Χριστουγεννιάτικη ιστορία (αναδημοσίευση)

@Vladimir Nabokov Αγαπητέ φίλε και συναγωνιστή τι μου θύμησες με αυτήν την ιστορία.
Εκείνη την ημέρα με εκείνη την απίστευτη χιονόπτωση είχα κατέβει στην παραλία και από το ύψος του Μακεδονία Παλλάς διέσχισα όλη την παραλία μέχρι το ύψος του σημερινού Μεγάρου Μουσικής τότε Λούνα Παρκ με σπασμένο τον αριστερό μου αστράγαλο. 18 ετών με πολύ τρέλα στο κεφάλι και λάτρης του κινδύνου το τόλμησα, βέβαια κατέληξα ξυλιασμενος από το κρύο στο σπίτι φίλων που όταν με είδαν δεν πίστευαν ότι το έκανα, για να πω την αλήθεια πήγα σπίτι τους γιατί ήμουν τσιμπιμενος με την μικρή τους αδελφή αλλιώς θα επέστρεφα σπίτι από τον ίδιο δρόμο.

 

@sapfw δίκιο έχεις, με παραπλάνησε το λευκό!

 

Αγαπητέ @King A , όλοι κάναμε τρέλες! Τουλάχιστον ζήσαμε τα εφηβικά μας χρόνια (και) στον δρόμο. Όχι σκυμμένοι πάνω από μία οθόνη! ¡Hasta la victoria siempre!

 

"Ο δημοφιλέστερος αστικός μύθος, ωστόσο, αναφέρεται στην οδό της Μαύρης Πέτρας, η οποία οδηγεί σε αδιέξοδο στο ύψος των Κήπων. Το αξιοπερίεργο με την συγκεκριμένη οδό είναι το γεγονός ότι κάθε τρεις μέρες στις 12 το βράδυ εμφανίζεται ένα χαμένος δρόμος, που κανείς δεν γνωρίζει πού οδηγεί."

Megapolisomancy στα καλύτερά της. Η Θεσσαλονίκη μακράν ανώτερη από την Αθήνα σε αυτόν τον τομέα. Σας ζηλεύω...

 

Τζότζος!

 

Πολύ όμορφη πένα!

 

Σας ευχαριστώ, τιμή μου που το διαβάσατε!

 

Μου θύμισε λίγο από Ναμπόκοφ, λίγο από Μπουκόφσκι... Όλα τα ομορφα και ξεχωριστά.  

 

Με κολακεύετε και μόνο που το διαβάσατε. Και περισσότερο με τα μεγαθήρια που σας θύμισε η γραφή! Ευχαριστώ!