H δούλα

Η Κυρία του, του το είχε πει από το προηγούμενο βράδυ: «Αύριο το πρωί θα πας στην αδερφή μου. Χρειάζεται να κάνεις ορισμένες δουλειές στο σπίτι. Θα είσαι τύπος και υπογραμμός, όπως είσαι με μένα και καλύτερος. Αν με ντροπιάσεις, θα σε λιώσω. Και μετά θα σε διώξω. Συνεννοηθήκαμε;».
«Μάλιστα Κυρία», απάντησε.

Ήταν πολύ όμορφη η Κυρία, αλλά όταν γινόταν σκληρή ήταν ομορφότερη. Την γνώρισε πριν από έναν μήνα σε ένα μπαράκι. Ηταν μια γυναίκα με επιβλητική ομορφιά, πάνω από 1,70 αδύνατη περίπου στα εξήντα κιλά, μελαχρινή με πλούσια μακριά μαλλιά , όμορφο πλούσιο μπούστο και με μια καταπληκτική αδυναμία στα λεπτά , ψηλά τακούνια και στα μαύρα βαμμένα νύχια.

Εκείνη τον κατάλαβε τι μέρος του λόγου ήταν όταν τον είδε, από το διπλανό τραπέζι να κοιτάζει επίμονα τα πόδια της: Τις μακριές δεμένες γάμπες, τα τέλεια ολόλευκα δάχτυλα, που κατέληγαν στα πανάκριβα ψηλοτάκουνα Λουμποτιέν. Πέρασε από μπροστά του, τον κοιταξε κατάματα και κατευθύνθηκε στις τουαλέτες. Σε δυο λεπτά έφτασε κι αυτός: «Θες να γίνεις ο μαλάκας για τον οποίο θα λέω στις φίλες μου:, ήταν η μόνη κουβέντα που του είπε. «Θέλω» απάντησε κι εκείνος.

Από το πρώτο ίδιο εκείνο βράδυ έβαλε τους κανόνες. Τον οδήγησε σπίτι της κι εκεί τον μαστίγωσε μέχρι που λιποθύμησε, με ένα χοντρό κομμάτι λάστιχο ποτίσματος. Τον χτυπούσε όπου έβρισκε: στην πλάτη, στον κόλο, στο πρόσωπο, στην κοιλιά. Τον συνέφερε και τον μαστίγωσε ξανά μέχρι που ξαναλιποθύμησε. Τον συνέφερε για δεύτερη φορά και μετά τον γάμισε σκληρά. Είχε την αρχή πως πρέπει να φέρνεσαι με την απόλυτη σκληρότητα από την πρώτη στιγμή. «Έτσι ο άλλος ξέρει τι τον περιμένει. Αν μείνει, μένει για πάντα. Αν φύγει, δεν χάνεις τον χρόνο σου», του είχε πει.

Αλλά περισσότερο από όλα του άρεσε σε Αυτήν ο τρόπος που τον ταπείνωνε δημόσια. Όταν έβγαιναν έξω, δεν παράγγελνε ποτέ ο ίδιος. Παράγγελνε εκείνη για λογαριασμό του. Κάποιες φορές, όταν έβγαινε με τις φίλες της τον έπαιρνε μαζί της, «για τα θελήματα», όπως έλεγε. Καθόταν σε διαφορετικό τραπέζι από Εκείνη και τις φίλες της. Ξαφνικά τον φώναζε με ένα χτύπημα των δαχτύλων, ή απλώς καλώντας τον με το δάχτυλο και τον έστελνε για να πάρει τσιγάρα στο περίπτερο γι αυτήν ή για τις φίλες της. ή όταν τον πήγαινε να του ψωνίσει εσώρουχα –γιατί ξέχασαν να σας πω ότι στο σπίτι κυκλοφορούσε μόνο με γυναικεία εσώρουχα. Του έπαιρνε δυο τρία ακριβά, σε καλά μαγαζιά, για να απολαμβάνει κυρίως το βλέμμα των έκπληκτων πωλητριών και τα κρυφογελάκια τους. Αλλά αυτά που φορούσε συνήθως στο σπίτι, ήταν κάτι απλές γυναικείες κιλότες από τη λαική. Της άρεσε να του το λέει κιόλας: «Σιγά μην σου φοράμε και μεταξωτά. Για κιλότες είσαι και πολύ σου είναι».

Στο σπίτι έκανε όλες τις δουλειές αυτός, φυσικά. Τα πάντα. Αλλά από μίαν άποψη αποδείχτηκε λαχείο γιατί ήξερε να μαγειρεύει και πολύ καλά. Είχε λάβει μέρος μια φορά και στο Master Chef, είχε φτάσει μέχρι τα ημιτελικά. Αυτό το είχε εκτιμήσει δεόντως και το μοσχάρι ταρτάρ που τις έφτιαχνε ήταν το μόνο που την έκανε μερικές φορές να μαλακώνει.

Την αδερφή της την είχε δει μια φορά την περασμένη εβδομάδα. Η Κυρία του τον παίνευε για το ταρτάρ του και εκείνη είχε έρθει για να τον γνωρίσει από κοντά. Αποδείχτηκε εξ ίσου διεστραμμένη με την αδερφή της. Εκείνο το βράδυ θα το θυμόταν για όλη του την ζωή. Οι δυο αδερφές έπαιξαν ένα παιχνίδι. Κατούρησαν σε δυο ποτήρια κι εκείνος έπρεπε να ανακαλύψει ποιο κάτουρο ήταν της Κυρίας του. Μία στις δύο πιθανότητες είχε και απέτυχε –τόσο μαλάκας. Η Κυρά του έγινε έξαλλη. Τον σακάτεψε ξανά με το χοντρό λάστιχο ποτίσματος, ενώ η αδερφή της κυλιόταν στο πάτωμα από τα γέλια καθώς εκείνος ούρλιαζε.

(Συνεχίζεται)