ( όταν θα είχα κατά νου και την επιβράβευση της "συμπαίχτριας" μου ). Προσπαθώ ν' αποφεύγω την αλόγιστη ( ή ακόμη και πλεοναστική ) έκφραση της, αν μη τι άλλο για να μην "κάψω" κάποιες πρακτικές που θα μ' ευχαριστούσαν, για να μην τις αποδυναμώσω ( αφού το πολύ το Κυρ Ελέησον ο συγκεκριμένος "παπάς" το βαριέται ) και πάν' απ' όλα για να ελαχιστοποιήσω τις πιθανότητες, να χάσω κάποτε τον έλεγχο μου. Αφού η "δίψα" για βια - για μένα τουλάχιστον - δεν δύναται να κορεστεί "πίνοντας" ακατάπαυστα, αλλά φουντώνει ακόμη περισσότερο.
Κλείνοντας, συμφωνώ με τον νηματοθέτη στο σημείο που γράφει, ότι θα ήταν κατά οποιασδήποτε μορφής βίας, που θα ξεπερνούσε τα όρια της συναίνεσης του δέκτη ( εδώ θα πρόσθετα και της σύνεσης τόσο του πομπού, όσο και του δέκτη ).
Η δική μου διαφωνία δεν έχει σαν βάση καμία ηθική ή κάποιο ευγενές κίνητρο, αλλά φωλιάζει σε τελείως προσωπικούς λόγους που θα ήταν σχετικοί με την δική μου ωφέλεια.
Τουτέστιν με το πως ιεραρχώ κάποια αγαθά στην δική μου σκάλα.

Υ.Γ.

Ένα ενδιαφέρον νήμα που πιστεύω, ότι άξιζε να επανέλθει στον "αφρό".