Με τρελαίνει η ιδέα να δω την γυναίκα μου με αλλον

Το μόνο που μένει είναι να μου δώσει την οριστική συγκατάθεση της και το κατάλληλο άτομο θα βρεθεί πιστεύω

 

Στο ευχόμαστε!!!

 

Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα. Το θέμα μας είναι πως είναι πρέπει να αρέσει και στον άλλο ν η κολοκυθόπιτα.

Επί του θέματος καθαρά τώρα. Εάν η σχέση είναι σε σεξουαλική φάση μόνο τα πράγματα είναι εύκολα. Τι ένας, τι δύο, τι τρεις, τι πέντε...

Εάν όμως αρχίζουν και παίζουν ζητήματα καρδιάς αλλάζουν τα πράγματα...

Από πλευράς γυναίκας: "δεν τον εμπνέω πια". "είμαι πουτάνα;". "μήπως δεν είμαι αρκετά πουτάνα;". "να δείξω πως μου αρέσει;". "εάν δεν το δείξω, μήπως ξενερώσει;". "κι αν μ αρέσει τι γίνεται;". "κι αν μετά αναφωνήσω "είδωμεν το φως το αληθινόν" τι κάνουμε΄

Από πλευράς ανδρός: "Θα την εμπνέω και μετά;". "Πουτάνα ήταν και το έκρυβε;". "Τελικά δεν ήταν όσο ήθελα πουτάνα.". "Κι αν της αρέσει;". "Εάν τελικά ο βόας μου είναι το φιδάκι ο διαμαντής;". "εάν το πλήρες μενού είναι για τον άλλον το ορεκτικό;". "Εάν την επόμενη μέρα αρχίζει να με λέει Μπάμπη ενώ με λένε Λάμπη τι κάνουμε;"

Κλπ κλπ...

Οπότε ότι γίνεται, γίνεται, αλλά θέλει συναισθηματική σταθερότητα πρώτα από όλα...

 

Πιστεύω ότι δεν πρέπει να μπλέκει το αισθηματικό ή το συναισθηματικό.
Εμπιστοσύνη , καλό κλίμα , αναγνώριση των ρόλων και των ορίων που πρεσβεύει ο καθένας .

 

Δεν πρέπει… αλλά η καρδιά είναι από άλλο «πρέπει»…

 

Σε τρίο που κάναμε , το τρίτο πρόσωπο, όντως ήταν γνώστης κι όχι λόγια ,. Ηξερε πότε να κάνει πίσω, πότε να δώσει πρωτοβουλία κι πότε να πάρει πρωτοβουλίες .
Πολύ ωραίο όλο.

 

Εντελως άλλη υπόθεση οι φίλοι/ φίλες σε τρίγωνα, τετράγωνα κλπ.

Καλα δε τα λέω;

 

Αμε !!

 

Αν η γυναίκα μου ή η σύντροφος μου ήθελε να πηγαίνει με άλλους θα το δεχόμουν ανεπιφύλακτα.