Principles of Punishment (Αρχές Τιμωρίας)

Απάντηση: Principles of Punishment (Αρχές Τιμωρίας)

λοιπόν εμένα αυτό το νήμα ουδέποτε μου άρεσε...

@ sklavina,
η απάντηση και στις τρεις ερωτήσεις σου από μένα είναι "αμφιβάλλω". Έχω τη γνώμη ότι σκλάβα μαθαίνει ωριμάζοντας και οι τιμωρίες, χωρίς να είναι ο μόνος τρόπος ή η αποκλειστική διαδικασία, την οδηγούν στην ωριμότητα. Οι τιμωρίες, όπως και να γίνουν, είναι σοκ για τη σκλάβα, ενίοτε συντριπτικά σοκ, τα οποία οδηγούν κάπου. Το να συζητηθεί το ένα και το άλλο ή το να περιβληθεί η τιμωρία έναν συγκεκριμένο "τύπο" νομίζω ότι απλά μειώνει το σοκ και άρα την αποτελεσματικότητα της τιμωρίας. Τα διαδικαστικά των τιμωριών δεν νομίζω ότι πρέπει να έχουν κανόνες γνωστούς στη σκλάβα τους οποίους να ακολουθεί κάθε Κυρίαρχος.

Και θα μου επιτρέψετε να προτείνω ότι αυτό που διαχωρίζει την πραγματική τιμωρία από την τιμωρία - παιχνίδι πειθαρχίας, ή ακόμα περισσότερο την τιμωρία - παιχνίδι ρόλων είναι ότι η έκβαση της τιμωρίας είναι άγνωστη για τη σκλάβα. Αν είναι άγνωστη και για τον Αφέντη της, ακόμα καλύτερα...

 

Απάντηση: Principles of Punishment (Αρχές Τιμωρίας)

Προσωπικά θεωρώ πως η σκλάβα πρέπει να γνωρίζει τους λόγους για τους οποίους τιμωρείται.
Αν δεν γνωρίζει τους λόγους, τότε τι σόι τιμωρία είναι?
Που αποσκοπεί?
Γιατί η τιμωρία για να είναι αποτελεσμάτική πρέπει να αποσκοπεί στη διόρθωση κάποιας συμπεριφοράς, στάσης, αντίληψης κ.ο.κ. Αν δεν γνωρίζει η σκλάβα γιατί τιμωρείται πως θα προσπαθήσει να διορθώσει και τι να προσπαθήσει να διορθώσει.
Αν απλά ο Κ την πονέσει χωρίς αναφορά λόγου, τι είναι πέρα από καθαρή έκφραση σαδισμού - που ενώ την βρίσκω να έχει θέση σε μια Μs σχέση, δεν βλέπω να έχει σχέση με την τιμωρία η οποία έχει στόχο σοφρωνισμού.

 

Απάντηση: Principles of Punishment (Αρχές Τιμωρίας)

Tender μου, θα ήθελες να εξηγήσεις λίγο πιο απλά τι ακριβώς εννοείς?γιατί δεν είμαι σίγουρη αν κατάλαβα καλά.
Επίσης πως εννοείς το να είναι άγνωστη η έκβαση της τιμωρίας για την σκλάβα και πως για τον αφέντη της?μπορείς να παρουσιάσεις κάποιο παράδειγμα ίσως? 

Θα συμφωνήσω με τα παραπάνω.Υπάρχει όμως κατάλληλη στιγμή που ο αφέντης πρέπει να εξηγήσει στη σκλάβα το λάθος της και ποια είναι αυτή? η δεν παίζει ρόλο αυτό?είναι σωστό να την τιμωρήσει πρώτα και μετά να της εξηγήσει? και αν ναι, που αποσκοπεί αυτό?
Επίσης η τιμωρία πρέπει να είναι άμεση?μπορεί δηλαδή να την τιμωρήσει για κάτι που έκανε πριν μια βδομάδα?και αν ναι ποιος λόγος που περίμενε τόσο πολύ? 

 

Απάντηση: Principles of Punishment (Αρχές Τιμωρίας)

Απλά δεν νομίζω ότι γίνεται να τιμωρείται σκλάβα και να μην έχει αντιληφθεί από μόνη της τον λόγο.

