Wrong Reasons To Do S/M

Σε μια περιπλάνηση μου στο internet βρήκα αυτό το ενδιαφέρον και επίκαιρο κείμενο.
Σας το παραθέτω και ζήτω συγγνώμη που δεν έχω το χρόνο να το μεταφράσω...
Αυτό θα γίνει σύντομα!


"Perhaps we’ve mistakenly made the S/M life seem like a panacea for personal and erotic problems"

Are you a kinkster? Are you a part of the S/M community? Do you identify yourself as a leather person? Do you know why you’re a member of this community? Has it fed your needs? Has it made you happier? Has it brought you more inner peace? Have you found intimate and harmonious connections with people whom you might not have otherwise met.
If so, I congratulate you. You’ve found a corner of the complex social network of humans that’s right for you.
If, however, you haven’t found these things, perhaps you’re trying to quench your thirst in the wrong watering hole. You may be seeking bliss through the wrong pilgrimage.
Recently I’ve encountered a few situations where I’ve asked or wondered if a person’s need to belong to the kink community was positive and/or healthy. I’m not talking about the rare egregious nutcase murderers who prey on the on-line BDSM players and stuff them into 55-gallon drums. I’m talking about everyday people who find themselves in search of something within the leather world and constantly feel unhappy or unfulfilled. I’ve met such people in casual conversations at leather events, in submissive applicants, in tutorial students, and within circles of friends.

I know of a person who thought that being a house boy/servant/sex slave would be a great way to get laid, live comfortably, and have a place to live. I know of another person who uses the premise of TPE (Total Power Exchange) to deprive his sub from having contact with her friends and family. I also know of an individual who doesn’t like any S/M play but wanted the seeming tenderness of after-care; in turn, that person would put up with acts that were rather distasteful to them. I know of bottoms who guilt and cudgel their tops into serving their needs. I know people who feel worthless, have intensely low-self esteem issues, and believe that D/s justifies their broken self image. I know of doms who force their boys into high-risk sex in the name of obedience.
Why so much of this lately?
During the past several years there’s been a great effort to give positive PR to the S/M life. That’s fine. I’m all for reducing the stigma against alternative sexual practices between consenting adults. But in the rush to show the joy of kink, perhaps we’ve done too good of a job. Perhaps we’ve mistakenly made the S/M life seem like an Eden of sexual adventurousness and panacea for personal and erotic problems. We’ve also put stock in our reputation as a community that welcomes with open arms all adults, regardless of their proclivities, perversions, and/or dysfunction. We talk about the joys, physical highs, spiritual paths, honored commitments, deep bonds, tenderness, primal joys, enlightened communications, etc., etc.
Sounds wonderful, doesn’t it?

The spin job by the enthusiastic disciples of pervyness has done its work. In some quarters. (Although hardly enough in the realms of legal defense, employment protection, and mental health authorities.) Understandably, this is what enthusiasts do. They are thrilled, delighted, and only wish to be understood. With such wonderful earnest cheerleading (especially in the world of the Internet, where no one can be held accountable for their words), people have been coming out of the woodwork to find S/M Munches, clubs, play-parties, and play-mates.
What we, the believers, haven’t mentioned are the mundane details, the downsides, the realities:

If you are broken, S/M will not fix you.
Your domme may play your mommy or daddy, but you still have adult responsibilities to the world.
Poor social skills cannot be disguised as dominance.
Poor social skills cannot be disguised as submission.
You can’t get a date just because you bought a whip or a collar.
Only you can make yourself worthless.
Only you can choose to be powerful.
Consensual slavery or D/s is not a meal ticket with room and board.
Total Power Exchange isn’t.
Total Power Exchange can’t protect you from a restraining order.
Empty rituals will not lead to love.
Controlling another’s life doesn’t mean that you have control over yours.
Consent is a moment to moment experience and does exist permanently.

