BDSM, ο προθάλαμος.

Οι έννοιες στα ελληνικά είναι γένους θηλυκού...
Για μαλάκες τους περνάς τους ...παππούδες..?
Τα έχοντα σχέση με τις έννοιες είναι γένους αρσενικού...
Εξακολουθείς και νομίζεις πως οι παππούδες ήταν μαλάκες..?
Αμ δε..!

_________
Γενικότερα...
Η ελληνική γλώσσα δεν ομιλείται καλώς από τους ελληνοφώνους...
Στην Ελλάδα υπάρχουν πάαααρα πολλοί ελληνόφωνοι, [έδιτ: 21/3, 20:53 - κάπου το 85% του εκλογικού σώματος], και πολύ λίγοι Έλληνες...
Όσοι Ελληνόφωνοι διαβάσουν αυτό το κείμενο, θα κάνουν υποθέσεις, θα ερμηνεύσουν και θα βγάλουν και συμπεράσματα...
Έχουν την αμέριστη συμπάθειά μου..!
Και πολύ τους πέφτει..!

 

Γιατι;που ειναι το κακο στο να ψαχνεις παντα τις αιτιες που σε οδηγουν καπου;Ειμαστε περιπλοκοι οργανισμοι και δε θεωρω κακο να ακουω αποψεις ψυχολογου ή καθηγητη ή επιστημονα ή και οποιουδηποτε ασχετου....Σκοπος φυσικα και δεν ειναι η εξηγηση...οπως και σιγουρα με το να μεταφερεις καποια αποψη οποιουδηποτε,δεν σημαινει οτι βασιζεις το λογο σου πανω σε αυτον,βαζεις απλως στο τραπεζι μια ξενη οπτικη που τη βρισκεις ενδιαφερουσα προς συζητηση...

 

Για μαλάκες δεν τους περνάω τους παππούδες αλλά ζούμε στην Ελλάδα και εξαιρέσεις υπάρχουν για τα πάντα.

επειδή bdsm is meant to be lived, not to be understood...

Πουθενά δεν είναι το κακό στο να ψάχνεις αιτίες όταν ο σκοπός φυσικά και δεν είναι η εξήγηση αυτών των αιτιών.
Όλα καλά, μουχαμπέτι να γίνεται.

 

Στο πάντα..... Μπορεί να γίνει υπεραναλυση..... Και είναι κακό

 

Παν μετρον αριστον.Συμφωνω,ψαξιμο αναλυση αλλα οχι εμμονη κι υπεραναλυση.Λεπτες ισορροπιες 

 

Ελευθερια σημαινει να πηγαινει κανεις οπου θελει, οπου αγαπα.
Αν λοιπον καποιος αγαπα να εκχωρει σε καποιον αλλο την ελευθερια του, τοτε δεν θα ηταν μαζοχισμος να μην κανει αυτο που αγαπα εις το ονομα της ελευθεριας;
Αλυσιτελες μου φαινεται το σκεπτικο...

 

Συμφωνωντας grosso modo με τα προλεχθεντα, ας μου επιτραπει μια διαφοροποιηση:

για καποιους το bdsm (η καποιο αλλο "modus operandi" ενιοτε) μπορει να ειναι κατι τοσο φυσικο, οσσο και μια δεσμη ενστικτων κι αισθησεων, οπως πεινα, χασμουρητο, γελιο, ευχαριστηση απο τη λιακαδα, αναγκη για το αρωμα του πρωινου καφε(οχι ιδιαιτερα επιτυχημενα παραδειγματα της στιγμης) . Ειναι γι αυτον τοσο φυσικο, που καμια εξηγηση δεν χρειαζεται, κι ισως η επιμονη στην αναζητηση της να του χαλασει την ομορφια, την ενταση του βιωματος και την ιδια την εμπειρια εν τελει.

