BDSM στους εργασιακούς χώρους

Τον χαρακτήρα του τον κουβαλά κανείς παντού. Ανεξάρτητα αν συμπεριφέρεται σε κάθε περίσταση με τρόπο διαφορετικό ως προσαρμογή ή ανάγκη.
Ακόμα κι έτσι αργά ή γρήγορα το τι είναι μέσα του θα χρωματίσει αναπόφευκτα τις πράξεις και τις επιλογές του από λίγο ως πολύ.

Όσον αφορά την κυριαρχικότητα, κι εκεί ο καθένας έχει διαφορετική εικόνα στο μυαλό του για το τι σημαίνει η λέξη αυτή:

- Άλλοι πιστεύουν ότι το να γίνεται κάποιου το δικό του, είτε λόγω θέσης είτε λόγω χαρακτήρα, αρκεί.
Αφού κυριαρχεί το θέλημά του είναι κυρίαρχος και δεν έχει κάτι άλλο.

- Άλλοι πιστεύουν ότι αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να είναι και ωφέλιμος από πρόθεση, ή τουλάχιστον όχι επιζήμιος, στους υπολοίπους γύρω του. Κυριαρχούμενους και μη.

- Άλλοι πιστεύουν ότι ο σκοπός της επιβολής και της παγίωσης της κυριαρχίας είναι το παν και όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα μπροστά του.

- Άλλοι πιστεύουν ότι αυτό πρέπει να είναι μόνο το μέσο για την επίτευξη άλλων σκοπών, αλλοιώς ένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί να θεωρηθεί κυρίαρχος.

Πολλές διαφορετικές οπτικές.

Στην αληθινή ζωή τα όρια των δυνατοτήτων απέναντι στις προκλήσεις του περιβάλλοντος οδηγούν σε ατομική στάση που είναι παρακινδυνευμένο να εκληφθεί ως ίδιον BDSMικού προσανατολισμού.
Είναι διαφορετικό να χειρίζεται κανείς ό,τι του χτυπά την πόρτα απρόσκλητα και διαφορετικό η συμπεριφορά σε ελεγχόμενο και συναινετικό περιβάλλον.

Πάντως, ένας αρκετά ασφαλής δείκτης της εσωτερικής ισχύος και της ποιότητας ενός ανθρώπου είναι η συμπεριφορά του στην περίπτωση που τυχόν αποκτήσει δύναμη στα χέρια του ή/και βρεθεί υπό καθεστώς πίεσης.
Και το πρώτο όταν συμβαίνει φέρνει αναπόφευκτα και το δεύτερο, ενώ το ανάποδα μπορεί να μην προκύπτει πάντα.

Εκεί το τι αληθινά είναι ο καθένας φανερώνεται, ακόμα και αν πριν ήταν καλά κρυμένο μέσα του.

 

Όταν πρωτο μπήκα σ αυτόν τον χώρο, απολάμβανα να διαβάζω και να επιβεβαιώνεται το μυαλό μου ότι η διαστροφή μπορεί να είναι παντού στην καθημερινότητα μας. Δηλώνω λάτρης του μη ομαλού! Οι άνθρωποι που γνώριζα όμως ήταν ... φαινομενικά, μόνο ευτυχώς, κοινωνικά ευπρεπείς! Άρχισα λοιπόν να βλέπω τα πάντα διαφορετικά και διασκεδαστικά ενίοτε. Σε χώρο δουλειάς να πετάω μικρά υπονοούμενα, τόσο όσο να ξαφνιάζουν αλλα να τα αντιλαμβάνονται μόνο ως εξτριμ αστειάκια. Να σκεφτομαι για ανθρώπους που συναντάω βδσμιάρικους ρόλους!!! Η στριφνή υπάλληλος δημοσίου φορέα πχ δεμενη, κλαμένη, δαρμένη!!! Το ζευγάρι μπροστα μου με την γυναίκα να του τα πρήζει σε ευνόητους ρόλους, κι άλλα τέτοια διασκεδαστικά   Όμως! Αν δεν μείνει στη λογική του παιχνιδιού, δημιουργεί καινά στερεότυπα. Τότε για ποιά ελευθερία ερωτικής έκφρασης θα μιλάμε, γκρεμίζοντας τείχη για να τα ξαναορθώσουμε;

 

Φυσιολογικοί είμαστε.  