'Sometimes we don’t even recognize the broken people when they’re looking at us in the mirror'

Our community ideology states that S/M isn’t abuse and there’s no place for abuse in good S/M. But here’s the reality: Abuse in our community does happen and we don’t always talk about it. It may be the abuse of others or the abuse of self. I’ve no idea of what the incidence of abuse in the S/M community might be. I’ve no idea as to whether it’s greater, lesser, or at par with the general population. But it definitely is there. Sometimes we aren’t certain if an interaction within a couple is abusive or consensual behavior. When the dom silences the sub, is that the textbook definition of abuse or is it acceptable protocol in their household? We can’t always be certain looking at the external parts of the relationship; whether the sub maintains agency of their life and consent, or if a sense of powerlessness is pervasive to the point of helplessness and subjugation. We aren’t always certain from the outside whether the domme is enjoying a newfound sexual confidence or is actually a reluctant, domineered Venus in furs to a selfish Severin.
Yes, many people start out in S/M feeling uncertain, even insecure and lacking in confidence. Such is to be expected in any new adventure. I’m not talking about the uncertainly of entering a new world. I’m concerned about people who are broken and enter S/M to put on a Band-Aid or hide their emotional cracks.

You can’t always know who the broken people are. Sometimes we don’t even recognize them when they’re looking at ourselves in the mirror. Many of the broken have fully internalized the dogma, catch phrases, party line, and slogans of the S/M communities. They sound great on paper ... or on their Internet profile. They sound great during the interview or negotiation process. We may believe this is the only place we belong. Yet perhaps such broken individuals do, in fact, mistake acceptance for happiness, for a sense of belonging.
Here’s one thing to look for: Does the S/M or D/s in which they partake really turn them on? Does it make them hard or wet? Do they have erotic fantasies about kink? Are they really happier for being a part of the community?

Along with genuine arousal, are they able to empathize with other people? Do they have friends of quality? Do they have a sense of self worth and self esteem balanced with a healthy sense of humility? Are they able to interact properly within and outside of the S/M community? Has it fed their needs? Has it made them happier? Have they found intimacy and harmonious connections with people by way of S/M explorations? Has S/M brought them more internal peace?

Column by Fetish Diva Midori

 

SM_Art_Lady ευχαριστούμε για το κείμενο.

Το θεωρώ πάρα πολυ εύστοχο, βάζει σε γραπτό λόγο πολλες σκέψεις που εχω κάνει στο παρελθόν.

Προτείνω μετάφραση,εκτύπωση,πλαστικοποίηση, και να το παίρνουν μαζί και να το διαβάζουν α/Αυτές/οί που κάνουν συνεδρίες (sessions) just for the sake of it.

Φυσικά αστειέυομαι με τη πλαστικοποιηση κτλ, αλλα ενοοω οτι ειναι καλο να κανουμε συχνα τετοιες ερωτήσεις στον εαυτό μας οπως αυτες που αναφερει το κείμενο.

Πριν ομως απαντήσουμε στον εαυτό μας θα πρέπει να είμαστε διατεθειμένοι να είμαστε ειλικρινής.

 

Πολυ ενδιαφερον κειμενο,κυκλοφορουν αναλογα στο διαδικτυο αν και αποτελουν μειοψηφια.Και το ερωτημα που προκυπτει ειναι η μυθοποιηση που πιθανως δημιουργειται γυρω απο το bdsm ειδικα οταν ειναι μια ανεκπληρωτη επιθυμια.Αν το ζητουμενο ειναι η συναισθηματικη πληροτητα και ικανοποιηση δεν ειναι διολου σιγουρο οτι αυτη θα ερθει μεσα απο το bdsm ειδικα αν αυτο δεν συνοδευεται απο την καλυψη και των αλλων συναισθηματικων αναγκων που πιθανως να εχει το ατομο.

Το bdsm εχει εποικοδομητικη επιρροη στον ψυχικο μας κοσμο οταν δεν εχει τον χαραχτηρα της ψυχοπαθολογιας η οποια εκτρεπεται της σεξουαλικης ευχαριστησης και αναζητει την εκπληρωση εξω απο τα ορια του σεξουαλικου παιχνιδιου.Το ερωτημα που τιθεται ειναι ποτε και πως μπορει να λειτουργησει επικοδομητικα το bdsm?Αυτο μαλλον δεν ειναι το ιδιο για ολους και διαφερει απο ατομο σε ατομο.Η κοινη συνιστωσα ομως για ολους πιθανως να βρισκεται στο οτι δεν ενδικνυεται ενα bdsm το οποιο αποτρεπει το ατομο απο τις αλλες παραμετρους της ζωης και τις επιμερους συναισθηματικες πληρωσεις οι οποιες ειναι εξισου αν οχι πιο σημαντικες απο το καθαυτο bdsm.

