BDSM parties: μύθος ή πραγματικότητα;

Καλησπέρα σε όλες και σε όλους.
Έχοντας μιά μικρή εμπειρία από BDSM parties του εξωτερικού, θα ήθελα να πώ τη γνώμη μου: ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΘΟ, τον οποίο τρέφει ακατάπαυστα η έλλειψη αντίστοιχων εκδηλώσεων στην Ελλάδα. Οπωσδήποτε, ένας τέτοιος χώρος προσφέρεται για γνωριμίες BDSM. Βρίσκω όμως οτι η πλειοψηφία των ανθρώπων που συχνάζουν εκεί είναι ΨΩΝΑΡΕΣ. Όταν θέλει κανείς να γνωρίσει άλλους ανθρώπους, πρέπει να είναι και λίγο ανοιχτός στην επαφή. Αντιθέτως, η πλειοψηφία των ανθρώπων που πηγαίνουν εκεί θέλει να επιδειχθεί και να τραβήξει τα βλέματα και εν τέλει έχει μια εγωιστική και χρησιμοθηρική αντίληψη των ανθρώπινων σχέσεων. Προς μεγάλη μου απογοήτευση διαπίστωσα οτι οι περισσότερες Αφέντρες που σύμμετείχαν είχαν μια καθαρά ΦΟΒΙΚΗ συμπεριφορά απέναντι στους υποτακτικούς που τις προσσέγγιζαν. Από την άλλη βέβαια, συνήθως υπάρχει τόσο μεγάλη δυσαρμονία στον αριθμό Αφεντρών και σκλάβων που συμμετέχουν σε τέτοια πάρτυ, που δικαιολογείται απόλυτα μια κάποια κόπωση από τη μεριά των πρώτων! Παρόλα αυτά, ποτέ δεν αισθάνθηκα άνετα σε τέτοιες μαζικές εκδηλώσεις, όπου είναι πάντα πολύ έντονο το στοιχείο της υπερβολής, σε όλες του τις πτυχές. Κατά τη γνώμη μου, αυτό που χρειαζόμαστε στην Ελλάδα είναι ένα μικρό μπαράκι, όπου θα μπορούσε να πάει κανείς για να γνωρίσει άτόμα του χώρου μας, καθώς και πολλά πολλά sites fetish γνωριμιών, όπως αυτό που είμαστε τώρα. Περιμένω με ανυπομονησία τις παρατηρήσεις και τα σχόλια ατόμων που είχαν ίσως εμπειρίες αντίστοιχες με τη δική μου. Ευχαριστώ. 

 

Δεν κατάλαβα το τι ζητάς να μάθεις αγαπητέ. perseus.
Στην δήλωση που κάνεις αναζητάς διάλογο και αντίλογο?

 

Ακριβώς! Θα το εκτιμούσα πολύ αν και άλλα μέλη της κοινότητας που έχουν συμμετάσχει σε τέτοια πάρτυ μας έλεγαν αν αισθάνθηκαν έστω και λιγάκι άβολα κατά τη διάρκειά τους ή όχι και αν πιστεύουν οτι ο κόσμος που πηγαίνει εκεί είναι εν τέλει αντιπροσωπευτικό δείγμα της κοινότητάς μας, ή αν του δόθηκε η εντύπωση οτι ήταν κάτι το "στημένο". Φυσικά, ο αντίλογος είναι κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενος! Στο κάτω κάτω και εγώ ο ίδιος θα ήθελα να είναι διαφορετικά τα πράγματα και αυτό ελπίζω άλλωστε ακόμα!!!  

 

εχεις αρκετο δικιο, αλλα μην ξεχνας οτι εδω ειναι ελλαδα και ολα τα πραγματα αργουν να γινουν  

 

RE: RE: BDSM parties: μύθος ή πραγματικότητα;

Aβολα ο καθένας μπορεί να αισθανθεί για λίγα λεπτά...έως εκείνη την στιγμή που θα συστηθεί.
Άλλωστε όλοι (οι τόσο διαφορετικοί άνθρωποι με κοινό παρονομαστή το ΒDSM) λίγο πολύ γνωριζόμαστε μέσα από τα γραπτές μας καταθέσεις, είτε στο forum, είτε στα chat. Το μόνο που γίνεται στις συναντήσεις ειναι να έχουμε και την εικόνα.
Γενικά είμαστε ο εαυτός μας και σε καμία περίπτωση δεν έχω δει "στημένους"
Αντίθετα μάλιστα όλοι ειναι φιλικοί, άνετοι και ευχάριστοι,
Αυτό που έχω διαπιστώσει επίσης ειναι ότι το απρόσωπο του internet δημιουργεί ακόμα και παρεξηγήσεις. Η αμεσότητα επιβάλετε. Τις περισσότερες φορές η εικόνα διαλύει ακόμα και άσχημα συμπεράσματα που ίσως και να προκύπτουν μεταξύ μας, Εκεί ανακαλύπτουμε ότι ίσως να έχουμε παρεξηγήσει η και να έχουμε παρεξηγηθεί αδίκως.
Ο καθε νεοεισερχόμενος στις συναντήσεις ειναι και ευπρόσδεκτος και θα αισθανθεί άνετα φιλικά. και οικία.
Αν κάποιος έχει άλλη γνώμη από αυτήν που διατυπώνω ας την εκθέσει.

 

Αγαπητέ Αλέξανδρε καλως όρισες!!!
Δυστυχώς αυτή τη στιγμή δεν μένω στην Ελλάδα. Οι εντυπώσεις μου αναφέρονται σε μεγάλα πάρτυ του εξωτερικού. Εξ ου και η απογοήτευσή μου, γιατί τα περίμενα ποιοτικότερα και καλύτερα... Και κυρίως λιγότερο απρόσωπα. Γι αυτό λέω οτι ίσως δεν είναι κάτι το οποίο αν γινόταν και στην Ελλάδα τα πράγματα θα ήταν αυτομάτως καλύτερα για εμάς....

 

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!!! 
Η προσωπική επαφή είναι το σημαντικότερο. Ισως όμως ένα πάρτυ με 400 άτομα, όπου οι μισοί (και βάλε) είναι στο πάτωμα και...κάτι γλύφουν δεν είναι και το καλύτερο μέρος για να γνωρίσεις κάποιον. Εμένα τουλάχιστον μου έδωσε την εντύπωση SUPER MARKET, που ο καθένας είχε πάει για να βρεί αυτό που ζητούσε, χωρίς να τονν ενδιαφέρει ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ που ενδεχομένως να του το προσέφερε...