Για καποιους αλλους τα πραγματα μπορει να ειναι πιο πολυπλοκα: η αναγκη τους η η επιθυμια τους για το modus operandi αυτο μπορει να τους ειναι ακατανοητο η να ερχεται σε συγκρουση με αλλες τασεις τους η να τους αναδυθηκε μεσα απο καταστασεις/βιωματα η με τροπους που τους προβληματιζουν η διαφορες αλλες συνθηκες να τους δημιοργουν ζητηματα αυτεπιγνωσης και αυτοδιαχειρισης. Αυτοι μπορει να χρειαζινται μια εξηγηση και εναν αυξημενο βαθμο κατανοησης των ψυχοκοινωνικοβιολογικων μηχανισμων που αποτελουν συνιστωσες σε ολο αυτο.
Και ειναι αναμενομενο να ψαξουν η εστω να ακουσουν και να λαβουν σοβαρα υποψη τους τους ερευνητες των διαφορων επιστημων στην οροσπαθεια τους αυτη.


Η πανταχου παρουσα επιστημονικη διαστροφη της "εξηγησης για την εξηγηση" που συχνα με λινναιικη εμμονη προσπαθει να ταξινομησοει τα παντα σε μικρα βαζακια με ταμπελες, που θα περιεχουν αλλα μικροτερα βαζακια με ταμπελες, ειναι το πιο συχνο, αλλα και το πιο χαωδες μονοπατι.

Φυσικα δεν περιλαμβανω οσους μετεχουν/δοκιμαζουν αποκλειστικα για λογους περιεργειας, μιμησης, πληξης, αναγκης για ποικιλια, ναρκισσιστικης "τροφης", υστεροβουλιας κι αλλων παρομοιων κινητρων.


(Δεν ειναι απο τις πιο διαυγεις μου στιγμες η ωρα που το γραφω αυτο, αλλα ελπιζω να γινω κατανοητος οσο γινεται. ..)

 

Η απάντηση στην οποία grosso modo συμφωνείς ήταν εμπνευσμένη από την υπογραφή της βυσσινάδας ως προς το πρώτο σκέλος και ως προς το δεύτερο σχετικά με αυτό που μου απάντησε.

Θα συμφωνήσω ότι καλό είναι και την γοητεία του έχει το να ψάχνει κανείς το γιατί είναι αυτό που είναι, όχι τόσο για να δικαιολογήσει τις αντινομίες του στον εαυτό του ή τις αποκλίσεις του στους μη αποκλίνοντες και βάλε, αλλά ίσως για μια βαθύτερη προσωπική κατανόηση του τι και του γιατί.
Και για αυτό αντιδρώ σε θεωρίες επιστημονικές ή μη που μπορούν να αιτιολογήσουν εν μέρη και για συγκεκριμένες καταστάσεις και προυποθέσεις κάποιες συμπεριφορές αλλά αδυνατούν να αιτιολογήσουν σφαιρικά, πράγμα που θεωρώ ότι βγάζει την θεωρία εκτός.
Εν προκειμένου αν θεωρήσουμε ως σωστό το ότι η τάση για κυριαρχία στα έμψυχα βασίζεται ή δικαιολογείται από την έκκριση τεστοστερόνης και τα επακόλουθα αυτής σε καταστάσεις που το άτομο επιβάλλεται/κυριαρχεί ή εφαρμόζει δύναμη σε κάτι/κάποιον πως εξηγούμε το γεγονός ότι τα υποτακτικά άτομα αν πιεστούν να κυριαρχήσουν ή να εφαρμόσουν δύναμη αδυνατούν να αισθανθούν αυτά που αισθάνονται τα κυριαρχικά άτομα ?

Από την άλλη πως εξηγείται η εφάμιλλη σε ένταση κυριαρχική τάση στις κυριαρχικές γυναίκες που υστερούν σημαντικά στην παραγωγή τεστοστερόνης σε σχέση με τους άντρες ?

 

Σε ένα χαοτικό σύστημα όπως είναι ο κόσμος που ζούμε, είναι ανώφελο να προσπαθούμε να βάλλουμε μία τάξη; Οι ορισμοί, οι ερμηνείες, η ανάλυση, το ενός σίγουρα έχουν μεγαλύτερο σφάλμα, από την συνισταμένη των δύο, οι οποίοι αν γίνουν τρεις ακόμα καλύτερα.