Οπως αναφερεται στο κειμενο το bdsm δεν ειναι πανακεια και αν εχεις αποσυντονισθει στην προσωπικη σου ζωη δεν προκειται να σε επαναφερει απο μονο του,η αν εχεις τον ελεγχο της ζωης καποιου αλλου δεν σημαινει οτι εχεις αποκτησει τον ελεγχο της δικης σου και το αντιστροφο.

Νομιζω το ερωτημα που ειχε θεσει ο DreamMaster αν θυμαμαι καλα,σχετικα με το οτι δεν πρεπει ολοι να δοκιμαζουν bdsm η τουλαχιστον με απολυτη προσηλωση σε αυτο τιθεται και παλι και ειναι κατι που πρεπει να συνεχισει να μας απασχολει

 

Δεν ξέρω που είναι το περίεργο ?
Και δεν έχει να κάνει με το bdsm μόνο αλλά με οτιδήποτε .Το μυαλό και ο χαρακτήρας του ανθρώπου καθορίζει και την πορεία του , και οι ‘’λάθος λόγοι, αιτίες’’ έχουν να κάνουν με το πόσο μέσα του ο καθένας έχει τακτοποίηση τον ίδιο του τον εαυτό , απο εκει και περα και αναλογα με αυτο που εχει χτισει αλλα και το ποσο καθαρα βλεπει μεσα του , προχωραει σωστα η οχι .

 

Το obvious δυστυχώς δεν είναι απαραίτητα αυτό που συμβαίνει.
Aγαπητή Sm_Art εξαιρετικά χρήσιμο το thread που παραθέσες , το ερώτημα είναι αν αυτοί που πραγματικά χρήζουν να το εμπεδώσουν εχουν αυτή τη δυνατότητα (και όχι επειδή δεν ειναι στην Αγγλική!!)

Δυστυχώς και προς μεγάλη μου λύπη , ποστς που βλεπω καθημερινά μαλλον ειναι απογοητευτικά προς αυτή την κατεύθυνση.

Πάντως καλό ειναι να ακουγονται ξεκάθαρα αυτού του τύπου οι θέσεις προς αφύπνιση όλων μας!

 

Βρήκα το κείμενο αυτό πολύ ουσιαστικό και χρήσιμο γενικότερα. ευχαριστούμε Κυρία SM_Art Lady  

Το θέμα του ποιοί μπορούν να κάνουν BDSM και, κατ επέκταση γιατί και για ποιούς λόγους το έχουμε συζητήσει σε βάθος στο
PLAYERS και παλιότερα στο D/s vs. vanilla

Αλλά και τα διάφορα άλλα θέματα που αγγίζει η Diva Midori τα έχουμε συζητήσει ως κοινότητα, εδώ κι εκεί, πολλές φορές.

Αυτό, μέχρι το σημείο που η Diva Midori αναφέρεται στην κακομεταχείριση. Η αλήθεια είναι ότι γύρω από την κακομεταχείριση και τα σύνορά της με το D/s, M/s, SM δεν πολυέχει γίνει λόγος εδώ σ εμάς. Ίσως επειδή ακόμα είμαστε σε αρχικό στάδιο εξέλιξης ως κοινότητα.

