M/s ή D/s χωρίς SM

RE: RE: RE: M/s ή D/s χωρίς SM

Η λατρεία κάθε άλλο παρά αποκλείει τον πόνο. Και νομίζω ότι είναι πιό απαιτητική από τον πόνο A/αναφερόμαστε σε πολύ ισχυρό M/s όταν η σκλάβα λατρεύει Αυτόν που τη Διαφεντεύει και λατρεία χωρίς θυσία δεν υπάρχει.

Αλλά δεν αναφέρθηκα στον πόνο και το ζόρι και την ταπείνωση του SM σε αντιδιαστολή με τη λατρεία.

Είχα στο νου μου το power exchange καθαρά ερωτικού χαρακτήρα (καμμία σχέση με "παραδοσιακού τύπου ζευγάρια") που συνδυάζεται με σεξ όχι απλά βανίλλα αλλά κρέμα και μάλιστα κρέμα με αποβουτυρωμένο γάλα, και αυτό με πρωτοβουλία και άκρως περιοριστική απαίτηση του κυριαρχικού βανίλλα. Αυτός ο συνδυασμός είναι δύσκολος. Εκτός και αν πατάει σε (ανθρώπινες και αποδεκτές) αναστολές της γυναίκας, που δεν έχουν θέση στο BDSM - εκεί πιάνει τόπο η εκπαίδευση σκλάβας μεταξύ άλλων.

Αυτή είναι η ουσία και κατά τη γνώμη μου, το θέμα είναι σε ποιόν χώρο βρίσκουμε καλύτερα το δρόμο της ερωτικής μας έκφρασης.

Υπάρχει και η άποψη ότι "χωρίς πόνο, ζόρι, ταπείνωση δεν Ε/έχουμε BDSM" που προσωπικά αποδέχομαι και πιστεύω ότι το ίδιο Κ/κάνουν οι Π/περισσότεροι εδώ, αλλιώς γιατί BDSM;

Από την όποια πείρα μου στα ελληνικά πράγματα, σχέσεις πολύ παραπλήσιες σε άτυπο kinky D/s ή και M/s Maledom/femsub βρίσκει κάποια με καλλιτέχνες πλαστικών τεχνών (ζωγραφική, γλυπτική κλπ).

Επειδή δουλεύουν με πάθος και επειδή χρησιμοποιούν όλες τους τις δυνάμεις, ψυχή και σώμα και χρειάζεται μεγάλη δύναμη για να κάνεις τη δουλειά τους, τους είναι αδύνατο να ανεχθούν και κατ ελάχιστο ότι μπορεί έστω και να διανοηθεί να τους ανταγωνιστεί μία γυναίκα και αυτή η λογική διαπερνάει πλήρως και την ερωτική τους έκφραση. Γι αυτό και συνήθως μετά από κάποιες πολύ ταραχώδεις σχέσεις με γυναίκες συναδέλφους τους (δεν γίνονται και ευκολα ανεκτοί αν δεν ξέρεις τα χούγια τους) συνήθως σε κάποια υποτακτικού χαρακτήρα απαγκιάζουν.

Τώρα πώς περνάει η "υπό" σε αυτή την περίπτωση... εγώ, η tender lilly βρίσκομαι εδώ, όχι εκεί, έτσι δεν είναι   Πάντως "χάδια και χαστούκια" θα έχει. Και με το παραπάνω.

Άλλη κατηγορία κυριαρχικών βανίλλα στην ελληνική ζωή, με λιγότερα κινκς από τους καλλιτέχνες ήταν στο παρελθόν τα ανώτατα κλιμάκια κάποιων μη κυβερνητικών κομμάτων. Οι άνθρωποι που βρίσκονταν στα κλιμάκια δηλαδή. Δεν ξέρω όμως οι νεώτεροι τί κάνουν, οι παλιοί ήταν ακόμα και "πρώτοι διδάξαντες" του άτυπου D/s ή M/s, μάλλον χωρίς SM γιατί δεν το επέτρεπε και το κόμμα.