Μόνο μία ιδεολογία με καθορίζει σαν άτομο. Όταν οι πολλοί καταφέρουν να συνεργαστούν προς ένα κοινό στόχο πολλά θα καταφέρουν. Αρκετοί από τους παλιούς με γνωρίζουν, για αυτές μου τις προσπάθειες. Ήμουν ο πρώτος που ξεκίνησε την κυκλική σειρά, στις συναντήσεις της Θεσσαλονίκης, ώστε ο καθένας να μιλάει εξίσου με τους άλλους όταν έρχεται η σειρά του.


Γνωρίζω ότι παρόλο που υπάρχουν τάσεις, τα πάντα διαφοροποιούνται από άπειρες μεταβλητές, κληρονομικές, και βιωματικές. Γνωρίζω ότι θα ήταν μάταιη η προσπάθεια του ενός να εξηγήσει, να τιθασεύσει την γνώση , αλλά των πολλών; Είναι υποχρέωση μου να ερεθίσω, να προκαλέσω την ειρωνεία, την διαφωνία, να ωθήσω όχι μόνο τους γνωρίζοντες, αλλά το καθένα να μιλήσει, να πει την άποψη του, την οπτική του, την θέση του, την δική του ακριβή ιστορία. Έτσι θα δημιουργηθεί ένα βιβλίο από προσωπικές απόψεις, που θα είναι σημαντική βοήθεια για κάποιον νέο στον χώρο. Μία ιστορία που γράφτηκε όχι από δέκα δάχτυλα, αλλά δεκάδες…


Για αυτό θα ήθελα σε αυτό το νήμα, που θα μπορούσε να είναι ένας προθάλαμος, την θέση του καθενός. Είναι δικό σας νήμα λοιπόν, όχι δικό μου, αλλά το δικό σου, και περιμένω εγώ, αυτός και όποιος άλλος περάσει από εδώ αύριο, μεθαύριο, δέκα χρόνια μετά, να μάθει κάτι από εσένα. Ευχαριστώ πολύ καλώς σας βρήκα.

 

Η τεστοστερόνη σχετίζεται ευθέως με την επιθετικότητα, την τάση για ανταγωνισμό και μειώνει την συνδεσιμότητα των τμημάτων του εγκεφάλου που ευθύνονται για την ενσυναίσθηση.

Συνεπώς οι γυναίκες είναι πιο ενσυναισθητικές από τους άνδρες κατά κανόνα.

Επίσης, οι άνδρες με αυξημένη έκκριση τεστοστερόνης, είναι λιγότερο ικανοί να ενσωματώσουν τα συναισθήματα και τα κίνητρα των άλλων, σε ό,τι αφορά την γνώση, την λήψη αποφάσεων και τις πράξεις τους.

Τώρα, ας πάμε στο πως σχετίζεται αυτό με την κυριαρχία και την υποταγή.
Αν υποστηρίζεται ότι η αυξημένη έκκριση τεστοστερόνης είναι το ζητούμενο -έστω και ως ορμέφυτο- για τους άνδρες κυριάρχους, τότε, έχουμε έναν περιορισμό σε μία βασική ανθρώπινη ικανότητα, που επηρεάζει ιδιαίτερα τον τρόπο που σχετιζόμαστε με τους άλλους, δηλαδή την ενσυναίσθηση.

Καταρρίπτεται εν πολλοίς επιστημονικά, ο ισχυρισμός κάποιων κυριάρχων ότι είναι σε θέση να κατανοήσουν απόλυτα τα αισθήματα των άλλων και δη των υποτακτικών (τους ή μη).
Γιατί απλά δεν είναι σε θέση να το κάνουν, η τεστοστερόνη που τόσο επιζητούν, δεν τους αφήνει.
Το άλλο δεδομένο είναι ότι όντως η κυριαρχία επηρεάζει την τεστοστερόνη και vice-versa. Αλληλεπιδρούν, με αποτέλεσμα ένας κυριαρχικός να εμφανίζει αυξημένα επίπεδα τεστοστερόνης και όποιος έχει αυξημένη τεστοστερόνη να ρέπει προς κυριαρχική συμπεριφορά. Φυσικά, δεν είναι όλα τα δεδομένα και τόσο ευχάριστα, γιατί η διασύνδεση της τεστοστερόνης με την ανθρώπινη συμπεριφορά, διευρύνεται και σε συσχετισμούς με επιθετική, παραβατική, αντικοινωνική, ακόμη και εγκληματική συμπεριφορά.