Πολύ δε περισσότερο δεν έχουμε σταθεί στο θέμα ότι οι κακώς επιβαίνοντες στο βαγόνι BDSM, δεν είναι εύκολο να έχουν συναίσθηση του γεγονότος αυτού και δεν είναι εύκολο να γίνουν αντιληπτοί από τρίτους. Χώρια που είναι και πρακτικά αδύνατο κάτι τέτοιο. Οι απανταχού "ψυ" γνωρίζουν καλά τις αιτίες του φαινομένου, που αν δεν ίσχυε γενικότερα (όχι μόνο ως προς το BDSM δηλαδή) θα ήταν οι ευτυχέστεροι και οι πιό καλοστεκούμενοι οικονομικά επαγγελματίες του κόσμου  

Συμφωνώ με την ΜΡ slave ότι εκείνοι που χρειάζονται αυτόν τον προβληματισμό της Midori είναι ακριβώς εκείνοι που θα αποφύγουν να τον διαβάσουν, αυτή είναι άλλωστε η ανθρώπινη φύση, θα μου επιτρέψετε όμως να διαφωνήσω στο ότι τα μέλη της κοινότητας, στην πλειοψηφία τους, δεν ξέρουν να φροντίσουν τον εαυτό τους. Οι ενδείξεις μου είναι μάλλον προς το αντίθετο.

 

RE: RE: Wrong Reasons To Do S/M

να μη διαφωνήσεις αγαπητή μου tender διοτι και γω συμφωνώ ότι η πλειοψηφία δεν ανήκει στην κατηγορία Α/αυτων που δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό Τ/τους!!!

Ευτυχώς δηλαδή.... !!

 

 

Πολύ όμορφο άρθρο SM_Art_Lady! Και σίγουρα πάντα αξίζει να ακούσει κανείς τι έχει να πει η Fetish Diva Midori. Η Κυρία αυτή είναι σίγουρα θρύλος πια στην παγκόσμια κοινότητα bdsm.

1596]

(Midory's Bio)

Στο θέμα του thread θά προσθέσω:

Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί δυστυχισμένοι άνθρωποι γύρω μας. To bdsm ίσως να μπορεί να τους βοηθήσει, ίσως και όχι. Εξαρτάται από πολλά, ακόμα και από την τύχη του καθενός. Πολλές φορές μπορεί όμως να δώσει διέξοδο σε ένα άτομο.

Η ταινία Η Γραμματέας (link) νομίζω το περιγράφει πολύ επιτυχημένα αυτό (και είναι ίσως η και πιο ειλικρινής ταινία με θέμα το bdsm). Το γεγονός πως στο σενάριο η πρωταγωνίστρια, ένα άτομο γεμάτο προβλήματα, στο τέλος ανακαλύπτει την προσωπική της ευτυχία μέσα από την υποταγή της στο Αφεντικό της, είναι ένα πολύ θετικό μήνυμα, που το θεωρώ και πολύ ρεαλιστικό. Η μεταμόρφωση της πρωταγωνίστριας από μια φοβισμένη γυναίκα, γεμάτη ανασφάλειες και ψυχολογικά προβλήματα, σε μια γυναίκα που αποδέχεται τον εαυτό της, την σεξουαλικότητα της και το κομμάτι ευτυχίας που ξαφνικά της δόθηκε είναι πολύ εντυπωσιακή! Ο χαρακτήρας ουσιαστικά ανθίζει σταδιακά! Και ναι, μπορεί να γίνει και στην πραγματικότητα! Ίσως όχι πάντα, αλλά μπορεί...

Όμως συμφωνώ και με τους DarkSide, tender lilly, MPslave: Ισχύει κι εδώ ότι ισχύει παντού και πως σίγουρα η πλειοψηφία των μελών είναι άτομα που σίγουρα ξέρουν να φροντίζουν τον εαυτό τους και να τον προστατεύουν.

Tlatoani

 

Λάθος λόγοι για να κάνει κάποιος S/M

"Ίσως, από λάθος μας, έχουμε κάνει την S/M ζωή να φαντάζει ως πανάκεια για, κάθε είδους, προσωπικά και ερωτικά προβλήματα."

Είστε ένα kinky άτομο; Είστε μέρος της S/M κοινότητας; Θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως άτομο με φετίχ; Γνωρίζετε για ποιον λόγο είστε μέλος της S/M κοινότητας; Η S/M κοινότητα κάλυψε τις ανάγκες σας; Σας έκανε πιο χαρούμενους; Σας έφερε περισσότερη εσωτερική γαλήνη; Βρήκατε, μέσα σε αυτήν, στενές και αρμονικές σχέσεις με ανθρώπους τους οποίους δεν θα είχατε γνωρίσει αλλιώς;

Εάν ναι, σας συγχαίρω. Βρήκατε μία γωνία του σύνθετου κοινωνικού ανθρώπινου δικτύου που κάνει για εσάς.

