Παρακαλώντας...

Νομιζω πως ποτέ δεν έχει στα πάντα καλύτερη γνώση. Ας πούμε πως κάποιο κορίτσι μου έχει ένα πρόβλημα υγείας. Για παράδειγμα της λείπει ένα ένζυμο και δεν μπορεί να μεταβολίσει το οινόπνευμα. Εάν δεν ενημερώσει πως μπορώ να αποφασίσω ότι δεν θα πιει ποτέ;

 

Ένα από τα πράγματα που ξεχωρίζουν τους επιτυχημένους managers είναι πως ξέρουν ν' ακούν προσεκτικά. Αυτό δε σημαίνει πως κάνουν ό,τι τους πει ο καθένας από κάτω τους. Σημαίνει πως έχουν καλό "φίλτρο" για να ξεδιαλέγουν το ουσιώδες απ' όσα τους λένε. Έτσι, μπορούν να βγάζουν σωστές αποφάσεις ακόμα κι αν δεν έχουν όλες τις πληροφορίες. Δεν είναι θέμα μόνο προσόντων, ούτε μόνο ένστικτου. Είναι ένα μείγμα και των δύο.

Το ίδιο ισχύει και στο M/D/s

 

Συμφωνώ 1000%!

 

Πιθανόν δεν εξήγησα καλά το point μου και ορθώς λέει η @bas .
Προφανώς ο Κ δεν είναι μάντης, ούτε διαβάζει κρυστάλλινες σφαίρες.
Εννοείται πως τα δεδομένα πρέπει να δοθούν.
Λέω, όμως, ότι σε περιπτώσεις εταιρικής λειτουργίας είναι θεμιτό και καλό και λειτουργικό οι bl managers ή οι επικεφαλής τμημάτων κλπ να παίρνουν αποφάσεις και μόνοι τους, να μην περιμένουν το CEO μιας και αυτός βάζει τη γενική γραμμή. Και μπορεί σε πολλά πράγματα να μην έχει καθόλου γνώση. Π.χ. ένας άνθρωπος που έχει σπουδάσει οικονομικά μπορεί κάλλιστα να είναι επικεφαλής εταιρείας κατασκευών, όμως ένας μηχανικός σε υψηλή θέση στην ιεραρχία είναι αυτός που θα πάρει σημαντικές αποφάσεις για ένα έργο. Αν πάει να τις πάρει ο οικονομικός... κλάμα.

Στο Κ/υ (προφανώς όχι day one), o K μπορεί να πάρει πολύ καλύτερες αποφάσεις από το υ, ακόμη και για αυτά που το αφορούν αποκλειστικά (πχ. επαγγελματική πορεία) ή για πράγματα που το υ νομίζει ότι αφορούν κομμάτια του εαυτού του που ξέρει καλύτερα.

Ελπίζω να εξήγησα με μεγαλύτερη σαφήνεια...

 

Και με βρίσκετε απόλυτα σύμφωνη.