Έπειτα, η συζήτηση περί του σφάλματος, πριν ή μετά για μένα είναι χωρίς σημασία. Σημασία έχει να μην ξανακάνει το σφάλμα ή άλλο παρεμφερές, μέχρι τέταρτου βαθμού συγγενείας η σκλάβα. Η συζήτηση πιστεύω ότι δεν την βοηθά να καταλάβει πολλά πράγματα, η τιμωρία από μόνη της τη βοηθά.

Με το "διαδικαστικά των τιμωριών" εννοώ όλα αυτά, το αν και πότε θα μαθαίνει η σκλάβα γιατί ακριβώς τιμωρείται, πώς θα αρχίζει και πώς θα τελειώνει η τιμωρία, αν θα συζητείται το σφάλμα και όλα αυτά. Τα λέω "διαδικαστικά" για να τα διαχωρίσω από τα συναισθηματικά των τιμωριών, που δεν καλύπτονται από κάποια "θεωρία τιμωρίας" πιθανά, αλλά είναι κατά τη γνώμη μου ιδιαίτερα σημαντικά και για τον Κυρίαρχο που τιμωρεί και για τη σκλάβα που τιμωρείται. Επειδή τα διαδικαστικά μπλέκουν με τα συναισθηματικά, δεν πιστεύω ότι πρέπει να ακολουθούν κανόνες αλλά ότι πραγματικά αξίζει να πηγαίνουν με το ένστικτο του Κυρίαρχου.

Αυτό που είπα για την έκβαση ήταν για να δώσω έμφαση σε ένα γεγονός που είναι πέρα από κανόνες και τη θεωρία τιμωρίας. Πως κατά τη γνώμη μου η τιμωρία που έχει αποτέλεσμα διαμορφώνει ως ένα βαθμό τη σκλάβα αλλά και τη σχέση. Ακόμα, ότι η έντασή της ως βίωμα δεν τελειώνει την ώρα που λήγει η τιμωρία και ο Κυρίαρχος αγκαλιάζει τη σκλάβα Του και με αυτόν τον τρόπο της δείχνει ότι τη συγχωρεί.

Ελπίζω να έγινα λίγο πιο σαφής. Δυστυχώς δεν επιθυμώ να παρουσιάσω κάποιο παράδειγμα και ούτε έχω δει ποτέ μου σκλάβα να διηγείται με ευχαρίστηση αυτά που γνωρίζει από τις τιμωρίες της. Λυπάμαι πραγματικά, αν δεν έχω γίνει κατανοητή, έκανα το καλύτερο που μπορούσα.

 

Απάντηση: Principles of Punishment (Αρχές Τιμωρίας)

Δεν υπάρχουν απόλυτες συνταγές.
Επίσης δεν μίλησα για εξηγήσεις προς τη σκλάβα.
Όταν λέω πως η σκλάβα πρέπει να γνωρίζει γιατί τιμωρείται, αναφερόμουν σε μια ανάλυση της συμπεριφοράς, στάσης, αντίδρασης κ.ο.κ. που οδήγησε στην τιμωρία, ώστε να συνειδητοποιήσει καλύτερα το λάθος της.
Αυτό δεν σημαίνει πως σε κάθε λάθος και σε κάθε τιμωρία θα συμβαίνει αυτό.
Αν δε, περιμένει μια βδομάδα να την τιμωρήσει, μπορεί να αφορά τον θυμό του Κ, που περιμένει να του περάσει για να μη τιμωρήσει εν βρασμώ, μπορεί να μην έχει διάθεση να κάτσει να ασχοληθεί γενικότερα με τη σκλάβα νωρίτερα, μπορεί να προσπαθεί να βρει τιμωρία ανάλογη με το παράπτωμα και στην τελική μπορεί επειδη ..μπορεί.  

