D/s:Ένστικτο ,επιστήμη ή lifestyle?

...δεν μπορεί...όνειρο το είχες από μικρός να γίνεις τυμβωρύχος, δεν εξηγείται αλλιώς...  
Το πρώτο στο υπογράμμισα για την έλλειψη του "ε", έτσι, για το γκράμμαρ νάζι μου  

Το δεύτερο το άφησα για να δηλώσω την αντίθετη άποψη, εκ βιωμάτων, που έχω. Ούτε πολύ σπάνιο είναι ούτε απίθανο. Κάποιες φορές, μάλιστα, τ' αποτελέσματα τοιούτων συναπαντημάτων και σταυροδρομίων μπορεί να επηρεάσει σε απίστευτα μεγάλο βαθμό τις ζωές μας...ένθεν κι ένθεν.
Τα υποδέλοιπά σου δεν τα σχολιάζω, συμφωνώ τα μάλα.

Την καλημέρα μου φίλε  

 

Φιλαράκο στην "έφερα", αφού ενώ έβαζες την δική σου παρέμβαση, αφαιρούσα και ξανάβαζα την δική μου ( και για να βάλω εκείνο το ε, που το είδα, ότι το είχα "φάει". Αλλά και γιατί πρόσθεσα κάποια πράγματα ).
Που να δεις, μετά "ξεθάβω" κι άλλο ένα που έχω στην "άκρη". Γιατί να μένουν στη λήθη, νήματα που μου αρέσουν?  
Ως προς το αν οι ζωές μας θα μπορούσαν να διασταυρωθούν, εγώ και η σύντροφος/υπό μου γνωριστήκαμε εδώ τον Ιανουάριο του 2015. Ήθελα απλά να πω, ότι δεν υπάρχει λόγος να "τρωγόμαστε" όλοι με όλους.
Αφού δεν νομίζω, ότι θ' αποκτούσαμε ποτέ την παραμικρή σχέση όλοι με όλους. Κι εγώ τα μεγαλύτερα "μαλλιοτραβήγματα" τα γεύτηκα εδώ κυρίως με άτομα, που δεν συνάντησα/δεν μίλησα καν, ούτε θα συναντήσω/μιλήσω ποτέ μαζί τους.
Ως προς τα υπόλοιπα...Μπο! Ξανά, ο καθένας/καθεμία αντολαμβάνεται τ' οτιδήποτε με τα δικά του/της φίλτρα. Εγώ την γνώμη μου άφησα, ούτε καλύτερη, ούτε χειρότερη από κείνη κανενός/καμία άλλου/ης.
Αν κάποιος/α φτιάχνεται με την ιδέα του "επιστημονικού" D/s, αν κάποια πράγματα βρίσκονται μόνο στο μυαλό του/της ή όχι. Θα το ήξερε μόνο εκείνος/η και σίγουρα όχι εγώ.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ζωγραφίζεται στο πρόσωπο μου έν' ανθυπομειδίαμα, όταν διαβάζω ή ακούω ( γιατί τα έχω ακούσει και στον έξω κόσμο ) κάποια πράγματα.
Αφού, τις περισσότερες φορές είχε αποδειχθεί, ότι ο/η νηστικός/η, καρβέλια ονειρευόταν. Τις περισσότερες φορές που θα είχαν να κάνουν με την δική μου εμπειρία, άτομα που εγώ έχω γνωρίσει, τόσο πριν, όσο και μετά την εγγραφή μου σ' αυτό το forum.
Βέβαια, ότι εγώ και η όποια πορεία μου στον "χώρο" ( όχι στο Forum, αλλά στον "χώρο" ) δεν είμαστε συμπαντικός κανόνας, δεν είμαστε. Αν πίστευα κάτι τέτοιο, θα ήμουν ακόμη πιο ηλίθιος από κείνο που ήδη θα ήμουν.    

Καλημέρα και σε σένα μάστορα  

 

Έτσι, για το νάζι και την τσαχπινιά    

Με πετυχαίνεις μόλις να έχω ξυπνήσει, για να σου anal-ύσω το γιατί και πόσο συμφωνώ μαζί σου. Αρκέσου σ' αυτό προς το παρ(δ)όν και θα επανέλθω.  

 

Είσαι διάολος, εκμεταλλεύεσαι το πληκτρολόγιο μου που κολλάει. Αν και για να πω την αλήθεια μου. Να τρώω γράμματα απ' τις λέξεις, είναι κανόνας του δικού μου D/s και που η υ μου, πρέπει να καταλαβαίνει τι θέλω να πω.
Μου έμεινε κατάλοιπο ρε γαμώτο και ξεχνιέμαι ακόμη και όταν μιλώ με άλλους/ες ( κι ας είναι "ομότιμοι/ες" ).

Υ.Γ.

