D/s σχέση vs παραδοσιακή οικογένεια.

Λοιπόν λοιπόν,
γνωρίζω ένα ζευγάρι (όχι μόνο ένα αλλά θα χρησιμοποιήσω το συγκεκριμένο γιατί βοηθάει ξεκάθαρα στο ερώτημα που θέλω να θέσω) σχετικά μεγάλης ηλικίας με παιδιά και όλο το πακέτο. Το ζευγάρι αυτό έχει αναπτύξει τις νόρμες του με σαφή διαχωρισμό ισχύος/δυναμικής. Ο άντρας αποφασίζει,η γυναίκα ακολουθεί. Αυτός θα αποφασίσει το πρόγραμμα της οικογενείας. Η γυναίκα συμφωνεί σχεδόν πάντα με τις απόψεις του συνειδητά και ασυνείδητα. Τα δικά του θέλω είναι στο προσκήνιο και τα δικά της στο παρασκήνιο. Μία old school οικογένεια που όλοι έχουμε γνωρίσει (και καθόλου αγαπήσει όσον αφορά τα προσωπικά μου γούστα).

Λοιπόν εγώ με αυτό το μοντέλο βγάζω φλύκταινες. Πιστεύω με πάθος ότι δεν έχει καμμιά σχέση με την ουσιαστική δομή μιας D/s σχέσης. Μπορώ να το αντιληφθώ αλλά δυσκολεύομαι να το εξηγήσω με απλά λόγια.
Να εξηγήσω που έγκειται η διαφορά αν σε μία υποθετική συζήτηση χρειαστεί να το κάνω με κάποιον που δεν έχει καμμία σχέση με bdsm.
Στο μυαλό μου μοιάζει αυτονόητη η ανομοιότητα αλλά είναι όπως το νόημα μιας λέξης που γνωρίζεις πολύ καλά και οταν σου ζητήσουν να την εξηγήσεις με δικά σου λόγια τα χάνεις.

Μπορείτε να με βοηθήσετε με κάποιες απαντήσεις στο μάλλον φαινομενικά εύκολο ερώτημα μου;
Δεν ψάχνω για διαχωριστικά στοιχεία όπως τασκς, εξευτελισμός,ταπείνωση,s/m κτλ. Μιλάω για τον πυρήνα της D/s σχέσης.


Το ερώτημα μπορεί κάλλιστα να τεθεί και για μία-όχι τόσο παραδοσιακή στα πλαίσια της συνηθισμένης-μητριαρχικής οικογένειας vs D/s σχέσης. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής έχοντας μεγαλώσει σε μία τέτοια δεν μου είναι τόσο απεχθής αλλά η ουσία του διαχωρισμού παραμένει. Σίγουρα δεν θέλω να γίνει το νήμα αφορμή για έμφυλες διαμάχες γιατί θα απομακρυνθεί από τον αρχικό μου προβληματισμό.

 

1. Γτ βγάζεις φλυκταινες?
2. Θα έβγαζες και αν ήταν γυναίκα το Κ κομμάτι και άντρας το υ?

 

εγω πειραζει που βλεπω μια D/s μη πω M/s σχεση?!

 

Στο παράδειγμα που ανέφερες , που είναι όντως έτσι όπως το περιγράφεις , συμβαίνει το εξής: η γυναίκα - είπες- συμφωνεί πάντα , η σχεδόν πάντα, αλλά ακολουθεί πάντα.
Δεν είμαστε όμως σίγουροι αν τα δικάτου "θέλω" ταυτίζονται με τα δικά της ή μήπως είναι και δικά της; Να το κάνω πιο παραστατικό αυτό. Λέει ο άντρας κατ ιδίαν η σε ομήγυρη ..."θα γίνει αυτό...". Η γυναίκα δεν συμφωνεί.... Το βράδυ όταν πια είναι μόνοι (συν΄΄ηθως στο κρεββάτι γίνονται αυτά - λέγε τα κρεββατομουρμούρα  )))- ), αρχίζει η γυναίκα ..." μα άντρα μου αυτό δεν ειναι το σωστό..." και αρχίζει ένα μπλα μπλα ..... 905 του έχει αλλάξει άποψη. Την επομένη ο άντρας (ήδη έχει αλλάξει γνώμη), λέει , τελικά δεν θ α γίνει αυτό , θα γίνει το άλλο. Συνήθως κάπως έτσι λειτουργούν αυτές οι σχέσεις. Και μ αυτόν τον τρόπο πορευόταν η κοινωνία μέχρι τώρα.
Και όλο αυτό δεν το είπα γιατί συμφωνώ . Κάθε άλλο μάλιστα.
Φυσικά και όλο αυτό κάπου κάτι "χαλάει" κάτι αφαιρεί απ τη σχέση. Δεν ξέρω αν η τοποθέτησή μου είναι στα πλαίσια των προβληματισμών σου....

 

Αναφορικά με το δεύτερο ερώτημά σου, παρατήρησα την αντίστροφη θέση εδώ:

Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα όπου ομοίως έχω παρόμοιο συναίσθημα με τη νηματοθέτιδα, είναι διότι φρονώ ότι το D/s πρέπει να γίνεται συνειδητά και φιλτραρισμένα και όχι μέσα από κοινωνικές στρατευμένες οδούς προκαθορισμένων έμφυλων ρόλων.

 

Ήθελα πιο πολύ να δω αν της δημιουργεί το ίδιο έντονο συναίσθημα η αντίστροφη δυναμική, για αρχή.  

 

Στο 2 απαντάω στην τελευταία παράγραφο. Λέω απλά ότι μου είναι οικείο αλλά όχι ότι μου είναι απαραίτητα σύμφωνο.
Στο 1 γαμώτο πρέπει τώρα να ψάξω τι είναι οι φλύκταινες γιατί δεν ξέρω  
Πέρα από την πλάκα θα σου απαντήσω μόλις περάσει η επίδραση του πολύ δυνατού καφέ που ήπια και με έχει κάνει να τριπάρω από την υπερένταση τώρα.

 

άντε να μην ψάχνεις φλύκταινα είναι η φουσκάλα 

 

Οι κοινωνικές δομές είναι κατά βάση ανδροκρατούμενες. Είναι τρομερά σπάνια η αντίστροφη κατάσταση.
Το συμπέρασμα είναι ότι δεν πρέπει να τίθεται ζήτημα αναπόφευκτης υποταγής ή Κυριαρχίας λόγω φύλου. Η επιλογή να είναι ραφιναρισμένη και εξατομικευμένη, ειδάλλως εισερχόμαστε σε προβληματικές ατραπούς.

 

Ρε πουλάκια , τώρα πρόσφατα δεν είχε ανοίξει νήμα για τον τζέντλεμαν κυρίαρχο/σύζυγο με την υποτακτική/σύζυγο και τα παιδιά του είχε εκδώσει όρντινο πως και τι και λέγανε κάποιοι , α τι ωραία τα λέει;

 

Ε, ναι, αδύνατο να βγάλεις τον τζέντλεμαν από τον παραδοσιακό (μικροαστό) Έλληνα σύζυγο.

 

'νταξ΄, που θα πει ο Ελληνας "σκάσε μωρή μιλάω γω τώρα" και θ 'αμολήσει και δυό κλανίδια πα' να πεί δεν είναι τζεντλεμαν ;