Geisha

Geisha

Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Geisha

Geisha ή Geiko: πρόκειται για γυναίκες οι οποίες παραδοσιακά στην Ιαπωνία ψυχαγωγούν τους άντρες με τις δεξιότητές τους σε διάφορες τέχνες, όπως η μουσική και ο χορός. Εσφαλμένα θεωρούνται πόρνες σύμφωνα με την κοινή αντίληψη.

Gei σημαίνει τέχνη και sha σημαίνει άτομο ή αυτός που κάνει κάτι. Η πιο σωστή μετάφραση επομένως είναι "καλλιτέχνης".

Η μαθητευόμενη Γκέισα λέγεται Maiko. Mai σημαίνει χορός και ko σημαίνει παιδί. Οι Δυτικοί θεωρούν τις Maiko, με το λευκό μακιγιάζ και το περίπλοκο ντύσιμο και χτένισμα, ως Γκέισες. Όμως μία γυναίκα που εισέρχεται στην κοινότητα των Geisha δεν χρειάζεται να ξεκινήσει ως Maiko. Μπορεί να ξεκινήσει την καριέρα της ως Γκέισα. Στην πραγματικότητα, μία γυναίκα άνω των 21 ετών θεωρείται πολύ μεγάλη για να είναι Maiko και γίνεται κανονική Γκέισα με το που εισέρχεται στην κοινότητα. Πάντως, όσες περνούν το στάδιο της Maiko χαίρουν μεγαλύτερης εκτίμησης αργότερα στην επαγγελματική ζωή τους.

Οι Γκέισες του Τόκυο συνήθως δεν ακολουθούν την τελετουργική διαδικασία που ακολουθείται στο Κυότο, η οποία συμπεριλαμβάνει την μαθητεία ως Maiko. Η περίοδος εκπαίδευσης μπορεί να διαρκέσει από έξι μήνες έως ένα χρόνο, πολύ λιγότερο δηλαδή από ότι στο Κυότο, μέχρι να κάνει το ντεμπούτο της ως κανονική Γκέισα. Η εκπαιδευόμενη αποκαλείται han'gyoku ή μισό κόσμημα ή με τον πιο γενικό όρο o-shaku, στην κυριολεξία «αυτή που σερβίρει το αλκοόλ». Οι Γκέισες του Τόκυο είναι συνήθως μεγαλύτερες σε ηλικία από αυτές του Κυότο και πολλές από αυτές είναι απόφοιτες Πανεπιστημίου.

Σύμφωνα με την παράδοση, το πρώτο στάδιο της εκπαίδευσης ονομαζόταν shikomi. Όταν τα κορίτσια έφταναν στο σπίτι των Geisha (αρκετές φορές τα πουλούσαν εκεί οι συγγενείς τους), τις έβαζαν να δουλέψουν ως υπηρέτριες ή απλά να κάνουν ότι τους λένε. Η δουλειά ήταν δύσκολη με σκοπό το «σπάσιμο» των κοριτσιών. Οι πιο μικρές shikomi έπρεπε να περιμένουν μέχρι τα ξημερώματα έως ότου γυρίσει η Γκέισα από την δουλειά της. Σε αυτό το στάδιο της εκπαίδευσης, οι shikomi πήγαιναν σε τάξεις στο σχολείο των Geisha.