Δεν μπορείς να πεις, από μπούρδες για να γλιτώσω τα μούτρα μου όταν κάνω μαλακίες, είμαι "επιστήμονας" ( σίγουρα είναι και ένστικτο και πάει να μου γίνει lifestyle χαχα ).

Υ.Γ.2

Μην μιλάς για anal-ύσεις, γιατί μου έρχονται ορέξεις και το κωλαράκι που γουστάρω, θα είναι μακριά μέχρι την επόμενη Παρασκευή.
Λες να την "εκπαιδεύσω", για να μου κάνει και το Τ9?    

 

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
(πίστεψέ με .... όλοι μας με αυτοσεβασμό   )

 

Διαβάζοντας μερικά ποστ προσπαθώ να καταλάβω γιατί υπάρχει ορισμένες φορές ένα τόσο έντονο πρόβλημα συννενόησης. Αρχίζω να καταλλήγω στο ότι το πρόβλημα έχει να κάνει με το ότι δίνουμε στις λέξεις άλλες ερμηνείες από αυτές που πραγματικά έχουν και εξηγώ.

Ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι (όλα) τα πρωτόκολλα (πάντα) καταπνίγουν τον αυθορμητισμό και το ένστινκτο αναρωτιέμαι μήπως δεν ξέρει τι ακριβώς είναι ένα πρωτόκολλο ή δεν ξέρει ποια είναι η χρησιμότητά του.

Στην λατρεμένη κατά τα άλλα κοινωνία μας, η καθημερινότητά μας βρίθει πρωτοκόλλων. Εκτός αν είναι αποδεκτό να κάτσεις στο πάτωμα στα Sephora και να κλαις επειδή δεν βρήκες μάσκαρα blue royal αλλά blue marin.
Το κοινωνικό πρωτόκολλο λοιπόν, γλιτώνει και την αμάσκαρη δεσποινίδα από ντροπή, αλλά και εμένα από το να πρέπει να την υποστώ.

Δεν είναι όλα τα πρωτόκολλα αχρείαστα. Αυτό που θέλει προσοχή είναι η ποσότητα στο κομμάτι που έχει να κάνει με την λειτουργικότητα της επικοινωνίας (κατ'εμέ).

Πρωτόκολλο είναι να μην αποκαλώ τον Κ μου " μωρή σιχαμένη κατακουζίνα" αλλά πρωτόκολλο θα ήταν να μην με αφήνει να χρησιμοποιώ λέξεις που έχουν μέσα το γράμμα Β.
Το ένα φαντάζει αυτονόητο, το άλλο φαντάζει λίγο ανωμαλία αλλά και τα δύο έχουν να κάνουν με "αποδεκτούς τρόπους συμπεριφοράς μεταξύ ενός μικρού ή μεγάλου συνόλου ανθρώπων".

Σίγουρα υπάρχει εκείνη η περιοχή όπου τα πρωτόκολλα ή/και το lifestyle ακουμπάνε εκείνη την περιοχή ελιτισμού που κρύβουμε μέσα μας και ίσως να μας κάνουν να νιώθουμε (ή να πιστεύουμε ότι είμαστε) ξεχωριστοί αν και δεν είμαι σίγουρη αν αυτό είναι απαραίτητα καλό ή κακό. Ίσως και να διαφυλάσσει κάποια πράγματα από την ρουτίνα και την καθημερινότητα.

Μήπως άλλωστε το να κανονίσεις μία ήσυχη βραδιά με τον συντροφό σου, όπου θα βάλετε ένα όμορφο ρούχο και θα φάτε με κεριά συζητώντας τον ίδιο σκοπό δεν έχει?

Εν κατακλείδι, δεν πιστεύω ότι όλες οι συμπεριφορές είναι για όλες τις ώρες, δεν μου αρέσει η υπερβολή ούτε στο άκρο του ενστίνκτου αλλά ούτε και σε εκείνο του πρωτοκόλλου και πιστεύω ότι κάθε τι έχει συγκεκριμένη χρήση και χρησιμότητα ανάλογα με το πως και πότε θα χρησιμοποιηθεί.

 

Δέκα χρόνια μετά, νομίζω πως η "ενστικτώδης διαφορετικότητα" μπορεί να είναι και ένας μύθος και πως "τα πρωτόκολλα που πνίγουν τον αυθορμητισμό στον έρωτα" είναι ένα από τα στερεότυπα που αγαπάμε και διόλου δεν μισούμε.