 

Disclaimer: Για όσους κουράζονται από μακρυσκέλή ποστ, προειδοποιώ. Ακολουθεί μακροσκελές ποστ, αν συνεχίσετε την ανάγνωση ο συγγραφέας δεν φέρει καμία ευθύνη για την κούραση σας!  

Με την άδεια σου tender lilly θα συμφωνήσω    

Κατα την άποψη μου δεν είναι άσχετο το Sm με το Ds, όπως δεν είναι άσχετο το sex με το Ds, άσχετα αν κάποιοι επιλέγουν να κάνουν χωρίς το ένα ή το άλλο.

Τώρα, συμβαίνει συχνά, ιδιαίτερα στην αρχή να μας φοβίζουν αυτά που δεν έχουμε βιώσει, και έχουμε την ανάγκη να διαβρώσουμε κάθε άποψη που συνηγορεί για το αντίθετο με τρόπο που να μας επιβεβαιώσει πως μπορούμε να διαφοροποιήσουμε αυτό που εκλαμβάνεται από πολλούς αν όχι σαν ουσία αλλά μέρος της, για να μπορούμε να κάνουμε ουσιαστικά αυτό που φαινομενικά προσπαθούμε να καταρρίψουμε, δηλαδή να κάνουμε ένα κανόνα να αντικαταστήσει ένα άλλο για να μπορεί να προσαρμοστεί στα δικά μας μέτρα και να κοιμόμαστε πιο ήσυχα τα βράδια. 

Η άποψη μου είναι πως δεν χρειάζεται να έρθω και να δημιουργήσω καινούριους κανόνες προς αντικατάσταση των αντιλήψεων που οδήγησαν σε συμπεράσματα άλλους μέσα από πολύχρονη εμπειρία και παρατήρηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς μέσα στο bdsm, για να δικαιολογήσω τους φόβους και την άρνηση μου να ξεπεράσω κάποια όρια μου, στο όνομα του «σωστού» όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι.

Συμφωνώ απόλυτα πως

Και θα προσθέσω πως στη διάρκεια αυτής της εξερεύνησης, αυτού του ταξιδιού πολλές αντιλήψεις με τις οποίες ξεκινάμε, διαμορφώνονται και κάποιες διαφοροποιούνται εντελώς.
Αλλά μόνο όταν κρατάμε ανοιχτά μάτια και μυαλό μπορούμε να απολαύσουμε και να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τις ομορφιές της γύρω φύσης που βρίσκουμε στο ταξίδι.
Γιατί αν ξεκινάμε φορώντας παρωπίδες και προσπαθώντας να ορίσουμε την οπτική μας γωνία μέσα στα πλαίσια αυτών που μέχρι τώρα έχουμε γνωρίσει και απολαύσει, ή των όσων φοβόμαστε, θα στερήσουμε από τον εαυτό μας την πιθανή απόλαυση αυτών που δεν έχουμε όχι απλά γνωρίσει αλλά δεν διανοηθήκαμε καν πως μπορούν να υπάρξουν.
Και όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ κάτι τέτοιο θα ήταν κρίμα.
Όταν τα γνωρίσω όλα μπορώ να επιλέξω ποιές ακρογιαλιές και ποια βουνά προτιμώ να επισκέπτομαι συχνά και ποια δεν επιθυμώ να ξαναδώ. 

 

lara[E-p] σε ευχαριστώ για την κατάθεση της άποψης σου στο θέμα και πιστεύω ότι η όμορφη παρομοίωση της «εξερεύνησης» με ένα τέτοιο ταξίδι δεν αφήνει περιθώρια αλλά και δεν βρίσκω απαραίτητο να συμπληρώσω τίποτα παραπάνω!!

illusion

 

Την συγκεκριμένη απορία την έχω ακούσει τόσες πολλές φορές, στα πρώτα βήματα κάποιων υποτακτικών που την έχω συνηθίσει. Συνήθως επιλέγω να μην απαντήσω και να μην συζητήσω το θέμα αυτό, σε αρχικά τουλάχιστο στάδια, για διάφορους λόγους.