Όταν η νεοσύλλεκτη μάθαινε καλά τις τέχνες των Geisha, και περνούσε μία τελική, δύσκολη εξέταση, προχωρούσε στο δεύτερο στάδιο της εκπαίδευσης, στο minarai. Οι Μinarai δεν κάνουν δουλειές του σπιτιού. Σε αυτό το στάδιο γίνεται εκπαίδευση στον χώρο της δουλειάς. Οι Μinarai πηγαίνουν σε γεύματα όπου οι καλεσμένοι συνοδεύονται από Γκέισες, αλλά δεν συμμετέχουν σε προχωρημένο επίπεδο. Φορούν όμορφα κιμονό και παίζουν τον ρόλο της «γλάστρας». Οι Minarai μπορούν να προσληφθούν για πάρτι, αλλά συνήθως είναι απρόσκλητες (αν και καλοδεχούμενες) σε πάρτι όπου πηγαίνει η onee-san («μεγάλη αδελφή» τους), δηλαδή η ανώτερή τους. Οι τεχνικές που μαθαίνουν δεν διδάσκονται στο σχολείο, πρόκειται για τεχνικές που μπορούν να διδαχθούν μόνο μέσω της εξάσκησης, όπως η τέχνη της συζήτησης και του παιχνιδιού. Αυτό το στάδιο διαρκεί μόνο ένα μήνα περίπου.

Το τρίτο στάδιο της εκπαίδευσης ξεκινά μετά, το maiko. Οι Maiko, οι μαθητευόμενες Γκέισες, μπορεί να μείνουν σε αυτό το στάδιο για χρόνια. Μαθαίνουν από την μεγαλύτερη Γκέισα που είναι μέντοράς τους και την ακολουθούν παντού στην δουλειά της. Αυτή η σχέση είναι ζωτικής σημασίας. Η Γκέισα θα της μάθει τα πάντα, πώς να σερβίρει το τσάι, να παίζει shamisen (ένα τρίχορδο μουσικό όργανο), να χορεύει, να συζητά, πράγματα που είναι σημαντικά για μελλοντικές προσκλήσεις σε τεϊοποτεία και πάρτι. Οι Γκέισες θεωρούνται ίσως επιρρεπείς στο φλερτ αλλά είναι στη φύση τους να φαίνονται σεμνές και αθώες. Υπάρχουν διαφοροποιήσεις σε αυτό τον κανόνα, καθώς οι han'gyoku του Τόκυο είναι γνωστές ως «τσαχπίνες» ενώ οι Maiko του Κυότο είναι πολύ σεμνές.

Μετά από μία περίοδο έξι μηνών (στο Τόκυο) ή πέντε ετών (στο Κυότο) η Μaiko γίνεται κανονική Γκέισα και παραμένει Γκέισα μέχρι να αποσυρθεί.

Το 1920 υπήρχαν πάνω από 80000 Γκέισες στην Ιαπωνία, ενώ τώρα ο αριθμός υπολογίζεται γύρω στις 1000 με 2000 μόνο. Προσλαμβάνονται για πάρτι και συναθροίσεις, κυρίως σε τεϊοποτεία και ο χρόνος για να υπολογιστεί η πληρωμή τους μετριέται με τον χρόνο που παίρνει να καεί ένα incense stick.

Οι μοντέρνες Γκέισες συνεχίζουν να ζουν στα σπίτια που ονομάζονται okiya αν και μερικές έμπειρες Γκέισες είναι αρκετά επιτυχημένες ώστε να επιλέξουν να ζουν ανεξάρτητες. Οι περισσότερες νέες που επιθυμούν να γίνουν Γκέισες ξεκινούν την εκπαίδευσή τους μετά το Λύκειο ή το Πανεπιστήμιο, ενώ αρκετές ξεκινούν την καριέρα τους σε αρκετά μεγαλύτερη ηλικία. Συνεχίζουν να εκπαιδεύονται σε μουσικά όργανα, σε παραδοσιακά τραγούδια, στην λογοτεχνία και στην ποίηση. Επίσης διδάσκονται την πολύπλοκη παράδοση της επιλογής του κιμονό και του τρόπου που αυτό φοριέται, καθώς και πώς να συμπεριφέρονται με τους πελάτες.

