Ομορφιά μου

Είχα πολύ καιρό να γνωρίσω μια γυναίκα σαν εκείνη. Βρεθήκαμε τυχαία σε αυτή τη διαδικτυακή συνάντηση. Η θεματολογία του φόρουμ που συμμετέχουμε είναι πολύ συγκεκριμένη. Από αυτές που κάνουν της δεσποινίδες να κοκκινίζουν από ντροπή και τους άνδρες να χαμογελούν πονηρά.

Αφορά τον έρωτα, το σεξ, την λατρεία της Γυναίκας.



Το τελευταίο έμενε σαν επίγευση στον ουρανίσκο μου την μέρα που την συνάντησα. Όμορφη, έξυπνη, μερικά χρόνια μεγαλύτερη από εμένα που σε ένα μήνα γινόμουν σαράντα. Μιλήσαμε για εμάς, τις ζωές μας. Τις εργασίες μας, την καθημερινότητα μας. Μου είπε ότι έχει τρεις γιους, μια όμορφη σχέση με τον σύζυγο της.



Δικηγόρος στο επάγγελμα. Ασχολείται με απάτες. Δεν κατάλαβα πολύ καλά. Τελευταία υπόθεση της κάτι με μια εταιρεία κινητής τηλεφωνίας. Δεν πρόσεχα πολύ σε αυτά, δεν με ενδιέφεραν. Κοίταζα τα μάτια της. Τον ζήλο με τον οποίο μιλούσε για τη δουλειά της. Φορούσε ένα τζην και μια μαύρη ζιβάγκο. Τα στήθη της είναι τεράστια. Λατρεύω το γυναικείο στήθος.



Μιλήσαμε και για μένα. Είναι τρία χρόνια που βγήκε το διαζύγιο μου. Δεν έχω παιδιά. Θα το ήθελα πολύ, της το είπα. Της είπα για την αγάπη μου με τα γλυκά. Το ζαχαροπλαστείο που άνοιξα πριν μερικά χρόνια. Ο χώρος που αισθάνομαι ελεύθερος να δημιουργώ.



Δεν μπορούσε η κουβέντα να μη πάει γύρω από τη θεματολογία του φόρουμ. Μου είπε ότι μπαίνει πολλά χρόνια, έρχεται μερικές φορές στις συναντήσεις. Δεν με είχε ξαναδεί. Δίκιο είχε, είναι η πρώτη μου φορά. Μου είπε για εκείνη, τη ψάχνει, τι της λείπει στο γάμο της. Συμφωνούσα με όλα. Ακριβώς ότι μου αρέσει κι εμένα.



Αλλά δεν άφησε περιθώριο για κάτι παραπάνω. Ούτε τηλέφωνο, ούτε επώνυμο ή κάτι για να βρεθούμε. Μόνο το όνομά της, Σοφία. Έμπαινα συχνότερα στο φόρουμ από εκείνη τη μέρα. Προσπαθούσα να τη συναντήσω, έστω ονλινε, τίποτα.



Πέρασαν δύο ίσως και τρεις εβδομάδες από τότε. Λόγω του κόβιντ, τα μόνα τραπεζάκια για να κάθονται οι επισκέπτες τα έχω στον εξωτερικό χώρο. Με τα μανιτάρια της θέρμανσης. Το μάτι μου έπεσε σε ένα ζευγάρι. Έπιναν τον καφέ τους, έτρωγαν τιραμισού. Όποιος τρώει από το τιραμισού μου έρχεται ξανά και ξανά. Δεν άργησα να καταλάβω ότι ήταν εκείνη ο τύπος μαζί της πρέπει να ήταν ο άντρας της. Οι παλμοί μου άρχισαν να ανεβαίνουν, ήξερα ότι αυτή θα ήταν η μοναδική μου ευκαιρία.



Την είδα που έβαλε τη μάσκα της. Έμπαινε στο μαγαζί. Πράγματι το τιραμισού της άρεσε, ερχόνταν να συγχαρεί τον σεφ, εμένα δηλαδή. Η έκπληξη στα μάτια της όταν με είδε. Δεν την αλλάζω με τίποτα.

«Εσύ;» Της χαμογέλασα. Δεν μπορούσα να μιλήσω.