Κυριότερος εκ των οποίων είναι η ψυχική κατάσταση στην οποία βρίσκεται μια γυναίκα που συνειδητοποιεί την υποτακτικότητα της για πρώτη φορά.
Η καθεμιά την βιώνει και την εκφράζει με το δικό της τρόπο, αλλά υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής. Ο Φόβος.
Κι αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό και κατανοητό.
Ότι και να πεις δεν θα είναι κατανοητό, επειδή η ψυχική κατάσταση στην οποία βρίσκεται δεν θα της επιτρέψει να το εκλάβει σωστά, μια και θα περνά μέσα από το πρίσμα του φόβου της, ο οποίος σε συνεργασία με τη λογική της και τις αντιστάσεις που φυσιολογικά γεννιούνται μπροστά στην τεράστια αλλαγή που καλείται να συντελέσει στην αντίληψη, κοσμοθεωρία, νοοτροπία και συμπεριφορά της, θα διαστρεβλώνει αυτά τα οποία ακούει και σχετίζονται με κάτι που αδυνατεί να κατανοήσει και επιπλέον φοβάται.

Ο κυρίαρχος γνωρίζει πως και με ποιο τρόπο να μιλήσει και να πράξει και κυρίως το πότε.
Όταν εδραιωθεί η εμπιστοσύνη, έστω σ΄ ένα βαθμό και η υποτακτική αφεθεί πιο ελεύθερα και λιγότερο φοβισμένα, νιώθοντας ασφάλεια στα χέρια του, τότε αυτό που έχω τουλάχιστο προσωπικά παρατηρήσει, είναι πως όχι απλά δέχεται και το Sm αλλά ανακαλύπτει (πολλές φορές με έκπληξη) την ευχαρίστηση που της προσφέρει ο πόνος μέσα από τον κυρίαρχο της.
Προσωπικά δεν έχω γνωρίσει καμιά υποτακτική που να μην ήταν τελικά επιρρεπής στον μαζοχισμό.

 

-Γιατί θα ασχοληθεί με μένα και τα θέλω μου.

Εγωκεντρική υποτακτική;!;! Πρώτη φορά μου ξανασυμβαίνει!

-Γιατί θα έχει υπομονή, θα είναι ήρεμος και θα είναι συνεπής μαζί μου.

Dream: Κοινώς, μπαίνοντας σε μια σχέση όπου δηλώνω εκ προοιμίου 'αδύναμος κρίκος' όποια μαλακία και να κάνω, θα την πούμε διαδικασία μάθησης....

-Γιατί θα είμαι σε μια σχέση ουσίας και εμπιστοσύνης.

Dream: Λογικόν, αφού (περιμένω πως) θα ασχολείται 27 ώρες την ημέρα μαζί μου, πώς θα προλάβει να ξενοπηδήσει;

-Γιατί μέσα στο χώρο του bdsm είναι αποδεχτό να θέλω να είμαι υποτακτική μέσα σε μια σχέση χωρίς να σημαίνει ότι δεν είμαι δυνατή γυναίκα με έντονη προσωπικότητα και ανίκανη να έχω ευθύνες.

Dream: Αρα, μπορώ να είμαι 'και με τον χωροφύλαξ, και με τον αστυφύλαξ' - το πρωί να τσακίζω κόκκαλα στο γραφείο, απόγευμα να βρίζω τη μουλάρα που μου 'κανε χάλια το πεντικιούρ που το πληρώνω και της μαύρης λύσσας, αλλά το βράδυ... αααχ.. το βράδυ.. να τσιρίζω "βελόνα και κλωστή" αν σπάσει το κουμπί του Αφέντη!

-Γιατί θα είμαι η μεγαλύτερη ευθύνη της ζωής του, θα είμαι τα πάντα για εκείνον.

