M/m

Ήμουν στο δεύτερο έτος της σχολής, είχε έρθει εκείνος ο καινούριος καθηγητής με τις μεγάλες περγαμηνές από την θητεία του στα πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ιαπωνίας. Πήγα να τον παρακολουθήσω, από περιέργεια πιο πολύ.

Ήταν ενας απλός άνδρας γύρω στα 40 με 45, λίγα παραπάνω κιλά, φορούσε το πουκάμισο έξω από το παντελόνι, περίπου 1,85 και με γυαλάκια. Ελάχιστας πιο ψηλός από εμένα, όμως στο μέγεθος παρ' όλο που ασχολούμαι χρόνια με τον υδάτινο αθλητισμό, ήμουν πιο μικροκαμωμένος.

Ο Κύριος Τάκης, όπως μας είπε ότι ήθελε να τον φωνάζουμε, φάνηκε πολύ προσιτός. Μας είπε ότι θέλει έναν βοηθό για να του γράφει εργασίες στον υπολογιστή, μας πληροφόρησε ότι θα είναι δύσκολη δουλειά γιατί είναι πολύ σχολαστικός και ότι δεν θα μετρήσει στην βαθμολογία μας. Αυτή η τελευταία του τοποθέτηση απέτρεψε πολύ κόσμο.

Σήκωσα το χέρι μου εγώ και άλλες δύο κοπέλες, φαντάστηκα ότι αποκλείεται να έπαιρνε άνδρα, ειδικά η μία ήταν πολύ σέξυ, εγώ αυτή θα διάλλεγα.

Διάλλεξε εμένα. Στο τέλος του μαθήματος τον περίμενα να τελειώσει και να μου αναθέσει τα καθήκοντα μου, δεν ήθελε κάτι πάρα πολύ δύσκολο, αλλά να του φέρνω τις εργασίες του σε ηλεκτρονική μορφή, όσο πέρναγε ο καιρός έγραφε όλο και περισσότερες, όμως είχα την χαρά να διαβάζω, χωρίς να καταλαβαίνω και πολλά από το έργο του αυτό μου έφτανε, πολλές φορές πήγαινα και στο σπίτι του, για να γράφω κατευθείαν στον υπολογιστή του.


Ήταν Σάββατο πρωί, ξημερώματα, περίπου πέντε η ώρα, άρχισε να χτυπάει το κινητό μου, άνοιξα τα μάτια μου με δυσκολία και ήταν ο Κύριος Τάκης που με καλούσε

το σήκωσα : ''Μάλιστα..''

"Τσακίσου κι έλα από εδώ..''

Το έκλεισε πριν προλάβω να διαμαρτυρηθώ για την ώρα.

Έβαλα ένα παντελόνι και ένα πουκάμισο και βγήκα να πάρω ένα ταξί για να πάω στο σπίτι του, στον δρόμο κατάλαβα ότι δεν είχα φορέσει εσώρουχο, αλλά δεν με απασχολούσε αυτό τώρα.

Χτύπησα το κουδόυνι του, ήταν ξάγρυπνος και θυμωμένος, η αρίθμηση στο κείμενο του είχε γίνει όλη λάθος, εγώ έφταιγα και την Δευτέρα θα έπρεπε να παρουσιάσει την εργασία, δεν ήταν τόσο σοβαρό το λάθος, θα το διόρθωνα γρήγορα, προσπάθησα να τον καθησυχάσω.


''Δεν έπρεπε να σε είχα πάρει από την αρχή''

''Σας ζητάω συγνώμη Κύριε Τάκη δεν θα ξαναγίνει''

''Δεν μπορείς να μου το εγγυηθείς και δυστυχώς δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να σε τιμωρήσω''

Όταν είπε την λέξη τιμωρία με χτύπησε σαν ηλεκτρισμός, άρχισα να καυλώνω και θυμήθηκα ότι δεν φοράω εσώρουχο.

''Τι εννοείται;''


" Τώρα το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σε αποδεσμεύσω από τα καθήκοντα σου και να σε επιπλήξω στην τάξη, αλλά αν ήμασταν σε μία άλλη εποχή..''

Σταμάτησε πάλι τον λόγο του...

''Τι θα γίνονταν τότε;''

''Θα σε μαστίγωνα''

Καύλωσα πολύ και πλέον δεν μπορούσα να το κρύψω, το μυαλό μου έλεγε να το βάλω στα πόδια και το κορμί μου εκστασιαζόνταν στην εικόνα του καθηγητή με το μαστίγιο..

Επικράτησαν στιγμές ησυχίας...

Άρχισα να βγάζω τα ρούχα μου χωρίς να μου πεί τίποτε άλλο, έμεινα γυμνός και καυλωμένος μπροστά του, παρατηρούσε το άτριχο μου σώμα, κατάλαβε ότι ήταν από τον αθλητισμό, μου εξήγησε ότι δεν θα έπρεπε να μιλήσω πουθενά για ότι θα συμβεί με πήρε από το χέρι και με οδήγησε στο κελάρι του, ένα πραγματικό μπουντρούμι βασανιστηρίων.

Με έδεσε όρθιο σ' ένα μεγάλο Χ, πήρε ένα μακρύ μαστίγιο και άρχισε να χτυπά με δύναμη το κορμί μου, ένιωθα τα χτυπήματα στην πλάτη μου, τα πόδια μου και τους γλουτούς μου, σύντομα η καύλα μου είχε πέσει και ο Δάσκαλος μου συνέχιζε με ηρεμία τώρα την σκληρή μου τιμωρία, ο χώρος γέμιζε με τον ήχο του μαστιγίου και οι κραυγές μου έδεναν αρμονικά μέχρι που έβαλα τα κλάματα..

Σταμάτησε, ήρθε κοντα μου, με αγκάλιασε, σφιχτά μου είπε ότι τα πήγα περίφημα για πρώτη φορά, τώρα θα πρέπει να πάω γυμνός να διορθώσω το κείμενο του...

...........