Εκείνη όμως πήρε ένα βλέμμα πολύ αυστηρό. Δεν ξέρω γιατί. Αλλά μου άρεσε πολύ.

«Η κάρτα μου, αύριο το πρωί στις 11 να είσαι στο γραφείο μου» άπλωσε το χέρι της και μου την έδωσε. Δεν ρωτούσε. Έπαιρνε αυτό που ήθελε.



Την είδα που έφευγε με το σύζυγο της. Φαίνεται χαρούμενη. Είχε κάνει κι εμένα πολύ.







Έντεκα ακριβώς βρέθηκα έξω από το γραφείο της. Είναι στο τρίτο όροφο μιας πολυώροφης πολυκατοικίας. Χτύπησα το κουδόυνι. Μου άνοιξε η ίδια. Φορούσε τα ίδια με όταν τη συνάντησα.

«Πέρασε» γύρισε προς το εσωτερικό του γραφείου της. Την ακολούθησα. Κλασσίκο γραφείο νομικού. Κυριαρχεί το σκουρόχρωμο καφετί. Στο ξύλινο πάτωμα, στα βαριά έπιπλα. Μου κάνει εντύπωσει πόσο πολύ καθαρά είναι όλα. Έχω φίλους δικηγόρους. Είναι χαοτικά τα γραφεία τους.



«Χαίρομαι πολύ που ήρθες» Της χαμογέλασα. Νιώθω τις λέξεις να χάνονται από τα χείλη μου. Εκείνη όμως διαβάζει τη σκέψη μου. Αλλά οι ερωτήσεις της, δεν έχουν συναίσθημα. Είναι τόσο κυνικές.

«Είναι καιρός που σε πήρε παρά φύσιν με στραπ ον κάποια Κυρία;»

«Δεν.. « Τραύλιζα σχεδόν.

«Με συγχωρείτε. Είναι τρεις μήνες μπορεί και λίγο παραπάνω»

Είδα το χαμόγελο της επιτέλους.

«Φοβάσαι;»

«Εσάς;»

«Ναι»

«Δεν φοβάμαι, όχι, το αντίθετο» ήρθε κοντά μου. Το χέρι της με έπιασε, στον κάβαλο μου.

«Μου αρέσει που είσαι καυλωμένος» κοκκίνησα. Τώρα γέλαγε.

«Κοκκινίζεις, ντρέπεσαι. Ξέρεις τι θέλω;»

Κούνησα το κεφάλι μου δείχνοντας της πως όχι.

«Θέλω να σε μαστιγώσω»

Δεν το πίστευα ότι θα μου το έλεγε έτσι απλά. Αλλά γεμάτα με συναίσθημα. Τα μάτια της έλαμπαν.

«Θέλω να με μαστιγώσετε» της ψιθύρισα. Ήμουν δίπλα της. Τα χέιλη μου είχαν έρθει δίπλα στα δικά της. Έβαλε το χέρι της μέσα από το παντελόνι μου. Ενώ με φιλούσε. Η ζεστασιά των χειλιών της, η υγρή της γλώσσα. Όλα μέσα μου.



«Πρέπει να φύγεις»

«Μάλιστα, Κυρία» έβγαλε το χέρι της από το παντελόνι μου. Με φίλησε ακόμη μία φορά.



«Θα σου στείλω οδηγίες..»

 

Έχει περάσει ένας μήνας. Δεν μου ξαναέστειλε. Ούτε πέρασε από το μαγαζί. Καταλάβαινα πως έπρεπε να τη βγάλω από το μυαλό μου. Δυσκολευόμουν να αντιμετωπίσω την απόρριψη. Αλλά δεν τολμούσα να την πλησιάσω. Δεν έπρεπε. Πρώτος είμαι υποτακτικός δεν επιτρέπονται τέτοια από τη θέση μου, έπειτα είναι παντρεμένη. Ετοιμαζόμουν να σβήσω το κινητό της εκείνη τη στιγμή που άρχισε να χτυπά γράφοντας στην οθόνη το ονομα της. <<Αφέντρα>>