Dream: Πράγμα που πιθανώς να μην συνέβαινε σε μια βανίλα σχέση για ποιόν ακριβώς λόγο;;;;

-Γιατί θα έχει τον έλεγχο της σχέσης (άρα και την ευθύνη)

Dream: Και αν πάει στραβά η σχέση, είναι που έπεσα σε μαλάκα αφέντη, ε;

-Γιατί θα είμαι σε μια σχέση έντονη με ένταση και πάθος (and with a dose of kink)

Dream: Πράγμα που πιθανώς να μην συνέβαινε σε μια βανίλα σχέση για ποιόν ακριβώς λόγο;;;; (ξέρω, αδερφή της βαρεμάρας η επανάληψη, αλλά...)

-Γιατί τι παραπάνω θα κάνω πέρα από ένα πλύσιμο σιδέρωμα, μαγείρεμα (θα τρώω και καμία τιμωρία, άντε και καμία ξυλιά κανένα δεσιματάκι - big deal – τι είναι όλα αυτά μπροστά σε αυτά που θα έχω.

Dream: Αχχμμ... Χαλάω την πιάτσα, το ξέρω, αλλά η ιδέα ότι η υποτακτική είναι (και) το δουλικό μου φαίνεται απεχθής. Γνωρίζω κάμποσους εργένηδες που στα δύσκολα δηλώνουν άρρωστοι στο γραφείο για να γαμούν την παραδουλεύτρα τις Τρίτες, αλλά δεν το λένε και BDSM...

Μια σχέση BDSM χωρίς SM θα ήταν μια σχέση BD. Αν έλειπε και το B θα ήταν μόνο D (Domination/Discipline αναλόγως το site που προτιμάς).

Οι D σχέσεις είναι σχέσεις που ανήκουν κι αυτές στο BDSM που έτσι κι αλλιώς είναι αυτοπροσδιοριζόμενος χώρος. Εννοώ, αυτοί που κάνουν BDSM ορίζουν τί είναι και όχι το ανάποδο (όποιος δεν το κατάλαβε, τον απειλώ να ζητήσω από τον Oscarwil να του στείλει πριβέ ανάλυση του "εκτατικού" από τον "εντασιακό" ορισμό). Απαντούν πολύ σε τύπους που ενστερνίζονται το it's all in the mind.

Για μένα, δεν παρουσιάζουν κανένα ενδιαφέρον γιατί είναι σαν να λες πάω Ασία και να εννοείς ότι πας στην Κύπρο. Από τεχνικής απόψεως έχεις δίκιο, αλλά βασικά, έχεις δει Ασία από την ασφάλεια της Ευρώπης. Δεν είναι κακό, αρκεί να συνειδητοποείς την διάστασή του.

Dream

 

Μέρες τώρα ήθελα να απαντήσω στο thread, finally got to it.
Πολλές φορές αυτό που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ή αυτό που φοβόμαστε για κάποιους λόγους ή που δεν είναι συμβατό με μας και το δικό μας «κόσμο» όταν με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο το βρίσκουμε μπροστά μας το απορρίπτουμε και θέλουμε να το διώξουμε. Ένας τρόπος να το κάνουμε αυτό είναι να το αναλύσουμε – όπως νομίζουμε – προσάπτοντας του και τα ανάλογα επιχειρήματα, τα ανάλογα γιατί.Η πραγματική σοφία λοιπόν νομίζω βρίσκεται στο να μπορούμε να διατηρούμε την αίσθηση πως οι απόψεις και οι ιδέες μας εμπεριέχουν σφάλματα.
Κύριε Tor, τη περίπτωση του φόβου δεν την είχα σκεφτεί, σας ευχαριστώ, έχετε δίκιο και θα συμφωνήσω μαζί σας. Κύριε DreamMaster έχετε έναν μοναδικό τρόπο να συνθλίβετε points. (I like your sense of humor) και θα συμφωνήσω με τα περισσότερα. Κύπρος λοιπόν για first stopover before the final destination is not such a bad idea. Κύριε Oscarwil πως θα μπορούσε να διαφωνήσει κανείς μαζί σας!