Ανθρώπων, που αξίζει να σημειώσουμε, δεν είναι σε θέση να συναισθανθούν, δεν τους το επιτρέπει το ορμονικό τους προφίλ, το οποίο εν πολλοίς, καθορίζει την λειτουργία συγκεκριμένων τμημάτων του εγκεφάλου τους.
Οπότε, μη το κάνετε το πάρτυ για την τεστοστερόνη, ξανασκεφτείτε το λιγάκι, γιατί παίζει και να καταδικάζετε τον εαυτό σας σε μειωμένη εγκεφαλική λειτουργία σε ότι αφορά τα συναισθήματα.

Σε ότι αφορά τις γυναίκες και την έλλειψη επαρκούς συσχετισμού τεστοστερόνης-κυριαρχίας, αξίζει να σημειώσουμε, ότι δεν είναι μόνο η τεστοστερόνη που σχετίζεται με την τάση αυτή, προφανώς είναι και άλλα χαρακτηριστικά και εγκεφαλικές λειτουργίες που την επηρεάζουν.

Το θέμα είναι ότι απλά, ο μέσος άνδρας έχει υπερεπαρκή τεστοστερόνη για να υποστηρίξει τον ανδρισμό του και όλα τα χαρακτηριστικά του φύλου του, σεξουαλικά και κοινωνικά.
Αυτή η περαιτέρω έκκριση που λέγεται ότι οφείλεται στην άσκηση κυριαρχίας ή εξουσίας, κατά πόσο είναι θεμιτή σε σχέση με τον συναισθηματικό του κόσμο και την ψυχική του ισορροπία;

Το ένα ενισχύει το άλλο, αλλά σε βαθμό που τελικά αποστερεί φυσιολογικές εγκεφαλικές λειτουργίες και συμπεριφορές. Αν ναι, τότε είναι θέμα έλλειψης της κανονικής ποσότητας, που ωθεί στην κυριαρχία, ή είναι θέμα σωματικού-ψυχικού ''εθισμού'' στην αύξησή της που οδηγεί σε συναισθηματικούς περιορισμούς και μειωμένη ενσυναισθητική αντίληψη;

Βέβαια, παίζει κι ένα άλλο σενάριο, πολύ πιθανό κατά την ταπεινή μου γνώμη. Μιας που ο μέσος όρος Τ σήμερα στους άνδρες είναι περίπου στο μισό απ΄ότι ήταν 50 χρόνια πριν, λόγω των διάφορων συνθηκών ζωής, η αύξησή της, για κάποιους, μοιάζει σαν συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων ανδρών και την συνεπακόλουθη επιτυχία τους, με χαρακτηριστική ευκολία μάλιστα, με το αντίθετο φύλο. (βλ. την χαρακτηριστική επωδό ''Μα δεν υπάρχουν πια πραγματικοί άνδρες'', ειπωμένη από εκπροσώπους και των δύο φύλων).

Και αφού το'να φέρνει τ΄άλλο, η κυριαρχία ως λόγος αύξησης της Τ, λειτουργεί συνεπακόλουθα και ως ενισχυτικό του ανδρισμού τους και των ''επιτυχιών'' τους, όλα με εθιστική δυναμική!
H ''Σκοτεινή Τριάδα'', Ναρκισσισμός, Μακιαβελισμός και ψυχοπάθεια, επίσης ερευνήθηκαν σε σχέση με την τεστοστερόνη και την κορτιζόλη και μαντέψτε ποια ψυχική νόσος σχετίζεται στα σίγουρα και με τις δύο.

Bingo, ο ναρκισσισμός!

Ξαναματασκεφτείτε το λοιπόν κύριοι, δεν είναι και τόσο ανώδυνο το κυριαρχιλίκι, ειδικά σε βάθος χρόνου, παίζει και να βάζετε τα χεράκια σας να βγάζετε τα ματάκια σας. Eπιλογές είναι βέβαια αυτές. Σιγουρευτείτε ότι πρόκειται περί λελογισμένων ρίσκων τουλάχιστον.