 

Ποιός είπε το αντίθετο;  

 

Με αφορμή τα παραπάνω αναρωτιέται κανείς γενικά
αν άραγε κάποιος που του αρέσει να βλέπει σε έργα ή/και σειρές ή να διαβάζει σε βιβλία ή άρθρα πχ. ανθρώπους να ανατινάζουν, να ξεκοιλιάζουν ή να βασανίζουν άλλους ανθρώπους ως κομμάτι μίας ιστορίας ή μίας είδησης,
χωρίς όμως απαραίτητα να αισθάνεται κάποια προτίμηση στο BDSM για την ερωτική ζωή του,
είναι πιο "φυσιολογικός" ή πιο "ομαλός", ή όχι, από κάποιον άλλο που του αρέσει μεν το BDSM στην ερωτική ζωή του, αλλά το να παρακολουθεί ή να διαβάζει σκηνές βίας από τη ζωή ή από τη λογοτεχνία δεν τον συγκινεί και τόσο ιδιαίτερα, τουλάχιστον όχι περισσότερο από άλλες άσχετες με αυτό ανθρώπινες συμπεριφορές.

Και εντέλει τι στην ευχή άραγε είναι αυτό το "φυσιολογικό" σαν έννοια σκέψεων και συμπεριφοράς και ποιος το ορίζει με τρόπο μόνιμο, αδιάσειστο και καθολικά αποδεκτό, πέραν δηλαδή της ανά εποχή και κοινωνία συμβατικότητας που ασυναίσθητα γεννάει κάθε φορά η κοινή αντίληψη για κάποια πράγματα.

Ξέρω, πολύ μεγάλη συζήτηση όλα αυτά, απλά μου ξαναήρθαν έτσι μόνα τους τώρα στο μυαλό σαν προβληματισμοί.

 

Εγώ δεν αντέχω καθόλου να δω σκηνές βίας!!!   

 

Εγώ πάλι τρελαίνομαι! Die hard και τα μυαλά στα κάγκελα  

 

Σημαίνει κάτι αυτό για το στάτους μας; μια απο τις δυο μας δεν συνάδει με τον βδσμχώρο για τις ανοχές της στην βία; 

 

Μπα δεν πιστεύω σε αφορισμους τύπου monkey see, monkey do. Παίζουν πολλά πράγματα ρόλο τα οποία είναι εξίσου ασυνδετα όπως και το BDSM και εργασιακός χώρος  

 

Χα χα! Ε! Ναί έτσι είναι, διαφορετικά εισάγουμε καινά στερεοτυπα!      

 

Όλα τα φαινόμενα είναι φυσιολογικά με την τυπική έννοια, ειδάλλως δεν θα προέκυπταν. Ο κοινωνικός ορισμός δεν βασίζεται στο αν κάτι έχει λογική, αλλά στο αν πηγαίνει κόντρα στο μέσο όρο. Δεν θα έκανα καν τον κόπο να αναρωτηθώ αυτό που ανέφερες. Όχι τουλάχιστον για σκοπούς που να ξεπερνούν την τελείως θεωρητική εξερεύνηση.

 

Νομίζω πως αρκετοί/ες αν και στα ερωτικά θέματα έχουν μια συγκεκριμένη προσωπικότητα, εκτός ερωτικών μπορεί να μην έχουν την ίδια, ή και να έχουν και την αντίθετη σχεδόν.

Από κει και πέρα, σε θέματα υποταγής σε μη ερωτικό πλαίσιο, δε μπορώ... Δε μου βγαίνει Κυριαρχικό, αλλά live and let live, είμαι πολύ ανεξάρτητο και ελεύθερο πνεύμα. Ο χώρος εργασίας δεν είναι τίποτα σημαντικό. Άντε να σου πει ο κυρ Μαλάκας να πας να κάνεις αγγαρείες τύπου "πετάξου να μου πάρεις τσιγάρα" και τέτοια. Χαρά στο πράγμα, ευκαιρία για βολτίτσα. Στο στρατό είχα πρόβλημα όμως... με τους 'ανώτερους'. Απ τα νεύρα μου μια φορά λυποθύμησα, άλλη παραλίγο να πλακώσω ένα τύπο με ανάποδα Λ στους ώμους επειδή μου έκανε καψόνι να στρώνω και να ξεστρώνω το κρεβάτι ξανά, και ξανά, και ξανά... με είδαν και με φοβήθηκαν. Τελικά με στείλαν σπιτάκι μου με 1 χρόνο αναβολή για να 'ηρεμήσω'.