Εάν, από την άλλη, δεν βρήκατε αυτά τα πράγματα, ίσως προσπαθείτε να ικανοποιήσετε τη δίψα σας σε λάθος πηγή. Ίσως, αναζητάτε τον παράδεισο με λάθος προσευχή.

Πρόσφατα, αντιμετώπισα μερικές καταστάσεις, στις οποίες αναρωτήθηκα, εάν η ανάγκη ενός ατόμου να ανοίκει στην S/M κοινότητα ήταν θετική ή/και υγιής. Δεν αναφέρομαι στις σπάνιες περιπτώσεις θεότρελων δολοφόνων που καραδοκούν σε on-line ΒDSM κοινότητες για θύμματα. Αναφέρομαι σε απλούς, καθημερινούς ανθρώπους που ψάχνονται στον κόσμο του BDSM, και συνεχώς βρίσκονται δυστυχισμένοι ή ανολοκλήρωτοι. Έχω συναντήσει τέτοιους ανθρώπους σε BDSM συγκεντρώσεις, σε αιτήσεις υποτακτικών, σε μαθητές BDSM σεμιναρίων, και μεταξύ κύκλων φίλων μου.

Γνωρίζω ένα άτομο, που σκεφτόταν ότι το να γίνει houseboy (υπηρέτης σπιτιού), θα του εξασφάλιζε ένα ωραίο τρόπο να συνουζιάζεται, να ζει άνετα και να έχει ένα μέρος να μένει. Γνωρίζω ένα άλλο άτομο, που απαγόρευε στον υποτακτικό του να έχει επαφές με τους φίλους του και την οικογένειά του. Γνωρίζω, επίσης, ένα άτομο που δεν του αρέσει κανενός είδους S/M παιχνιδιού, αλλά του αρέσει η μετέπειτα φροντίδα - σε ανταλλαγή, αυτό το άτομο συμβιβάζεται με καταστάσεις που βρίσκει αηδιαστικές. Γνωρίζω υποτακτικούς που με δόλιους τρόπους πείθουν τους Κυρίαρχους τους να πράξουν όπως εκείνοι θέλουν. Γνωρίζω ανθρώπους που αισθάνονται χωρίς αξία, έχουν έντονα προβλήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης, και πιστεύουν ότι το D/s δικαιώνει την χαμηλή εκτίμηση που έχουν για τον εαυτό τους.

Γιατί τόσα πολλά, από αυτά τα περιστατικά, τον τελευταίο καιρό;

Κατά τα τελευταία χρόνια, δώθηκε μεγάλη προσπάθεια στο να δώσουμε μία θετική εικόνα της S/M ζωής. Αυτό είναι καλό. Είμαι μέσα 100% στο να μειώσουμε το στίγμα των εναλλακτικών σεξουαλικών πρακτικών μεταξύ συναινούντων ενήλικων. Αλλά, μέσα στη βιασύνη του να δείξουμε την χαρά του kinky, ίσως κάναμε περισσότερα από όσα θα έπρεπε. Ίσως, κατά λάθος, κάναμε την S/M ζωή να φαίνεται ως ο παράδεισος της σεξουαλικής περιπέτειας και η πανάκεια για κάθε προσωπικό και ερωτικό πρόβλημα. Επίσης, καλλιεργήσαμε τη φήμη ότι η κοινότητά μας καλοδέχεται με ανοιχτές αγκάλες όλους τους ενήλικες, ανεξαρτήτως κλίσεων, διαστροφών και/ή δυσλειτουργιών. Μιλήσαμε για τις χαρές, τα φυσικά ανεβάσματα, τα πνευματικά μονοπάτια, τις τιμημένες αποστολές, τους βαθείς δεσμούς, την τρυφερότητα, τις πρωταρχικές χαρές, τις πεφωτισμένες επικοινωνίες κ.τ.λ. κ.τ.λ.

