Mind Hacking - Brainwashing

-> Πόσο ευκολο/δύσκολο είναι να χακάρεις το μυαλό ενός υ?
Χωρίς Κ και υ και βδσμ. Παιρνοντας μακριά -τους πόνους- ενός ανθρώπου που πονάει, ως ανταπόδοση τα παίρνεις ή στα δίνει όλα στο τέλος  

-> Το έχετε κάνει?
Κάτι εχω κάνει και εγω.

->Το έχετε υποστεί?
Κάτι έχω υποστεί και εγώ.

-> Αποτελέσματα
Θα δειξει η νεκροψία  

 

@DaddyDom Αυτό που είπα (και εσύ εξελαβες ως στοχοποίηση) είναι πως η πλειοψηφία των ανδρών θέλει και προσδοκεί να είναι ο καλύτερος μέχρι στιγμής εραστής της εκαστοτε παρτενέρ. Ούτε το κατέκρινα, ούτε το θεωρώ παράλογο. Όπως επίσης δεν αναιρεί το ενδεχόμενο και η πλειοψηφία των γυναικών να θέλουν να είναι μοναδικές για τον εκαστοτε παρτενέρ τους κοκ.

Όλα αυτά, σε κάθε περίπτωση είναι εκτός θέματος και παρακαλώ όπως σταματήσουν εδώ. Όπως είπα και στο πρώτο ποστ που σου απευθύνθηκα, καλό το χιούμορ, αλλά αν δεν έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις επι του θέματος, σε παρακαλώ μη χαλάς τη ροή του νήματος.

 

τα εκτος θεματος τα αρχισες εσυ, οταν δεν ειχες να απαντησεις κατι ουσιωδες επι του θεματος. Μην το ξεχναμε αυτο.

 

μα γιατι καλη brenda θωρακιζεσαι? γιατι δεν αφηνεσαι να σου δειξουν την πραγματικη σου φυση? αφου κατα βαθος θελεις...

σκεφτηκες ποτε οτι η αυτοπραγματωση μπορει να ειναι διπλα σου και να την χανεις λογω την θωρακισης σου?

 

 

Θα πω ειλικρινά, πως εγω το σκέφτηκα για μένα καποια στιγμη.

 

Για όσους δεν είδαν το βίντεο, η δόκτωρ της αστυνομίας διάβαζε στην ρεπόρτερ μια λίστα λέξεων, όλες πλην μιας με νοηματική συνάφεια μεταξύ τους. Μετά έβαζε την ρεπόρτερ να χρησιμοποιήσει την κοντινή μνήμη της για κάτι άσχετο και μετά της ζητούσε να επαναλάβει την λίστα. Εννοείται ότι την λέξη εξαίρεση η ρεπόρτερ την θυμόταν, γενικά θυμόταν, ακόμα, την λίστα αλλά πρόσθεσε και μια λέξη ακόμα, με μεγάλη νοηματική συνάφεια με τις άλλες που όμως δεν της είχε διαβάσει η δόκτωρ. Οπότε η δόκτωρ, χωρίς να χάσει χρόνο, πετάχτηκε πάνω ενθουσιασμένη: "Είδες πόσο καλά δουλεύει; Αλλά να ξέρεις ότι μόνον με ηθικούς τρόπους το χρησιμοποιούμε!" Τέλος συνέντευξης.

Η γνώμη μου, περιοριζόμενη στο συγκεκριμένο: Είναι γνωστό ότι υπάρχουν επινοημένες αναμνήσεις, είναι γνωστό ότι υπάρχουν επινοημένα βιώματα. Το ασυνείδητο του καθένα είναι σε θέση να φιλτράρει τα πάντα. Αν του προσφερθεί κάτι καλό για τους σκοπούς της ισορροπίας του, το τραβάει χωρίς δεύτερη σκέψη και το ισιώνει μέσα του να δένει με τα υπόλοιπα, το αδιάφορο το προσπερνά, για το επώδυνο κάνει πολλά και διάφορα όχι του παρόντος. Πιθανό να μπορεί κάτι τέτοιο να χρησιμοποιηθεί από ένα πρόσωπο σε άλλο και πάλι το ασυνείδητο του δέκτη είναι γερός πορτιέρης. Αν τυχόν δεν είναι; Ρωτήστε την δόκτωρα, ολόκληρο βιβλίο έγραψε! Αλλά αν είναι, που συνήθως είναι, τότε το Κ κάνει service topping ειδικού τύπου στο υ.

Και πάλι θα το πω, αντίδοτο ή ενισχυτικό το ημερολόγιο. Και λίγοι καλοί παλιοί φίλοι, από αυτούς που θυμούνται καλά τί πραγματικά συνέβη και τί όχι  

Στα καθ ημάς

ένας σκλάβος ονειρεύτηκε να του κάνει, μεταξύ άλλων, κάτι παρόμοιο αλλά στο πιο hard core μια Κυρία, για να τον "σπάσει" - άγνωστο αν η Κυρία ανταποκρίθηκε. Άγνωστο αν ο σκλάβος κρατά ανάμνηση και αν αυτή η αναμνηση είναι πραγματική ή επινοημένη. Η επιστήμη έχει τον τρόπο, λίγο ως πολύ, να διακρίνει μεταξύ των δύο καταστάσεων, αν την απασχολεί, γιατί δεν την απασχολεί πάντα.