Η επικεφαλίδα του νήματος μου φαίνεται κάπως πιο ενδιαφέρουσα, τι είναι το D/s, είναι ένστικτο (δηλαδή, δηλαδή; ), επιστήμη (εδώ συνοφρυωνόμαστε σκεπτόμαινοι) ή λαϊφστάιλ (εδώ χαλαρώνουμε πάλι); Κατά τη γνώμη μου το σαδομαζοχιστικό βίωμα έχει μια ισχυρή σωματική πλευρά - αλλιώς είναι λίγο μάπα γιατί δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι το βιώσει χωρίς να έχει νιώσει τίποτα στο σώμα του - αλλά έχει και μια ψυχοδιανοητική (ή για τους υλιστές χημική) πλευρά που είναι η αίσθηση της μεταφοράς σε μια άλλη διάσταση, του ανοίγματος σε άλλες προσλαμβάνουσες που γίνονται αντιληπτές με τη διαίσθηση (noetic) και δεν έχει εξασφαλισμένη επαναληψιμότητα ούτε είναι εύκολο να περιγραφεί με τρόπο που να γίνει αντιληπτό ως είχε από άλλους (ineffable). Το D/s είναι ένας τροπος ερωτικής έκφρασης και ένα μέσο για να μπορεί να προσεγγιστεί το σαδομαζοχιστικό βίωμα με τρόπους που να είναι κατανοητοί και αντιληπτοί σε περισσότερους από έναν ώστε να έχει και μια έστω και ελάχιστη κοινωνικοποιημένη πλευρά, να μπορεί κάποιος να περιγράψει και να αναζητήσει αυτό που ζητά, να πει τα δικά του και να ανταλλάξει απόψεις και λοιπά  

Ο χα χα χα ανταγωνισμός που υποφώσκει στο εναρκτήριο ποστ του νήματος είναι πάντα εδώ ακμαίος μεν αλλά εντελώς προβλέψιμος και για τον λόγο αυτό άπειρα πληκτικός. Άλλωστε, αυτό που κατ' εμέ έχει σημασία είναι μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια ποιος ευτύχησε  

 

Τίποτα δεν γίνεται με το ζόρι. Αυτό για μένα είναι το αυστηρότερο πρωτόκολλο. Όχι μόνο για τις D/s σχέσεις, αλλά γενικά με τις σχέσεις που ο καθένας επιλέγει να έχει.

Σε μια D/s σχέση ο/η D έχει το έλεγχο και ο/η s έχει παραδώσει τον έλεγχο συναινετικά και με πλήρη γνώση.Τα πρωτόκολλα και οι κανόνες σαφώς και υπάρχουν , είναι μέρος μιας τέτοιας σχέσης , καθορίζονται από τον Κ και είναι αποδεκτά και από τις δυο πλευρές. Από κει και πέρα έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία και τα θέλω του Κ για το αν τα πρωτόκολλα θα είναι αυστηρά ή όχι.
Οι κανόνες δεν είναι επτασφράγιστα μυστικά. Θέτονται εξ αρχής και ακολουθούνται αν και εφόσον ο/η s συμφωνεί.

Αν για κάποιον Κ τα αυστηρά πρωτόκολλα και οι πολλοι κανόνες είναι απαραίτητα , από την απέναντι πλευρά υπάρχει μια υπό που ευχαρίστως τα δέχεται γιατί νιωθει καλά με αυτά και ακολουθεί. Μην ξεχνάμε ότι η ίδια λογική ισχύει για όλα τα status και τα φετιχ. Έχεις δίπλα σου κάποιον με τον οποίο ταυτίζεσαι , είναι αποδεκτή η όποια συμπεριφορά, κανόνες, ντύσιμο κτλ , και προχωράς μαζί. Το αν γίνει lifestyle έχει να κάνει με την χημεία των Δ/δυο.

 

καλησπέρα σε όλους.
αυτές οι λέξεις που έχουν χρησιμοποιηθεί για το νήμα έχουν μια ομορφη σύνδεση ( τουλάχιστον έτσι το παρατήρησα απο την δικιά μου οπτικη γωνίτσα !! )
εν αρχή ειναι το ένστικτο . όλοι είχαμε μέσα μας μια μικρη φλογίτσα που σιγοκαίει και μας καίει !
αρα ίσως το ένστικτο να ειναι και η αφορμή να ψάξουμε το χώρο και τις φαντασιώσεις μας και το D/s
μετα ειναι το διάβασμα ( επιστήμη ) το σπουδάζουμε μεσα στο φόρα , στην βιβλιογραφία στα νήματα και στις αξέχαστες περιπέτειες της οικεία για όλους μας Ο
τέλος για εμένα ειναι και το lifestyle ή καλύτερα ο τρόπος ζωή.
Γίνετε τρόπος ζωης , αφού αναζητήσαμε λοιπόν το D/s και μάθαμε έστω και λίγο τα θέλω μας τα όρια μας κτλ κτλ μετά μπαίνει στην ζωη μας με τα μπούνια , χτυπάει με μανία την πόρτα
ακόμα και αν μερικές φορές του κλείνουμε την πορτα κατάμουτρα!! τελικα αν τροφοδοτήσεις αυτην την φλογίτσα γίνετε πυρκαγιά!!