Το σήκωσα σχεδόν στη στιγμή. <<Θέλω σε μία ώρα να βρεθούμε στο άγαλμα του Βενιζέλου, μπορείς;>>
<<Μάλιστα Κυρία>> μου το έκλεισε. Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου. Ντύθηκα κι έφυγα για το κέντρο. Το ραντεβού μας είναι για της επτά το πρωί. Ακριβώς σε μία ώρα. Έχουν αρχίσει τα κρύα στη πόλη ήδη. Έφθασα εκεί ακριβώς είκοσι λεπτά πριν της επτά, περίμενα. Εκείνη ήρθε επτά ακριβώς.
<<Ακολούθησε με>> ούτε καλημέρα ούτε τίποτα. Κρατούσε μια μεγάλη χειροαποσκεύη. Προσφέρθηκα να τη βοηθήσω αλλά αρνήθηκε. Περπατήσαμε περίπου ένα τέταρτο. Εκείνη μπροστά έγω μερικά βήματα πιο πίσω της. Μπήκε σε μια οικοδομή, την ακολούθησα κι εγώ. Το ασασνσερ χωρά ακριβώς ένα άτομο
<<Πέμπτος>> είπε δείχνοτνας μου με τα μάτια της την σκάλα. Έτρεξα μέχρι τον όροφο που μου είπε. Εκείνη είχε φθάσει φυσικά νωρίτερα. Έβγαλε ένα κλειδί από τη τσέπη της. Άνοιξε τη μία πόρτα από τις τρεις που υπήρχαν στον όροφο. Περάσαμε μέσα. Έβγαλε το μακρύ μπουφάν της. Φορά ένα μαύρο κολλάν και μία μπεζ μπλούζα εφαρμοστή. 'Αφησε τη τσάντα της στο τραπέζι. Την άνοιξε. Έβγαλε ένα μαστίγιο μιας ουράς. Δεν μου έδινε σημασία. Μέχρι που γύρισε προς το μέρος μου.
<<Έχω δυο ώρες μπροστά μου να σε μαστιγώσω και να σε γαμήσω, γδύσου>> απίστευτο ότι βγήκαν αυτές οι λέξεις από τα χείλια της. Ακόμα πιο πολύ, ότι απλά γδύθηκα χωρίς να ρωτήσω τίποτα. Θέλω όσο τίποτα άλλο να με πονέσει. Γδύθηκα.
<<Έχεις καυλώσει πάρα πολύ> δεν ήξερα τι να της απαντήσω. Ήρθε κοντά μου. Άρχισε να με χαιδεύει, να μου την παίζει. Έσφιξε τα αρχίδια μου πολύ δυνατά. Φώναξα από τον πόνο.
<<Σκάσε>> συνέχισε να μου τα στρίβει, ήρθε τόσο πολύ κοντά στο στόμα μου. Άλλη μία δυνατή φορά -Ααχχχ...- με φίλησε. Η γλώσσα της με εξερευνούσε. Σταμάτησε. Έβγαλε τα ρούχα της. Οι δυο μας γυμνοί. Τα στήθη της, το κορμί της είναι απίστευτο. Με τράβηξε από το πέος μου.
<<Έλα>> την ακολούθησα μέχρι τη κρεβατοκάμαρα. Στο χέρι της κρατά ένα μεγάλο μαύρο στραπ ον. Την βοήθησα να το φορέσει. Προς τη δική της μεριά έχει και για την δική της ικανοποίηση. Με έβαλε να κάτσω στα 4. Έβαλε το προφυλακτικό στον δονητή. Άρχισε να μπαίνει μέσα στον σφιχτό μου κώλο. Αργά αργά, Ένιωθα γεμάτος. Πονά πολύ μέχρι να μπει μέσα για πρώτη φορά. ϊδρωνα, αλλά εκείνη ξεκινούσε να με γαμάει ολοένα και πιο δυνατά πιο ρυθμικά. Άρχισε να χύνει, ξανά και ξανά. Κόντευα να εκραγώ.
<<Έχω δει ενα βίντεο, τον έχουν δεμένο δυο γυμνοστηθες αφέντρες και τον μαστιγώνουν, no more erection without permission>>
<<Το αγαπημένο μου Κυρία>>
<<Έχεις καυλώσει χωρίς την άδεια μου, θα σε μαστιγώσω ακριβώς έτσι..>>

 

Μια έκπτωση στα μέλη του φόρουμ δεν είναι κακή ιδέα!