Οι Γκέισες είναι ανύπαντρες. Είναι αλήθεια ότι οι Γκέισες είναι ελεύθερες να έχουν προσωπικές σχέσεις με άντρες που συναντούν μέσω της δουλειάς τους, αλλά αυτές οι σχέσεις επιλέγονται προσεκτικά και συνήθως δεν είναι πρόσκαιρες. Αυτές που επιλέγουν να παντρευτούν πρέπει να αποσυρθούν από το επάγγελμα.

Στο παρελθόν οι Γκέισες παραδοσιακά είχαν έναν προστάτη (danna). Αυτός συνήθως ήταν ένας πλούσιος άντρας, ίσως παντρεμένος, ο οποίος είχε τα μέσα να συντηρήσει τα υπέρογκα έξοδα που απαιτούσε η παραδοσιακή εκπαίδευση της Γκέισα καθώς και τα υπόλοιπα έξοδα. Αυτό συμβαίνει ακόμη και σήμερα, αλλά πολύ σπάνια. Η Γκέισα και ο danna της μπορεί να είναι ερωτευμένοι, μπορεί και όχι, αλλά η σεξουαλική συνεύρεση ποτέ δεν θεωρείται ανταμοιβή για την οικονομική στήριξη που παρέχει ο danna. Οι παραδοσιακές συμβάσεις και αξίες μέσα σε μία τέτοια σχέση είναι φοβερά πολύπλοκες και δεν γίνονται εύκολα κατανοητές, ακόμη και από τους ίδιους τους Ιάπωνες.

Οι Δυτικοί συχνά θεωρούν ότι οι Γκέισες είναι ακριβές πόρνες. Όμως οι Γκέισες είναι "διασκεδάστριες", ο σκοπός τους είναι να ψυχαγωγήσουν τον πελάτη, είτε απαγγέλοντας στίχους, είτε παίζοντας μουσική, είτε συζητώντας μαζί του. Μπορεί να φλερτάρουν και να κάνουν παιχνιδιάρικους υπαινιγμούς, όμως οι πελάτες τους γνωρίζουν ότι δεν πρέπει να περιμένουν τίποτε παραπάνω.

Σε ένα κοινωνικό πλαίσιο που είναι χαρακτηριστικά Ιαπωνικό, οι άντρες διασκεδάζουν απλά και μόνο με την ψευδαίσθηση αυτού που δεν πρόκειται ποτέ να γίνει πραγματικότητα.

 

Τρομερό Dora.
Τρομερές και οι Geishes.



Υ.Γ. Πάλι καλά που έχει και άρτια ορθογραφία με συντακτικό.  

 

Ευχαριστώ hermis, νάσαι καλά. 

Όποιος έχει να προσθέσει κάτι για τις Γκέισες είναι ευπρόσδεκτος. Δεν γνωρίζω πολλά πέρα από αυτά που βρήκα στο διαδίκτυο και το εξαιρετικό έργο "Αναμνήσεις μιας Γκέισας".

 

Το σπιτι που διαμενουν λεγεται okija (οκιγιά)

 

Ελάχιστα κορίτσια στην Ιαπωνία επιθυμούν να γίνουν γκέισες πλέον, καθώς το υπέρογκο της αμοιβής μιας γκέισας τις περιορίζει στις βίλες ζάμπλουτων Ιαπώνων πορνόγερων.

 

Το αγαπημένο ζώο της Γκέισας είναι η γάτα.

 

Ουαου, να και κάτι ενδιαφέρον.. Πολύ καλό dora.Thanks Για την ενημέρωση!  

 

Νομίζω θα ήταν ενδιαφέρουσες οι απόψεις για την σχέση η όχι μιας Geisha και μιας submissive. Υπάρχουν ομοιότητες ή διφορές.

 

Σαφώς υπάρχουν και ομοιότητες και διαφορές. Τί τόβαλα το νήμα, έτσι για πλάκα; 

Ομοιότητες

Η Γκέισα έχει έναν συγκεκριμένο ρόλο: αυτόν της διασκεδάστριας του άντρα / των αντρών. Δεν είναι μία απλή πόρνη, ο ρόλος της δεν είναι απλά να ανοίγει τα σκέλια της και να γαμιέται. Η τέχνη της αποσκοπεί στις "ανώτερες" λειτουργίες του εγκεφάλου ενός άντρα, άλλου είδους απολαύσεις, εγκεφαλικές περισσότερο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν κάνει και έρωτα.