illusion

_________________________

Spread your wings before they fall apart, home is where the hurt is darling, Follow your heart
Robbie Williams-Spread Your Wings

 

RE: RE: M/s ή D/s χωρίς SM

M/s – D/s σχέση χωρίς καθόλου SM λοιπόν.... <s>
Διαβάζοντας αυτό το νήμα, «είδα» τον εαυτό μου στα πρώτα μου «βήματα».
Πράγματι, ο φόβος όπως είπε ο Κύριος Tor ήταν το πιο έντονο συναίσθημα στην άρχη της γνωριμίας μου με τον Κύριό μου, ...ο σκηνοθέτης σκηνών τρόμου <s>...... ο φόβος του αγνώστου.

Όταν η εμπιστοσύνη μου προς εκείνον γεννήθηκε, αν και σε βρεφικό ακόμα στάδιο, βοήθησε πάρα πολύ να αφεθώ λιγότερο τρομαγμένη πια. Ένιωθα οτι ο Κύριός μου δεν θα επιχειρήσει κάτι πέρα απο τα όριά μου, που αναζήτησε και αναζητά με περισσή υπομονή....

Σε κάθετι καινούριο είναι ( για πολλούς πιστέυω) φυσική αντίδραση ο φόβος που κάθε φορά, με εμπιστοσύνη στον Κυρίαρχο, με τους χρόνους μας τους προσωπικούς.... ξεπερνιέται.

Προσωπικά, δεν μπορώ να πω οτι αντλώ ευχαρίστηση απο τον πόνο ( ούτε δυσαρέσκεια). Ευχαρίστηση μεγάλη μου δίνει όταν νιώθω οτι τον ευχαριστώ.... Δεν ξέρω αν κάπου παρακάτω αλλάξει αυτό και προστεθεί και η δική μου ευχαρίστηση την ώρα που δέχομαι πόνο....τώρα όμως, στην δική μου εισαγωγή έτσι έχουν τα πράγματα.

Στις αρχικές μου αναζητήσεις στον χώρο, δεν αναρωτήθηκα αν γίνεται να υπάρχει μια M/s – D/s σχέση χωρίς καθόλου SM, αλλά αν είναι απαραίτητο να υπάρχει έντονος ( εντονότατος <s> απο όσα διάβαζα και «άκουγα» ) σωματικός πόνος. Ομολογώ οτι αυτό με είχε τρομάξει αρκετά τότε και κάποια στιγμή σκέφτηκα πως μάλλον λάθος πόρτα χτυπώ!! Μιλώντας με ανθρώπους που ζουν τέτοιες σχέσεις, κατάλαβα οτι ο πόνος δεν είναι πάντα ...το υπερβολικό (για εμένα) που «άκουγα» απο διηγήσεις μιας pain slut για παράδειγμα και πως δεν επιθυμούν όλοι οι Κυρίαρχοι μια σκλάβα pain slut.....

Πολύ όμορφα το έγραψε η Amazona..... «δεν έχουν όλοι όσοι ασχολούνται με το BDSM τα ίδια γούστα....»

Οπότε κλείνοντας θα σου έλεγα οτι M/s – D/s σχέση χωρίς καθόλου SM προφανώς δεν είναι συχνό «φαινόμενο». Μάλλον η «ένταση» του σαδομαζοχισμού μπορεί να διαφέρει.

 

Πολύ σοφά λόγια έγραψε εδώ η αγαπητή pleasing και θα συμφωνήσω μαζί της, μια M/s ή D/s σχέση μπορεί να μην περιέχει καθόλου το στοιχείο του σαδομαζοχισμού (S/M) γιατί πολύ απλούστατα δεν αρέσει στο ζευγάρι, ή για άλλους λόγους (π.χ. υγείας). Η ένταση σε όσα ζευγάρια το ζούνε όντως διαφέρει καθώς οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί και κάθε ζευγάρι θέτει τους δικούς του κανόνες, τα δικά του όρια...