Και για να τοποθετηθώ και λίγο γενικότερα, αυτή η κοινωνική διάσταση που προσπαθήθηκε να αποδοθεί στην κυριαρχία ως ανωτερότητα, μου μοιάζει εντελώς μπαρουφοειδής, αφού ο κυρίαρχος δεν έχει καμία αξία χωρίς τον κυριαρχούμενο, άρα είναι θέμα δυαδισμού και φυσικής εναντιοδρόμησης, τίποτα παραπάνω, τα περί ανωτερότητας των κυριάρχων (ανδρών τε και γυναικών), με διάφορες παπαρολογικές επιχειρηματολογίες θεωρώ ότι είναι αστεία υπόθεση, που δεν χρήζει καν σοβαρής απάντησης.

Nα σημειώσω εδώ ότι δεν μιλώ καθόλου αβρόχοις ποσί, έχω περάσει από πολύχρονη θεραπεία με αντιανδρογόνα για 7 χρόνια στα νιάτα μου, καθώς η Τ μου ήταν κάπου γύρω στο 200, με πολλά συνοδά προβλήματα. Κατάφερα και την ρύθμισα σε φυσιολογικά επίπεδα, σε νεαρή ευτυχώς ηλικία, αν δεν το είχα κάνει, δεν ξέρω πως θα είχε εξελιχθεί το πράγμα, πάντως, ένας ενδοκρινολογικός έλεγχος, σε ανθρώπους που διαπιστώνουν στον εαυτό του προβλήματα, δυσλειτουργίες ή θέματα συμπεριφοράς, όπως διαχείρισης θυμού, παραβατικής συμπεριφοράς, αλλά και πιο απλών, όπως απώλειας μαλλιών κεφαλής, ακμής κλπ. δε νομίζω ότι θα έβλαπτε. Τον συνιστώ σε πολλούς, ανεπιφύλακτα, να ξέρετε τουλάχιστον τι παίζει, βρε αδερφέ! 

http://www.cam.ac.uk/research/news/extra-testosterone-reduces-your-empathy
http://cogprints.org/663/1/bbs_mazur.html
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0191886916301623

 

η τάση, ή υποκρυπτόμενη ανάγκη, να αποδοθεί μηχανιστικά μονοσήμαντο περιεχόμενο -και μάλιστα παθογενές-, σε περιπλοκότατες ανθρώπινες (και ευρύτερες) συμπεριφορές που εξελίχθηκαν και προσαρμόστηκαν σε βάθος εκατομυρίων χρόνων, εκτός από διασκεδαστική είναι και ιδιαίτερα επικίνδυνη (ως εξόχως επιφανειακή). θυμίζει του πρωτοετείς που είναι βέβαιοι πως το κλειδί κάθε επιστητού είναι το νέο ενδιαφέρον τους. η εξέλιξη διαλέγει, από τα πράγματα, όχι τη βούληση, τους αποτελεσματικότερους μηχανισμούς. οι συμπεριφορές (όπως για παράδειγμα και τα φύλα) δεν σχεδιάστηκαν, αλλά διαμορφώθηκαν.

 

Περί ικανοποίησης:

- Σωματικά: Πέρα από τις σωματικές εκκρίσεις (τεστοστερόνης, κλπ), η ικανοποίηση από πλευράς Κ, έρχεται από το άγγιγμα των ορίων του υ.
Δεν έχει καθόλου σημασία αν το υ αρχικά αντέχει 2 ή 200.
Αν π.χ. αντέχει μέχρι 2, τότε η ικανοποίηση είναι να φτάσει τις 3. Αν αντέχει 200, η ικανοποίηση ειναι στις 201, κ.ο.κ.

-Ψυχολογικά: Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και σε αυτόν τον τομέα.
Η ικανοποίηση του Κ ατόμου βρίσκεται στην παράδοση του ελέγχου από το υ .. Κάθε φορά και λίγο παραπάνω, κάθε φορά και λίγο μετά το "όριο".