Συμφωνώ πως συχνά η σκλάβα γνωρίζει την αιτία της τιμωρίας της.
Μου έχει συμβεί ωστόσο, να τιμωρηθώ κι εγώ ιδέα να μην έχω τι έκανα που το προκάλεσε και βέβαια καθόμουν και έβραζα μέρες μες το ζουμί μου, προσπαθώντας να φανταστώ τι απ΄ όλα   όσα έκανα προκάλεσαν την τιμωρία. Ίσως γιατι κάποιες φορές δεν είναι μία συγκεκριμένη πράξη, αλλά ο τόνος της φωνής, η έκφραση, ή ακόμα μικρά συμβάντα τα οποία να συσωρευθηκαν.
Και μου έχει τύχει μετά από τιμωρία την οποία δεν συζήτησα, να νιώθω τόσο θυμωμένη και αδικημένη, που κανένα καλό δεν βγήκε απ αυτήν, μέχρι που με βοήθησε μέσω της συζήτησης να κατανοήσω το γιατί.
Και βέβαια έχει τύχει να ξέρω και χωρίς λόγια, ακριβώς τι έκανα που ένιωσε την ανάγκη να καταφύγει σε τιμωρία.

Γι αυτό λέω συνταγές δεν υπάρχουν απόλυτες.

Ένα είναι σίγουρο..
Πως είναι σημαντικό να κατανοήσει η σκλάβα τους λόγους και να συνειδητοποιήσει πως για να καταφύγει στην τιμωρία ο Κ. σημαίνει πως ένιωσε πως επιθυμεί να την συγχωρέσει, να την βοηθήσει να γίνει αυτό που η ίδια επιθυμεί. Καλύτερη σκλάβα.

Αν γι αυτό αρκεί η χωρίς λόγια τιμωρία, ή μια τιμωρία + συζήτηση, είναι απλά λεπτομέρειες και επαφίονται στην κρίση του Κ.

 

Re: Απάντηση: Principles of Punishment (Αρχές Τιμωρίας)

Πράγματι, έτσι είναι. Την κράτησα στο συρτάρι για αρκετό καιρό...

https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t25188/#post303525

 

Τελικά σ' αυτόν τον τόπο της γενικής ατιμωρησίας, μόνο οι υποτακτικές τιμωρούνται...

 

Απάντηση: Principles of Punishment (Αρχές Τιμωρίας)

Γενικά για να γνωρίζει η υποτακτική την αιτία της τιμωρίας, θα πρέπει ο αφέντης να : της εξηγήσει-αναλύσει-μιλήσει-δείξει (τι από όλα αυτά δεν έχει σημασία), πιο είναι το λάθος της υποθέτω.Τι έκανε που οδήγησε στην τιμωρία.Υποτίθεται πως πρέπει να το βελτιώσει.
Και ρωτάω αλλά απαντήσεις δεν παίρνω...

 

Re: Απάντηση: Principles of Punishment (Αρχές Τιμωρίας)

Εκτός εάν ο Αφέντης κάνει νάζια σαν ντίβα, και όταν τον ρωτάει η υποτακτική, "Μα τί έκανα Κύριε;" αυτός απαντάει, "ξέρεις εσύ..." 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Principles of Punishment (Αρχές Τιμωρίας)

Δεν το κατάλαβα αυτό...χιούμορ είναι? 

Αυτό που με προβλήματίζει είναι ότι όσο και να απαντάμε οι υποτακτικοί είναι για αυτά που νομίζουμε ότι σκέφτονται οι Κ και όχι για αυτά που ισχύουν πραγματικά.Σαφέστατα και κάθε κυρίαρχος θα έχει διαφορετική αντίληψη επί του θέματος και για διαφορετικές αιτίες..
Αυτό είναι και το ενδιαφέρον νομίζω 

 

Απάντηση: Principles of Punishment (Αρχές Τιμωρίας)

Κάθε καλός Πατέρας οφείλει να εξηγήσει γιατί τιμωρεί το παιδί του. Άλλως είναι ένας άδικος Πατέρας και το παιδί μπερδέυεται για τα καλά. Αυτά φυσικά στον αληθινό κόσμο και όχι στην βδσμ προσομοίωση. Στην προσομοίωση, ο Πατέρας, κάνει ότι γουστάρει. Φυσικά έτσι φερόμενος αποδεικνύει ότι είναι ένα κακομαθημένο παιδί.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Principles of Punishment (Αρχές Τιμωρίας)

Ναι, χιούμορ είναι. Γι αυτό έχει τη φατσούλα με το χαμόγελο δίπλα, για να μην υπάρχει ουδεμία δυνατότητα παρεξήγησης.

Αν το προτιμάς άνευ χιούμορ, δες αυτό που λέει η elfcat.