The 50 Secretaries of O

Πάντα υπήρχε BDSM, από τότε που ο άνθρωπος των σπηλαίων άρπαζε από τα μαλλιά τη γυναίκα και την οδηγούσε στη σπηλιά του. Οι 3 ταινίες-βιβλία που σημάδεψαν 3 φουρνιές BDSMers και οι πιο γνωστές είναι "Η Ιστορία της Ο", "Η γραμματέας" και "Οι 50 αποχρώσεις του Γκρι".
Η κάθε ταινία άνοιξε τα μάτια και τους ορίζοντες των θεατών σε έναν κόσμο άγνωστο ως τότε, είτε συμφωνούσαν με αυτό τον τρόπο ζωής είτε όχι.
Προσωπικά θα σταθώ στη φρενίτιδα που προκάλεσε η τελευταία ταινία και στους λόγους που βρίσκει πολλούς εχθρούς στο χώρο.
Μου έχει τύχει πολλοί να με "κατηγορούν" ότι μπήκα στο χώρο εξαιτίας των 50 αποχρώσεων (άσχετα αν η δική μου αγαπημένη είναι η Γραμματέας).
Τα αρνητικά της ταινίας τα έχουμε πει.
Τι θετικά βρίσκετε στις αποχρώσεις?
Πχ εγώ θεωρώ πολύ καλή την επιλογή της μουσικής και τη σκηνοθεσία.
Το μόνο καλό που βλέπω εγώ στην απήχηση της ταινίας είναι το ότι μπόρεσα (μετά από πολλά χρόνια) να μιλήσω ανοιχτά σε δικούς μου φίλους εκτος χώρου για τις προτιμήσεις μου και να μη με αφορίσουν ως δαιμονισμένη  

 

Δεν έχω δει το έργο, αλλά από το βιβλίο το κυρίως θετικό μου φάνηκε η αμεσότητα της γραφής του.

Αν θέλεις, βάλε και μια άλλη νουβέλα στη λίστα σου, πριν από την Ο υπήρξε το "Όχι ορχιδέες για την Μις Μπλάντις".

 

΄Εχει δει κανείς την ταιινία "Ο θυρωρός της νύχτας" μια παλιά ταινία με τον Ντερκγ Μπόγκαρντ και τη Σαρλότ Ράμπλινγκ; Όποοιος την έχει δει ας μου πει γνώμη, όποιος δεν , ας τη δει, είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα, έχει σχέση με το χώρο και το σαδομαζοχισμό. Δείτε την .

 

Την ιστορία της Ο, δεν την έχω δει, τα υπόλοιπα ναι. Το βαρύγδουπο '' σημάδεψαν 3 φουρνιές BDSMers '' δε το συμμερίζομαι, προσωπικά εγώ.
Από την άλλη η ταινία που με συγκλόνισε και την είδα πρόσφατα σχετικά ήταν το : SALÓ, OR THE 120 DAYS OF SODOM.

Κανένα θετικό δε βρίσκω στις Αποχρώσεις του Γκρι, το πλασάρουν ως bdsmική ταινία, νοτ φορ μι.

 

Καλή ταινία , αυτή που αναφέρω πιο πάνω, παλιά, αλλά καλή αν τη βρεις δες την , αξίζει, για μένα. Ούτε εμένα μου έκανε κάποια ιδιαίτερη αίσθηση, τουλάχιστον η ταινία, " οι Αποχρώσεις του γκρι"

 

Το μόνο καλό που είχε η ταινία ήτανε η Ντακότα, το βιβλίο ούτε καν αυτό...


 


Αλλά για όνομα του Θεού, όταν έχουν προϋπάρξει ένας ντε Σαντ, ένας Απολλιναίρ, ένας Μαζόχ, ένας Προυστ, ένας Μπρυκνέρ, ένας Εμπειρίκος, ένας Παζολίνι, εσείς ανακαλύψατε τον σαδομαζοχισμό από τις 50 Αποχρώσεις;
Μ' όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις.

 

Ειναι λιγο δικοπο μαχαίρι η απάντηση ...Απο την μια οι "50 αποχρώσεις " ειναι μια κακή ταινια απο όλες τις πλευρές αλλα απο την άλλη ίσως ειναι για κάποιους το πρωτο σκαλοπάτι για να μπουν σε πιο βαθιά bdsmικά νερά..

 

το σαλο θεωρείται bdsm ταινία

 

Ναι, τι;

 

ξεχασα το ερωτηματικό 

 

Προσωπικα το 50 shades για εμενα ειναι κακια ταινια απο αποψη ηθικής. Αγγιζει επιφανιακα το bdsm στοχευοντας περισσότερο στην ικανοποιηση της μισαλοδοξιας των γυναικων(οσων εχουν μισαλοδοξια μεσα τους) για αυτο και οι πιο εμπειρες κυριες του χώρου και κυριοι αντεδρασαν αρνητικα. Παρουσιαζει ενα προτυπο αντρα πολυ μακρια απο το μεσο ορο οπως και ενα προτυπο γυναικας. Με λιγα λογια απεχει απο το bdsm και ειναι ταινία τυπου sex and the city.
Προσωπικη αποψη  

 

Δεν έχει δύσκολες λέξεις, το έχει και σε ταινία που θα την δει το σόι και θα χαίρεται που η κόρη τους σκοπεύει να καλοπαντρευτεί... Θες κι άλλα..?
Κατά τα λοιπά...
Η μετεξέλιξη της ροζ κυρίας Μπάρμπρας Κάρτλαντ φοράει γκριζουλιά και προσφέρει το προϊόν της σε όλα τα σπίτια που κάποτε οι κυράδες τους άκουγαν τον Λαμπίρη, έβλεπαν Κορονέισιον Στρίτ και Πέιτον Πλέις στον δρόμο της ...ολοκλήρωσής τους με το Λαβ στόρι. Γεγονός που τις οδήγησε μετέπειτα σε καναπέδες ποζεράδων σρινκ... Συμπτώματα πολιτισμού α λα καρτ..!

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Καύλωσέ-με-αν-μπορείς….44453/page-1072#post-740222