Μια... φανταστική απαγωγή

Έχουμε βγει με το κορίτσι βράδυ και στην επιστροφή μου λέει δειλά-δειλά: «Ξέρεις, πριν σε γνωρίσω κι όταν ήμουν μόνη μου, πιο μικρή, έκλεινα τα μάτια και φανταζόμουν κάποιον να με απαγάγει». Πώς, τη ρωτάω. «Απλά. Να με ακινητοποιεί, να με βάζει σε ένα αυτοκίνητο και να με πηγαίνει σε ένα μέρος που με κρατάει αιχμάλωτη μέχρι να με βιάσει. Και πολλές φορές το σκεφτόμουν μαζί με την αδελφή μου».
«Εδώ είμαστε», λέω από μέσα μου - αν και θα προτιμούσα να συμμετέχει ΚΑΙ η αδελφή στο σενάριο...
Παρότι αφράτο το κορίτσι, φοράει ένα μαύρο στενό κολλητό φόρεμα και διάφανο καλσόν με κόκκινες peeptoe γόβες. Μόλις φτάνουμε σπίτι λοιπόν, την κολλάω στον τοίχο, της κλείνω το στόμα με το χέρι μου και της κρατάω πίσω τα χέρια. «ΜΜΜΦΧ», προσπαθεί να πει αυτή, αλλά με νάζι. «Ήρθε η ώρα να το νιώσεις», της λέω.
Της κλείνω τα μάτια με ένα χοντρό μαύρο καλσόν, της βγάζω το διάφανο που φόραγε και τη φιμώνω (μύριζε ήδη από τα υγρά της, ακόμα το θυμάμαι) και με ένα άλλο της δένω τα πόδια στους αστραγάλους χωρίς να τις βγάλω τις γόβες.
Την αφήνω έτσι σε μια καρέκλα στο δωμάτιο και φεύγω να δω τηλεόραση. Στην ιδέα ότι την είχα έτσι στο διπλανό δωμάτιο, είχα ήδη χύσει μια φορά. Μετά από λίγο πηγαίνω μέσα και κρατώντας την έτσι, βγάζω το στήθος της έξω κι αρχίζω να πιπιλαω τις ρογες της. Μουγκριζε «ΜΜΜΦΧ» πίσω από το φίμωτρο, αλλά σπαρταρούσε σαν ψάρι. Κάποια στιγμή, τη σηκώνω και τη βάζω στα τέσσερα στο κρεβάτι, αφού της έλυσα τα πόδια. Ήταν ήδη μούσκεμα και δεν αργήσαμε να τελειώσουμε και οι δυο.
Καθυστερημένα σκέφτηκα ότι έπρεπε να την ξαναδεσω και να την αφήσω, για να είναι πιο ρεαλιστική η «απαγωγή». Εκείνη την ώρα, όμως, έρχεται η ατάκα που με αποτελειώνει: «Την άλλη φορά να με φιμωσεις με κολλητική ταινία. Να φροντίσεις όμως να είναι ειδική, για να μην ξεκολλάει με τα σάλια μου»!!!

 

ΑΝ θέλεις, θα μου άρεσε να συμμετέχω σε κάποιο επόμενο σενάριο, ίσως και με την αδερφή της...  

 

Θα την απαγάγεις εσύ, δηλαδή; Και τι σκέφτεσαι να της κάνεις;

 

Θα ακολουθούσα το σενάριο, απλώς θα περνούσα καλά και εγώ κατά την τήρηση του. Μετά, ότι με ωθήσει να πράξω το σώμα της, το δέρμα ή ακόμη και η μυρωδιά της ή ο συνδυασμός τους.

 

Εκτός από κολλητική ταινία που ήταν και “απαίτηση” βάλε για την επόμενη φορά και μανταλάκια η clamps θα αρέσουν υποθέτω...

 

Η κολλητική ταινία είναι must φυσικά και αν δεν υπάρχει ειδική... ε τότε θέλει κάτι στην κοιλότητα του στόματος(ένα καλσόν πχ ή ένα κιλοτάκι) και κολλητική 2-3 στροφές και πίσω από το κεφάλι...

ΥΓ: πολύ χαίρομαι αν μπορώ να βοηθήσω μία συνάδελφο  

 

Δηλαδη, αν σε καλεσει, θα πας.  

 

@venetos

Με τις κολλητικες ταινιες, εχε υπ οψη τα εξης.
η κολητικη ταινια, η αλουμινενια duckt tape (επισκεψη σε ιδηροπωλειο χρωμστοπωλειο) ισως μπλεξει με το μαλλι κσι ποιος την ακουει μετα.
η χαρτοταινια δεν κολαει πολυ δυνατα, αλλα με το σαλιο θα γινει χαλια.

Καλσον ή κιλωτακι στο στομα κι απο πανω ταινια, οχι, δεν το συνιστω. Σκετο, ωστε αν κατι παει στραβα να το φτυσει, ειναι οκ.

Δοκιμασε τα φιμωτρα. Εαν ειναι πρωταρα, συνιστω αυτα που εχουν τρυπες η μπαλα. Η μασιφ μπαλα απο καουτσουκ ¨βγαζει¨ πιο πολυ σαλιο....  

φροντισε να χρησιμοποιεις safeword, Αφου ειναι φιμωμενη, να κουνα το κεφσλι δεξια κι αριστερα για "no no no" και φυσικα να σταματησεις!!!!
Αλλο η φαντασιωση, στην πραξη μπορει κατι να μην παει τοσο καλα.

 

Εννοείται και safeword και σταματάμε όταν δεν θέλει άλλο... και βέβαια, να υπάρχει συναίνεση σε όλα.
Εγώ τρελαίνομαι με το καλσόν για φίμωτρο, αλλά όχι χωμένο στο στόμα. Τυλιγμένο γύρω-γύρω, να το κλείνει ή cleave gag.

 

Μένει Πειραιά;

 

προσοχη, κυκλοφορουν κυνηγοι φανταστικων εχθρων  
Μπορει να σε κατηγορησουν οτι πινοντας ουισκυ με παγο κλεβεις το ζωτικο χωρο των πιγκουινων.
Και το καλυτερο, να βρεθουν κασι ηλιθιοι που θα τους βαλουν και like  

Σορυ φιλαρακο @venetos , βγηκα εκτος θεματος.

 

@Alpha Wolf
ΟΚ, επειδή παίζει κάτι συνθηματικό εδώ και ο Πειραιάς κάπως μου χτύπησε... θέλει να μου εξηγήσει κάποιος (με PM εννοείται);