Ακούγεται πολύ ωραίο, έτσι δεν είναι;
Η ενέργεια από τους ενθουσιώδεις μαθητές της διαστροφής έκανε τη δουλειά της. Σε μερικούς τομείς. (Αν και όχι, ιδιαίτερα, σε τομείς όπως ο νόμος, τα εργατικά δικαιώματα και οι αρχές πνευματικής υγείας.) Αυτό, άλλωστε, είναι που κάνουν και οι ενθουσιώδεις. Είναι υπερσυγκινημένοι, υπερευχαριστημένοι και μοναδική τους επιθυμία αποτελεί το να κατανοηθούν. Με τόσους θαυμάσιους, ειλικρινείς οπαδούς (ειδικά στον κόσμο του internet, όπου κανείς δεν μπορεί να είναι υπόλογος για αυτά που ισχυρίζεται), οι άνθρωποι βγαίναν από τις σπηλιές τους για να βρουν S/M κοινότητες, clubs,
play-parties kai play-mates.

Αυτα, που εμείς οι πιστοί, δεν αναφέραμε ήταν τα ψιλά γράμματα, τα αρνητικά, οι πραγματικότητες:

Εάν είσαι πληγωμένος το S/M δεν θα σε φτιάξει.
Η Domme σου μπορεί να παίζει τη μαμά ή τον μπαμπά σου, αλλά εξακολουθείς να έχεις ευθύνες.
Φτωχές ικανότητες επικοινωνίας δεν μπορούν να μεταμφιεστούν σε Κυριαρχία.
Φτωχές ικανότητες επικοινωνίας δεν μπορούν να μεταμφιεστούν σε υποταγή.
Δεν μπορείς να βρεις σύντροφο, μόνο και μόνο, επειδή έφερες μαζί ένα μαστίγιο ή ένα κολλάρο.
Μόνο και μόνο, επειδή μπορείς να κάνεις τον εαυτό σου να μην έχει αξία.
Μόνο και μόνο, επείδη μπορείς να επιλέξεις να είσαι ο δυνατός.
Η συνεναιτική σκλαβιά ή D/s δεν είναι ένα εισιτήριο για δωρεάν στέγη και φαγητό.
Η ολική ανταλλαγή δύναμης επίσης δεν είναι το εισιτήριο.
Η ολική ανταλλαγή δύναμης δεν μπορεί να σε προστατέψει από μία περιοριστική διαταγή.
Άδειες ιεροτελεστίες δεν οδηγούν στην αγάπη.
Το να ελέγχεις τη ζωή κάποιου άλλου, δεν σημαίνει ότι ελέγχεις και τη δική σου ζωή.
Η συγκατάθεση είναι κάτι που υπάρχει λεπτό προς λεπτό και για πάντα.

"Μερικές φορές δεν αναγνωρίζουμε τους πληγωμένους ανθρώπους, ούτε, όταν μας κοιτάνε στον καθρέφτη."

H ιδεολογία της κοινότητάς μας έχει ως βάση, ότι το S/M δεν είναι εκμετάλλευση και δεν υπάρχει χώρος για εκμετάλλευση στο καλό S/M. Αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική: η εκμετάλλευση υπάρχει στην κοινότητά μας και δεν την συζητάμε πάντα. Μπορεί να είναι εκμετάλλευση από άλλους ή και από εμάς τους ίδιους. Δεν έχω ιδέα, ποια μπορεί να είναι η επίπτωση της εκμετάλλευσης στην S/M κοινότητα. Δεν έχω ιδέα, εάν είναι μεγαλύτερη, μικρότερη ή ίση με την εκμετάλλευση που υπάρχει γενικά στον κόσμο. Σίγουρα, όμως, υπάρχει και στην δική μας κοινότητα. Μερικές φορές δεν είμαστε σίγουροι εάν υπάρχει εκμετάλλευση ή συναίνεση σε ένα ζευγάρι. Όταν ο Κυρίαρχος αποσιωπά τον υποτακτικό πρόκειται περί του ορισμού της εκμετάλλευσης ή είναι ένα αποδεκτό πρωτόκολλο του household τους; Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι παρατηρώντας, μόνο, τα εξωτερικά στοιχεία της σχέσης - εάν ο υποτακτικός κρατά τα πρωτόκολλα της ζωής τους ή μία αίσθηση αδυναμίας διαβρώνει μέχρι του σημείου της εκμετάλλευσης. Δεν είμαστε σίγουροι παρατηρώντας τη σχέση από τα έξω εάν η Κυρίαρχος απολαμβάνει μία πρωτόγνωρη σεξουαλική αυτοπεποίθηση ή είναι, στην πραγματικότητα, μία απρόθυμη δικτάτωρ, μία "Αφροδίτη με τη γούνα" σε έναν εγωιστή Severin.