Μία υποτακτική, όπως μία Γκέισα έχει έναν παρόμοιο στόχο. Μάλιστα εκπαιδεύεται γι αυτό τον σκοπό. Μαθαίνει τί ευχαριστεί τον Κύριό της (και τους άντρες γενικότερα, ας το παραδεχτούμε) και συνήθως αυτό είναι περισσότερο εγκεφαλικό, χωρίς βέβαια να αποκλείονται οι σωματικές απολαύσεις. Νομίζω πως και οι σωματικές απολαύσεις στις σχέσεις των υποτακτικών με τους Κυρίους τους έχουν πάντα μία εγκεφαλική χροιά.

Ο ρόλος του danna ίσως να αντιστοιχεί χαλαρά στον ρόλο ενός Αφέντη, ο οποίος χαίρει μίας ιδιαίτερης σχέσης με την υποτακτική του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να την μοιραστεί με άλλους. Στον Δυτικό κόσμο, όπου η νοοτροπία είναι διαφορετική, αυτό μάλλον δεν ισχύει στην πλεοψηφία των περιπτώσεων, εξαρτάται περισσότερο από την ιδιοσυγκρασία του Αφέντη παρά από την κουλτούρα του. Πάντως δεν αποκλείεται η ανοχή (ακόμη και η ενθάρρυνση) ενός Αφέντη στην ενασχόληση της υποτακτικής με παιχνίδια με άλλους άντρες.

Διαφορές

Για μία Γκέισα, αυτό είναι ένα επάγγελμα, μία τέχνη. Παρά το γεγονός ότι είναι περήφανη για την ταυτότητά της, δεν θεωρώ ότι το βλέπει ως μία υπαρξιακή δικαίωση. Είναι εντελώς διαφορετική η νοοτροπία των Ασιατών, μάλλον. Μία Δυτική έχει άλλου είδους βλέψεις και προσδοκίες μέσα από την καλλιέργεια της ταυτότητάς της: προσδοκά στην σχέση, όχι στην ταυτότητα. Η ταυτότητα είναι κάτι δευτερεύον. Το έργο "Αναμνήσεις μιας Γκέισας" παραποίησε λίγο την έννοια της Γκέισας. "Θέλω να γίνω Γκέισα για να έχω μία θέση στον κόσμο Του" είναι κάτι που θα έλεγε μία εκπαιδευόμενη σκλάβα στον Δυτικό κόσμο, όχι μία Ασιάτισα. Έτσι νομίζω τουλάχιστον.

Οι Ασιάτες μάλλον αντέχουν πολύ περισσότερο στην αίσθηση της μοναξιάς.

 

Συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις. Εσύ θα ήθελες να είσαι η Γκέισα κάποιου που δεν θα σου ζητούσε να είναι ο Αφέντης σου αλλά απλά αυτός που θα του πρόσφερες τις "πολύτιμες υπηρεσίες" σου..

 

Εγώ - εφ' όσον μου απευθύνεις την ερώτηση - είμαι ήδη η σύντροφος κάποιου που μου ζητά να γίνω ο εαυτός μου. Είμαι δε τόσο αλαζών, που κατανοώ πλήρως τα κίνητρά του. 

 

ΜΙΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ εμπνευση ΔΕΝ ειμαι ΓΚΕΙΣΑ σου το ανελυσα δεν κρυβω αισθηματα μα και συναισθηματα δεν ειμαι ΓΚΕΙΣΑ ποτε δεν θελησα να υποκρινομαι και οτι θεs να ΓΙΝΟΜΑΙ!......