Επιμύθιο δικό μου:
Γιατί πάντα τα υ αποζητούν την ακρότητα, πόσες φορές, νύχτες στα chat, είναι υ που ζητούν επίμονα "αλλά εγώ θέλω το πιο ακραίο modification που μπορείς να σκεφτείς, τί θα μου κάνεις; πόσο γρήγορα; πες μου τώρα!" και αν το Κ κομπιάσει αυτά απομακρύνονται, ενίοτε βριζοντας κιόλας!

 

υπερβολες! το πολυ πολυ να θες μετα δυο τρια χρονια aftercare... αλλα μετα θα εισαι τζετ!

 

ωραια... εκανες τη μιση δουλεια μονη σου...

 

@gaby εξαιρετικη τοποθέτηση.

 

Τρία χρόνια aftercare, καμμιά δεκαριά χρόνια ψυχανάλυση, όλα καλά, τέλεια, δε λέω!

 

μα αν δεν φτασεις στα ακρα, πως θα γνωρισεις τον εαυτο σου? ασε που υπαρχουν βασιμες υποψιες και φημες οτι στα ακρα βρισκεται και η αυτοπραγματωση...

το ειπε κι ο κοελο

 

Είναι απορίας άξιο το πόσο off topic είναι οι περισσότερες απαντήσεις, παρότι δεν σκοπεύουν απαραίτητα σε χαβαλέ και όντως γίνεται συνειδητή προσπάθεια για αντιπαράθεση.

Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι η πλειοψηφία αγνοεί το προφανές context.

1. Η συγγραφέας του βιβλίου ζει σε έναν κόσμο που έχει συμφέρον να αποδείξει τη θεωρία της, θεωρία πάνω στην οποία μπορούν να βασιστούν δικαστικές απαλλαγές.
2. Στο εν λόγω άρθρο δεν αναφέρεται πουθενά, αν και έπρεπε, ότι οι συνθήκες υπό τις οποίες γίνεται μια ανάκριση, mind game από μόνη της, είναι κάτι πάνω στο οποίο "κουμπώνει" κάθε άλλη προσπάθεια για manipulation, της μνήμης ή όχι, που δεν μπορεί να οικειοποιείται το σύνολο του αποτελέσματος.

Ξεφεύγοντας τώρα από το άρθρο.

Είναι κωμικό να αμφισβητείται η δυνατότητα για manipulation απόψεων, μνήμης, αντίληψης κ.λπ. όταν ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να μπει αυτόματα στη διαδικασία αποκλεισμού αναμνήσεων για να προστατεύσει την ψυχολογία του ατόμου ύστερα από κάποιο υπέρμετρα τραυματικό γεγονός. Μόνο με τη λογική πως ό,τι κλειδώνει, ξεκλειδώνει, δεν είναι λογικό άλμα να σκεφτεί κανείς ότι υπάρχει τρόπος να γίνουν όλα. Κατά μία έννοια "πλύση εγκεφάλου" (αν και ο όρος είναι πιο βαρύς από όσο δικαιούται) είναι μια απλή καθημερινότητα σε διαφήμιση, πολιτική και τόσα άλλα. Η ίδια η πειθώ βασίζεται στην ιδέα ότι η αντίληψη του ακροατή έχει κάποιες δομές που προέκυψαν φυσικά κατά την ανάπτυξη και χρειάζεται διαφορετική μεταχείριση για να περάσει το ίδιο νόημα που θα περνούσε στον παραδιπλανό.

Φυσικά ο καθένας μπορεί να πει ότι η όλη αυτή ιδέα δεν του αρέσει, του αρέσει, τον αφήνει αδιάφορο κ.λπ. Δεν είναι θέμα αυτό, φυσικό επόμενο είναι. Τουλάχιστον όμως, να μην κάνουμε πως όλο αυτό είναι πρωτάκουστο, αδιανόητο, ανούσιο και, τελικά, εξ ορισμού άσχετο με BDSM που ενσωματώνει ένα είδος εκπαίδευσης. Και αν η εκπαίδευση, ως έννοια, είναι κάτι που ξεχωρίζει κανείς από την έννοια του manipulation, τότε έχει πολλά να εξηγήσει στον εαυτό του σχετικά με τα αξιακά συστήματα που υιοθετεί και πώς αυτά διέφεραν από την προηγούμενη γενιά και διαφέρουν από την αμέσως επόμενη.

Και για να μη μείνουν ξεκρέμαστες και οι αρχικές ερωτήσεις:

Πόσο ευκολο/δύσκολο είναι να χακάρεις το μυαλό ενός υ?
Όσο εύκολο/δύσκολο είναι να πιστέψει κάποιος ατάκες όπως "Λεφτά υπάρχουν", "θα χυθεί άπλετο φως", "το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο", "δεν υπάρχει περίπτωση να έρθουν άλλα μέτρα". Όχι, δεν τα πιστεύουν μόνο συνταξιούχοι.

Το έχετε κάνει?
Όλοι το έχουν κάνει. Ξέρουν από παιδιά, τότε που ήθελαν ένα αυγό Kinder παραπάνω.

Το έχετε υποστεί?
Σίγουρα. Είναι στατιστικά αδύνατο το αντίθετο.

Αποτελέσματα?
Μεγάλο το εύρος αποτελεσμάτων, πολλές οι λέξεις, λίγος ο χρόνος.

Ξέρω ότι τα παραπάνω ακούγονται επιθετικά. Δεν είναι στην πραγματικότητα. Ήδη έχω γράψει χιλιάδες λέξεις σήμερα και μερικές εκατοντάδες ακόμη έχουν το κόστος τους. Και όσο πιο ευγενικός θέλει να φανεί κάποιος στο γραπτό λόγο, τόσες περισσότερες λέξεις καταλήγει να χρειάζεται.