Nαι, πολλοί άνθρωποι ξεκινούν το S/M νιώθοντας αβέβαιοι, ακόμη και ανασφαλείς, χωρίς αυτοπεποίθηση. Αυτά είναι αναμενώμενα σε κάθε νέα περιπέτεια. Δεν μιλώ για τις αβεβαιότητες που προκύπτουν από την εισχώρηση σε ένα νέο κόσμο. Με απασχολούν εκείνοι οι άνθρωποι που είναι πληγωμένοι και μπαίνουν στο S/M για να τοποθετήσουν έναν επίδεσμο στις πληγές τους ή για να κρύψουν τις συναισθηματικές αδυναμίες τους.

Δεν μπορείς, πάντα, να ξέρεις ποιοι είναι οι πληγωμένοι άνθρωποι. Μερικές φορές δεν τους αναγνωρίζουμε, ούτε, όταν μας κοιτάνε στον καθρέφτη. Πολλοί από τους πληγωμένους έχουν, ολότελα, αποδεχτεί τα πρωτόκολλα και έχουν οικειοποιηθεί φράσεις και σλόγκαν από τις διάφορες S/M κοινότητες. Ακούγονται ωραία στο χαρτί... και φαίνονται ωραίοι στο profile που διατηρούν στο internet. Aκούγονται ωραία κατά τη διάρκεια της συνέντευξης και κατά τη διάρκεια της διαδικασίας διαπραγμάτευσης της σχέσης. Μπορεί να πιστεύουμε ότι αυτό το μέρος είναι το μέρος που ανήκουμε. Από την άλλη, τέτοιοι πληγωμένοι άνθρωποι, στην πραγματικότητα, μπορούν να αποδεχτούν λάθος πράγματα για εκείνους στην προσπάθεια τους να ευτυχήσουν ή για αυτήν την αίσθηση του να ανήκουν κάπου.

Ορίστε, ένα πράγμα που πρέπει να κοιτάξετε: Το S/M ή το D/S τους ανάβει; Τους διεγείρει σεξουαλικά; Έχουν kinky φαντασιώσεις; Είναι, πραγματικά, ευτυχισμένοι με το να ανήκουν στην κοινότητα; Μπορούν, με γνήσιο πάθος για αυτό που κάνουν, να συναναστραφούν με άλλους ανθρώπους; Έχουν φίλους με ποιότητα; Έχουν αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση σε ισορροπία με μία υγιή αίσθηση ταπεινότητας; Μπορούν να συμπεριφέρονται όπως πρέπει μέσα και έξω από την S/M κοινότητα; Κάλυψε η S/M κοινότητα τις ανάγκες τους; Τους έκανες πιο ευτυχισμένους; Βρήκαν στενές και αρμονικές σχέσεις με ανθρώπους κατά τις S/M εξερευνήσεις τους; Το S/M τους έφερε περισσότερη εσωτερική γαλήνη;

Το άρθρο ανήκει στην Fetish Diva Midori

 

RE: RE: Wrong Reasons To Do S/M

rolfo
Σ΄ Ευχαριστώ προσωπικά για την μετάφραση και πιστεύω να σ΄ ευχαριστούν και πολλοί άλλοι γι αυτήν σου την προσφορά !

Να σαι καλά!