 

Αυτή ακριβώς ήταν και η δική μου αντίδραση στην αρχή.
Μετά ανακάλυψα σιγά σιγά πως άρχισα να διεγείρομαι σκεφτόμενη όλα όσα συνέβησαν σε κάποιο session.
Μετά άρχισα ασυνείδητα να το αποζητώ. Και σιγά σιγά άρχισε να μετατρέπεται σε συνειδητή ανάγκη. Κάποτε τον αποζητώ πολύ, κάποτε όχι ιδιαίτερα και μερικές φορές δεν τον θέλω (όχι πως μου πέφτει και λόγος lol).
Αλλά στις αρχές ήταν όριο για μένα ο οποισδήποτε πόνος. Μάλλον όντως έχει να κάνει με το φόβο του αγνώστου και την γενικότερη αντίληψη που έχουμε σαν βανιλλα και στα πρώτα μας βήματα στο bdsm, απέναντι στον πόνο, σαν κάτι κακό που πρέπει να αποφεύγουμε.

Επίσης έχω προσέξει πως ενώ όταν είμαστε συνέχεια μαζί, με συνεδρίες συχνές, τον απολαμβάνω περισσότερο και παύω να τρομοκρατούμαι στη σκέψη, ενώ όταν περάσει κάποιο διάστημα χωρίς Sm πάλι αρχίζω να φοβάμαι έντονα.

 

καλησπερα σας
το συγκεκριμενο ερωτημα με απασχολει χρονια...τελικα καθενας οριζει τα δικα του θελω και μεσα απο εμπειριες χτιζει την δικη του θεωρια...και ως γνωστον...the only rules in D/s relationships are that there are no rules 
προσωπικα το s/m το θεωρω αρρωστημενο με την εννοια οτι για να εχει καποιος τον πονο αυτοσκοπο, ειτε τον δεχεται ειτε τον προκαλει, σημαινει για μενα οτι διακατεχεται απο ποταπα συναισθηματα, κριση ταυτοτητας , τασεις επιβεβαιωσης και καταξιωσης, για να μην πω οτι παραβαινει τον πρωτο κανονα του D/s ...πως ειναι σχεσεις αγαπης και εξαρτησης

 

well
ναι καλή η διαπίστωση με τη κύπρο αλλά το επόμενο βήμα που είναι ο λίβανος και το ισραήλ ναι έχει απίστευση δόση γοητείας και κινδυνούς μαζί όμως...

ωραίο παράδειγμα πάντως από τον Κύριο Dream  

 

Ο σαδομαζοχισμος ειναι η πεμπτουσια και η απαρχή ολων . Ολα τα υπολοιπα διανθιζουν και δινουν την αποχρωση, τον τονο .
Ομως τα θεμελια , ηταν ειναι και θα ειναι ο σαδομαζοχισμος μια και υπήρχε πολυ πριν εισαχθουν οι τεχνοκρατικες , αποστειρωμενες και αμερικανοφερτες εννοιες του Bdsm και του κατασκευασματος D/s γενικοτερα.
Αλλωστε ποσο πιο υποταγμενη μπορει να υπαρξει απο το ουρλιαζει , να υποφερει, να χορευει βιαιους χορους στα δεσμα της για παρτη σου? Με αλλα λογια το Sm εμπεριεχει γενναιες χορταστικες δοσεις Κυριαρχιας...
Τωρα για το σχολιο σου περι αρρώστημενου μαλλον βιαζεσαι να καταδικασεις οτι δεν κατανοεις. Δεν υπαρχουν ποταπα συναισθηματα, ολα τα συναισθηματα ειναι μερος της φυσης και εχουν τον σκοπο τους. Και επισης δεν ειναι απαραιτητο μια σαδομαζοχιστική σχέση να ειναι σχεση αγαπης και εξαρτησης οπως και ο Σαδισμος δεν αποκλειει την υπαρξη αισθηματων.